Never Cry Wolf (1983)

Deze week op tv, ga hem zien.

Komt goed Henk. Deze wil ik sowieso al lange tijd zien..

Deze film is echt een aangename verassing. Mooie opname uit de ruige natuur van de noord canadeese toendra en de echte twee sterren uit de film zijn natuurlijk George en Angelina.

Door de film ging ik gelijk weer aan mijn eigen wolfspeurtocht in Italië denken. Midden in de winter werd ik samen met een vriend gedropt in een vallei tijdens een opkomende sneeuwstorm. Rugzak met tentje en slaapzak op en de laatste zuchtende woorden van de buschauffeur; "Ze vinden jullie wel weer in de lente". Tja... kon me wel een beetje voorstellen hoe Farley Mowat zich gevoeld moet hebben.

Complimenten aan het adres van Moviemeter dat deze onbekende film toch in de lijst staat. Ik zag hem ergens in `90 of `91 op TV en was behoorlijk onder de indruk. Een aanrader voor liefhebbers van ongerepte natuurlandschappen, het zou me niets verbazen als Kevin Kostner zich door deze film heeft laten inspireren toen hij Dances With Wolves ontwikkelde.

Deze film heeft nooit de behandeling gekregen die hij verdient, net voordat de film klaar was werd het management van Disney veranderd en Never Cry Wolf voldeed niet aan de nieuwe bedrijfspolicy. Never Cry Wolf is een soort politiek pamflet en daar wilde Disney zijn vingers niet aan branden. Het schijnt dat de film in een beperkt aantal bioscopen heeft gedraaid en daarna in een goed gesloten kluis is opgeborgen om in de vergetelheid te raken.

Gelukkig is deze film uiteindelijk toch op DVD uitgebracht, al wilde Disney aanvankelijk zijn naam er niet eens aan verbinden en de beeldkwaliteit van die eerste uitgave is helaas niet al te best. Inmiddels heeft Disney nu zelf ook een versie uitgebracht en het schijnt dat de beeldkwaliteit nu een stuk beter is.

Ik gaf hem aanvankelijk 4 sterren, maar bij nader inzien vind ik hem 4,5 sterren waard

Mooie beelden, prachtige sfeer en treffende muziek. Voeg daar toe de ontroerende vertolking van Charles Martin Smith en je hebt een van de mooiste familiefilms ooit gemaakt. Het is wel al lang geleden dat ik de film gezien heb dus misschien vergis ik me.

Indrukwekkend. Sferische film die zich laat vergelijken met Dersu Usula. Het ascetische karakter van een onderzoeker die zich steeds meer schikt naar de omgeving en uiteindelijk bijna op lijkt te gaan in het grote geheel (gesymboliseerd tijdens de naakte scene op de tundra) is hier sterk weergegeven. Qua thematiek een variatie op het Heart of Darkness verhaal. En dan is het ook nog eens een Disney (ik zag het er echt nauwelijks aan af [wellicht wat bij die muizen eet scene]).

Mooie film met prachtige beelden van het Noord-Canadese landschap. Voor een Disney-film vond ik hem af en toe best luguber, met name de scene waarin Farley Mowat voor het eerst muizen gaat eten, om te kijken of hij, net als de wolven, een hele tijd kan teren op alleen muizen als voedsel. Vooral de botjes die kraken en breken, als hij een muis aan het verorberen is.
Daarvoor was het tijdstip mij nog nét iets te vroeg op de vroege zondagmiddag.

een hele mooie rustige film! die onvoorspelbaar is

4 sterren!

deze film verdient meer stemmen!

Leunt soms meer aan bij de documentaire dan bij de fictie. Mooie beelden van het hoge noorden, een sneer naar de jagers die de natuur vernietigen voor geld en het verhaal van een man die volledig één wordt met zijn omgeving. Hoewel mooi wist Never Cry Wolf mij niet helemaal te boeien noch te overtuigen. Daar was het te cheesy voor. De eenzaamheid en ruwheid van de natuur lijkt mij absoluut een beproeving terwijl de film daar nogal licht en romantisch over doet.

"I believe the wolves went off to a wild and distant place somewhere, although I don't really know... because I turned away, and didn't watch them go."

Erg mooie Ron Miller-productie. Toch wel een van de allerbeste live-action films van Disney. Ben erg blij dat ik hem heb weten te vinden, want het is een vrij onbekende film.

De film heeft geen grote cast en in het grootste deel van de film zien we maar een acteur, maar dat geeft niet. Charles Martin Smith doet het goed als bioloog Farley Mowat. Verder vond ik Zachary Ittimangnaq ook erg leuk als de oude Inuit Ootek.

De film gaat over een bioloog die van de Amerikaanse overheid de taak krijgt om te bevestigen dat de wolven een gevaar vormen voor andere dieren op de toendra in het uiterste noorden van Canada. Het verhaal is onvoorspelbaar en goed geschreven. Mooi gedaan dat we de bioloog ook horen vertellen door de film. De film is gebaseerd op een echt gebeurd verhaal, het verslag van Mowat veranderde de manier waarop mensen naar wolven kijken.

De muziek van Mark Isham was erg goed. Erg mooie synthesizers. Hoewel er niet heel erg veel muziek is geeft de muziek als hij er wel is een mooie toon aan de film.

De film word nergens erg gedateerd of nep. Erg mooie opnames van de toendra en de wolven. De wolven in de film zijn echte wolven, welles waar tam, de cameraman heeft met allerlei vleeswaren de aandacht van de wolven weten te trekken. Omdat de wolven er meestal "te vrolijk" uitzagen, hadden ze ook grote honden op de set lopen zodat de wolven zich wat dreigender opstelden.

De film word nergens echt saai en heeft een mooi ontroerend verhaal. Erg grappig ook met die muizen. Een goed drama-gehalte en mooie beelden. Een verloren parel van Disney, sowieso vind ik de films die hun in eind jaren '70 en in de jaren '80 maakte erg ondergewaardeerd. Aanrader.

Mooie natuurbeelden in wat bijna een soort national geografic docu lijkt te zijn met wat drama eraan toegevoegd .

Helemaal niet onaardig inderdaad. Al is Martin Smith niet echt de meest fijne lead.

Wel een mooie blauwdruk voor veel latere Disney/natuurfilms.

Mooie natuurfilm over lief en leed in de Noord-Canadese toendra. Als je het bekijkt als een natuurdocumentaire met maatschappelijk commentaar, is het zeker goed te pruimen en kan je genieten van de natuurpracht. Maar wie daar niet voor is, zal dit weinig onderhoudend vinden. De achtergrondmuziek is, zeker in de eerste helft, ronduit slecht te noemen en de personages zijn weinig inspirerend.

Al een paar jaar zoek ik voor de kerstvakantie een onderwerp om me in te verdiepen, en bestel ik een of meer boeken. Deze keer over de historie van de wolf in het Yellowstone Park, en specifieker de herintroductie waar iets meer dan 25 jaar geleden mee begonnen is. Een thema wat hier ook speelt op de Veluwe, dus leuk actueel. Het afleveren van het boek in kwestie duurde wat langer dan gepland, en toen had ik ook niet meteen tijd om erin te gaan lezen. Tot afgelopen weekeind, en jawel - geheel analoog aan de discussies hier, in het eerste hoofdstuk meteen al genoemd de mening 'dat Yellowstone te klein is voor de wolf'. Tsja. Maar, daar liep ik ook tegen de titel van deze film aan.

En dat blijkt dus echt een pareltje te zijn. Sowieso prachtige beelden van de wolven en de natuur, en een onderhoudend verhaal van de ietwat maffe Smith die zich nog moet aanpassen aan zijn rol als nomadische onderzoeker. Erg fijne soundtrack ook, en nauwelijks gedateerd zoals zoveel synthesizermuziek uit die tijd. Maar het belangrijkste natuurlijk is de boodschap over de wolf - de aanleiding voor het onderzoek van Mowat, om aan te tonen dat de wolf verantwoordelijk is voor het verdwijnen van de kariboe. Maar nee, de wolf is niet de kwaadaardige rover en genadeloze moordenaar die we daar zo graag in willen zien, dat zijn wij zelf.

Die boodschap is onverminderd actueel - eigenlijk is de situatie sinds Mowat's boek verscheen alleen maar veel erger geworden. Niet alleen de wolf, alle soorten - van de kleinste insecten tot de grootste zoogdieren worden in hun bestaan bedreigd door de mens. Tijd om toch eens wat anders in het leven te gaan staan.