I Spit on Your Grave (2010)

Zou een leuke double feature zijn met het prachtige Indiase rechtbankdrama Pink (2016) . Uiteindelijk toch wel nieuwsgierig geworden - het obscure origineel van Zarchi maar al te goed kennende - om dan te zien dat het gejank van Kwik Kwek en Kwak me allemaal veel te lang duurt, maar wraak is zoet en daarin blijft niemand gespaard. Tja, het blijft weer typisch zo'n waarom-zou-ik-hier-in-godsnaam-naar-willen-kijken film en het levert weer genoeg discussievoer op wat betreft de exploitatie van vrouwen (maar in dat laatste geval: de vrouw is toch duidelijk niet alleen de domme eyecandy maar absoluut een stevige chick die haar mannetje - uiteindelijk - staat).

Duurt te lang, dat asgrauwe camerawerk vind ik lelijk, maar de wraakscenes doen het aardig en alle lof voor het lef van Sarah Butler. Maar het blijft een obscuur soort film.

3,0*

Remake is qua looks inderdaad inferieur aan het stralende palet van het origineel. Nu met veel nadruk op martelfantasietjes wanneer de dame in kwestie eindelijk tijd ziet om terug te slaan. Die zijn tamelijk schokkend, daarom ook flauw, te 'verzonnen'. Veel tijd is gestoken in hillbill-lifestyle dat onooglijk slecht is geacteerd (op de sheriff na, die wel een echte creep is). Kijk liever het origineel.

In de herziening en nu kan ik me niet voorstellen waarom ik dit ooit 4 sterren heb gegeven.
Het enige leuke was het wraakgedeelte.

Niet om aan te zien, heb langdradig stukken doorgespoeld maar waar ik ook verder keek was t gewoon ruk.

Als je van dit type film houdt, dan zit je wel goed. Bij momenten gore momenten waarbij martelingen niet gemijd worden. Anders dan bij Saw en Hostel om er maar twee te noemen is het feit dat je het hen best toewenst. Genieten is veel gezegd, maar veel compassie had ik niet met die mannen. Ik moet het overigens gemist hebben, maar ik begreep niet waarom die oude man werd vermoord door die sheriff.

De verkrachtingsscène vond ik gruwelijker, hoewel niet expliciet in beeld gebracht, maar wel erg lang duurde. Misschien iets te lang, al “rechtvaardigde” het daarmee wel de sympathie voor de wraakactie. Prachtige vrouw overigens Sarah Butler, maar haar metamorfose was toch iets te grotesk. Haar verdwijning was overigens ook bizar en haar voorbereidende martelinstallaties zijn ook wel wel wat de pot gerukt.

Desondanks toch wel van genoten voor één keer, maar serieus kan je het allemaal niet noemen. De film kent wel een vrij lange aanloop, maar stoorde me niet. De titel, maar dat is een detail, lijkt me nu niet direct de link te leggen met de film op zich, maar geen erg. Een film om vooral te onthouden als bruut en meedogenloos, en dat kan gezegd worden van elk hoofdpersonage. Film deed me ook wat denken aan Misery (1990) of nog meer aan Secret Window (2004) (en er zijn er nog) waarbij het beroep van het hoofdpersonage een auteur is en op afzondering gaat om te schrijven. Niet bijster origineel meer uiteindelijk..

Niet onaardig maar zoals zo vaak bij remakes die niet al te veel afwijken van het origineel weet je al van te voren hoe het gaat aflopen en dat neemt ook een stuk van de spanning weg. Daarentegen waren de vernederingen van de schrijfster en de verkrachting die daarop volgde best wel heavy en de killings van de kwelgeesten later door die schrijfster zeer wreed hoewel wel enigszins over de top. Positief in deze film vond ik dat preutsheid gelukkig achterwege bleef. Ik heb het dan vooral over die scène dat die schrijfster gehavend door die verkrachting naakt door het bos liep richting brug.

3,0*

Heel erg voorspelbaar en daardoor eigenlijk niet zo eng. De wraakmoorden zijn creatief bedacht en zien er wel lollig uit. De film was waarschijnlijk beter geweest als men chronologisch de plot wat door elkaar had gehusseld. Leuk gezien te hebben, maar niet meer dan dat.

Bruut.

Toch wel erg naar om je vanaf de psychologische terror die Butler moet ondergaan, goed in te leven in wat voor angstige, machteloze, traumatiserende, emotioneel onveilige en uiteindelijk ook lichamelijk onterende situatie een verkrachting moet zijn.

Ik werd door deze film toch wel goed meegenomen in het niet ondenkbare scenario dat naar zo’n situatie kan leiden. Je voelt het al ontsporen bij het tankstation, je volgt de jongens als ze elkaar wat zitten op te fokken (nadat Matthew de gootsteen gemaakt heeft), om vervolgens bij de cabin de dreiging compleet te maken. Nu vond ik dat nog puur realistisch, maar wanneer de sheriff in beeld komt, voelt het verhaal een beetje ontworpen om het nóg erger te maken. Nog altijd mogelijk (en goed uitgewerkt) maar de tijdelijke schijnveiligheid van een gezagspersoon is natuurlijk een goede troef om er nog een schepje op te doen.

Toch: goed uitgewerkt met stapsgewijze ontsporing, voelbare ellende en goede rollen van voornamelijk Butler, Branson en Howard als onuitstaanbare sheriff.

De tweede helft is al even genadeloos, met brute afrekeningen die misschien wat te sadistisch, berekenend en breed uitgemeten zijn om van een verzwakt verkrachtingsslachtoffer te verwachten maar wel de ‘rechtvaardigheid’ vormen die het eerste deel recht moeten trekken. Wederom goed spel van alle betrokkenen en prima in beeld gebracht. Boet iets in aan realisme, wat ergens jammer is maar deels juich je het meisje toch ook toe. Paar goede vondsten vond ik het geretourneerde tapeje en het telefoontje vanuit het gezin van de sheriff.

Het is makkelijk om vanuit filmische kijkervaring dit als fictieve horror te aanschouwen en beoordelen; de uitdaging van de maker zit erin om dat te doorbreken en jouw empathie als kijker aan je te ontlokken. Best geslaagd en - voor wie zijn pantser kan laten zakken - een flinke gruwel om je in mee te laten voeren. 4*

"Leuke" verrassende film. Heb er van genoten