Als je van dit type film houdt, dan zit je wel goed. Bij momenten gore momenten waarbij martelingen niet gemijd worden. Anders dan bij Saw en Hostel om er maar twee te noemen is het feit dat je het hen best toewenst. Genieten is veel gezegd, maar veel compassie had ik niet met die mannen. Ik moet het overigens gemist hebben, maar ik begreep niet waarom die
oude man werd vermoord door die sheriff.
De verkrachtingsscène vond ik gruwelijker, hoewel niet expliciet in beeld gebracht, maar wel erg lang duurde. Misschien iets te lang, al “rechtvaardigde” het daarmee wel de sympathie voor de wraakactie. Prachtige vrouw overigens Sarah Butler, maar haar metamorfose was toch iets te grotesk. Haar verdwijning was overigens ook bizar en haar voorbereidende martelinstallaties zijn ook wel wel wat de pot gerukt.
Desondanks toch wel van genoten voor één keer, maar serieus kan je het allemaal niet noemen. De film kent wel een vrij lange aanloop, maar stoorde me niet. De titel, maar dat is een detail, lijkt me nu niet direct de link te leggen met de film op zich, maar geen erg. Een film om vooral te onthouden als bruut en meedogenloos, en dat kan gezegd worden van elk hoofdpersonage. Film deed me ook wat denken aan
Misery (1990) of nog meer aan
Secret Window (2004) (en er zijn er nog) waarbij het beroep van het hoofdpersonage een auteur is en op afzondering gaat om te schrijven. Niet bijster origineel meer uiteindelijk..