I Spit on Your Grave (2010)

Zou een leuke double feature zijn met het prachtige Indiase rechtbankdrama Pink (2016) . Uiteindelijk toch wel nieuwsgierig geworden - het obscure origineel van Zarchi maar al te goed kennende - om dan te zien dat het gejank van Kwik Kwek en Kwak me allemaal veel te lang duurt, maar wraak is zoet en daarin blijft niemand gespaard. Tja, het blijft weer typisch zo'n waarom-zou-ik-hier-in-godsnaam-naar-willen-kijken film en het levert weer genoeg discussievoer op wat betreft de exploitatie van vrouwen (maar in dat laatste geval: de vrouw is toch duidelijk niet alleen de domme eyecandy maar absoluut een stevige chick die haar mannetje - uiteindelijk - staat).

Duurt te lang, dat asgrauwe camerawerk vind ik lelijk, maar de wraakscenes doen het aardig en alle lof voor het lef van Sarah Butler. Maar het blijft een obscuur soort film.

3,0*

Remake is qua looks inderdaad inferieur aan het stralende palet van het origineel. Nu met veel nadruk op martelfantasietjes wanneer de dame in kwestie eindelijk tijd ziet om terug te slaan. Die zijn tamelijk schokkend, daarom ook flauw, te 'verzonnen'. Veel tijd is gestoken in hillbill-lifestyle dat onooglijk slecht is geacteerd (op de sheriff na, die wel een echte creep is). Kijk liever het origineel.

In de herziening en nu kan ik me niet voorstellen waarom ik dit ooit 4 sterren heb gegeven.
Het enige leuke was het wraakgedeelte.

Niet om aan te zien, heb langdradig stukken doorgespoeld maar waar ik ook verder keek was t gewoon ruk.

Als je van dit type film houdt, dan zit je wel goed. Bij momenten gore momenten waarbij martelingen niet gemijd worden. Anders dan bij Saw en Hostel om er maar twee te noemen is het feit dat je het hen best toewenst. Genieten is veel gezegd, maar veel compassie had ik niet met die mannen. Ik moet het overigens gemist hebben, maar ik begreep niet waarom die oude man werd vermoord door die sheriff.

De verkrachtingsscène vond ik gruwelijker, hoewel niet expliciet in beeld gebracht, maar wel erg lang duurde. Misschien iets te lang, al “rechtvaardigde” het daarmee wel de sympathie voor de wraakactie. Prachtige vrouw overigens Sarah Butler, maar haar metamorfose was toch iets te grotesk. Haar verdwijning was overigens ook bizar en haar voorbereidende martelinstallaties zijn ook wel wel wat de pot gerukt.

Desondanks toch wel van genoten voor één keer, maar serieus kan je het allemaal niet noemen. De film kent wel een vrij lange aanloop, maar stoorde me niet. De titel, maar dat is een detail, lijkt me nu niet direct de link te leggen met de film op zich, maar geen erg. Een film om vooral te onthouden als bruut en meedogenloos, en dat kan gezegd worden van elk hoofdpersonage. Film deed me ook wat denken aan Misery (1990) of nog meer aan Secret Window (2004) (en er zijn er nog) waarbij het beroep van het hoofdpersonage een auteur is en op afzondering gaat om te schrijven. Niet bijster origineel meer uiteindelijk..

Niet onaardig maar zoals zo vaak bij remakes die niet al te veel afwijken van het origineel weet je al van te voren hoe het gaat aflopen en dat neemt ook een stuk van de spanning weg. Daarentegen waren de vernederingen van de schrijfster en de verkrachting die daarop volgde best wel heavy en de killings van de kwelgeesten later door die schrijfster zeer wreed hoewel wel enigszins over de top. Positief in deze film vond ik dat preutsheid gelukkig achterwege bleef. Ik heb het dan vooral over die scène dat die schrijfster gehavend door die verkrachting naakt door het bos liep richting brug.

3,0*