Rundskop (2011)

Een nieuw ijkpunt in de Belgische (of Vlaamse) cinema?

Tis in ieder geval een soort film die er in België nog nooit gemaakt is, een soort Scorsese over het Vlaamse platteland ofzo... Het eindresultaat is in ieder geval behoorlijk indrukwekkend, want de film zit op zoveel vlakken goed dat enkele minpuntjes er totaal niet toe doen:

-Roskam toont zich een begenadigd verteller en weet zijn verhaal intelligent op te bouwen en te visualiseren

-Fotografie is bij momenten zeer knap, verhaal wordt mooi verankerd in het landschap, magie gehaald uit 'ordinaire' locaties

-Schoenaerts effectief in zijn beste rol tot nu toe (je voelt die opgekropte frustratie in elke blik, klaar om uit dat opgepompte lijf te spatten), maar krijgt perfect tegenwerk van een eveneens ijzersterke Jeroen Perceval

Qua debuut kan dit in ieder geval tellen, getuigt van grote klasse!

Zo zeg, heftige film!

Gisterenavond was het dan eindelijk zover, boordevol verwachtingen naar de bios getrokken om deze film te zien. Ben meestal nogal sceptisch tegenover hypes en overdreven positieve reacties want meestal kom je dan van een kale reis terug, maar uitzonderingen bevestigen de regel en dit is zo'n uitzondering!

Want dit is daadwerkelijk een uitstekend drama. Begint aanvankelijk eerder als misdaadfilm maar gaandeweg krijgt het verhaal een dramatische wending die z'n weerga niet kent. Beenharde scène! De mensen die de film gezien hebben weten welke scène ik bedoel. Van dat moment ga je toch anders kijken naar het personage dat Matthias Schoenaerts op magistrale wijze neerzet. In het begin lijkt het een onbehouwen lompe boer maar na die ene scène zag ik een klein jongetje in een veel te groot en lomp lijf dat een enorme last met zich meezeult.

Er zitten heel wat sterke scènes in (in de disco, met z'n jeugdvriend Diederik in de stal tussen de beesten) maar de hele eindscène is simpelweg geniaal. Kippevel toen de aftiteling begon gevolgd door een doodse stilte, die als het ware van het witte doek naar de zaal werd doorgetrokken. Ja, deze film deelt een aantal mokerslagen uit waar je stil van wordt.

Behalve het boeiende verhaal en de beenharde twist ziet de film er ook erg fraai uit. Er wordt vaak gebruik gemaakt van grauwe donkere kleuren die het gemoed van Jacky extra in de verf zetten. Af en toe ook mooie lange shots en niet te vergeten behoorlijk mooie plaatjes van het platteland of zelfs gewoon van onze Belgische lucht. Nooit geweten dat dit zo mooi in beeld kon gebracht worden.

Over de acteurs valt ook weinig negatiefs te zeggen. Schoenaerts is imposant, op alle fronten. Niet alleen z'n lijf maar ook z'n hele uitstraling ademt zwaarmoedigheid. Heel erg sterke performance. Maar ook de andere hoofdacteur Jeroen Perceval staat z'n mannetje tegen zwaargewicht Schoenaerts. Enkel het Waalse duo was misschien inderdaad af en toe te komisch getint, maar de rest van de film is al zwaar genoeg. Barbara Sarafian als flik is even wennen, maar valt op zich wel mee. Erg veel screentijd heeft ze toch niet.

Slotsom: is Rundskop de (kleine) hype waard? Wat mij betreft wel.

Wie Rundskop gaat kijken voor kronieken over de onderwereld van de hormonenmaffia, komt bedrogen uit. De drughandel is uiteindelijk niets meer dan een middeltje om het verhaal aan te zwengelen rond het Limburgse schaap in wolvenvacht, Jacky Vanmarsenille.

Het valt te betwijfelen of dit wel de juiste beslissing was. Wat meer blikken achter de schermen van de hormonenhandel, wat meer info over de oorsprong van Jacky's persoonlijke stapeltje chemische middeltjes had het geheel mogelijk wat levendiger en, durf ik het zeggen, interessanter gemaakt.

De veelbesproken elementen uit de film die de oorzaak zijn van de hype die in Vlaanderen ontstaan is rond deze Limburgse prent, verdienen inderdaad ook niets dan lof. De regie is goed gedaan en Roskam heeft een zeer goed debuut neergezet. Matthias Schoenaerts heeft zich duidelijk vol overgave aan deze rol gegeven en heeft een perfecte metamorfose ondergaan. Chapeau voor zo'n toewijding en het zou erg zijn als dit hem enkel windeieren zou leggen. Jeroen Perceval doet het ook uitstekend als het kruiperige, opportunistische maatje en voor de weinige tijd die ze krijgt, zet ook Barbara Sarafian een degelijke rol neer.

Daar wringt het echter een beetje. De rol van Eva weerspiegelt ook meteen het laatste halfuur van de film: niets vernieuwend en zelfs afgehaspeld. Net zoals de rest van de personages krijgt ze te weinig diepgang om echt emotionele voeling ermee te krijgen, met de uitzondering van Jacky dan, die ter elfder ure nog - om in de sfeer van de film te blijven - stevig gekloot wordt zodat je er toch nog medelijden mee krijgt.

Het laatste deel van de film staat dan ook in schril contrast met de rest; het eerste anderhalf uur gaat (erg) traag, terwijl het einde enorm snel verloopt. De keuzes die voor het einde gemaakt zijn, vielen me ook wat tegen. Jacky probeert nog een laatste keer Lucia te charmeren en besluit het daarna maar volledig op te geven, de politie bij wie alles net op tijd op een rijtje komt te staan,... Toeval bestaat niet, zeggen ze in de film, maar hier ging het allemaal toch iets te gemakkelijk.

Als laatste minpunt waren er dan ook nog de twee Luikse garagisten. Ik begrijp dat men wat meer humor in de prent probeerde te verwerken en in de rest van de speelduur is die balans tussen komedie en drama ook goed gevonden, maar de scènes met deze twee pasten niet in het plaatje en waren té platvloers.

Rundskop is geen slechte film, zeker niet, maar de globale spreiding van het verhaal en de keuzes die op het einde zijn gemaakt, hadden veel beter gekund. Daarbij wilt men zoveel doen (hormonenhandel met een moord, het verhaal van Jacky en Diederik,... ) dat alles een beetje wordt uitgediept, maar niets volledig en daardoor kan het einde ook niet voor een voldaan gevoel zorgen. Hoe zit het bijvoorbeeld met die moord? Ik weet dat het vooral bedoeld was om Jacky's verhaal met de familie Schepers opnieuw van start te doen gaan, maar er is zoveel aandacht aan besteed dat ik toch graag wat meer duidelijkheid hierover had gehad. Dat is dan ook een groot probleem van deze film: het verhaal dat thans niet zo moeilijk is, wordt door de manier van vertellen veel te moeilijk gemaakt.

Ik heb eerder de neiging om een 3* te geven, maar vanwege Schoenaerts' indrukwekkende toewijding geef ik deze toch een beetje extra.

3,5*

Wat een film, een ongekende mokerslag! Op prachtige wijze wordt een klein, enorm aangrijpend, drama neergezet in een context van parallellen die bijna alles weet te omvatten. Rundskop weet op een diep niveau intrinsieke gevoelens los te maken die gewoonweg enorm pijn doen.

Technisch subliem (de muziek hier en daar net wat te pompeus) en het spel is op alle fronten fantastisch, bijzonder fijn om zoveel overtuigende dialecten te horen. In Nederland wordt nogal eens met Van God Los geschermd als het om acteren in een dialect gaat, maar dat taalkundige probeersel is niks bij geniale uitvoering van deze film.

4,5*

Zag de film overigens gister in een volgepakte UGC met een voor 80% Franstalig publiek, mooi om te zien dat de film ook door hen wordt opgepakt. Alhoewel, vind dit sowieso een van de meest 'Belgische' films die ik ken, voor de eerste keer dat er op zulke mooie wijze langs taalgrenzen wordt gerotzooid. Men laat zien dat er toch wel een overkoepelend Belgisch gevoel is.

Hetzelfde bij ons: toen de aftiteling begon, kon je een speld horen vallen. De eindscène waarin Jacky ontploft in de lift is inderdaad niets minder dan briljant. Rundskop begint ook prachtig met de zangerige, poëtische openingsmonoloog. Gekloot zijt ge altijd.

Tussenin vallen er meer dan genoeg knappe scènes op te tekenen dankzij de sterke acteerprestaties en de fraaie fotografie. Bij de acteurs valt vooral de fysieke présence op van Schoenaerts, maar een onherkenbare Jeroen Perceval kan hem bijhouden met een geweldige vertolking. De rest van de cast is minder opvallend, hoewel ze zeker overtuigen. Karakatsanis houdt het redelijk sober, maar zorgt niettemin voor visuele klasse. En ook de onheilspellende muziek mag er wezen.

Voor mij niet hét meesterwerk dat ik ergens misschien wel had verwacht, daarvoor zit de flow van Rundskop niet helemaal juist. Niettemin een steengoede film, die mij nog niet loslaat. Voorlopig 4*.

Ik trok met hoge verwachtingen naar de bioscoop, en moet zeggen dat ze toch grotendeels zijn ingelost.

Over de hormonenmaffia zijn nog niet al te veel films gemaakt (of ik moest ze gewoon niet kennen), dus het is sowieso wel een boeiende film. Dat wereldje is voor mij totaal onbekend, dus het was wel interessant om eens een kijkje te nemen in de levens van enkele van die boeren. Wel was ik een klein beetje teleurgesteld dat er zo weining aandacht werd besteed aan het echte "misdaadaspect". Het bleef allemaal nogal vrij oppervlakkig, waardoor je eigenlijk niet al te veel te weten kwam over de handel in de hormonen zelf.

Matthias Schoenaerts is echt de geknipte man voor deze rol. Hij heeft hard gewerkt aan deze film (spieren kweken, het dialect leren), maar zijn harde werk heeft duidelijk vruchten afgeworpen. Hij speelt zijn rol echt fantastisch, waarschijnlijk de beste Belgische vertolking die ik al heb gezien. Ook de rest van de cast was in orde, hoewel hun bijdrages toch vrij beperkt bleven in het totaalplaatje van de film. Het is echt Matthias Schoenaerts die de film draagt en zoals ik al zie doet hij dat zeer goed.

Ook complimenten voor de regisseur. Als regiedebuut kan een film als deze wel tellen. Hij brengt sommige scènes sterk in beeld, en kiest ervoor om af en toe de prachtige Vlaamse landschappen in beeld te brengen (wat wel paste in deze film).

Goede film dus, al had ik er misschien een tikkeltje meer van verwacht.

4* sterren. Knap filmpje!
Alles klopt echt aan deze debuutfilm van Michaël Roskam: de decors, het dialect (gelukkig waren er ondertitels ), de geweldige muziek en beelden, ... Maar vooral Matthias Schoenaerts is zo over de top! Hij is perfect gecast als Limburgse boer met een duister verleden en hij vertolkt zijn personage op een erg geloofwaardige manier. De andere acteurs spelen ook allemaal wel goed. De film heeft ook lekkere dialogen.
Doorheen de film voelde ik steeds een soort van onderhuidse spanning. Naar het einde neemt die spanning toe tot een climax tot het hartverscheurende einde. Het einde was heel origineel gefilmd wanneer Diederik bijvoorbeeld van de trappen stormt draait de camera helemaal mee. Heel knap!

'Rundskop' is dus een fraai gefilmd, geloofwaardig drama met Matthias Schoenaerts die zijn rol ongelooflijk knap speelt!

Sterke film, en toch wel de beste Vlaamse film tot nu toe.

De film laat enkele sterke staaltjes camerawerk zien. Zelden/nooit heb ik dit gezien in een Vlaamse film.

Een belangrijke zaak die direct op valt is de taal. Werkelijk magnifiek hoe iemand een film met middel van taal zo'n authentiek gevoel kan meegeven. (Geluk dat er ondertitels waren). Vlaamse schoonheid.

Verder bevat deze film nog een bont allegaartje van topacteurs van eigen bodem. Sommigen hebben er echt veel voor over gehad (Schoenaerts moest 27kg spieren bijkomen), en ze moesten het plaatselijk dialect leren. Ze doen dat ook allemaal zeer voortreffelijk

En dan hebben we nog dat komische duo van Waalse garagisten. Ze zijn hier meermaals afgekraakt als niet passend in de film ... ik vond ze eigenlijk zeker niet storend. Vond het zelf grappig om "een vuile Waal" constant "les salles flamands du Vlaams gezang" te horen zeggen.

Enige nadeel aan de film is dat men 2 films in 1 wou maken; Men heeft namelijk de misdaad-verhaallijn en de drama-verhaallijn. Als deze op het einde tezamen zouden komen was er geen probleem, maar er is gewoon geen connectie tussen de 2.

We zien overigens niet wat er gebeurt is in het verleden met de vader van Jacky, en met Bruno.

Jammer.

Er zat dus wellicht toch nog wel een tikkeltje meer in, als het verhaal beter uitgewerkt was. Maar puur kwalitatief zeker een sterke film.

4,0*

Rundskop is niet het Vlaamse meesterwerk waar ik op hoopte. Daarvoor komt het misdaaddeel van het verhaal net niet goed genoeg uit de verf en ook vond ik het begin voor een te lange tijd ongefocussed, met veel personages en verhaallijnen die niet altijd even handig geïntroduceerd werden. Ik moest er dan ook even inkomen.

Zodra de film steeds meer zijn blik vestigd op Vanmarsenille wordt het een stuk beter. Ik ben niet de eerste die de link legt met Scorsese's Raging Bull. Het is natuurlijk een heel ander verhaal, maar de hoofdpersonen hebben iets van elkaar. Het zijn beide ietwat domme mannen die gemakkelijk te vergelijken zijn met beesten (en beide films leggen de link, zelfs met hetzelfde dier: de stier), maar beide mannen hebben een eigenschap die hen definieert en menselijk maakt: schaamte. Daarnaast doet Vanmarsenille denken aan zo'n figuur dat je vaak in maffiafilms ziet. Zo'n lompe dommekracht die als handlanger of bodyguard dient en die gewoonlijk slechts een paar regels tekst krijgt. Maar hier is er dan een complete film omheen gebouwd, met de kanttekening dat Vanmarsenille geen handlanger of bodyguard is. Het behoeft geen uitleg dat zo'n rol staat of valt met een goede acteur en Schoenaerts bewijst wederom erg sterk te kunnen acteren.

De rest van de film is ook dik in orde. De bijrollen werden sterk vertolkt, met Perceval voorop. Ik heb dubbele gevoelens bij die komische Walen, maar in alle eerlijkheid heb ik me er niet al te veel aan gestoord. Ook wel een leuk element in het verhaal: dat gedoe over die Vlaams-Waalse grens. Geeft er iets echt Belgisch aan, voor zover de dikke accenten en het stukje regionale geschiedenis dat nog niet doen. Ook de beelden zijn opvallend. Niet klassiek mooi, maar de groezelige sfeer die doordrenkt lijkt te zijn een soort donkere vleesjus (ja, daar moest ik aan denken) geeft er een zeer eigen smoel aan.

In ieder geval is Michaël R. Roskam gearriveerd als een bijzonder talent en het is zeker de moeite waard om hem in de gaten te houden.

3,5*

Voor een Limburger is het leuk om te zien dat de niet-Limburgstalige Nederlander Frank Lammers mijn moedertaal in de film vloeiend spreekt. Had eigenlijk verwacht dat we weer een Limburgse film gingen zien met misplaatste accenten en nergens een spoortje te vinden was van Limburgse streektaal. Iets dat zeer onrealistisch zou zijn voor Belgisch en Nederlands Limburg. Ook sprak het me erg aan dat dit eindelijk eens een Belgische film was en geen Vlaamse of Waalse film. Dat wil zeggen, hier zagen we goed, zonder dat het ter sprake kwam, de vreemde relatie tussen het Vlaamse noorden en Waalse zuiden en daarnaast het vreemde Nederlands en Frans dat er gesproken werd. Werd wel heel erg misselijk van de flashback's. mensen die ''Rundskop'' hebben gezien, hoef ik niet uit te leggen welke scène dit was. Ik zit nog altijd een beetje in een eng sfeertje door de film. ''Rundskop'' was mooi geregisseerd, maar heeft op me eigenlijk iets te veel indruk gemaakt. O, en, jammer van Barbara Sarafian. Ze speelde echt belabberd in deze film. Ik vond haar een stuk beter in ''Aanrijding in Moskou'' (ik meen me te herinneren dat zij dat was, niet waar?).

Zeer sfeervol drama met thriller-elementen, uitstekend geregisseerd en mooi sober in beeld gebracht. Het akteerwerk is ook prima, met Schoenaerts in een zeer overtuigende, complexe hoofdrol. Het subplot met het politieonderzoek is minder interessant dan het centrale drama en het geheel is iets te lang, maar al met al toch best een indrukwekkende film. Van regisseur Roskam gaan we vast meer horen.

Vlaams misdaadthrillerdrama met ietswat warrig verhaal, wel goed onderhoudend en prima acteerwerk. Zeker gezien de kwaliteit van de films deze periode steekt deze er met kop en schouders bovenuit. De ondertitels zijn hard nodig voor de Nederlanders, ook omdat er wat Frans in voorkomt. Hopelijk komt er geen (USA/NL) remake (zoals bv. bij Loft), deze film is prima zo. Klein aanradertje.

Zo, dat was Rundskop, waar ik al enige tijd naar uitkeek.
Het was niet wat ik verwacht had; een thriller-achtige film over de hormonenmaffia maar meer een zeer aangrijpend drama over een man die zwaar in de knoop zit met zichzelf. Het subplot over de hormonenhandelarij deed eigenlijk niet zo heel veel ter zake, daarom vond ik het ietwat jammer dat er nèt te veel of eigenlijk weer nèt te weinig aandacht aan werd besteed.

De brute scene met de kleine Jacky vond ik zèèr aangrijpend en zwaar. Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit eerder een scene met letterlijk open mond heb gekeken. Die kwam behoorlijk hard aan en ineens is de te grote, te brede en net te stoere lompe volwassen Jack een zielig hoopje mens. Dan pas leer je de blik in zijn ogen kennen.

Visueel ziet het er allemaal heerlijk uit. De zwaarmoedigheid op het platteland in zijn somberste vorm en het contrast als twee werelden elkaar ontmoeten in de parfumerie.
Naarmate de film vordert voel je aan Jacky dat hij een tikkende tijdbom wordt. Prachtig tot uiting gebracht tijdens de liftscene.

Lag het aan mij of wordt er in het midden gelaten wat er gebeurde tijdens zijn bezoek in het verzorgingstehuis waar hij na 20 jaar weer zijn belager ziet?

Petje af en diepe buiging voor het acteerwerk van Schoenaerts. Waar het verhaal soms wat in herhaling lijkt te vallen en de spanning met de informant eigenlijk niet voelbaar is, wordt dit ruimschoots goed gemaakt door Schoenaerts`prestatie.
Minpuntjes vond ik de rollen van de twee 'garagisten' die eigenlijk als een soort karikatuur werden neergezet. Paste naar mijn idee niet op die manier in de film.
Ook waren er naar mijn idee net teveel personages. De rollen van ' Nonkel Eddy' en Stieve hadden ook tot èèn personage gebonden kunnen worden.

Al met al wederom weer een zeer goede en aangrijpende film van onze Zuiderburen. Hulde!

Ja da's duidelijk maar de vraag is wat er precies gebeurd is omdat Bruno na zijn bezoek er nog slechter aan toe was, hij zag er daarna uit als iemand met een hersenbloeding. Kan zijn dat Jacky hem een injectie met een flinke dosis heeft gegeven. In de scene ervoor zie je dat Jacky in onderhandeling is over een paar heel krachtige hormonen (kan haast geen toeval zijn).

Of Jacky hield het bij intimidatie (misschien vond hij hem te zwak om nog wraak te nemen) en Bruno was zo geschrokken dat hij er nog meer op achteruit ging.

Mooi dat dat in het midden wordt gelaten. Volgens mij is het ook de vraag wat er met Jackys vader is gebeurd, die was ook al zo'n kasplantje. Is het mogelijk dat hij ook z'n vader iets heeft aangedaan? Dan gebruikt hij dus zijn 'medicijn' dat hij nodig heeft vanwege de mishandeling, als wraakmiddel op degenen die hem fysiek en geestelijk pijn deden. (Even m'n mening ermee uitbreiden.)

Fraai gedaan, net als de stieren en Jacky: allebei van jongs af aan platgespoten door hormonen die hun leven waarde geven (bij Jacky levenswaarde en bij de dieren geldwaarde).. De hormonenmaffia is een originele kapstok en geeft het een grijs plattelandssfeertje mee, is weer eens wat anders dan de reguliere drugs of moorden (alhoewel de grijze deken soms wel erg nadrukkelijk is).

Jacky is een erg aansprekend en gecompliceerd personage met weinig woorden, goed geacteerd door Schoenaerts. Vond in eerste instantie het verlangen naar Lucia krampachtig en wat clichematig , maar dat veranderde toen ik besefte dat zij de enige vrouw ter wereld is aan wie hij niet hoeft uit te leggen wat er mis is met hem. Het meest pijnlijke van alles is nog dat constante verdoezelen als 'een ongeluk' ten behoeve van andere belangen, hoe minderwaardig en opgekropt zul je je wel niet gaan voelen.

Alleen die twee sullige monteurs vind ik minder, alsof je die zou betrekken bij een misdaad, in wat voor rol dan ook. Het misdaad- en politieplot vind ik ook niet goed uitgewerkt, moeizaam in het begin en het neemt teveel tijd in beslag in verhouding tot waar de film werkelijk om draait. De meeste kracht zit tenslotte in bijvoorbeeld de disco-scene en in het appartement.

De connectie tussen misdaad en drama is er wel: zonder de misdaadbanden met o.a. de Schepers was er niet gelogen over de toedracht van Jackys letsel en was hem een hoop ellende bespaard (geen ondergeschikt gevoel, een straf voor Bruno, etc.). Indrukwekkende film.

Ik ben wel onder de indruk dat een Vlaamse film eindelijk eens het topniveau kan halen. De grauwe donkere regie van Roskam en een echte karakterrol van Schoenaerts tillen de film tot een meesterlijk misdaaddrama dat door mijn hoofd blijft spoken. Bij zo'n film denk je eerder aan Scorsese en bij zo'n rol denk je eerder aan De Niro. Nee, 100% Vlaams... fantastisch.

De twee verhaallijnen blijven boeien en er ademt een spookachtige uitstraling uit de beelden. De ontmoeting van een traumatische ervaring uit het verleden en de louche zaakjes van een Westvlaamse hormonenmaffia lijken op het eerste zicht een vreemde ontmoeting en toch hangen beide plots goed aan elkaar. Zonde dat het einde zo slordig kwam aanzetten : dat viel me wat tegen en daardoor verliest het de 4 dat het geweest kon zijn.

Tja weinig tot niets toe te voegen aan het stuk van Kiros. Had zelf ook een iets andere film verwacht. Dat de film best wat open eindjes achterlaat vind ik fraai, zo kun je als kijker nog zelf wat invullen.

Sterke film met een schitterende rol van de heer Schoenaerts.Ik voelde tijdens het kijken steeds meer sympathie voor het personage Jacky.

Verbaas me al enige tijd over het verschil in niveau van de films die in de ons omringende landen -België, Duitsland, Denemarken om eens wat te noemen- worden afgeleverd en de mijns inziens oninteressante commerciële pulp waar Nederlandse filmmakers patent op lijken te hebben.

En weer laten de Belgens ons Hollanders weer even zien dat filmmaken ook gewoon in het Nederlands kan (nou ja Vlaams, maar de Friezen bakken er vooralsnog ook niet veel van).
Geweldige thriller/drama en geweldig geacteerd en gefilmd zonder te vervallen tot banale platheid en commercie.
Belgische hormonen-maffia? (Die hebben we hier vast ook op dit niveau) in het nauw na de moord op Karel van Noppen in 1995.
En dan is er ook nog een drama dat de hoofdrol-speler 20 jaar eerder overkwam.
Even een korte uitleg het medicijn dat Jacky gebruikt is testosteron, hij is gecastreerd door Bruno dwz z'n teelballen zijn er af daarin wordt het mannelijk hormoon testosteron geproduceerd, als hij dit niet via injecties ed zou nemen zou hij geen secundaire mannelijke geslachtskenmerken ontwikkelen (baardgroei, zware stem, kaalheid, borsthaar, spierontwikkeling e.d.)
Europeese topper!!

Het interessante verhaal en de veelal positieve kritieken maakten mij wel nieuwsgierig naar deze Belgische film en ik moet inderdaad zeggen dat het een meer dan aardige film is.

Het begin van de film is een beetje rommelig doordat er nogal wat personages worden geïntroduceerd, maar beetje bij beetje komt de film meer op gang. Eerst focust de film zich vooral op de moord die gepleegd wordt, maar al het gebeuren om en rond de moord is niet eens zo bijster interessant. Dat is het personage Jacky wel en zodra de film zich wat meer op hem gaat focussen wordt de film beter en beter.

Jacky is niet alleen een interessant personage, maar wordt ook nog eens erg goed gespeeld door Matthias Schoenaerts. Erg overtuigend om te zien hoe hij zo’n lomp figuur geworden is. Doordat we als kijker ook regelmatig flashbacks te zien krijgen, kom je meer en meer te weten over het leven van Jacky. Hierdoor kreeg ik op een gegeven moment ook echt sympathie voor zijn daden, mede ook omdat hij op sommige momenten gewoon heel menselijk overkomt. Naast Schoenaerts viel vooral de rol van Frank Lammers mij in positieve zin op. Grappig om hem Vlaams te horen praten, maar het kwam wel overtuigend over. Alleen die twee rare Walen pasten niet helemaal goed in de film. Ik weet niet of ze bewust voor een soort van komische noot moesten zorgen, maar dat vond ik dan niet helemaal geslaagd.

Verder heeft de film een aardig sfeertje. Soms lekker duister en donker, maar het sobere karkater ervan past in ieder geval wel goed bij de film. Michaël R. Roskam overtuigt in ieder geval behoorlijk met zijn debuutfilm.

3,5*

Grimmige film van Vlaamse bodem waarin Matthias Schoenaerts zijn meest dierlijke zelf uit de kast haalt. Met een voorbereiding die bestond uit powertrainen en tien maal per dag/nacht tonijn met havershakes eten (of drink je zoiets?) draagt hij de film. Aanvankelijk wordt nog gepoogd om ook het duistere milieu van de hormonenmaffia uiteen te zetten, maar daarin faalt de regie een beetje. In feite is Rundskop niet meer (en ook niet minder) dan een onvervalste karakterstudie. En een sterke ook, want in combinatie met het flashbackverhaal krijg je een goede indruk van Jacky Vanmarsenille’s ellende. Alleen spijtig van die twee Waalse garagisten die met hun kolderieke stoten het sérieux van deze prent een beetje onderuit halen.

Ik hou helemaal niet van vlaamse films, maar vanwege alle lovende recensies maar eens opgezet.

Rundskop begon goed met de inleiding ingesproken in het plat limburgs. De sfeer is ooK grauw en grimmig. Maar het verhaal bleef niet boeien en het wordt allemaal veel te langdradig. Het acteren is dan wel weer goed. Barbara Sarafian en Matthias Schoenaerts vind ik de beste acteur/actrice. Overgewaardeerde film. 1.5*

Uitstekend debuut van Roskam, maar geen topper.

De film bevat eigenlijk 2 verhalen. Het hormonenmaffia-verhaaltje en het trauma van Jacky Vanmarsenille.
Groot manco is dat het misdaadgedeelte amper boeit. Dit komt ofwel omdat het verhaal van Jacky net wél razend interessant is, ofwel omdat er weinig tot geen connectie tussen de 2e delen zit.
Voor mijn part hadden de makers enkel het verhaal van Jacky moeten verfilmen. Daar had men een intens drama van anderhalf uur van kunnen maken.
Dit is eigenlijk noch het één, noch het ander. Een beetje tussenin.

Mathias Schoenaerts zet ongetwijfeld z'n beste acteerprestatie neer. Een meesterlijke vertolking. Zowel het fysieke als het mentale klopte. Die opgekropte frustratie kwam erg echt over.

Grimmig sfeertje dat bij momenten wat sober oogt, maar wel goed overkomt. Er zaten enkele gedurfde scènes in (de teelbalplet-scène is als man gewoon erg pijnlijk om aan te zien en komt rauw over). De muziek klonk dramatisch, maar paste daardoor wel in het geheel.
Minpuntje is dat de scènes in de discotheek weinig sfeervol waren.

3,5

Ik heb het gevoel dat ik een hele mooie film heb gezien, maar ik kan niet ontkennen dat ik er een soort onbevredigend gevoel aan heb overgehouden. Dat komt doordat ik echte hoogtepunten heb gemist en dat had mij waarschijnlijk wel gemotiveerd om een hogere score te geven.

Zo had het geweld wat mij betreft wel wat harder in beeld gebracht mogen worden.

Nu geef ik alsnog wel een stevige voldoende, dat is deze film zeker waard.

Visueel steekt het allemaal prachtig in elkaar, met mooi camerawerk en mooie shots. Ook de prestatie van Matthias Schoenaerts is er werkelijk eentje om van te smullen. Man, man, wat zet hij zijn personage hier overtuigend neer.

De rest van de cast doet het ook zeer goed, met misschien hier en daar een piepklein dipje van een individu. Zo vond ik die politievrouw bijvoorbeeld niet altijd even sterk.

De film kent een duistere en vooral sombere sfeer en een vrij rustig tempo. Nou kan ik dat zelf zeker wel waarderen, maar voor de massa is dit minder geschikt denk ik. Deze zal het snel als saai ervaren.

Voor mij is het typisch zo'n film die mij het gevoel geeft dat ik hem binnenkort weer eens moet bekijken. Het kan maar zo zijn dat mijn score na die kijkbeurt omhoog gaat. Naar beneden zal ie zeker nooit gaan.

Voor nu 3,5*

Indrukwekkend geacteerd, vooral door Matthias Schoenaerts - het is al vaker gezegd, maar dat maakt het niet minder waar. En ook met een echt - hoe zal ik het zeggen - bijzondere scene erin, die voor een man bijna fysiek pijnlijk zijn om naar te kijken - het zit dan wel tussen je oren, maar je voelt het toch. Maar belangrijker dat daarna ook de psychische pijn van de Rundskop voelbaar wordt gemaakt. En de parallel met de stieren - en daarmee de link naar de hormoonmaffia - is mooi gevonden.

Maar er zijn ook minder sterke punten aan de film. Ik vind het verhaal echt wat aan de warrige en onduidelijke kant. Onevenwichting is misschien ook wel een terecht woord - de film lijkt geen keuze te maken tussen wat dan wel het hoofdthema zal zijn, of misschien toch nog een van de meerdere subplotjes. En diepere lagen - ik hoor iemand over 'de onafwendbaarheid van het lot', tsja. Ik zie het er niet in - en het is ook niet nodig, het hoofdthema is echt genoeg voor de film.

En wat me ook wat tegenvalt is dat de jonge Jacky, Diederik, Bruno of Lucia geen van allen in de verte lijken op de oude - ik herken er tenminste niets in. Daar was in Vlaanderen toch wel een betere gelijkenis voor te vinden geweest, zou ik toch denken.

Jammer - maar geen minpunt voor deze film - vind ik ook nog eens dat de toonzetting weer zo donker, depressief is - zoals de uitstraling van de hele streek rond Luik dat effect altijd op me heeft. Doet me ook erg denken aan De Helaasheid - ook daarin wordt de sfeer zo donker aangezet dat je zou denken dat er in Belgie niks goeds meer te vinden is, niks te lachen valt. Het schreeuwt om een vrolijke, zonnige film uit Belgie - daar wacht ik op. Waar ik al mee begon, het is geen minpunt voor deze film - want heel mooi en consequent opgebouwd - maar, nog een donkere film uit Belgie en ik doe het hele land qua film in de boycot.

Als laatste nog, de scene bijna aan het einde, als Diederik van de trap af komt, die vond ik mooi gefilmd - mooi shot, mooi gedaan.

Angstaanjagende anabool.

Het rund dat wordt vertolkt door Schoenaerts is er een die blijft hangen. Nu speelt de regisseur ook handig met het gegeven waarom elke man ineen krimpt bij het aanschouwen van zogenaamd grappig bedoelde homevideo’s op TV, waarbij andere mannen per ongeluk op hun scrotum belanden. Wij kerels voelen dat soort pijn nu eenmaal dwars door het beeldscherm, of in dit geval filmdoek, heen. Het leed dat de hoofdpersoon als jongetje is aangedaan draagt hij dagelijks bij zich en dat straalt van de inmiddels angstaanjagende anabool af.

Het is niet de enige reden waarom deze Belgische verrassing zo sterk uit de hoek komt. Het verhaal rondom de boerse hormonenmaffia moet het dan wel voornamelijk van de acteerprestaties en types hebben, maar het deprimerende landschap en het degelijke camerawerk dat dit in beeld brengt, ronden het geheel af naar een sterk drama. Het is vooral de suggestie die angst aanjaagt moeten de makers hebben gedacht. Groot gelijk hebben ze.

Zeer goed.

Goed.

Al had de film iets compacter mogen zijn, vond het wat langdradig. Toch een onderhoudende en soms erg boeiende film. De meeste acteurs spelen sterk, dit draagt de film voor een groot deel en houdt het interessant. 7.5/10*

ik vond het echt een goede film!

lekker rauw en er word je niks voor gekauwd je moet gewoon goed opletten!..

Maar ik heb wel het idee dat er te veel dingen uit de doeken werden gedaan en die niet beantwoord zijn!

4 sterren

Knap naargeestige film van onze zuiderburen. De film kent een ernstig hoge spanningsboog mede door de geweldige rol van Schoenaerts. Wat kan die vent acteren zeg!! Jammer dat wij in Nederland niet zulke mensen hebben die zo in een rol op kunnen gaan. Verder is het scenario van de film ietwat rommelig en vind ik de zwarte humor ditmaal ook niet al te gepast. Toch een kleine 4* voor dit mooie werkje.

Slaat in als een meteoriet en zindert na als een permanente anabool.

Rundskop is het soort cinema dat ontstaat bij een simpel ideetje in een getalenteerd brein en op de juiste manier wordt uitgewerkt. Voeg daarbij nog eens Matthias Schoenaerts - één van de beste Vlaamse acteurs in mijn nederige opinie - die na het eten van 2.400 blikjes tonijn en het trainen zoals een doorsnee bodybuilder zichzelf - alvast lichamelijk - transformeert in 'Rundskop'. Een personage dat pijnlijk is om aan te zien, vooral voor de mannen. Bij de scène kon ik niet anders dan mijn edele delen vasthouden.

Schoenaerts kliedert zijn personage zeer professioneel op het witte doek. Hij heeft nu al zeker de rol van zijn leven gespeeld, maar hopelijk breekt hij door in Hollywood want hij heeft het zeker in hem.

Michaël R. Roskam weet niet alleen perfect hoe hij met zo'n project moet omgaan maar is daarnaast nog eens te bescheiden om gezond te zijn. Zijn landschappen zijn sprekende, bewegende schilderijen. Er zit een soort van diepe pessimistische sfeer in deze film, en dan doet het er niet toe hoe je zelf bent ingesteld, die sfeer komt over en palmt je helemaal in.

Nog een positieve noot voor deze film is de mix van talen en de diversiteit tussen de stuk voor stuk goed presterende acteurs, er zit vanalles tussen. Leuk om dat West-Vlaams, Waals en het zogenaamde 'Truiens' door elkaar te horen.

IV

Juist niet, de Vlaamse cinema duidelijk op de terugweg.

Kon ook niet uitblijven. Met het werk van Mortier en Karakatsanis waren er al iets teveel eigenzinnige projecten om er geen munt uit te slaan. Dat doet deze film. Karakatsanis mag dan wel weer achter de camera staan, het resultaat is een verwaterde versie van z'n eigen glorie.

Rundskop is vooral een film van niet kunnen. Het hoort groezelig te zijn, maar visueel is het te gewoontjes en het ontbreekt de soundtrack aan groezelige klanken. In sommige scenes zie je nog wel de hand van Karakatsanis, maar altijd met de voet op de rem. Wat de soundtrack betreft, qua timing niet altijd even best, verder is er dringend nood in de filmwereld aan een disco-choreograaf. Erg slecht geëdit allemaal, povere impact. In zulke scenes komen de duidelijke zwaktes van deze film sterk opsteken.

Gelukkig is Schoenaerts er om de film te dragen. Beetje jammer van z'n accent, Schoenaerts is toch een aanwezigheid in films, om hem nu plots met een ander accent te horen praten werkte niet helemaal. Maar z'n presence is enorm, ook fysiek deze keer. De rest van de cast is best oké, enkel Sarafian is een complete miscast.

Verhaaltje is nu ook niet super boeiend, vooral de oh zo tragische gebeurtenis die alles veranderde ging er bij mij maar moeilijk in. Slechte aanzet voor het vervolg van de film. Verder hangt de film iets teveel in tussen Ex Drummer en De Witte in, waardoor het maar half genieten is van zowel de karakterstudie als het mafiaverhaaltje.

Mortier en Karakatsanis hebben de basis van een stroming gelegd, nu is het tijd om te cashen op deze stroming, tot mensen de immer verwaterende afgeleides beu zijn en we weer met een gebrek aan goeie films zitten waar nieuwe talenten zich lekker tegen kunnen afzetten.

Rundskop had een goeie film kunnen zijn, maar Roskam laat het wat afweten. Hij heeft geluk dat Schoenaerts zoals altijd wat meer van z'n rol weet te maken, het redt deze film.

2.5*

Had vooraf hoge verwachtingen van deze film, dus valt het normaal gezien meestal tegen. Maar vond hem geweldig! De manier waarop het verhaal is uitgewerkt en dan met name de sfeer.

Heb geboeid zitten kijken en vond het jammer dat hij alweer voorbij was. Er zitten zoveel dubbele lagen in de film waar ik nog dagen mee bezig was. Kan me ook wel inleven in mensen die deze film vinden tegen vallen, maar wat mij betreft een juweeltje. Natuurlijk wordt deze film gedragen door matthias schoenaerts, wiens personage mij deed denken aan racing bull. Als je dan nagaat dat dit de 1ste film is van roskam ben ik erg benieuwd naar zijn volgende film.