• 13.135 nieuwsartikelen
  • 169.882 films
  • 11.159 series
  • 31.928 seizoenen
  • 630.987 acteurs
  • 196.427 gebruikers
  • 9.184.010 stemmen
Avatar
 
banner banner

Autoreiji (2010)

Drama / Misdaad | 109 minuten
3,43 163 stemmen

Genre: Drama / Misdaad

Speelduur: 109 minuten

Alternatieve titels: Outrage / The Outrage / アウトレイジ

Oorsprong: Japan

Geregisseerd door: Takeshi Kitano

Met onder meer: Takeshi Kitano, Ryô Kase en Renji Ishibashi

IMDb beoordeling: 6,8 (15.073)

Gesproken taal: Japans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Autoreiji

"One wrong move and it's all out war."

'Outrage' vertelt het verhaal van een machtsstrijd tussen een aantal misdaadorganisaties in Tokio. Baas Sekiuchi van de Sannokai, een grote overkoepelende misdaadorganisatie in de Kanto-regio, roept zijn luitenant Katô (Tomokazu Miura) en zijn rechterhand Ikemoto (Jun Kunimura) van de Ikemoto-gumi tot zich. Hierna geeft Katô Ikemoto de opdracht om de losstaande Murase-gumi zo ver te krijgen zich bij de Sannokai aan te sluiten. Vrijwel direct schuift Ikemoto de klus weer door naar de ondergeschikte Ôtomo (Takeshi Kitano) en zijn bende, die altijd de lastige en onpopulaire klusjes toebedeeld krijgen...

logo tmdbimage

Externe links

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van maxcomthrilla

maxcomthrilla

  • 15568 berichten
  • 2761 stemmen

Mislukt!

Kitano gaat met deze ouderwetse gangsterfilm weer terug naar zijn roots. Het script van deze film doet denken aan Sonatine. Maar waar Sonatine als geen andere film, op een speelse manier weliswaar, de kwetsbaarheid van het gangsterleven blootlegt, is Outrage een film geworden zonder ziel en emoties. Iedereen wordt lukraak afgemaakt en als nihilistische film werkt het geheel ook voor geen meter.

Wat de film uiteindelijk nog een beetje redt zijn enkele onvervalste Kitano momenten: Het onder druk zetten van die Ghanese diplomaat d.m.v. een slang en de bijzondere touw - auto moord op de brug. Momenten waarop ik nog een klein beetje humor of onderscheiding in kon ontdekken. Verder is Kitano hier als een luie donder te werk gegaan met veel eentonige vuurgevechten. En neem a.u.b. Joe Hisaishi weer terug in je armen! Een 3*


avatar van Mr_White

Mr_White

  • 2067 berichten
  • 0 stemmen

Beetje nihilistische misdaadfilm van Kitano waarin er weinig sprake is van een doordacht verhaal, maar waar vooral een sfeertje van 'iedereen beduvelt iedereen' wordt neergezet. Hierdoor kun je op den duur wel een beetje voorspellen waar het allemaal heen gaat (executie na executie na executie). Helaas laat Kitano op dit gebied wat steken vallen omdat de personages nooit interessant genoeg worden om er iets om te geven. De film is daardoor op sommige momenten eerder 'leeg' dan 'nihilistisch' te noemen. Gelukkig blijft Kitano wel een meesterlijk regisseur die met meerdere memorabele scènes (de veelgenoemde tandarts- en auto executie scènes als hoogtepunt) de film wel boven het gemiddelde weet te houden.


avatar van sinterklaas

sinterklaas

  • 11730 berichten
  • 3272 stemmen

Lil Funk schreef:

(quote)

ik kan inderdaad helemaal niks vinden op het internet en webshops, behalve een ruim 30 euro import versie, wat ik erg maf vind aangezien crappy japanse films als

"robo-geisha", "high kick girl" en" strippers vs zombie's" wel al in de lokale frs ligt.

Nouja, dan maar uit Engeland halen.


avatar van Goto

Goto

  • 1736 berichten
  • 0 stemmen

Ik zal niet zeggen dat ook ik dit idee kreeg bij de film, maar...

Following a string of unconventional, commercially unappealing films, Takeshi Kitano engineered this film specifically as commercially appealing, going back to the genre which brought him the most success, and going as far as imagining the death scenes first and writing a story around them later.

IMDB. com


avatar van Spetie

Spetie

  • 38830 berichten
  • 7068 stemmen

Sterke film van Kitano, die hoewel het weinig nieuws te bieden heeft, absoluut vermakelijk is.

De film lijkt nog het meest op Sonatine. Maar waar die film vooral veel luchtige en erg grappige momenten te bieden heeft, daar zijn die momenten hier maar spaarzaam aanwezig. Het is hier allemaal veel harder. Maar dat is helemaal niet erg, want het is goed in beeld gebracht door Kitano en daarnaast ook vermakelijk.

Het is verder een nogal plat filmpje. Soms erg lomp en met personages erin, die verder weinig uitgediept worden, maar op dat een of andere manier is dat hier ook niet zo belangrijk. De Yakuza’s worden in deze film met de grond gelijk gemaakt en de scène met de tandartsboor is fantastisch gemaakt. Daarnaast is Autoreij een erg stijlvolle film met een mooie aankleding. Het acteerwerk is goed en Kitano draagt daar zelf, ook weer een flinke positieve steen aan bij.

Kortom een fijne film uit een genre dat Kitano goed beheerst. Trouwens leuk om te lezen dat er een tweede deel van komt.

4,0*


avatar van DVD-T

DVD-T

  • 15524 berichten
  • 3043 stemmen

Met het andere werk van Kitano, een van mijn favoriete regisseurs, op een hoog cijfer kon dit natuurlijk niet mis gaan. Ik heb er van genoten. Af en toe wel een beetje verwarrend door de vele personages, maar Kitano weet er een fijn yakuza filmpje van te maken met een leuk plot. Een typische Kitano, dat wel, maar het blijft fijn om naar te kijken. De tandarts scène en auto scène zal ik iniedergeval nooit meer vergeten. Ook de humor was weer volop aanwezig.


avatar van sinterklaas

sinterklaas

  • 11730 berichten
  • 3272 stemmen

Eindelijk is Kitano terug in de gangster-thema en uiteindelijk viel deze totaal niet tegen. In het begin had ik wel zoiets van, komt er nog een beetje vaart in, want er gebeurde niet echt bepaald veel en Kitano had toen meer een bijrolletje. Maar toch komt er langzamerhand toch nog wat vaart in en tegen het einde aan toe maakt het de film ook echt alleen maar beter en is Kitano ook weer meer aanwezig. Wat nog wel jammer blijft is dat de muziek weer niet door Joe Hasashi word gedaan en dat er ook totaal geen tijd meer word besteed aan wat kunstige dingen van Kitano. Maar dat neemt nog niet weg dat hij uiteindelijk een dijk van een misdaadfilm heeft neergezet. De zwarte humor is wel weer lekker aanwezig en het geweld is weer heerlijk extreem met een hoop pijnlijke en onvergetelijke momenten. Bv die tandarts scene, die eetstokjes scene, die scene met die gast en die touw om zijn nek. Met ook nog plaats voor een paar fijne actie/executie scenes, waar het nouvelle violence gehalte weer sterk aanwezig is.

Ook die bijrol van die Ghanees is geweldig.

Met als conclusie: behoorlijk blij om weer eens een gangsterfilm van Kitano te mogen aanschouwen die hij toch evengoed zowel goed heeft geacteerd als geregisseerd. Al kan je wel zien dat hij een dagje ouder word. Maar toch heeft ie wel al zijn overgebleven krachten gebundeld. Helaas niet echt meer een film in de stijl van Sonatine, Hanna Bi en Brother, maargoed, so be it. Ook deze is zeer genietbaar.

4,5*


Gangsterfilm waarvan ik me afvraag of dat allemaal echt gebeurd in Japan, maar ja, uit Hollywood komen ook dagelijks films met nogal wat overdrevenheid en fantasie. Net als de Koreaanse films vind ik deze wat lastig te volgen, de namen en mannen die op elkaar lijken. Maar de film is zeker niet slecht, zeer de moeite waard zelfs. Mooie drie sterren.


avatar van marieta

marieta

  • 34 berichten
  • 1387 stemmen

wat een dikke film...ik vondt brother ook al zo goed..5 strerren


avatar van mister blonde

mister blonde

  • 12585 berichten
  • 5625 stemmen

Kitano herhaalt zichzelf wel erg met Outrage. Alles dat je in de film ziet is dan ook een optelsom van zijn eerdere yakuzafilms, maar ook uit werk van andere regisseurs. Het verhaal is niet alleen repeterend, maar ook wat flauw en erg voorspelbaar. Vooral jammer omdat Kitano het al beter deed. Zodoende valt de film wel ietwat tegen.

Maar goed, het is wel weer goed gemaakt en met een beetje goodwill kun je deze herhalingsoefening ook kenmerken van het huis noemen. De meester prijzen dat hij weer terug gaat naar het genre waarin hij naam heeft gemaakt. Maar dat is dus wel met de nodige goede wil.

Er zitten uitstekende scenes in. Het is vrij prettig in beeld gebracht. De personages zijn weer cool en de meeste acteurs begrijpen hun rol prima. Het is eenvoudigweg erg vermakelijk.

Toch mist deze film de diepgang van een Hana-Bi, de humor van Sonatine (en ook Hana-Bi) en het frisse van de meeste van zijn andere films. Dit is nu dan ook al de 6 keer dat ik een gelijksoortige Kitano zie, het begint ietwat te vervelen. Derhalve vind ik het na Brother zijn minste. Maar dat is nog altijd een dikke 3,5 sterren waard.


avatar van david bohm

david bohm

  • 3012 berichten
  • 3334 stemmen

Toch wel een tegenvaller deze film van Kitano. Zonder ziel haast, een tamelijk hersenloze aaneenschakeling van geweld. Het ziet er wel flitsend uit allemaal met vrij interessante personages maar het verhaal is te dun en te voorspelbaar.


avatar van Onderhond

Onderhond

  • 87416 berichten
  • 12430 stemmen

Vind de back-to-his-roots kritieken maar een halve waarheid. Uiteraard keert Kitano terug naar zijn Yakuza-setting, maar dit type film heeft hij volgens mij nog niet gemaakt.


avatar van |Bazzie|

|Bazzie|

  • 61 berichten
  • 197 stemmen

Onderhond schreef:

Vind de back-to-his-roots kritieken maar een halve waarheid. Uiteraard keert Kitano terug naar zijn Yakuza-setting, maar dit type film heeft hij volgens mij nog niet gemaakt.

Inderdaad. En met het ook al geweldige Outrage Beyond is Kitano hard op weg om een dijk van een gangster/yakuza trilogie te maken. Wat mij betreft mogen die stoffige Godfather films terug in de kast, dit is gangster cinema waar ik veel meer van geniet


avatar van Onderhond

Onderhond

  • 87416 berichten
  • 12430 stemmen

Erg sterk.

Kitano keert terug naar z'n roots, maar neemt daar meteen weer een nieuwe afslag. De humor is grotendeels weg en in plaats van zich te richten op personages kijkt Kitano naar de Yakuza groep an sich, hoe bepaalde subgroeperingen zich een weg naar boven proberen banen en hoe er intern vaak een hak gezet wordt.

Kitano is dan ook geen hoofdpersonage ... eigenlijk is er helemaal geen hoofdpersonage. Een aantal personages krijgen wat extra aandacht, maar de focus ligt op de groep zelf, niet op het individu.

Visueel een upgrade, Hisaishi wordt gemist maar Kitano lost het slim op en qua acteerwerk zit het ook wel goed. Een paar geniale kills en een magistraal einde maken dit tot een nieuw Kitano meesterwerk. Kijk al uit naar het vervolg.

4.5* en een uitgebreide review


avatar van danuz

danuz

  • 12935 berichten
  • 0 stemmen

Autoreiji ziet er vooral erg strak uit. Blauwtinten, strakke kadreringen, plus een goede minimalistische soundtrack. Echter moet ik wel bekennen dat het verhaal (de interne strubbelingen binnen een yakuza-clan) me maar weinig kon interesseren. Dit is mijns inzien een film voor diegene met een voorliefde voor gangsterfilms, en dan specifiek de yakuza-niche. Dit komt doordat de focus niet ligt op één personage (zoals in Hana-Bi) en dat de quirky humor maar héél sporadisch te vinden is (juist dat maakte Sonatine zo goed).

Voor mij was het dus vooral best genieten van het audiovisuele, want een strak gepresenteerde film is dit zeker.


avatar van Insignificance

Insignificance

  • 3220 berichten
  • 5581 stemmen

Spijkerharde en nihilistische yakuza prent met uniforme gangsters als het gaat om pakken en auto's. Behalve de baas uiteraard. Kitano's strakke composities en schaarse soundtrack hinten naar een kil en ongevoelig portret van een ruwe, genadeloze machtsstrijd. Geen personage die meer voorstelt dan zijn positie in de pikorde en wanneer iedereen is voorgesteld en de families tegen elkaar worden uitgespeeld, rest niet veel meer dan een cirkel van geweld waaraan geen ontsnappen mogelijk is.

En dat allemaal onder leiding van een oyabun die als een marionettenspeler aan alle touwtjes trekt en met een uitgekiende tactiek en sadistisch genoegen zijn inwisselbare pionnen willens en wetens de vernieling in helpt. Hij is niet de enige die er zonder noemenswaardige aanleiding op los mept. Maar dan sluipt er stiekem een zonderlinge, droogkloterige en pikzwarte vorm van humor in de film. Het lijkt allemaal bloedserieus, maar ik heb me werkelijk kapot gelachen om hoe iedereen elkaar te lijf gaat.

Neem alleen al het kale kantoortje waar menigeen op botte wijze tot de orde wordt geroepen. Tijdens het landjepik wordt het geweld alleen maar creatiever, terwijl Otomo's kliek steeds vermakelijker wordt. Kitano's deadpan delivery is goud waard en ook Mizuno is op dreef. Met dat lachebekje is de scène in het eettentje al geweldig voordat de kok er aan te pas komt. Met tal van dat soort momentjes (die arme ambassadeur!) krijgt een eigenlijk bleke, grimmige film meer en meer kleur. Het is smullen geblazen.


avatar van MeteoraXV

MeteoraXV

  • 374 berichten
  • 330 stemmen

die boorscene!! gruwelijk!


avatar van Bottleneck

Bottleneck

  • 8232 berichten
  • 2105 stemmen

Koele Jap-gangsterfilm waarbij je vanaf de zijlijn toekijkt naar het onderlinge gekonkel en gemanipuleer van yakuza families. Meer dan dat is het inhoudelijk eigenlijk niet, wat het karig en afstandelijk maakt en het zelfs doet overkomen als een lichte parodie of overdrijving, ook omdat het al vanaf de eerste minuut zo is (en zo eindigt). Maar tegelijkertijd is het daardoor een frisse wind tussen al die (film)typische rise-and-fall-of-one-man misdaadverhaaltjes.

Het rustige camerawerk, de niet teveel op de voorgrond tredende soundtrack (die vooral gaaf is vlak voor en tijdens de aftiteling) en het veelvuldige, langzame heen en weer rijden in dikke zwarte Mercedesbakken, werken bedrieglijk; hier en daar zijn er behoorlijk harde geweldsuitbarstingen en rituelen/gebruiken.

De zwarte humor is mooi gedoseerd zoals de yakuza die letterlijk het zwijgen wordt opgelegd en daarna in onderhandeling moet en een paar scènes visueel zo strak als een snaar (soms ook in inhoudelijk opzicht: het touw ). Het slot is wel flauw en ik weet niet waar ze die donkere acteur vandaan geplukt hebben maar van de beste toneelschool zal het niet zijn. Hoe dan ook is Outrage zo'n film die "bevalt" tijdens het kijken maar waarbij je gaandeweg beseft dat het toch iets meer is dan alleen dat.


avatar van goongumpa

goongumpa

  • 3057 berichten
  • 4063 stemmen

Geweldige yakuza-ensemblefilm met onvergetelijke geweldsscènes. Kitano stapt af van de relaxte, zomerse, meanderende passages van bijv. een Sonatine, en gaat voor een strakkere stijl. Hij heeft al eerder dit soort cynische, harde genrefilms gemaakt (Violent Cop), maar hier heeft hij dat echt geperfectioneerd. Mijn favoriet van de 9 Kitano's die ik zag.


avatar van frolunda

frolunda

  • 1106 berichten
  • 4499 stemmen

Achteraf vond ik het toch wel spijtig dat ik het tweede deel van regisseur Takeshi Kitano's Yakuza trilogie, Autoreiji: Biyondo uit 2012, al eerder (zo'n twee jaar geleden) gezien had. Nou niet zo zeer voor het verhaal, want dat was niet al te ingewikkeld en had een vrij logisch verloop. Maar er viel wel een gedeelte van de spanning en dreiging weg wat betreft de lotsbestemming van een aantal personages in Autoreiji (Outrage). En dat vergalde dan weer wat van het kijkgenot aangaande de betere/leuke karakters in de film.

Voor het niveau maakte het weinig uit, beide delen ontliepen elkaar daarin niet veel. Misschien een lichte voorkeur voor deze Autoreiji door meer beklemmende sfeer en de (uiteindelijke) emotionele betrokkenheid van hoofdfiguur Otomo (een rol van Kitano zelf). Alhoewel dat laatste niet helemaal waar is want in feite zijn alle rollen ondergeschikt aan het totale Yakuza gebeuren.

Dat levert zowel een boeiende, interessante als harde film op waarin voor de diverse fracties/families weinig keuzes te maken zijn bij de verschillende conflicten waarbij ze betrokken raken ; of je maakt ze af of je gaat er zelf aan. En dat alles in omstandigheden waar de verhoudingen steeds anders komen te liggen. Het nietsontziende bruut geweld voert dan vaak de boventoon maar door het overwegend uitstekende acteerwerk en vaak fraaie camera shots krijgt het, en dat ten voordele van de kwaliteit , nooit helemaal de overhand.

De rollen die het meeste indruk maken, naast de slijmerige politieman Kataoka en de wraakzuchtige onderbaas Kato van de Sanno-kai familie komen toch uit de entourage van Otomo (Kitano) zelf. Penningmeester Ishihara is er één van het meest slinkse soort, een rol die met verve wordt vertolkt door acteur Ryô Kase. Nog imposanter vond ik Kippei Shîna als de tweede man Mizuno (de enige waarmee Otomo nog iets van een vriendschap of emotionele binding mee heeft), zijn scenes in het restaurant en het klemzetten met de auto van een concurrerend bende lid waren niets minder dan briljant. Kitano zelf als een wat boerse, spijkerharde maar ook wat trieste gangster baas was ook weer erg overtuigend. De uitzichtloosheid van zijn bestaan als kleine Yakuza chef vond ik erg goed naar voren komen in de film. Dat hoogstaande acteerwerk was overigens in Autoreiji: Biyondo, met de komst van onder andere Sansei Shiomi en Toshiyuki Nishida wat beter verdeeld over de verschillende partijen.

Een andere kwaliteit van Autoreiji, die ik vaak nog meer beangstigend vond dan de vele liquidaties (schietpartijen of nog grovere middelen) waren de intimiderende conversaties of schreeuwpartijen, rustig een gesprek beginnen om vervolgens halverwege een zin zowel het tempo als volume flink op te schroeven, dat was voor mij van een flinke toegevoegde waarde bij het kijken van de film.

Wat minder amusant was was de koude en klinische handelswijze die bij veel scenes voor een groot deel als een dikke mist over de film hing. Dat zorgt bij de kijker voor een mogelijk wat minder plezierige kijkervaring maar maakt Autoreiji in mijn ogen nog aangrijpender en krachtiger.


avatar van Left4Dead

Left4Dead

  • 3240 berichten
  • 3691 stemmen

De eerste pas van Kitano als regisseur die ik zie. Ik heb er een paar staan van hem, de man heeft best wel goede beoordelingen hier en op IMDB. Dus moest ik me er maar eens aan wagen.

Een harde prent, men naait elkaar waar het kan om de macht. En ondanks dat het allemaal hard in uitvoering wordt getoond, zat er stiekem ook wel humor in die onderlinge strijd tot de dood voor macht. Waar je mee omgaat wordt je mee besmet, dat is zo'n beetje wel de boodschap. De hamvraag is dan ook, wie de last man standing zal zijn. Al is dat laatste eigenlijk wel te voorspellen.

Het staat er allemaal correct op en het is een lekkere harde actieprent. Zoals ik al zei, de eerste voor mij van de beste man en ben best tevreden. 3,5**.


avatar van Filmkriebel

Filmkriebel

  • 9466 berichten
  • 4381 stemmen

Verdelen om te heersen. Dat is wat de capo dei capi van de yakuza doet; zogezegd allianties smeden met andere yakuza families om hen dan genadeloos af te maken en hun businesses over te nemen. Vijandige overnames heet dat. De yakuza wereld is een slangenkuil en de gangsters zijn stuk voor stuk verraderlijke schoften. Het mag een wat overdreven en karikaturaal beeld lijken vol geweld, maar om de één of andere reden geloof ik dit beeld. Hun reputatie mag zeker niet onderschat worden; genoeg artikels op het internet die dat bevestigen. Kitano toont dat het moeilijk is om de banden met de organisatie te verbreken (bvb die Afrikaanse diplomaat) eens je met hen zaken doet.

Ruwe gangsterfilm met heel weinig van die typerende Kitano-humor. We moeten het doen met een weinig verheffend portret van de Japanse mafia. Maar het is een uitstekende film waarin de mentaliteit van dit soort mensen goed belicht wordt.