Man on Wire (2008)

Tja, dit klinkt nogal simpel, maar ik moet toch zeggen dat er ook weer niet heel veel meer in zat. Wat dat betreft snap ik de enorm lyrische kritieken ook niet helemaal.
Het is best leuk hoor, die hele operatie, en het is natuurlijk geweldig wat die Petit allemaal kan, maar ik zie er toch niet een soort filosofische of psychologische diepgang in die anderen kennelijk wel zien..

Het is gewoon een tof opgezet project, that's it.

Niet de overweldigende docu waar ik op had gehoopt. Aardig, dat zeker, maar 'k begrijp toch niet helemaal waarom Man On Wire bedolven wordt onder tonnen lof. Waar dat voor de docu-hit van vorig jaar, The King Of Kong, wél het geval was.

Het grootste probleem voor mij is dat ik die Philippe Petit (zowel in z'n jonge jaren als nu) een behoorlijk pedant baasje vind. Het is inderdaad zéér indrukwekkend wat die man allemaal kan, maar 'k vind het gewoon nogal raar om 'm de hele film lang vol passie te horen praten over ... zichzelf. Eigen lof stinkt, zoiets. Ook z'n entourage spreekt me iets té enthousiast over hun eigen fratsen.

Intrigerend hoor, alleen niet zo intrigerend als ze je willen doen geloven, da's althans mijn gevoel over Man On Wire.

Een documentaire over Philippe Petit, de man die tussen de 2 World Trade Center torens liep over een touw. Er wordt genoeg aandacht besteed aan het achtergrondverhaal, de opbouw, het plannen, etc. Er wordt veel authentiek materiaal (zowel gefilmd als wondermooie foto's) gebruikt en veel nieuw opgenomen materiaal. Samen met een heel mooie score, sterke interviews, etc. maakt dit een heel goede documentaire.

Heel knappe documentaire, vooral door de bezieling van het hoofdpersonage en de plezierige manier waarop de hele raid op de toren verteld wordt. Fascinerend ook, hoe iedereen zo hard en zo lang heeft samengewerkt om de stunt te doen slagen, om dan nadien allemaal uiteen te gaan en amper nog contact te hebben. Zegt misschien wel iets over het feit dat je sommige dromen misschien beter níet kunt waarmaken

Mooie documentaire, fraai in elkaar gezet en zeer onderhoudend. De eccentrieke Petit is een geweldig verteller en zijn levensverhaal wordt prachtig in beeld gebracht, ondersteund door geweldige archiefbeelden. De mensen uit het team om hem heen bieden goed tegenwicht en hun herinneringen zorgen voor waardevolle en soms aangrijpende momenten. De film is extra krachtig door de aandacht die natuurlijk uitgaat naar de World Trade Center, wiens opbouw we ook zien in de archiefbeelden. Een terechte Academy Award-winnaar.

Zeg het eens baculaat, bedoel je het uiterlijk, de doodsverachting of de pedante zelfgenoegzaamheid van Phillipe?

Toch wel vrij schitterende docu dit overigens. Leuke personages met allen hun eigen kijk op een volstrekt uniek moment, waar ik tot voor deze docu geen weet van had. De verhalen van de aanloop zijn spannend, en de uitkomst levert werkelijk prachtige beelden op. Waanzin en genialiteit liggen weer eens dicht bij elkaar, maar laten we eerlijk zijn; zo'n man 450 meter boven de grond tussen de zo tragisch gevallen torens, daar kan toch geen schilderij tegenop?

4*.

Aardige documentaire over een niet al te boeiend onderwerp.

De 'most artistic crime of the century' is een geweldige prestatie. Van de ene naar de andere toren op een koord op een hoogte van 417 meter. En dan vooral de manier waarop, want hij loopt niet even heen en weer, hij danst. De aanloop er naartoe was niet altijd even boeiend, maar gelukkig weet Philippe Petit met zijn actieve manier van vertellen het leuk te brengen. Tenslotte nog mooie emotie aan het einde van de documentaire. Wat zo'n grootst project allemaal met mensen kan doen.

3,0*

Een uitstekende documentaire, die bijna de gehele speelduur de spanning erin weet te houden. Op een gegeven moment wordt het helaas iets te herhalend, maar het laatste kwartier maakt dan weer veel goed.

Naast de geweldige operatie die nodig was om zoiets op te kunnen zetten en uit te kunnen voeren, is het vooral het karakter van Petit dat deze documentaire interessant maakt. Zijn bevlogen karakter zie ik als iets dat noodzakelijk is om zoiets op te kunnen zetten. Een volledig rationeel persoon is volgens mij niet in staat om een dergelijk plan op te zetten.

Volgens deze redenatie is Petit te vergelijken met Timothy Treadwell (Grizzly Man), het zijn namelijk beide personen die niet volledig rationeel te werk gaan, maar waarbij hun passie ze wel leidt tot unieke acties, ongeacht of dit als nuttig kan worden beschouwd door de rest van de samenleving. Een vorm van egoïsme is het dus wel, maar zolang het op een dergelijke kleine schaal gebeurt, heb ik daar geen moeite mee.

Gave docu over een obsessieve gek, die bevangen wordt door het idee om tussen de Twin Towers te koorddansen. Het gaat hier om een Fransman die met wat companen een heel plan in elkaar zet om dit idee te verwezenlijken. Erg leuk om al die beelden van de voorbereiding te zien. Wat ik alleen niet snap is de rommelige structuur van de documentaire. Een normale lineaire verhaallijn was prettiger geweest.

Erg mooie docu met prachtige bijna surrealistische foto's van deze koorddanser. Samen met de mooie muziek is dit een boeiend verhaal over eigenlijk een 'simpel' iets als over een touw lopen. Het begin met de bouw van de twin towers geeft uiteraard wat extra lading aan het geheel.

3,5*

Goede docu die gave beelden toont van Philippe Petit die lekker loopt te koorddansen. Van Notre Dame tot de World Trade Center, Petit durft het allemaal aan. Het onderwerp is inderdaad wat simpel, maar het zorgt toch dat je onder de indruk ben. Natuurlijk niet een van de meest boeiende docu's, maar het heeft toch wat meer dan dat je zou denken. 3,5.

Niet echt een film, maar eerder een documentaire die wel eens het bekijken waard was. Natuurlijk een erg gevaarlijke onderneming die niet zonder slag of stoot is gegaan. 'k wist trouwens niet dat die torens niet evenwijdig naast elkaar stonden maar diagonaal. Voor de rest is het natuurlijk een prachtprestatie.
De docu zou 'k nu niet direct op dvd kopen, maar eens meepikken via tv kan zeker geen kwaad.

If you want something, nothing is impossible

Wow, zelfs beelden van de bouw van het World Trade Center zijn in de docu verwerkt.
Mooie historische beelden, geweldig!

C’est extraordinaire...… Dat is zo’n beetje het motto in deze film. Het gaat over verwondering, in het leven, in liefde, in alles. Een van de kenmerken van bevlogen mensen, in mijn ogen. Een ander kenmerk van Philippe is zijn (bijna dwangmatige) fixatie op het ene doel, zijn hele leven daarop inrichtend en er naartoe werkend.

Verder is dit een leuke documentaire. Veel afwisseling in soorten beelden, fijne muziek erbij en een goede vlotte montage.
Het is wel een docu die heel diep op elk detail ingaat, daar moet je dus wel zin in hebben.

Nooit geweten dat zoiets als dit ooit heeft plaatsgevonden, maar om zoiets te doen, moet je toch een bepaalde soort van doodsverachting uitstralen, want dit is natuurlijk best gevaarlijk. Philippe Petit wordt dan ook neergezet als een man, die duidelijk op zoek is naar uitdagingen. Het leukst om te zien vond ik de momenten dat Philippe Petit op het koord aan het oefenen was. Dan zie je toch wel hoe gemakkelijk hij balanceert en ziet het er vaak uit, alsof hij er totaal geen moeite mee heeft om op een koord te lopen.

Los daarvan, vond ik alles wat er omheen gebeurde niet altijd even interessant. De ontwikkelingen naar de uiteindelijke poging zijn op zich best vermakelijk, maar ik reeg er geen speciaal gevoel bij en werd er ook niet enthousiaster door. De uiteindelijke poging, waarbij je dan een shot ziet van Philippe, die ver boven de grond tussen de twee wereldberoemde torens balanceert, is dan wel weer een schitterend beeld om te zien.

3,0*

Koorddansen tussen die twee grote torens. Ik heb er bewondering voor. Voor de daad althans. Voor de docu wat minder. Eentje die zich presenteert als een heist film, las ik ergens en dat motortje heeft het ook wel. Noem het maar een ondeugende, avontuurlijke variant. Marsh doet er veel aan om het visueel zo levendig mogelijk te maken, maar niet alles is even leuk.

De nagespeelde beelden van een jonge Petit zijn tamelijk flauw, het grootste probleem is echter de man zelf. Dat hij zichzelf erg interessant vindt, is nog tot daaraan toe, de manier waarop hij het vertelt, schiet bij mij regelmatig in het verkeerde keelgat. Om een of andere reden geloof ik dit soort mensen ook niet. Al vanaf de droom bij de tandarts niet.

Al dat wollige, filosofische gezever gaat er al helemaal niet in. Het is gekkenwerk en daar heb je een gek voor nodig, maar deze is me iets te gortig. Zodra de andere sprekers vertellen over hoe imponerend de dans was, heb ik daar in ieder geval wat meer mee. Komt oprechter over. Hun band daarentegen komt minder uit de verf, het sprookje is vooral een one man show.

Tegenvallend (Een tegenvallende docu? Echt?! - Ja echt!).

Paar zaken die me stoorden. Allereerst het complete gebrek aan feitelijke informatie. Ik moest iets teveel moeite doen om tijdens de docu zelf maar te achterhalen waarom het nu allemaal zo speciaal was wat hij gedaan heeft. En uiteindelijk kom ik er dan vooral op uit dat het de hele missie zelf was die het moeilijkst was, niet zozeer het acrobatisch kunstje zelf. Want of er nu 50 meter lucht of 400 meter lucht onder je voeten hangt, als je valt kan je het niet meer navertellen. Meer wind en meer barre weersomstandigheden? Wie zal het zeggen.

Nee, de film is meer bezig met nog een schepje bovenop de mythe te doen. Leuk dat Marsh de originele crew bij elkaar gekregen heeft, maar zij hebben het verhaal duidelijk al een keertje teveel verteld en zijn in hun eigen overdrijvingen beginnen geloven. Vooral Petit zelf is onuitstaanbaar. Een Fransman die in gebrekkig Engels op poëtische wijze probeert te vertellen over zijn onderneming ... ugh. Ook zijn toenmalige vriendin verzuipt in de bewierrokingen van de prestatie van Petit. Leuk zo'n vertelling onder vrienden en kennissen, maar niet in een docu.

Met Petit's vriend had ik meer. Een sympathieker figuur die duidelijk nog de sporen van het hele gebeuren met zich meedraagt. Verder wel enkele mooie plaatjes natuurlijk (al weet ik nog steeds niet wat het koorddansen op 400 meter moeilijker maakt dan op 5 meter hoogte). De poging om het spannend te maken werkt maar half, vooral de doorzichtige opzet ervan werkt de docu in het begin wat tegen (ook de momenten met de guards zijn belachelijk), maar naar het einde toe werpt het toch z'n vruchten af.

Mnee, onsympathieke hoofdpersoon, 200% subjectieve eigenlof, gebrek aan feitelijke informatie en een gebeuren dat misschien tot de onmiddelijke verbeelding spreekt, maar uiteindelijk toch niet het gewicht heeft wat je ervan zou verwachten.

1.5*

Uitstekende documentaire over een koorddanser die het voor elkaar krijgt om over een koord te lopen tussen de twin towers. Deze documentaire vertelt dit bijzondere verhaal bijna als een spannende film. Niet alleen boeiend vanwege de adembenemende en illegale stunt zelf, maar ook vanwege het hele logistieke aspect dat erbij kwam kijken. Uiteraard ook extra beladen met de wetenschap wat er ruim 17 jaar later zou gebeuren in New York.

Knappe documentaire.

Sowieso een goede keuze om het verhaal door Phillippe Petit zelf te laten vertellen, hij straalt nog steeds, zoveel jaren later, de spanning uit die hij op het moment gevoeld moet hebben. Dat maakt het verhaal erg levend - net als dat alle andere betrokkenen ook langskomen, ondanks dat een aantal dat duidelijk met gemengde gevoelens doet.

En in stijl en vertelling zoveel sterker dan het toch wat gezocht en gekunsteld aandoende acteren van Joseph Gordon-Levitt in het verder erg vergelijkbare The Walk (2015) - waarvan de inhoud overigens vrijwel hetzelfde is, het is wat overbodig om beiden te zien. Deze documentaire vind ik wel een heel stuk beter in vergelijking.