Hachi: A Dog's Tale (2009)

Supermooie film.....

Film gezien n.a.v. standbeeld bij Shibuya station dat we in Tokyo zagen. Mooie film, had het denk ik nog mooier gevonden als ie in de oorspronkelijke tijd/locatie had gespeeld! En vraag me af hoeveel niet-hondeneigenaren na het zien van deze film ineens dachten: hmm, zou best leuk zijn, een hond!

4*

Deze inmiddels 3 keer gezien. Het standbeeld heb ik ook bezocht en dat maakt de film denk ik nog bijzonderder.Echt een mooi verhaal, en tja die hond is natuurlijk geweldig! Wie wil nou niet zo'n trouw beestje. Ik ben absoluut niet iemand die snel een traantje laat maar bij deze heb ik heel was tissues nodig gehad. Bij de eerste keer van het zien van deze film was k compleet van slag. Kortom 3 keer gezien,is leuk, maar een 4de keer sla ik over. Vanavond wil ik het gezellig houden.☺

weer niet droog gehouden

Herzien op televisie en het blijft gewoon de enige film die mijn ogen vochtig weet te krijgen. Lief hondje . Verhoging naar 4*.

Poeh begin van de film dacht ik hier houd ik het wel droog bij. Op het einde wou ik dat ik meer tissues had

Gere, die vaak afstandelijk kan acteren, was zelf highly motivated to do the film:
Hachi: A Dog's Tale - Behind the Scenes with Richard Gere - YouTube

Sinds tijden weer echt geraakt door een film, en ja dat deed deze film echt. Door merg en been.

Ten eerste is dit eigenlijk mijn eerste kennismaking met Richard Gere, viel niet tegen. Hij speelt tof en weet een zeer mooie band neer te zetten met Hachi. Heel tof om te zien. De andere acteurs en actrices lopen er wel bij, maar voegen eigenlijk weing toe. Allen die weer de ietwat cliche verbieder moet zijn van zijn wens om Hachi in huis te nemen, voegt dan ook weinig toe.

Maargoed wat een wending maakt de film na Gere zijn dood. Echt kei en kei hard om te zien als kijker wat daarna volgt. De trouw van de hond, de muziek die op de achergrond wordt gespeeld, de mooie beelden, noem het maar op. Het kwam zo hard binnen. Verschrikkelijk goed gemaakt. Misschien dat het harder binnen komt omdat ik zelf honden bezit, wie weet. Dan toch nog echt top gemaakt. Grote klasse.

Kan een tweede kijkbeurt weleens naar de 5* schieten. Dit is er een die me lang bij zal blijven. Kreeg bij het voorstukje van Rtl 4 zelfs al bijna tranen in mn ogen, ja echt waar.

Top stukje kunst.

Dat kan toch bijna niet? Heb je hier echt niets van gezien?

Maar blij dat je het ook zo kon waarderen. Herkenbaar.

Nee echt helemaal niks haha! Ja zeer bijzonder, heb hem op de een of andere manier ook altijd beetje ontweken omdat mijn oma ooit vertelde dat het een matige acteur moest zijn die zichzelf niet weg kan spelen. Maargoed dat zegt ze ook over Marlon Brando, dus eigenlijk flinke onzin.

Maar haha ja dus, heb je nog aanraders?

Ik zal je eerlijk zeggen dat het ook niet mijn favoriete acteur is.
Prima Fear zou ik zeker eens kijken, maar meer vanwege het sterke debuut van Edward Norton.

Bizar genoeg zapte ik gisteren door mijn lijst met films op Plex, en riep mijn vriendin Hachi! Laten we die kijken. dus ik heb hem gisteren wéér gezien. Vierde keer en wéér raak. Krijg die tranen langzaam wat onder controle, maar ik verlies dat gevecht nog steeds overduidelijk

Waarom deze film zo hoog gewaardeerd wordt, is mij een raadsel... Dit is echt één van de grootste decepties, vooral door die hoge waardering. Ik vond de film nergens creatief of origineel, het verhaal was niet boeiend genoeg en het werd ook nog eens pathetisch gebracht.
Vooral doordat mijn verwachtingen hoog waren, is deze film echt een grote teleurstelling.

Jankfilm

Dit kun je samenvatten met jengelend pianogepingel en iemand die 'Hachi, Hachi!' roept. Het is best wel een wanstaltige draak van een film geworden. Er gebeurt ook heel weinig, het zijn allemaal van die alledaagse cliché situaties die je te zien krijgt. Vanaf het moment dat Richard Gere de hond vindt op het station, kun je het verhaal wel uit tekenen met cliché na cliché. Zijn vrouw vindt het in eerste instantie geen goed plan om de hond te houden, maar ja dan krijg je 'oeh, wat is die hond lief'. Hachi mag blijven en er ontwikkelt een sterke band tussen Gere en de hond. Vervolgens krijg je zowat non-stop zemelende pianogeluid en het baasje wat roept. Niet al te boeiend dus.

Lijkt erop dat deze film ook in Nederland een lang leven beschoren is. Merkte vanochtend op dat er op het plein van mijn vaste overstap(trein)station een wachtende hond op een sokkel was geplaatst...

Film over een hond die ook na de dood van zijn baas nog trouw op hem blijft wachten bij het station. Het is eigenlijk een hele sentimentele film met een flinterdun verhaal. Maar het is ook wel mooi en indringend verfilmd. En dat is erg knap gedaan.

Deze film heeft een mooi verhaal, maar als je de korte inhoud leest, heb je de film eigenlijk al gezien. Gevolg is dat de film een langdradig gevoel heeft. Maar de muziek is mooi en de acteurs doen keurig werk.

Sjezus, deze film windt er geen doekjes om. Heb je al een heel sentimenteel verhaal, ga je het ook nog eens onnodig omlijsten met een jochie dat een spreekbeurt over zijn held houdt op school, Hachi. Je verzint het niet. De film weet nog wel te vermaken en ook best te ontroeren, vooral omdat dat beest zo geweldig is, maar het is allemaal ook wel mierzoet met die pianoklanken en treurige violen over heel de film gedrapeerd. Een wonderlijk groot deel van de film, toch zeker de helft, bestaat uit scènes waarin de vriendelijke vertrouwde gezichten uit de idyllische droomwereld waarin het verhaal zich afspeelt geboeid en ontroerd naar Hachi lopen te staren. En wat een ongeïnspireerd titel heeft de film ook. Dan wil je ook een B-film zijn.

Niet alles is slecht natuurlijk, want hoewel alles repetitief is blijft de film op misschien het laatste deel na toch redelijk vlot en licht verteerbaar. Momenten als het huwelijk en de zwangerschap van de dochter van de professor zijn meer tijdrekkers en excuses nog meer warme gevoelens bij de kijker op te wekken, maar ze houden het verhaal nog wel net genoeg in beweging. Vond het eigenlijk ook wel grappig dat uitgerekend Jason Alexander nog een rol speelt in deze film. Als heeft hij nog op een zo mild mogelijke manier (de enige manier waarop de film het toestaat) wat slechte trekjes. 2.5* omdat alles wel mooi in beeld wordt gebracht.

Zooo mijn top 10 eens aangepast , hachi nu op nummer 1 ☺

Film met een prima verhaal die lekker wegkijkt.

Huh?

De film stelde mij, vooral door de algemene hoge waardering, nogal teleur.

Prachtige film ik heb het niet droog kunnen houden , wie niet van honden houd moet deze film niet gaan kijken je mist dan gewoon een bepaalde emotie die alleen hondenliefhebbers bezitten.

Nou vooruit, halfje erbij. Blijft onweerstaanbaar.

Eerste keer dat ik de film zie. Hoe eenvoudig het verhaal ook is, de band met een hond speel je niet. Eindelijk weer eens een film waarbij ik meerdere tranen heb kunnen laten vloeien. Prachtig gewoon. Dat sommigen dit als mierzoet beschouwen, vind ik allemaal best, maar ik vind het een prachtig verhaal en diep ontroerend. Natuurlijk zijn het alledaagse situaties. Ik vind dat het dat juist zo'n menselijke, hartverwarmende film maakt. Het einde is dan ook schrijnend toen de vrouw van de professor de hond na al die tijd terugzag, brak ook mijn hart. Zo'n mooie hond ook en ondanks dat ik geen hond heb, kan ik me die band wel voorstellen. A dog's purpose moet ik nog eens kijken. Al lijkt het moeilijk om beter te doen dan deze film het doet. Megan Leavey is ook een goede hondenfilm en voor wie niet van alledaagse situaties houdt, kan die misschien beter uitpakken.

Er rest nu nog maar 1 ding en dat is de film een plek geven in mijn top 10.

Mooie film en prachtige filmmuziek. Dat het waargebeurd is maakt het nog mooier. Toch had de film nog wat beter uitgewerkt kunnen worden, er zaten momenten in waarbij ik dacht: dit had beter gekund. Hoe dan ook, een bovengemiddeld goede film.

Erg fraai.

Hallstrom levert hier zijn allerbeste film af, dat is overduidelijk voor mij. Hij is hier zo ver ik weet niet echt meer overeen gegaan. Richard Gere speelt niet zijn beste rol, maar zoals je kan raden, is het de hond die de show steelt.

Het verhaal is erg simpel, maar alles is erg leuk. De locatie, de cast, je wordt er gelijk blij van. Die hond is een snoepige toevoeging en een genot om tegenaan te kijken. De chemie tussen dat beest en Gere is zeker aanwezig en dat maakt sommige scenes zo speciaal.

Het laatste deel van de film is enorm ontroerend en een van de beste stukken die ik heb gezien. Dat je met zo'n simpel gegeven nog zo'n emotioneel iets kan neerzetten is bijzonder. De film wist me enorm te raken. Klasse naar de regisseur en dit project. Blijft een favoriet van me.