My Sister's Keeper (2009)

Uiteraard een absolute tranentrekker, maar imo zeker niet standaard. Daarnaast vond ik de wending prima. Hierdoor werd het eigenlijk een vraag van de patiënt om passieve euthanasie toe te passen. Ik heb ook met geen enkele acteerprestatie moeite gehad. Zelfs in de rol van de moeder kon ik me goed inleven, waaruit ik kan opmaken dat hij wat mij betreft goed was neergezet.
Voor mij was deze film goed voor een paar emotionele momenten, wat natuurlijk wat sneller gebeurt als je zelf kinderen hebt.

Rechtbankgedeelte was t Beste , flashbackscenes t zwakst. Zusje, baldwin en cusack waren t best.

Samen met mijn dochter gekeken, een tiener, uiteraard kwamen bij haar de tranen. Maar helaas zat ik krommentenend te kijken, ik haak af bij emoties die er te dik bovenop gelegd worden en dan die muziek erbij. Ook het typisch Amerikaanse sentiment stoort me.....nee geef mij dan maar Trois Couleurs Blue waarin Julliette Binoche de hoofdrol speelt en op geheel andere wijze het verdriet van verloren dochter geetaleerd wordt...

De tranen vloeiden weer rijkelijk. Can't help myself. Film komt heel erg over bij mij.Sofia Vassilieva vind ik net zo'n groot talent als Breslin. Mag wel weer in meer films verschijnen.

Wow wat een geweldige goeie film!
Naar het einde toe wordt de film steeds ontroerender.
En wat een subliem acteerwerk en dan met name de 2 meisjes
Echt een geweldige film waarbij je het niet droog kunt houden!!!
4*

Mooie en ontroerende film. Ik dacht oorspronkelijk dat het een hele film lang grotendeels rechtbank scenes zouden zijn. Niet dus, er is wel degelijk meer verteld dan enkel dat stuk van het verhaal. En dat komt de film voor mij helemaal ten goede.

Goed idee, matig script, en slecht gebracht. Vooral de dialogen zijn erg slecht en erg gemaakt. Ook het acteerwerk is niet al te best, Cameron Diaz overtuigt me totaal niet in haar rol. Minder bekende acteurs waren zeker beter geweest.

De gedachte achter de film is wel sterk, maar de uitvoering is nogal matigjes. Laat de remake maar komen, dit kan stukken beter.

Hele mooie, ontroerende film. Prachtig verhaal en vooral de kinderen kunnen erg goed acteren.
Bij deze film kun je het (bijna) niet droog houden. Een van mijn favoriete films!

Mooi verhaal, maar wel verwarrend. Het wordt niet logisch(chronologisch) gebracht waardoor ik me steeds afvroeg: Wat is nu al gebeurt, en wat moet nog gebeuren?

Prachtig zwaarbeladen onderwerp, dat vakkundig om zeep wordt geholpen door Cassavetes. Door middel van ellenlange flashbacks en zo veel mogelijk voice overs zorgt hij er voor dat enige vorm van eigen interpretatie onmogelijk is. Als de film dan ook nog vol clichés en bordkartonnen karakters zit, blijft er weinig van het interessante uitgangspunt over.
Vraag me af of Cassavetes überhaupt wel eens een film van z'n vader gezien heeft. Waar John vooral eigenzinnige films maakte, zijn die van Nick in werkelijk niets onderscheidend en vooral inspiratieloos en nietszeggend. Hopelijk gaan dit soort scripts volgende keer aan z'n neus voorbij.
1*

Ik kan deze film met recht een drama noemen.... tenenkrommend, über-amerikaans, niets wordt uitgepraat, alles wordt met een omhelzing en 'I love you' afgedaan. Mijn grootste bezwaar tegen de film (naast het acteren, de onderbrekende muziekmomenten en meer van dat soort Hollywood-kwaliteiten) is wel het script, dat de kern van het boek om zeep is geholpen: van een intelligent verhaal over morele keuzes blijft in deze film niets over dan een sentimenteel plot. Een plot dat ook nog eens fundamenteel anders afloopt dan het boek, en dan bedoel ik niet: beter..

Mijn oordeel: links laten liggen - lees het boek van Jodi Picoult en je hebt wèl iets om over na te denken...

pff heftige film, hield het niet droog!
Vond het allemaal heel dubbel, aan de ene kant snap je de dochter heel erg goed, maar aan de andere kant ben ik zelf moeder en snapte ik heel goed dat ze zo vocht voor haar kind....al keur ik het niet goed dat je je andere kind dat allemaal aandoet, moeilijk...
Erg goed geacteerd door de kinderen, heel "echt"
Aanrader!

Dit is het soort films die hoe dan ook reacties los maken bij de kijker...of wel haal je enkel de eindstreep met 2 dozen kleenex, ofwel vind je het tenenkrommend zoals sommigen. Wat zeker is, het uitgangspunt van de film stemt tot nadenken. Het boek heb ik niet gelezen, maar ik kan me wel voorstellen dat dergelijke situaties zich in het echte leven ook voor doen. Of Cassavetes in zijn opzet is geslaagd laat ik in het midden, maar mij deed het wel iets. Ik was iets minder fan van de vertolking van Diaz, maar je moet verder met de riemen die je krijgt.

Erg emotioneel beladen film.
Verbijsterend verhaal, waarbij je je afvraagt 'wie heeft het nu bij het rechte eind'.
Ik versta heel goed dat de moeder vecht voor haar aan kanker leidende kind, maar dat ze er een andere dochter voor moet opofferen... dat gaat me een beetje te ver..
Wat me vooral opviel is dat de beide dochters de situatie veel volwassener aanpakken dan de moeder zelf.
Puike vertolkingen vooral van Cameron Diaz als de moeder, die we niet echt gewend zijn te zien in rollen als deze, en vooral ook de kinderen zijn enorm goed.
Ik kan moeilijk de term, 'ik heb genoten van deze film' gebruiken, gezien het zwaar belanden onderwerp, maar dat het een zeer interessante prent is dat staat vast, leerrijk ook.
Kortom: toch zeer de moeite waard dit drama.

Dit staat in de top 250?

Wat een gedrocht, niets maar dan ook niets dat het triestige Vijf TV niveau overstijgt. Al had ik dit ook wel kunnen verwachten. De enige treffende recensie die ik hier heb gelezen is die van Onderhond.

De film wordt vol gepropt met emoties, maar een sterk verhaal heb ik niet kunnen ontdekken. Tja, dan werken die emoties voor mij ook niet (niet betrokken). Een kind nemen voor donoronderdelen is nieuw voor mij, maar dat zal wel aan mij liggen, want anders zou de score van deze film niet zo hoog zijn. Ik heb me dus prima verveeld met deze film.

Mooie gevoelige film, niets mis mee.......3,5

Nogal vermoeiende film. De film schakelt van scènes in slowmotion met een klef gezinnetje dat lacht en knuffelt naar scènes in slowmotion waarin een klef gezinnetje huilt en pijn heeft. Alles moet blijkbaar zo simplistisch mogelijk verteld worden. Schijnbaar hebben we shots nodig van een lachend gezin, dat samen in slowmotion op een trampoline springt terwijl het omringt wordt door bellenblaas-bubbels, om te weten dat ze gelukkig en hecht zijn. En als er dan iets ergs gebeurd, regent het. En als een personage boos is, dan gaat hij op een dak zitten en verscheurt hij een foto, die hij in de wind gooit. Dit alles dichtgesmeerd met een mierzoete soundtrack, terwijl de film visueel niet verder komt dan een gemiddeld simpel televisiedrama. Vooral al die fades naar zwart snap ik niet.

Overigens waren er meer dingen die ik niet begreep. Waarom zat die vrouw met dat donkere haar bijvoorbeeld in de film? Kon geen enkele meerwaarde ontdekken. De enige echte punten die de film scoort is op het acteerwerk, daar was verder niet veel mis mee. Hoewel zelfs dat niet eens echt uitzonderlijk was, maar dat had wellicht ook met de dialogen te maken.

2 sterren.

Ik probeer de laatste tijd wat klassiekers en top-250 films te kijken die ivm. lage verwachtingen - vooral omdat ze gewoon qua genre niet bij mij passen - op de plank zijn blijven liggen. Dat lijdt tot heel wat verspilde uren doorgebracht in totale verveling.

Maar af en toe kom je dan dus ook dit soort parels tegen. Prachtig verhaal, dat een ingewikkeld en voorbetrokkenen emotioneel dilemma schetst, en bovendien verschillende lagen kent. Sterk acteerwerk ook wel. En de film is weliswaar emotioneel beladen, maar blijft daarin evenwichtig en vervalt niet in overdreven sentiment.

Een film met Cameron Diaz in de top 250? Oké, ik neem deze site bij deze niet meer serieus

Enige reden waarom ik kan bedenken dat die zo hoog staat, is omdat deze massaal geadoreerd wordt door vrouwen. Heb er in ieder geval weinig van gehoord, ga hem niet kijken, en laat ons hopen dat die zo snel mogelijk uit de lijst verdwijnt. Een V for Vendetta of een Solaris zou al een veel betere vervanger zijn (beiden vallen net buiten de lijst).

Waanzinnige film, zonde dat mensen hier nog gaan analyseren wat er mis mee was. Gewoon kappen en niet uitkijken i.p.v. hier stoere woorden plaatsen. Cast is subliem en alleen al daarom genieten als filmfan. Ontleden en uitbenen van de film is voor de freaks.. Ik heb weer heerlijk gejankt en dat is nog intenser wanneer je eigen leven voor een deel door kanker is verziekt...

de film kwam voorbij in moviemeter omdat deze nu op netflix te zien is... vanwege de verschillende reacties werd ik getriggerd om te gaan kijken... ik vond de film boven verwachting goed, erg sterk geacteerd door met name de zusjes.

Aardig gemaakt, met een prima tempo en vooral een goeie cast - de bezetting vond ik de grote troef van 'My Sister's Keeper'. Verder vond ik de film op meerdere punten tekort schieten: de sentimenten zijn her en der wel erg vet aangezet, de voice-overs in het eerste deel zijn niet alleen vertragend maar ook veel te uitleggerig, rondom het middenstuk met de langdurige liefdesgeschiedenis raakt de film flink uit balans, alsof er te veel thema's en personages waren en de makers besloten die hele liefdesgeschiedenis er dan maar in sneltreinvaart, integraal, doorheen te jagen. Ook denk ik dat qua spanning veel een stuk beter had gekund: als in de openingsmonoloog niet direct verteld was dat de ouders Anne hadden gemaakt omwille van haar zusje, was de impact daarvan later veel groter geweest. Daarnaast: erg vreemd dat niemand Kate vraagt wat ze vindt van Anne's besluit, daar haar stilte daar omtrent geen moment ter sprake komt. Keek al met al aardig weg, maar is toch een nogal vet aangezet en op weinig punten echt overtuigend geheel. 3*

Wat een vreselijk slechte film. Prima acteurs en intrigerend verhaal. Maar deze regisseur heeft er echt een rotzooi van gemaakt. Geen enkele dialoog lijkt op menselijke interactie en alle achtergrondverhalen zijn er zonder echt effect tussen gefrot. Zonde want dit verhaal verdient beter.

Bericht ge-edit

Dit is ongeveer wat ik denk.

Ontroerend.

Heb deze film een tijdje geleden gekeken met een paar andere mensen waarbij de tranen in de ogen vlogen. Ikzelf huil niet erg snel maar ik ga toch toegeven dat ik wel even een baksteen in mijn maag had. Sommige scenes zijn erg sterk.

Breslin kwam niet altijd even overdonderend over en dat is jammer want ik weet dat ze erg goed kan acteren. En Diaz was ook niet altijd zo goed. Maar meestal was het acteerwerk daarbuiten prima.

De film bouwt zichzelf redelijk goed op voor een ontroerende eindscene en het is die scene die deze film bij mij deze score doet. Normaal heb ik het hier niet zo op maar dit was wel mooi. Een prima aanrader.

Ongemakkelijk, dat is het woord waar ik de hele tijd aan dacht. Kan niet heel duidelijk in woorden samenvatten waar het aan lag, waarschijnlijk aan een zwak script.

Vond het direct al een ongeloofwaardig gegeven dat Anna haar ouders zou willen aanklagen, zeker als dat tot consequentie zou hebben dat haar zus overlijdt, maar dat bleek dan uiteindelijk niet helemaal zo in elkaar te zitten. Het was in samenspraak met Kate omdat ze zelf wilde sterven; een heel raar soort 'plottwist' die de film totaal niet nodig heeft.

Daarnaast is de rol van Cameron Diaz ook ongeloofwaardig feekserig. Alsof een moeder uiteindelijk niet evenveel van haar jongste dochter gaat houden en ook maar een flintertje gaat inzien dat wat ze doen misschien niet helemaal ethisch is.

Dan ook dat liefdesverhaaltje van Kate waar ik persoonlijk niet zo op zat te wachten, die confrontatie in de rechtszaal van Cameron Diaz als moeder tegen haar kinderen, die moeizame vage scenes van de broer, die epilepsie 'onthulling' mbt die advocaat, scènes die veel te lang aanslepen, de soms onduidelijke chronologie... het hield niet op.

Wellicht dat dit als boek helemaal tot zijn recht komt, maar als film is het in ieder geval maar een ongemakkelijk zooitje geworden. Ben verbaasd over het hoge stemgemiddelde.

2*

Zeker wel een goede film. Ook hier zitten janken en dat is toch waar het uiteindelijk bij een film omgaat. Dat je het je ontroerd. Ik vond Cameron Diaz best wel overtuigend. Ik had er meer problemen mee dat ik niet kon zien dat de zieke Kate al een tiener was. Ik dacht dat ze praktisch even oud als Anna was. Pas nadat Taylor in beeld kwam kreeg ik dat door. Wat ik ook erg jammer vond dat het verhaal van de broer en de vader weinig tot niet aanbod is gekomen.

Drama met een hoofdletter D. Maar het werkt, mede door het goede acteerwerk. Het plot is wat vergezocht, maar schept wel de ruimte voor fascinerende scènes. Diaz krijgt de meeste uitdaging voor de kiezen, namelijk om een wat eendimensioneel personage geloofwaardig over te brengen. Hier slaagt ze wel in maar geloofwaardig of niet; de moeder blijft een wat eendimensioneel karakter. Daar staan de mooie personages van kleine zus, grote zus, broer, vader, rechter en tante tegenover. De film is met oog voor het mooie in mensen gemaakt. Dat maakt het een aanrader.

Niet wat ik had gehoopt.

Ik heb het boek vorig jaar zomer verslonden maar was me verder niet zo bijgebleven, hoewel ik het destijds in één adem uit las. Wél weet ik nog: die verschillende perspectieven werkten in het boek wel erg goed, hier werd het wat halfslachtig en voelde het voor mij als voice-overs uit onmacht. Zeker wanneer er een voice-over zit onder een rechtszaak - die ik erg graag in zijn geheel had willen zien - vond ik het irritant worden. Ik miste ook heel erg de impact van alle operaties op Anna: ze leek verder een normaal leven te kunnen leiden en was verder gewoon een normaal leuk kind. De film was te veel een aaneenschakeling van scenes uit het gezinsleven zonder dat er heel veel gebeurde.

De krappe voldoende is omdat ik alle acteurs erg leuk vond, fijn om Cameron Diaz in een wat hardere rol te mogen zien. Het ethische dilemma blijft interessant, (on)geloofwaardig of niet.

3,0*