Mr. Nobody (2009)

SmackItUp klopt, dank je voor de herinnering.

Dat je een encyclopedie moeten raadplegen om het plot te begrijpen, zegt inderdaad alles over deze film. Na anderhalf uur heb ik 'm uitgezet. Ik werd er gewoon moe van. Dus maar lekker op tijd naar bed gegaan.

Lijkt me totaal van ondergeschikt belang om deze film volledig te begrijpen. Ook voor mij zijn er een aantal onduidelijkheden. Lekker belangrijk. Visueel is dit een van de meest bijzondere films die ik heb gezien.

Als je iemand quote, doe het dan zuiver. Ik zei "om het plot te begrijpen". Ik zei niet "om de film volledig te begrijpen".

Kan zijn. De essentie blijft hetzelfde. Je hebt de film afgezet omdat je "het plot niet begreep", en ik reageer daarop door te zeggen dat er naast het plot nog veel meer te genieten was.

“Every path is the right path. Everything could've been anything else. And it would have just as much meaning.”

Meesterwerk of pretentieus geneuzel? Voor mij duidelijk het eerste, alhoewel Mr. Nobody zeker niet perfect is. Voor mij is de eerste anderhalf uur het beste gedeelte, en ik zat gelijk in het bizarre maar mooie verhaal. Audiovisueel is Mr. Nobody ook een meesterwerk, en de acteurs acteren allemaal uitstekend. Mr. Nobody is ook niet bijzonder ingewikkeld, maar je moet wel het idee loslaten dat je antwoorden krijgt op veel vragen die de film opwerpt.

Mr. Nobody gaat over keuzes maken, en het feit dat een beslissing grote (levens)consequenties kan hebben. Maar de film laat ook op een mooie manier zien dat die keuzes niet altijd desastreus hoeven te zijn (wat op het moment zelf natuurlijk wel zo aanvoelt), en de vraag is of je nog steeds dezelfde keuze maakt als je van te voren al weet hoe die uitpakt. En soms is het maar het beste om geen keuze te maken en je eigen pad te bewandelen. Dat kan er voor zorgen dat een vallend blad van een boom je weer in contact brengt met je grote liefde. Mooi toch…

Dat is weer iets anders dan wat je oorspronkelijk zei: "Lijkt me totaal van ondergeschikt belang om deze film volledig te begrijpen.... Lekker belangrijk."

Hoe dan ook, wat jij vindt, vind jij. Moet je zelf weten. Maar ik vind het plot wel belangrijk. Dus reageer niet op mijn review dat de reden waarom ik de film heb uitgezet "van totaal ondergeschikt belang is". Zeg dan dat jij dit van totaal ondergeschikt belang vindt . Dan reageer je met respect voor de mening van anderen.

Daarom zeg ik ook, lijkt ME van ondergeschikt belang. Als jij dat niet zo ziet, dan vind ik dat jammer. Maar dat is uiteraard je goed recht.

Mr Nobody moet zowat Van Dormaels meesterwerk zijn. Zo ver wil ik het niet drijven, maar een goede film is het wel. Mr Nobody kent geen origineel, maar wel een uitstekend concept over het butterfly effect waarbij elke keuze of elk toeval je leven een andere wending kan geven. Mr Nobody wordt opgevat als een soort puzzel die in en uit elkaar valt bij elke keuze die Nemo maakt. De film geeft mooi weer hoe het leven van Nemo er kon uitzien wanneer hij die of die keuze had gemaakt. De meest ingrijpende is de pedagogisch onverantwoorde keuze om te moeten kiezen tussen zijn moeder of vader. Maar ook de keuze met welke levengezellin hij door het leven gaat, zet zijn hele wereld op zijn kop.

Qua montage is de film ijzersterk al moet het aan de andere kant ook opletten niet te rommelig of chaotisch over te komen. Van Dormael neemt wat te veel hooi op zijn vork door zijn talloze ideeën in deze film te willen proppen. Hij lijdt net als zijn hoofdpersonage aan keuzestress. Mr Nobody is een vat vol filosofische levensvragen, een rollercoaster van emoties en gevoelens. Jared Leto doet het uitstekend en vooral de relatie met de vijftienjarige Anna was het meest boeiend.

De film is vlot te volgen ondanks het feit dat er bepaalde scènes waren die ik niet kon plaatsen. Bij momenten is de film nodeloos complex. Misschien had wat eenvoud de film nog beter gemaakt. Desalniettemin toch van genoten. Al begrijp ik dat het bij sommigen langdradig aanvoelt.

Hele aparte film die je moet liggen met de thema's keuzes en parallele levens , alsof iedere keuze die je kan maken ook daadwerkelijk plaatsvind .

Het concept is op zich wel knap visueel in beeld gebracht al levert het veel bizarre scenes op .

Bizar is in dit geval negatief? Waarom? En op welke scènes doel je zoal?

Daar heeft Leto nou net niks mee te maken.

Erg goed.

Ik had het wel ergens verwacht dat dit weer een film zou worden met heel veel verschillende soorten regiestijltjes die als puzzelstukjes bij elkaar komen. Ik ben nog onbekend met Van Dormael, maar hier laat hij wel een goede stempel achter.

Leto maakt redelijk indruk. Hij krijgt een hoop om zichzelf mee te bewijzen en weet deze voor een groot deel ook te benutten. Soms kijkt hij iets te statisch, maar in het algemeen kan ik weinig zeuren. Dat geld ook voor een hoop andere acteurs en actrices hier.

De film is nooit echt saai, ondanks een toch wel lange speelduur. De speelduur ga je toch wel ergens merken op een gegeven moment, maar je komt er best snel en vlot doorheen. Van Dormael is een goed regisseur en weet deze film helemaal op de juiste plaats te leggen.

Alles, hoe saai het soms ook klinkt, wordt eigenlijk interessant gebracht. De verschillende visuele stijltjes vervelen nooit en zien er erg mooi uit. De cinematografie is nog knapper en de settings hebben allemaal een eigen sfeertje. Visueel is deze film toch wel een meesterwerkje.

Soms voelt de film dan toch buiten de visuele stijltjes om toch wel wat lang aan. Ook valt dat lachje van de oude Leto soms op de verkeerde plaats. De slotfase kan de kijker op een mooi emotioneel spoor zetten, maar door dat rare lachje voel je je toch te ongemakkelijk om je mee te laten voeren.

Ik voelde me soms lekker meegenomen door de film. Ik heb me niet verveelt, Van Dormael is een uiterst interessant regisseur, nu al. Ik moet toch wel iets meer zien van deze man. Jammer dat ik deze film dan toch zo lang over het hoofd heb gezien.

Een enigszins filosofische film over het maken van keuzes. Een jongen / man kan zowel vooruit als terug in de tijd gaan. Daardoor kan de jongen in de toekomst kijken en belangrijke keuzes in zijn leven heroverwegen. Een heel mooi en boeiend gegeven voor een film, maar het maakt de film vaak ook moeilijk te volgen. Want in welke fase van zijn leven zit hij dan op dat moment en naar welke keuze zit je op dat moment te kijken. Die keuzes gaan voornamelijk over de relaties in zijn leven. Uiteindelijk wordt het allemaal wel redelijk duidelijk al blijf je ook wel met vragen zitten. Maar het is dus wel een film waar je goed op moet blijven letten en die je na afloop ook nog wel weer een keer wil zien omdat dan sommige scenes mogelijk weer beter op zijn plaats vallen als je weet waar het over gaat. Verder wordt de film super mooi geacteerd en is hij ook net zo mooi vormgegeven. Echt weer eens een film die ver boven het gemiddelde uitsteekt. Dat is lang geleden dat ik zo'n film weer gezien heb. Ook leuk dat er, waarschijnlijk bewust, nogal wat verwijzingen zijn naar films van Tarkovski. Bij het ruimteschip moest ik sterk denken aan Solaris. Ook regent het in een korte scene even binnen. En bij bomen begint het onverklaarbaar heel hard te waaien. Leuke details als je de films van Tarkovski goed kent zoals ik. Ik neigde heel sterk om deze film vijf sterren te geven. Iets wat ik bijna nooit meer doe. Maar ik heb hem bewust een halve ster minder gegeven. Ik wil deze film namelijk nog wel een keer bekijken, En na afloop daarvan bepaal ik of hij alsnog vijf sterren krijgt of toch vier.

Filosofische film waarbij het geheel zwaar onderdoet voor de som der delen. Er zitten mooie scènes in en interessante onderwerpen maar er wordt teveel bijgehaald ( waarbij het kokende eitje in Brazilië en de kinderarbeid voor jeans me zelfs irriteerde). Hierdoor wordt de film pretentieus. Door alle verhaallijnen (die zogenaamd allemaal samenkomen op het einde) is het vooral veel en niet diepgaand. De gedachtegang en filosofie erachter is zeker interessant maar de uitwerking kon mij niet bekoren.

Ik moest er even inkomen maar ben blij dat ik ben blijven kijken. Ontroerend en bevreemdend tegelijk. “Unsettling” zoals ze wel eens zeggen. Ik vond de film wat weghebben van Cloud Atlas, hoewel dat één van m’n allergrootste favorieten blijft. En die is ook nog net een tikje verwarrender af en toe

Een film die wel erg veel hooi op de vork wil nemen. Visueel zeer behoorlijk en het uitgangspunt is op zich ook wel aardig. Hoe verschillende keuzes op belangrijke momenten in het leven tot een ander leven kunnen leiden. De uitwerking vond ik echter wel wat rommelig, hoewel het wel redelijk goed viel te volgen. Met name na het eerste uur komt de klad er in. De film komt bovendien nogal pretentieus over en de personages zijn ook niet erg interessant. Al met al viel het bij mij niet in de smaak.

Ik had me iets heel anders voorgesteld, maar ik vind het visueel allemaal erg mooi en bijzonder.

Alleen werd het na een tijd veel te rommelig, er werd veel te veel heen en weer geslingerd, en werd het ook steeds uitgebreider met te veel scenes/ verhaal lijnen.

De film duurde ook gewoon oneindig te lang voor al die keuzes..

jammer want op zich had het wel wat als het wat simpeler werd gehouden.

Een veel beter /soortgelijke film is The Butterfly Effect.

De film zit bomvol losse mooi gemaakte scènes, vol leuke ideetjes van de regisseur. Maar als film zijnde, als geheel, vond ik dit niets. Niet qua toon (soms te veel op flauwe komedie leunend) en niet qua verhaal. Boeien deed de film me eigenlijk echt nergens, en dan duurde deze film ook nog eens 2,5 uur. Van Dormael kan dus wel dingen met een camera, maar ook een film vertellen hoort hij te kunnen en dat lukt hem niet. Acteerwerk is wisselend, vooral de oude man zelf vond ik wat irritant. Visueel nog wel prima en door alle leuke goede losse momenten niet een heel slecht cijfer, ook al verveelde ik me het meeste deel van de tijd. 2,0*.

Welke versie is het best?