- Home
- Films
- The Curious Case of Benjamin Button
- Filtered
Genre: Drama / Fantasy
Speelduur: 166 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: David Fincher
Met onder meer: Brad Pitt, Cate Blanchett en Tilda Swinton
IMDb beoordeling: 7,8 (693.657)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 29 januari 2009
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via Amazon Prime
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via HBO Max
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot The Curious Case of Benjamin Button
"Life isn't measured in minutes, but in moments."
Terwijl de orkaan Katrina op New Orleans afstormt, ligt de bejaarde Daisy op haar sterfbed. Ze vraagt haar dochter om voor te lezen uit een oud dagboek. Het dagboek vertelt het bijzondere verhaal van Benjamin Button. Benjamin wordt geboren als bejaarde man, en wordt vervolgens met de dag jonger. Halverwege hun levens worden Daisy en Benjamin verliefd. Maar wat zal de toekomst brengen wanneer Benjamin steeds jonger, en Daisy steeds ouder wordt?
Externe links
Acteurs en actrices
Benjamin Button
Daisy Fuller
Queenie
Caroline Fuller
Thomas Button
Tizzy Weathers
Captain Mike
Monsieur Gateau
Grandma Fuller
Elizabeth Abbott
Video's en trailers
Reviews & comments
jacobine_rodijk
-
- 2812 berichten
- 9511 stemmen
Prachtige film, naast een paar kleine smetjes her en der (de overgestappen jaren waren af en toe té snel en groot) is dit gewoon een magische film van de heer Fincher.
Erg mooie speciale effecten ook, die zoals in Zodiac weer erg moeilijk te spotten zijn, wat het geheel er alleen maar beter op maakt. 4,5*
Jordy
-
- 22567 berichten
- 2952 stemmen
Ik begrijp de vergelijking met Forrest Gump wel, maar waar ik daar het gevoel had dat het jeugdvriendin-liefdesverhaaltje vooral een excuus is om de vermakelijke belevenissen van de hoofdpersoon aan elkaar te knopen had ik hier precies het omgekeerde. De relatie tussen Pitt en Blanchett voelt als waar de film primair over gaat, en alle gebeurtenissen waar Pitt in belandt (plus natuurlijk z'n toestand) staan in dienst van dat prachtige en schrijnende verhaal en de "standaard" thema's als liefde en vergankelijkheid, erg knap.
Daarnaast vond ik het verschrikkelijk mooi hoe "echt" alles voelde. Ik had me ingesteld op een Tim Burton-achtige sfeertje, waar ik toch meestal van een afstandje een vermakelijk fantasy wereldje bekijk, maar het voelde allemaal zo logisch en echt dat ik tot m'n verbazing als een klein kind zat te snotteren op het eind, had ik niet verwacht.
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Bleh, bij vlagen veel te sentimenteel.....
Fincher weet enerzijds dan wel mooie plaatjes te schieten zoals inderdaad die oorlogsscene, maar ook die scene op zee die een Carpenter actiefilm al helemaal doet verbleken.
Hij bewandelt alleen teveel de voorspelbare paadjes en dat is uiterst jammer met zo `n interessant concept in het achterhoofd. Ik was helemaal niet gediend van die vader passages waarin A. papa zijn lelijke baby op komt zoeken na enkele jaren. B. Om het nog erger te maken: hij komt hem nogmaals opzoeken maar nu omdat hij zelf uiteraard ziek is, waarna zoonlief uiteraard vergiffenis toont ?????!
Verder nog meerdere pogingen om het verhaal te dramatiseren, wat bij mij niet werkte omdat ik gewoon liever had gezien dat Fincher gewoon eens een keer een wat compactere film maakt zonder typische Amerikaanse zijlijnen te ebruiken zoals hier wel degelijk het geval was. Ik vond die scenes in het ziekenhuis qua structuur nogal lijken op die van 'The Notebook' waarin 2 mensen terugkijken op hun romance die af en toe door ziekenhuisscenes onderbroken wordt. Had van mij absoluut niet gehoeven en al helemaal niet die reactie van de dochter van Blanchett wanneer zij te horen kreeg dat Benjamin Button haar vader was. Een typisch geval van verspild drama, ik had echt zoiets van doos, doe normaal en doe datgene waar je wel goed in bent: voorlezen uit het boek! Al dat gedoe richtte de magie, voor zover aanwezig, nog meer ten gronde.
Verder zijn er nog wel meer voorbeelden aan te halen van dramatische gebeurtenissen die het element fantasy, waar het unieke uitgangspunt zich uiteraard voor leent, niet versterken maar afbreken tot een realistisch verhaal compleet met begrafenissen en andere huiselijke rompslomp. Had juist gehoopt dat deze film dat nu juist wist te omzeilen.
Ik klink misschien wat negatief, maar ook ik heb bij vlagen best genoten van het acteerwerk van Pitt en Blanchett, die zeker chemie op het scherm uitstralen en de pogingen van Fincher om bliksem wat meer te doen laten lijken dan alleen maar een metafoor voor een onrustige toestand van het menselijk lichaam. Die terugkerende verhalen over mensen die op de meest onmogelijke plaatsen door de bliksem waren getroffen waren gewoon echt raak! Net zoals die toevalsequentie die uiteindelijk geen toeval bleek.
Muziek was helaas veel te saaiig, zoals je van een film als deze kan verwachten. Nogal identiteitsloos en muf. Kortom, een aardige film maar zeker niet meer dan dat. Een keer werd ik even echt gegrepen: de dame die zich altijd opdoste en mooi kleedde en uiteindelijk gewoon nergens naartoe ging of visite kreeg.
Die Amerikanen hypen alles tegenwoordig! 3*
Zandkuiken
-
- 1696 berichten
- 1360 stemmen
Deze film deed me wat aan Big Fish denken, een prent die hier reeds is genoemd. Tijdens het bekijken van The Curious Case is de naam David Fincher in ieder geval geen voor de hand liggende associatie.
Waar Fincher in het verleden voor opwindende cinema heeft gezorgd, maakt hij deze keer een ouderwetse film die zeker verdienstelijk is maar toch stiekem ook een beetje duf en oubollig.
Brad Pitt doet het in mijn ogen weer uitstekend en redt dan ook de meubelen. Met een mindere acteur in de hoofdrol had dit voor mij wel eens een volslagen ramp kunnen zijn.
Het is lovenswaardig dat deze regisseur nieuwe paden bewandelt en misschien bereikt hij met deze Titanic-achtige prent (beetje dezelfde sfeer vind ik) wel een groot publiek, maar dit is toch één van z'n mindere wat mij betreft.
Moeilijk dan ook om hier een score aan te geven want bij momenten is The Curious Case Of Benjamin Button zeker charmant maar met die verrekt lange speelduur is het eveneens een film waar ik waarschijnlijk geen tweede keer meer zal aan beginnen. 2,5* dan maar...
DVD-T
-
- 15378 berichten
- 2839 stemmen
Vanmorgen nog even Zodiac herkeken en die is me zeker niet verkeerd gevallen en het cijfer dan ook verhoogd.
Mijn verwachtingen waren torenhoog voor de nieuwe Fincher die opnieuw samenwerkt met Pitt wat in Se7en en Fight Club een gouden duo bleek te zijn.Helaas heeft hij die verwachtingen totaal niet ingelost.
Zoals Zandkuiken hierboven al aangeeft, deed de film mij ook ontzettend denken aan Big Fish, maar ook erg aan Forrest Gump.De nieuwe weg die Fincher in is geslagen werkte nog wel goed in Zodiac maar hier werkt het helaas niet goed.De goede sfeer die hij altijd weet op te bouwen met zijn toch wel onconventionele films, is hier nagenoeg niet in terug te vinden.Het is te "standaard Hollywood" voor zijn doen.Nergens wist de film écht een emotie bij mij los te krijgen.Het was het allemaal net niet.
Het eerste uur is eingelijk het sterkste gedeelte van de film.Pitt is bijna niet te herkennen door de geweldige make-up, de oude mannetjes die hem ook spelen doen het ook uitstekend, het enige herkennings punt is de stem.Dat hebben ze echt prachtig gedaan.Het verhaal word goed gebracht en is af en toe lekker off-beat.De magie begint in het eerste gedeelte, wat een prachtige lange inleiding is, al een beetje te komen.Leuke karakters, prachtige scènes, en dan vooral dat moment wat je ook in de trailer zag, "are you sick....", op dat moment kreeg ik wederom weer kippevel.Echt een magisch moment.Ook als hij zeeman wordt kent een paar fantastische momenten.
Dan krijg je het tweede gedeelte van de film die het minst interessant is.Fincher gaat hier voor mij een beetje de fout in, door de kijker een te lang uitgerekt liefdes verhaal te brengen die af en toe gewoon erg saai word.Erg jammer want de magie die net was opkomen zetten verdween als sneeuw voor de zon voor mij.Nergens kwam ik er echt weer in, daarbij komt ook nog dat ik Blanchett, die ik zo af en toe al bijna niet kan uitstaan, haar hier helemaal niet kon uistaan.Steeds meer ging ik mij storen aan het neppe accent, iets wat ik ook al deed in de laatste Indy film.Ook erg jammer dat er steeds vaker en vaker terug wordt geswitched naar het ziekenhuis waar het verhaal word verteld, dit ontrekt je helemaal uit de sfeer en het verhaal wat zeker nog wel zijn sterke momenten had.Toch is de speelduur een minpunt aan The Curious Case..... .Het duurt wat te lang allemaal en daarbij verloor ik steeds maar weer mijn aandacht voor de film.Het werd steeds minder boeiender.
Maar de film herpakt zich min of meer vanaf de geboorte van zijn dochter wordt het weer wat beter, maar haalt imo gewoon niet het niveau van het ijzersterke eerste gedeelte van de film.Het blijft wat hangen op een ietwat middelmatig niveau, om daarna met een fantastisch einde te komen.
Pitt geeft een ijzersterke performence en houd je daarmee de gehele film vast, en geinteresseerd naar het verloop van het verhaal van Benjamin Button.Ook de mensen in de bijrollen zijn erg goed.Jason Flemyng speelt fantastisch en ook Tilda Swinton is, zoals we gewend zijn, erg goed.Elias Koteas is ook erg memorabel in zijn korte rol.Blanchett heeft mij niet kunnen overtuigen.
Filmtechnisch was het allemaal dik in orde zoals we ook van Fincher gewend zijn.
Dus niet het meestewerk waar ik toch wel een klein beetje op gehoopt had.Als het iets minder lang geweest was, en dan vooral het te lang uitgerekte 2e gedeelte, een andere actrice in de rol van Daisy dan hadden het makkelijk een 4.5* kunnen worden.
Ik hoop dat David Fincher volgende keer weer met een heerlijke film komt ala Fight Club.
Een magere 3*
Leland Palmer
-
- 23740 berichten
- 4699 stemmen
They said I was gonna die soon but, maybe not...
Een quote, die me in de trailer al bijna tranen in mijn ogen bezorgde en ook in de film was dat zeker het geval. Dat gezicht van Benjamin, de manier waarop hij uit zijn ogen kijkt, het belangrijkste gezelschap in zijn leven bij zich, en dan zo'n uitspraak... tsjah, daar werd ik stil van.
Fincher levert met The Curious Case of Benjamin Button een betoverende film af. Een film die natuurlijk dankzij het verhaal de interesse van veel mensen wist te trekken, maar dat was alleen nog maar het begin, want Fincher weet dit verhaal op alle plekken de juiste invulling te geven die ervoor zorgt dat je als kijker - ik wel in ieder geval - versteld zult staan van het resultaat wat hij met deze film heeft geleverd.
Brad Pitt is al een tijd één van mijn favoriete acteurs, maar elke film die ik van hem zie zorgt ervoor dat mijn waardering voor hem alleen maar groeit en groeit. De prestatie die hij in deze film neerzet is weer van een wonderschone kwaliteit. Zijn screentime begint pas na een uur ofzo echt met tellen, omdat zijn personage eerst waarschijnlijk door een aantal oude mannetjes was ingevuld, maar ik had niemand liever dan hem voor deze rol gezien. Cate Blanchett speelt daarnaast ook geweldig en voor haar geldt hetzelfde. Beide hoofdrolspelers komen pas ''later'' in de film echt in beeld. Het personage van Blanchett begint als een jong meisje, terwijl Brad Pitt als een oud mannetje steeds jonger wordt...
Een eigenaardig verhaal uiteraard, iemand die als een oud mannetje geboren wordt en uiteindelijk als een klein babytje zal eindigen. Regisseur David Fincher weet dit verhaal een uitstekende invulling te geven. De chemie tussen Benjamin en Daisy is geweldig. In hun ''jonge'' jaren, maar ook wanneer ze in een later stadium in de film bij elkaar zijn. Daarnaast is de sfeer geweldig, de decors zijn prachtig en de ondersteuning van de muziek maakt het bij vlagen een betoverende ervaring, deze film. Vooral omdat er naast deze dingen altijd wel iets bijzonders, spannends, interessants of emotioneels gebeurd. Het begin van de film is vooral erg bijzonder en ondanks dat het een soort sprookje is lijkt het echt. Het is in ieder geval erg meeslepend. Uiteraard erg benieuwd hoe het hoofdpersonage zijn ontwikkeling doorgaat, maar ook alle dingen die om hem heen gebeuren geven dankzij het feit dat hij ''anders'' is een bepaalde magic touch. Mensen op straat die hem anders aankijken, de manier waarop hij anders behandeld wordt of steeds maar die vragende blik in zijn ogen, die zich constant lijkt af te vragen wat er te wachten staat. Eigenlijk is dit eerst alleen maar mooi, want Benjamin wordt jonger en mag op een gegeven moment echt van zijn leven gaan genieten. De blikken in de ogen van zijn moeder, vader, Daisy of de andere mensen in zijn huis zijn simpelweg prachtig. Elke keer weer die verbazing, want het oude mannetje lijkt weer jonger geworden te zijn.
De vergelijking met Forrest Gump is niet vergezocht, want ook Benjamin beleeft vele avonturen en is anders dan normaal. Benjamin krijgt zijn eerste baan op een schip, belandt in een oorlog, wordt voor een eerste keer dronken, maakt vrienden, gaat naar de hoeren en beleefd veel leuke dingen die het voor ons als kijker erg vermakelijk maken. De beelden op zee - wanneer Benjamin op het schip werkt - zijn prachtig. Die lucht, het water en het fragiele mannetje op die boot die zijn best doet om bij de rest te horen, geweldig. Het ziet er allemaal prachtig uit en het personage Benjamin Button zorgt ervoor dat alles als geheel gewoon betoverend mooi werkt. Tsjah, wanneer Benjamin dan ook eenmaal jonger en knapper wordt en daarnaast meer zelfvertrouwen krijgt gaat hij zijn gevoel achterna en probeert hij Daisy weer te benaderen. De fantastische chemie tussen de twee is nooit weggeweest, ondanks dat er soms een tijd tussen zit waarbij omstandigheden zijn veranderd en waarbij ze samen niet bij elkaar zijn geweest. Alle scénes waarin ze bij elkaar zijn blijven werken voor je als kijker.
En natuurlijk blijft Benjamin maar jonger worden, terwijl Daisy ouder wordt. Voor beide maakt dit na een tijd niet meer uit en lijkt het dat ze het hebben geaccepteerd. Ze zijn een stel, krijgen een baby - waarmee alles ''normaal'' is - en ze hebben de tijd van hun leven met elkaar. Maar natuurlijk blijft alles moelijk voor de twee en vooral nu wanneer ze een kind hebben. Benjamin realiseerd zich dat hij geen vader kan zijn, maar dat hij eerder een speelkameraadje voor zijn dochter zou worden en dat wil hij niet. Hij smeert 'm, gaat op reis en vanaf dat moment worden we weer getrakteerd op een aantal prachtige beelden, ondersteund door de nog steeds prachtige muziek. Benjamin schrijft kaarten, die zijn dochter pas aan het stervensbed van haar moeder voor het eerst zal lezen. Erg mooi gedaan en het verhaal wordt met de minuut completer. Uiteraard is het nog wachten op het einde, wanneer we een oude vrouw met een baby in haar handen zien in de gedachte van een nog oudere vrouw in haar stervensbed in het ziekenhuis. Deze vrouw heeft haar leven in ieder geval op een wondermooie manier overdacht, op de laatste dag van haar leven...
Mijn verwachtingen voor deze film waren vreselijk hoog. Als je de trailer gezien hebt, heb je de film eigenlijk in het kort al mogen bewonderen. De manier waarop Fincher dit alles op zo'n manier op het beeld heeft weten toveren verdiend alleen maar lof wat mij betreft. De wat meer negatieve kritieken sluit ik me dus absoluut niet bij aan. Een mooi verhaal met een fantastische sfeer, een uistekend script, mooie muziek, prachtige beelden, geweldige karakters en vooral karakterontwikkelingen. De make-up is werkelijk verbluffend, zo mooi. Uiteraard vooral bij Benjamin, maar ook bij Daisy en de anderen die steeds ouder werden. Nee, deze film bevat wat mij betreft niks negatiefs. Een kunstwerk uit de hand van David Fincher.
4,5*
argus
-
- 365 berichten
- 1182 stemmen
De film is zeker een plaatje, de cinematografie is super, de musicscore erg stemmig. Maar de uitwerking vond ik niet erg origineel. 't Gaat natuurlijk uiteindelijk weer over de liefde tusen man en vrouw. Beetje te sentimenteel en voorspelbaar. Hier had ik echt meer van verwacht. Ik denk dat fans van films als 'The Notebook' deze film zeker moeten gaan zien.
Gelukkig zijn de beelden zoals gezegd vaak bijzonder mooi en dat gaat de hele film zo door en dat redt de film voor mij zo'n beetje want het was een erg lange zit. Brad Pitt en Cate Blanchett en ook de rest van de cast acteren naar behoren. Daar is geen discussie over wat mij betreft.
Weinig humoristische momenten waar naar mijn smaak echt meer uitgehaald had kunnen worden. Ik heb iets van twee keer geglimlacht ofzo. Dat is toch echt te weinig voor een film die zo lang duurt. 3*
kos
-
- 46074 berichten
- 8459 stemmen
Beetje overhyped als je het mij vraagt.
Niet dat het een slechte film is, maar het (aardige) verhaal kabbelt meer voort dan dat het echt boeiend wil worden.
De film doet een beetje overkomen alsof het iets episch wil bewerkstelligen, qua muziek, fotografie, lengte, emotionele opbouw en natuurlijk het niet bepaald doordeweekse verhaal. Maar doordat er nergens echte diepgang in zit, slaagt het daar eigenlijk nauwelijks in.
Elineloves
-
- 24024 berichten
- 3591 stemmen
Zeer goede film.
Zoals al eerder werd gezegd is het een verrassende film die je blijft boeien tot het einde. Natuurlijk weet je al grotendeels wat er nog komen gaat, maar de manier waarop het gebracht werd bleef verrassend.
4.5 *
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Bij vlagen echt een magische film!
De combinatie David Fincher en Brad Pitt is op zeker een succes, zo bewezen films als Se7en en Fight Club in het verleden. Fincher is een buitengewoon goed regisseur, die dat ook weer in deze film laat zien. Een film met af en toe haast betoverende beelden en een film met een zeer origineel verhaal.
Pitt mag wat mij betreft tot de beste acteurs van zijn tijd gerekend worden en dat bewijst hij ook maar weer eens in deze film. Op een zeer goede wijze, zet hij heel ingetogen het personage van Benjamin Button neer. Zijn voorkomen, zijn manier van praten, zijn bewegingen, ja eigenlijk zijn hele uitstraling heeft echt iets speciaals in deze film, oftewel 'Some kind of magic", zoals ze dat wel eens zeggen. Blanchett is nooit mijn favoriete actrice geweest en zal dat ook nooit worden, maar doet het echt wonderwel goed in deze film. De chemie die er is tussen haar en Pitt zorgt er eigenlijk alleen maar voor dat de scènes waarin ze samen spelen worden versterkt.
Het verhaal is natuurlijk ook erg bijzonder. Stiekem heb ik zelf ook wel eens gedacht wat er allemaal zou gebeuren als ik jonger zou worden. Minder zorgen misschien, omdat je in feite weer teruggaat naar je “jeugd”? Nou waarschijnlijk toch niet, het brengt allemaal een hoop problemen met zich mee, zoals deze film ook goed laat zien. Wat moet er met de baby gebeuren als de vader steeds jonger wordt? Over dat gegeven is ook goed nagedacht en het wordt ook erg goed uitgewerkt in de film. Daarnaast heeft bijna elk personage wel de benodigde diepgang, waardoor ik steeds meer in de film kwam te zitten.
Het einde vond ik echt ontroerend. De oude vrouw bij wie de baby in haar armen zijn oogjes op het laatst dichtdoet is eigenlijk het mooiste einde wat ik me maar kon voorstellen. Mijn respect voor David Fincher is na het zien van deze film alleen maar toegenomen. Als je, net als bijvoorbeeld een Tim Burton, een totaal ongeloofwaardig verhaal zoals dit op mij kan laten overkomen, dat ik na afloop het idee heb dat het allemaal echt was, dan ben je echt een topper. Als de DVD straks uit is zal ik deze film erg graag aan mijn collectie willen toevoegen.
4,5*
wwelover
-
- 2553 berichten
- 3491 stemmen
Wat een film, had hoge verwachtingen ervan mede door het ontzettend originele verhaal, Brad Pitt en natuurlijk Fincher als regisseur. En hij was nog beter dan ik had verwacht. Ik heb echt ontzettend genoten van deze film, al denk ik wel dat sommigen de film te 'gemaakt' zullen vinden en te veel sentiment. Maar ja, 13 oscarnominaties zijn niet slecht te noemen lijkt me. En als ik zo kijk naar de categorieën waarvoor CCofBB genomineerd zijn, verwacht ik toch minimaal 7 prijzen. Maar ja dat zal wel weer niet.
Zoals ik al zei het verhaal is ontzettend origineel en briljant bedacht. Een film die meer dan vermaak is, er zit een goede achterliggende gedachte achter. Het laat maar eens zien hoe je met je leven om moet gaan en niet moet kijken naar leeftijd, ook qua liefde (niet dat ik nu pedo's ga goedkeuren). Het mooie aan de film is ook de aparte karakters die erin zitten, de één droevig en de ander weer grappig. Ook erg mooi aan de film vind ik de klok, de reden waarom hij achteruit loopt is zo mooi verzonnen.
De muziek en beeld zijn ook echt van hoogstaand niveau, het is eigenlijk raar dat een film op zoveel fronten uit kan blinken nog. De Score is één van de betere die ik heb gehoord. Deze film heeft me dan ook op één of ander manier laten inzien dat ik I am Sam ook wat te overrated heb, overigens blijft dat een topfilm maar heb hem wel uit mijn top 10 gehaald (en dan te bedenken dat hij daar op plaats 2 stond). Maar CCofBB is er bij gekomen in mijn top 10.
De film wordt gedragen door Brad Pitt, hij laat maar weer eens zien dat hij naast een mooi gezichtje ook over bijzonder veel talent beschikt. Al moet niet vergeten worden dat er meerdere mensen Button hebben gespeeld, maar de momenten van Pitt waren het best. Ook de andere rollen waar op één na goed verdeeld. Taraji P. Henson is dan ook terecht genomineerd voor een Oscar. En ik vond het erg leuk om Mahershalalhashbaz Ali (bekend van "The 4400") weer eens te zien. Ik vond alleen Cate Blanchett niet zo speciaal. Ik heb dan ook vrij weinig met haar, had liever iemand anders voor haar in de plaats gezien.
Het einde is ook erg mooi. Het feit dat hij jonger wordt en zij ouder is heel mooi in beeld gebracht, en ook opvallend hoe jong Pitt er wel niet uitzag. Maar dat kolibrietje op het slot, echt prachtig
Zeker een aanrader dus!
5*
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Draak van een film.
E.e.a. is enigszins onderhoudend, maar daar heb je het dan ook wel mee gehad. Pitt overtuigt amper en ook Swinton wekt irritaties op. De film zelf verblijft in een soort van apathische toestand en weet nauwelijks emoties los te weken. Vermakelijk is het geenszins. Het verhaal is te zoutloos voor woorden ondanks het ontzettend leuke gegeven. En het duurt, en het duurt.. Alles is zo netjes binnen de lijntjes en de volstrekt belachelijke en mierzoete zijplotjes doen al snel vermoeden dat er Oscars moeten komen. Saai en voorspelbaar zijn wat mij betreft de thema's van de film. Neen, dit kan mij met alle moeite van de hele wereld echt niet bekoren. Brrrr.
Hopelijk is Fincher tijdelijk in de war, en komt alles ooit weer goed...
Prudh
-
- 3124 berichten
- 1874 stemmen
Vooral technisch zeer behoorlijk. De verschillende decennia waar Benjamin Button verkeerdom doorheen wandelt zijn minutieus mooi aangekleed, details zijn volop aanwezig en het gebruik van digitale technieken valt zelden op. Op en top Fincher.
Qua verhaal op en top Roth. Finchers vinger in de scriptpap lijkt een stuk minder groot. De paralellen met Forrest Gump liggen er te dik bovenop en dat is best jammer. Vooral de incapsulering van het verhaal in de ziekenhuismomenten was onnodig. De mystiek van Benjamin wordt zo teveel onderbroken. Bovendien waren de onthullingen in het heden ook nog eens voorspelbaar en clichématig en daarom onnodig zoetsappig. Onfincheriaans.
Mooie film, met een lief maar standaard verhaal. Op dat achterstevorenelement na natuurlijk.
Bizar overigens dat hij al zoveel stemmen heeft.
Denveen
-
- 355 berichten
- 288 stemmen
Wat ik het meest bewonder aan deze film is de fantasie.. De regisseur heeft een prachtig epos zo vertolkt dat elke scene voortreffelijk is aangekleed en uitgewerkt tot in de details aan toe, waardoor elke scene opnieuw boeit en zijn eigen verhaal vertelt; een nieuw stukje uit het leven van Benjamin. Het verhaal wordt zo langzaam opgebouwd dat je af en toe wat wegzakt, maar echt kritiek kan ik niet leveren op een film die je zo kan laten meegenieten van het moment. Cate Blanchett zet werkelijk een fantastische rol neer.
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Fincher does it again. Een wonderbaarlijk verhaal, dat zo goed als elk groots en interessant levensthema bevat en grote gedeelten dan ook enorm emotioneert. Pitt en Blanchett zijn geweldig, alleen is het erg merkwaardig dat de raamvertelling totaal niet werkt.
Sterker nog: de scènes in het ziekenhuis passen totaal niet binnen het plaatje van de film en lijken wel door één of andere second unit figuur gedraaid. Erg jammer, aangezien zonder dit gecompliceerde gedoe het echt een film van epische proporties had kunnen zijn. Nu is ie gewoon erg goed....
4*
Co Jackso
-
- 21924 berichten
- 2764 stemmen
Een jaar geleden was dit met afstand die film waar ik het meeste naar uitkeek. Een nieuwe samenwerking tussen de mensen die mij eerder al Fight Club gaven (lange tijd mijn favoriete film). De laatste maanden werden die verwachtingen toch wat bijgesteld. Met name het feit dat het script geschreven werd door Eric Roth en de toevoeging van Cate Blanchett en Tilda Swinton zorgde daarvoor.
Uiteindelijk zijn die lagere verwachtingen uitgekomen. Het grootste probleem heb ik met het script. Het ontbreekt totaal aan een spanningsboog, en bevat vele clichémomenten die inderdaad veel doen denken aan Big Fish en Forrest Gump. Die flashbackconstructie met Daisy is trouwens ook zeer storend en irritant en verwijderd de mogelijke magie, mocht die er al zijn. Verder is de uitdieping van de karakters ook vrij beperkt en één dimensionaal. Films mogen van mij best lang duren, maar dan moet er wel optimaal gebruik worden gemaakt van de tijd. En dat is hier helaas niet het geval. In feite is het verhaal alleen in het eerste uur echt interessant. Wat volgt is een voorspelbaar verhaal, die nog minder interessant wordt gemaakt door de aanwezigheid van Daisy.
Persoonlijk snap ik echt niet wat mensen zien in Cate Blanchett. Mocht je haar niet echt een goede actrice of leuke vrouw vinden, dan is de film bij voorbaat al gedoemd te mislukken. Zo gebeurde het ook voor mij. In een film als Babel is haar rol beperkt en amper storend, maar in deze film is het een dragende rol die zij totaal niet goed kan invullen. Heel jammer.
Fincher kan dan wel niet houden van Oscars en het onderling vergelijken van films. Maar helaas maakt hij met deze film wel een film die om dat soort aandacht schreeuwt. Het gevoel wat deze film uitstraalt is wat mij betreft iets te positief en te lief en deed mij soms zelfs denken aan een feelgood kerstfilm.
Natuurlijk kent de film genoeg sterke kanten. Met name de lopende grap over de man en de bliksem, een aantal kleurrijke karakters, technische aspecten van de film en het acteerwerk van Pitt en een aantal bijrolacteurs is van hoog niveau. Toch overheerst bij mij die teleurstelling, want het had toch een prachtig meesterwerk kunnen zijn.
%%%%%%
-
- 2537 berichten
- 1180 stemmen
David Fincher blijft alsjeblieft bij films als Zodiac, Fight club, Se7en
Want deze film is echt zo'n langdradige oscar film
Verder kan de film nergens echt boeien krijgt ook niet echt de kans voor als die begint te boeien ga je weer naar oude Cate Blanchett Dat hebben ze slecht gedaan
De film raakt je nergens komt het thema drama heel onwennig over
Ik had ook wat meer van de Oorlog scene verwacht die in het begin Vond het trouwens slecht gedaan is meer een herhaaling van het zelfde mannetje
Al met al een langdradige film bij vlagen saai
Een film die meer bedoelt is voor de oscars dan voor de kijker
Fincher stap maar weer terug naar films als Fight club se7en
Want dit is voor mij een Fincher onwaardige film had beter bij Spielberg gepast ( Niet als Spielberg een slechte regiseur is )
MasterRRR
-
- 146 berichten
- 688 stemmen
Hoge verwachting, matig resultaat.
Het concept van een oude man die jonger wordt is interessant, maar slecht uitgewerkt. Het hele verhaal is van te voren logisch, het kabbelt maar voort.
Benjamin heeft een aandoening, daar wordt totaal niet op gefocust, iedereen in zijn omgeving lijkt het maar normaal te vinden. Dat kan, maar dan moet de geschiedenis van Benjamin zelf interessant en memorabel zijn. Dat is het helaas niet. Er gebeuren ging aparte, schokkende, mooie zaken in zijn leven, het is zo vanzelfsprekend. Het liefdesverhaal is ook erg standaard, krijgt hij de vrouw van zijn leven? Ja, nee, toch wel, toch niet?
Het wekte bij mij totaal geen emotie op, het middenstuk is langdradig saai. Alleen het einde wordt enigszins boeiend, maar een echt dilemma blijkt uit.
Sorry, toch de vergelijking met Forrest Gump. Hier is het verhaal wel interessant, omdat Forrest veel opmerkelijke en memorabele gebeurtenissen meemaakt. Bovendien is dat liefdesverhaal veel mooier gebracht. Ook weet het de emoties veel meer te raken, als bijv. Bubba doodgaat, voel je dat veel meer dan als bijv de moeder van Benjamin overlijdt.
Echt jammer, het had zo mooi kunnen zijn...2.5*
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Met The Curious Case of Benjamin Button haalde David Fincher een van de meest fascinerende concepten voor een film in huis die in jaren Hollywood bereikt heeft: een man die steeds jonger wordt. Ik kon me niet meteen voorstellen hoe dat er in een film uit kon zien, maar was me wel bewust van de vele mogelijkheden die het concept boden. Helaas heeft Fincher deze mogelijkheden nauwelijks benut en heeft hij er een stiekem toch best standaard Hollywood melodrama van gemaakt.
De stukken met de "oude" Benjamin zijn leuk en intrigerend, hoewel niet groots. Hier wordt nog het meest met het concept gedaan. Maar hoe energieker Benjamin wordt hoe minder interessant de film wordt. Na een tijdje besloop mij het gevoel dat die omgekeerde werking van de tijd niets anders was dan een gimmick om het verhaal ietsje meer kleur te geven en dat gevoel is nooit meer verdwenen. Het werd zelfs op het einde benadrukt door de "jonge" jaren van Benjamin af te raffelen.
Oh, wat had hier veel ingezeten. Ik verwachtte niet meteen een diepfilosofische film, maar wat is de uiteindelijke film toch leeg en verstoken van enige zeggingskracht. De film kabbelt maar voort, duurt een eeuwigheid en lijkt nooit echt tot een punt te komen rond het leeftijdsprobleem van Benjamin Button.
In plaats daarvan wordt de romance belangrijker, maar die vond ik ook niet goed werken. Hierbij had ik hetzelfde probleem als bij Forrest Gump: ik geloofde de relatie niet echt. De vrouwelijke love interest uit beide films is namelijk vrij onsympathiek en gewoon nooit zo aansprekend als de hoofdpersoon zelf. Liefdes op het witte doek werken toch beter als ik het gevoel heb dat beide mensen gelijkwaardig aan elkaar zijn en dat gevoel kreeg ik hier absoluut niet.
Dit had allemaal tot gevolg dat ik bijzonder onaangedaan de zaal verliet. De film heeft praktisch geen enkele emotie op me over weten te brengen. Sommige momenten zou ik zelfs saai noemen (wat deed die hele passage met Tilda Swinton hier nou weer?). Ja, de film heeft zo zijn momenten, waaronder de man die 7 keer door de bliksem getroffen werd (waarom kregen we dit maar 6 keer te zien?), de scène waarin een link van toevalligheden getoond werd (al kennen we dit wel weer van Lola Rennt, maar het blijft fascinerend) en nog wat kleine momenten. Toch kwam de film voor mij nooit helemaal van de grond. Er zit zelfs symboliek in die niet klopt. De kolibrie stond in de film eerst symbool voor die kapitein, maar in de laatste scène ineens voor Benjamin Button? Vreemd.
Ik had al iets opgevangen over dat deze film op Forrest Gump zou lijken, maar ik had niet gedacht dat het zo extreem zou zijn. Ze hadden toch op zijn minst ervoor kunnen zorgen dat beide hoofdpersonen niet hetzelfde accent hadden. Persoonlijk verkies ik Gump boven deze film. Ze hebben beiden voor een groot deel dezelfde zwaktes en sterktes, maar Forrest Gump had tenminste nog veel geslaagde humor, terwijl Benjamin Button opvallend verstoken is van grappen (op de bliksemman na). Er lijkt me toch wel meer humor uit dit concept te persen, niet? Ook zonder het meteen een komedie te laten worden.
Brad Pitt weet overigens prima te overtuigen, al is een Oscarnominatie overdreven. Ik heb hem ook wel beter gezien. Een goed element aan zijn casting is dat Pitt van nature al een tijdsloos gezicht heeft. Het is een gezicht dat gewoon bij alle leeftijden lijkt te passen. Dit kan niet van Blanchett gezegd worden. Haar gezicht lijkt op een bepaalde manier te oud, te volwassen als ze iemand van in de 20 speelt. Ik vond haar sowieso niet sterk gecast, ondanks dat ik het gewoonlijk een geweldige actrice vind. De Oscarnominatie van Taraji P. Henson komt voor mij totaal uit de lucht vallen. Doet ze iets bijzonders?
Tegenvaller dus. Geen oerslechte film, maar ik vraag me af of Fincher zich ooit volledig beseft heeft wat voor een concept hij in zijn handen had. In ieder geval had ik nooit verwacht dat hij zoiets sentimenteels als deze film in zich had.
2,5*
Brooklyn
-
- 1144 berichten
- 1402 stemmen
Fincher's oscardrama
Het viel me toch allemaal wat tegen. De film is vrij goed maar ik kreeg overal het idee dat er meer uit te halen viel.
Grootste probleem is dat het moeilijk is voor me om een binding te krijgen met Benjamin. We krijgen uiteindelijk niet echt veel over zijn karakter te weten. Het is een lieve goede man met het hart op de goede plek, maar echt uitgediept wordt hij nergens. Het is natuurlijk de vraag of een dergelijk sprookjesachtig geheel dat nodig heeft, als drama schreeuwde zijn personage om meer body. Pitt heeft ook niet het talent om veel te laten gebeuren zonder dat hij wat hoeft te zeggen. Hij is geen slecht acteur, maar heeft nooit kunnen laten zien dat hij echt diepe rollen aankan.
Het script is niet heel goed geschreven. Alles gebeurt stapsgewijs waardoor verrassing onbreekt. Naast de gimmick van het 'jonger worden' is het een vrij standaard (biografisch) drama die erg zijn best doet 'mooi' te zijn. Thema's als 'de dood' en 'de tijd' worden vrij oppervlakkig uitgewerkt, had gehoopt een wat filosofischer geheel te zien. Teruggaan naar het heden (met het ouder geworden personage van Cate Blanchett en haar dochter) om het verhaal te vertellen haalde me ook te vaak uit de film.
Ondanks dat het tegenviel waren er genoeg pluspunten. Met de sfeer zat het wel goed, Fincher schiet het geheel weer prachtig en ik heb me bij de lange speelduur geen moment verveeld. Ook genoten van de vrouwelijke rollen, vaak is het omgekeerd namelijk
Het lijkt een wat negatief stuk al met al en zo slecht was het niet. Misschien waren mijn verwachtingen te hoog maar ik kreeg het gevoel dat er meer uit te halen was.
3,5
M.Goodkat
-
- 1290 berichten
- 1463 stemmen
Gisteren in avant premiere en vond het een bangelijke film. Voelde de 2,30 uur geen eens. Super acteren, vooral de gang door zijn leven vond ik adenbenemend. Een van de betere films ooit gezien in mijn leven.
De vergelijkingen met forrest gump zijn vergezocht maar ja, met dezelfde scenario schrijver ertussen kun je moeilijk iets anders verwachten.
Fincher blijft voor mij één van de beste Regisseurs en brad pitt wordt eindelijk serieus in acteren, die verdient die oscar allesinds.
5/5
Chainsaw
-
- 8580 berichten
- 3418 stemmen
Niet enkel de naam van Fincher, maar ook het plot maakten me al een tijdje nieuwsgierig naar deze film. Ik vroeg me enkel af of de film echt 160 minuten nodig had om het verhaal te vertellen, het leek mij eerlijk gezegd wat lang. Gelukkig weet Fincher wat hij doet en maakt van The Curious Case of Benjamin Button een film die zelden weet te vervelen. Ben je als kijker niet bezig met je inleven in de karakters, dan zijn er altijd nog de prachtige plaatjes, geestige humor, het sterke acteerwerk of de geweldige make-up effecten om van te genieten.
Enige puntje van kritiek is dat de film qua opbouw nergens buiten de lijntjes gaat. Het verhaal is dan misschien uitzonderlijk, de manier waarop het wordt verteld verre van. Het leek soms wel of er een standaard stappenplan voor een dergelijke film werd ingevuld, inclusies een handjevol personages. Daar had imo wel iets meer creativiteit mogen komen. Verder is The Curious Case een voortreffelijk en mooi vormgegeven verhaal, met een schitterende boodschap. En eindelijk eentje die je niet met geweld in je strot wordt geduwd.
4 sterren.
WhoKnowZ
-
- 5336 berichten
- 2182 stemmen
Als liefhebber van Fincher en aangetrokken door 13 oscarnominaties die de film in de wacht sleepte, besloot ik dan toch maar eens om een film in de bioscoop mee te pikken (tegenwoordig steeds minder vanwege de hilarisch hoge prijzen). Fincher probeert hier een genre uit, waar hij nog geen ervaring mee had. Tot nu toe kenden we hem vooral van legendarische thrillers zoals Seven en The Game.
Knap geregisseerd en goede acteerprestaties van Pitt en Blanchett.
Gebruik makend van een voice-over en flashbacks van een vrouw op het einde van haar leven, worden de regels netjes gevolgd door Fincher. Maar vanwege het originele uitgangspunt en de dramatische gebeurtenissen, blijft de film toch boeien van begin tot einde. Het ouder en jonger maken van de hoofdacteurs vond ik enorm knap gedaan.
Mijn grootste punt van kritiek is, dat je na het zien van de trailer, de volledige film min of meer gezien hebt. Hoewel het het verhaal op zich wel origineel gevonden is, had ik op sommige plaatsen toch wat meer creativiteit verwacht.
De film was ook af en toe een beetje langdradig. Het verhaal kon gerust in een half uurtje minder verteld worden.
3,5 *
serpico
-
- 2900 berichten
- 491 stemmen
Het leuke aan magie is dat het eigenlijk niks bovennatuurlijks is. De échte magie zit in ons eigen, alledaagse leven. Maar je moet een kanjer van een filmmaker zijn wil je die magie zó weten om te buigen dat het werkelijk gaat leven op het witte doek.
Gelukkig voor ons dus maar dat er kanjers bestaan. David Fincher slaagt er met vlaggen en wimpels in om zijn film magisch te maken. Ik heb nooit geweten dat het leven zo sprookjesachtig en mooi kan zijn.
Fincher toont ons desondanks een alleszins curieus leven, maar geeft het zo'n logica en menselijke gedrevenheid mee dat alles op zijn plek valt. De film eert het vertellen van wonderbaarlijke verhalen, en doet er zelf aan mee. Het begin, met de anekdote over de nieuwe klok, is bijvoorbeeld zo onwaarschijnlijk prachtig, zo mooi gevonden, zo heerlijk surrealistisch en 'echt' tegelijk. Een waar mirakel.
De monumentale lengte van de film is absoluut geen probleem. De film zakt nergens in, valt nergens uit de toon, schiet nooit aan zijn doel voorbij. De regie-oscar zou voor mijn part op zijn plaats zijn. Hoe vaak zie je zo'n perfect uitgebalanceerde film, met als centrale thema's liefde en het leven, die zijn kwaliteit volledig weet vast te houden? Maar Fincher doet het niet in zijn eentje: de rol van Benjamin Button is één van Brad Pitt's beste, en dat zegt heel wat. Het is de eerste keer dat ik naar hem zat te kijken en vergat dat ik naar Brad Pitt zat te kijken. Hij gaat compleet op in zijn rol en maakt hem tot een meer dan memorabel personage. Spelen dat je een oud mannetje bent met de mentale leeftijd van een peuter zou een talent kunnen zijn dat alleen Brad Pitt bezit. Hij weet keer op keer de juiste toon te raken, en zijn reünie met Cate Blanchett (na Babel) maakt het alleen maar beter.
Maar wat het 'm doet is het script. Schrijver van Forrest Gump, en er zijn ook wel wat raakvlakken te vinden, maar dit is geenszins een nadeel. De enige drijvende kracht die de film eigenlijk kent is het ouder (qua leeftijd, niet qua fysiek) worden van de hoofdpersoon. We zien de verschillende mensen die Benjamin ontmoet, en hoe zij hun levens leiden, en dat, durf ik te beweren, is zelden zo fascinerend en intrigerend gefilmd als hier. De wereld, ons leven, de hilariteit ervan, de sensatie, de emotie, de dilemma's, de liefde, het toeval ... het zit er werkelijk allemaal in. Zonsopkomsten, dans, een fabuleuze soundtrack, magnifieke special effects (let op de begincredits met alle knopen!), het voortschrijden der jaren: Whoa! Het is een Curious Case dat Fincher er zo'n geniaal geheel van heeft weten te smeden. Mijn favoriete scène voorlopig is die ene waarin Benjamin Daisy's ongeluk beschrijft. Daarin komt de gedachtegang van een mens en de wreedheid van het lot en alles zó knap samen, dat je alleen maar met open mond kan toekijken.
Geholpen door een prachtige cinematografie, enkele stille traanmomentjes en zijn verbijsterende sfeer voelt The Curious Case of Benjamin Button in alles aan als een klassieker. Het is een fascinerende kijk op onze krioelende planeet vol mensen, en hun onderlinge gedragingen en geneugtes. Deze film maakt zelfs de dood draagbaarder. Zonder maar een seconde pretentieus te worden. Deze film is 100% genieten geblazen, maar wel doordacht, en met stijl en mogelijkheden tot filosoferen. Gaat het zien!
Overigens ook alweer een tijd geleden dat een film zolang door mijn hoofd bleef spoken. Het is nu bijna een week geleden dat ik hem zag, en hij zit er nog steeds. Het zal de magie zijn. Ook lang geleden dat ik zo hard gelachen heb. Vergeet niet dat er ook nog een schitterende, relativerende droogkomische grap in de film zit.
Waar gaat deze film over? Over ons leven, en wat je er allemaal mee kunt doen.
4*
al staat een verhoging zo goed als vast
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4739 stemmen
Wat een vreselijk tamme vertoning. In uiterst traag tempo worden de weinig bijzondere lotgevallen van Benjamin verteld, de man die als bejaarde ter wereld kwam en als baby stierf. Natuurlijk zit de film vol inconsequenties (dat kan ook niet anders met zo'n bizarre plot) maar goed, daar wil ik nog wel overheen kijken.
Wat de film de das omdeed was dat er gewoon nauwelijks iets te vertellen viel, behalve dan het steeds jonger worden. er was geen spanning, al helemaal niet tussen de hoofdpersonen, er was geen passie, geen avontuur, geen enkele scene die ook maar de minste rimpeling veroorzaakte. De ontmoeting met zn biologische vader was tam, de liefdessenes waren tam, zelfs de oorlog was tam. En zo kabbelt het na 3 uur (die wel 9 uur leken) naar de aftiteling.
Je zou zo 1,5 uur uit de film kunnen snijden zonder bijzonder veel te missen.
Jeewee
-
- 106 berichten
- 175 stemmen
Toen ik van het verhaal hoorde (iemand wordt oud geboren en wordt steeds jonger) EN hoorde dat Brad Pitt erin speelde werd ik wel heel erg benieuwd. Mede door de 13 oscarnominaties, het feit dat Fincher hem regisseert en Brad Pitt erin speelt verwachtte ik vrij veel van deze film.
Ik vind het een goede film die knap is geregisseerd. Knap omdat de film zo lang duurt. Het regisseerwerk verveelt niet in die lange 2,5 uur niet, maar de film wel. Ik vind dat ie te lang duurt omdat het in feite een vrij gewone film is.
Brad Pitt speelt (erg goed overigens!) eigenlijk een gewone man met een gewoon leven. Het enige verschil met een gewoon leven is natuurlijk dat hij oud begint en jong eindigt. Van het verhaal verwachtte ik een soort Big Fish/Forrest Gump film, maar die kwam niet naar voren vind ik.
De magische en onwerkelijke sfeer die er heel sterk in Big Fish wel heerst, miste ik te veel bij deze film.
Dit was een uitgelezen script om er zo'n surrealistische en misschien wel humoristische film van te maken maar dat is Fincher niet gelukt. In dat opzicht is het regisseerwerk dan weer niet knap. Het eerste halfuur/uur vind ik wel erg goed omdat hierin nog wel dat mysterieuze sfeertje hangt wat een zo'n film magisch maakt. Maar naarmate de film vorderde ging dat sfeertje verloren waardoor het te langdradig en zelfs bijna saai werd. Wat ik ook jammer vond is dat er net iets te veel echte filmmomenten in zaten. Van die momenten die alleen in films voorkomen (dat Benjamin zijn vader zomaar vergeeft voor het te vondeling leggen van hem) bijvoorbeeld.
Wat ik ook merkte is dat Pitt moeite had met deze rol goed acteren. Dit is een wat serieuzere rol en hij heeft altijd al de wat lossere personages gespeeld (Fight Club, Seven, Snatch). Ik vond wel dat hij het erg goed deed, maar ook dat hij net te weinig ervaring had met dit soort personage.
Daarom vind ik dat Fincher en Pitt het maar moeten houden bij de spannende mystery-thrillers als Fight Club en Seven.
Ik merk nu pas dat ik erg kritisch ben op deze film maar dat mag ook wel bij een film met 13 oscarnominaties. Ik vind 13 teveel maar laat het niet gezegd zijn dat ik dit geen goede film vind.
3,5*
Montorsi
-
- 9620 berichten
- 2272 stemmen
De nieuwe Fincher, de vorige was een klein pareltje, al was het geen Fight Club. Sowieso zal hij dat niveau wel nooit meer bereiken, maar het blijft altijd wel iets om naar uit te kijken.
The Curious Case of Benjamin Button, erg origineel is het verhaal zelf natuurlijk allemaal niet, op het uitgangspunt na. De vergelijking met Forrest Gump is snel gemaakt, al zijn de verschillen ook erg grootschalig. Was wel blij dat het geen happy feel-good movie is geworden, in tegendeel, het verhaal is vrij pijnlijk en in elk opzicht uitzichtloos. Het blijft ook allemaal erg duister en tevens sterk doordat in geen enkel opzicht naar een verklaring voor het jonger worden is gezocht.
De regie was in ieder geval weer dik in orde, al is het natuurlijk wel een beetje mainstream en wordt er vooral beschrijvend te werk gegaan. Zaten wel een paar mooie shots in toch, en was de oorlogsscene met name erg geslaagd.
De speelduur zag ik veelvuldig bekritiseerd worden, en het zou allemaal erg saai zijn. Niets van dit alles is waar, saai is het gewoon allesbehalve (ik zou in ieder geval niet weten welke elementen), en een film als deze heeft nu eenmaal niet genoeg aan 90 minuten.
Echter toch ook een minpunt, al was het geen verrassing, waren die levenslessen die allemaal veel te opzichtig de revue passeerden. Daaraan merk je toch wel dat dit allemaal niet te moeilijk gebracht moet worden en een groot publiek dient te (en ook gaat) worden aangesproken.
Pitt vond ik het overigens prima doen, maar hier gaat hij geen Oscar voor winnen lijkt me, lang niet obzienbarend genoeg.
Hoe dan ook een geslaagde film. 3.5*
Threeohthree
-
- 5398 berichten
- 2566 stemmen
Opzich een grappig maar tog waterig verhaal, had af en toe zn momenten
maar over het algemeen heeft het niet veel boeiends weten te vertellen.
Waar ik me nu eigenlijk het meest zorgen om maakt is het volgende: de film is bedoelt voor 6+ nou ik denk dat kinderen tussen de 6-12 deze film gewoon ronduit saai vinden.
Onderhond
-
- 87213 berichten
- 11968 stemmen
Zwak.
Kende weinig van de film buiten het concept en dat Fincher instond voor de regie. Genoeg om een keertje naar de bios te rennen, dus al die trailers laat ik dan graag varen. Had dus helemaal geen idee wat het zou brengen.
Het begon eigenlijk geweldig slecht. Die scene in het ziekenhuis met de stervende moeder zijn opvallend lelijk (en slecht geacteerd). Ze blijven ook de hele film terugkomen zonder absoluut ook maar iets toe te voegen. Telkens halen ze weer de vaart uit het toch al trage verhaaltje. Onbegrijpelijk wat Fincher hier nu mee wil bereiken.
De eerste flashbacks waren daarentegen erg gaaf. Prachtige beeldbewerking die de kleuren iets laat uitlopen en het contrast een beetje vergroot. Erg mooi, maar dit was van korte duur. Daarna wordt de film een stuk "normaler". Erg verzorgd. Zo verzorgd dat het slaapverwekkend werd om naar te kijken.
De link naar Gump zag ik eigenlijk pas achteraf, herkende er zelf ook wel wat van Amélie of zelfs Magnolia (het toeval bestaat niet fragment) in. Allemaal films die veel beter zijn dan Button.
Deze film mist vooral elke vorm van magie. Hoe geinig het uitgangspunt ook is, het wordt op zo'n vreselijk duffe, fantasieloze en humorloze manier uitgewerkt dat het beste er na een uurtje er wel al af was. En dan blijft en blijft de film maar duren terwijl het ook steeds oninteressanter werd. De relatie tussen Pitt en Blanchett is vreemd genoeg enorm interessant terwijl het idee erachter simpel maar briljant is.
Ander irritant gegeven zijn de levenslesjes die vaak aan het eind van iemand's leven nog even geciteerd worden in de vorm van een oneliner. Zinnetjes die uiteraard later in het verhaal terugkomen en zo het hoofdpersonage helpen. Belabberd niveau en vreselijk melig uitgevoerd.
Er is uiteindelijk maar één echte oude lul in deze film en dat is Fincher zelf. Hopelijk kan hij het tij ooit nog een keertje keren en kan hij zelf een Button plegen, maar dit soort oubollige en truttige cinema hoef ik echt niet meer te zien. Complete verneuking van een mooi idee dat in de handen van een kundig regisseur tot veel moois had kunnen leiden.
Visueel wordt het af en toe nog mooi maar het wordt steeds vakkundig kapot geëdit, maar waar Fincher mij uiteindelijk compleet verloor was het toeval-stukje. Hoe slecht en inspiratieloos kan je zo'n makkelijke scene uitwerken.
1.5*, binnen de drie uur zitten er best een aantal leuke dingen, maar gezien het potentieel en de dufheid van uitvoering is dit echt een kleine schande. Fincher mag solliciteren bij dat bejaardentehuis wanneer het volgende plaatsje vrijkomt.
FrisoBoei
-
- 395 berichten
- 809 stemmen
Ik vond hem goed maar niet geweldig. Vooral de eerste helft van de film is goed. Als heel de film zoals de eerste helft was geweest had ik hem echt top gevonden.
Vind het verhaal goed en het kunsmatig oud/jong maken van de acteurs vind ik erg mooi gedaan.
De verhalen die er in zitten zijn erg leuk en af en toe wat grappige momenten (zoals de blikseminslagen).
Waar er echter in het begin van de film nog echt gebeurtenissen zijn, zoals de oorlog en het varen op de boot, is dat de tweede helft niet meer. Dat is erg jammer aangezien het daarna alleen over hen twee gaat eigenlijk. Het eind vind ik dan ook een beetje afgeraffeld aanvoelen (ook al duurt ie al 2 uur en drie kwartier)
Conclusie: leuke film die niet verveelt, bijzonder is en mooie "special effects" heeft.
Verder heeft het verloop van de film en sommige kleine puntjes in de film veel weg van forrest gump. (moeder met wijze lessen, op een boot met een grappige gek, hij gaat weg bij het meisje en als hij terugkomt heeft ze een ander, meisje wordt ziek/breekt been maar wil dat hij weg gaat.)
Nu te koop
Dvd
€ 5,19
KopenCURIOUS CASE OF BENJAMIN, THE /S DVD NL
€ 9,62
KopenSteelbook • Limited Edition • Dvd
€ 10,77
KopenBekijk ook
Intouchables
Komedie / Drama, 2011
1.333 reacties
La Vita È Bella
Komedie / Oorlog, 1997
1.830 reacties
Przesluchanie
Drama, 1989
13 reacties
Slumdog Millionaire
Drama / Misdaad, 2008
1.745 reacties
Queen: Days of Our Lives
Documentaire / Muziek, 2011
147 reacties
The Butterfly Effect
Sciencefiction / Thriller, 2004
2.400 reacties
Gerelateerde tags
dagboekmarinebegrafenisteareizenziekenhuisgebaseerd op een kort verhaalreverse aging
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.