Dat Stephen King in zijn boeken kleine verwijzingen naar ander eigen werk inbouwt, mag bij de lezers als bekend worden verondersteld. Ook in de verfilming van zijn verhalen komt het vaak voor dat elementen uit ander werk voorbij komen. Zo blijkt maar weer dat veel van zijn verhalen herkenbaar genoeg zijn om hier en daar kruiselings wat knipoogjes af te kunnen leveren. In Cat’s Eye hebben Christine en Cujo in het begin van de film een kort en levendig gastoptreden. Leuk.
Regisseur Lewis Teague brengt in Cat’s Eye twee korte verhalen van King tot leven en vult deze aan met een derde episode die speciaal voor de film door King werd geschreven. De drie episoden hebben onderling geen samenhang behalve dat in elke episode een kat opduikt de getuige is van de gebeurtenissen en de kijker van het ene verhaal naar het andere vergezelt. Cat’s Eye dus. De titel spreekt voor zich. Een anthologie met drie verhalen vol gif en humor.
De film begint behoorlijk humoristisch met de eerste episode. Over een rigide manier om met roken te stoppen. James Woods speelt de verstokte roker die in bizarre en gênante situaties terecht komt. Sadisme en venijn in een heel amusant verhaal.
De tweede episode gaat over een bizarre weddenschap. Robert Hayes (die ik uit
Airplane! (1980) ken. Iets heel anders dus even wennen.) doet het met de vrouw van een criminele gokker. Niet verstandig. Hayes krijgt de kans om zijn hachje te redden door een bizarre weddenschap aan te gaan. Ook hier sadisme en venijn met een humoristische onderlaag. Leuk.
De laatste episode is de meest serieuze. De piepjonge Drew Barrymore wordt door een trol belaagd. De kat speelt in dit verhaal een grote rol. Ook hier een amusant verhaal dat ondanks de serieuzere insteek zijn humoristische momenten heeft. Het verhaal onderscheidt zich wel duidelijk van de andere twee. Met minder komisch venijn en meer gangbaarheid dan de andere episoden die aangenaam verrasten door de fantasievolle plotlijn.
Cat’s Eye is een leuke anthologie, die zichzelf niet heel serieus neemt. Geen nachtmerrieachtige toestanden en botte horror, maar zwart humoristische vertellingen met venijnige puntjes.
Ik heb me er goed mee vermaakt.