Shadowlands (1993)

Dat ik de 1e ben die op deze film stemt

Prachtige ontroerende film met goede rollen van Hopkins en Winger.

De Engelse schrijver C.S. Lewis lijkt zijn leven helemaal onder controle te hebben en leidt als vrijgezel samen met zijn broer een ordelijk bestaan in het Oxford van de jaren vijftig. Hij is professor aan de universiteit, een gevierd schrijver en houdt overal in Engeland lezingen waarin hij spreekt over de grote thema’s van het leven. Zo weet hij o.a. dat het lijden zin heeft en dat we het nodig hebben om mens te worden. Het publiek hangt aan zijn lippen. Hij weet het allemaal mooi te verwoorden. Maar wanneer hij Joy Gresham ontmoet, wordt zijn rustige leventje in Oxford doorkruist door het leven zelf en gaat hij kopje onder in datgene waar hij zo mooi over kan spreken. Mooi gespeeld door Antony Hopkins en Debra Winger, die genomineerd werd met een oscar voor haar rol als Joy Gresham.

4,5

prachtige film, één van Anthony Hopkins beste rollen. meer hoef ik eigenlijk niet toe te voegen. Weet iemand of je deze film ergens kan kopen met nederlandse subs?

Ik weet niet of ik dit hier mag schrijven. Maar ik zoek deze dvd met nederlandse ondertiteling. Mocht iemand hem thuis hebben en beschikbaar stellen tot doorverkoop, hou ik me aanbevolen!

Film was zeker niet slecht, maar had m.i. wel wat korter gekund. Werd hierdoor af en toe wat moeilijk om te blijven boeien.

Prachtige ontroerende film waarbij af en toe - ook al wil je het niet - een traantje valt. Schitterend geacteerd door Anthony Hopkins. Gemiddelde waardering van 3,50 is veel te laag.

Ik ben eigelijk meer per toeval op deze film gestoten, want dit is zeker niet mijn genre, maar ik vond dit alles behalve een slechte film. Ik had toen gehoord dat er vele bekende gezichten in meededen, het zal waarschijnelijk aan mij liggen maar ik herkende maar 2 acteurs, Anthony Hopkins natuurlijk en het jongetje uit Jurassic Park (waarin deze regisseur de opa ervan speelt, dus de link is snel gemaakt ) Over de acteerprestaties van Anthony Hopkins valt natuurlijk niks op aan te merken, maar de andere doen het hier ook uitstekend. De regie is hier ook zeer sterk. Tenslotte kan ik niet ontkennen dat dit een erg goede film is.

Geen groots verhaal maar door Anthony Hopkins en Debra Winger prachtig ingetogen gespeeld en daarom zeker de moeite van het kijken waard!!

Hoewel het verhaal op zich niet veel om handen heeft en elke vorm van actie heel ver te zoeken is, is dit een absolute topfilm van topregisseur Attenborough (zie Gandhi en Cry freedom).

De film komt een beetje langzaam op gang, maar vanaf het moment dat Debra Winger verschijnt, krijgt de film en het leven van Jack een diepere dimensie.

Het is een van de weinige échte liefdesfilms, vooral ook door de diepgang.

Grote vraag is inderdaad: wanneer verschijnt deze film op DVD?

De film is in alle opzichten zo mooi gemaakt, dat het verhaaltje niet zo van belang was. Een tearjerker, dat is het zeker. Maar dat woord doet de film geen eer aan en eer verdient de film zonder meer.

een heel sterke film, die nog maar eens aantoont hoe makkelijk het is om te praten over het leven , het lijden , het geluk tot er opeens iets in je eigen wereld van geluk gebeurt

Redelijk goede film, maar toch wat traag, het verhaal was bovendien niet echt mijn ding.

Over de prestatie van Anthony Hopkins valt niet te redetwisten, het is alweer een vertolking om U tegen te zeggen.

Een subtiel liefdesdrama.

Deze film bevat prachtige beelden van Engeland, die het ontroerende verhaal op een subtiele manier ondersteunen. Het tragische verhaal ontvouwt zich op een rustige en mooie manier, de hoofdrolspelers zijn uitstekend gecast: Hopkins, een man die 'in control' blijft en Winger als de vurige Amerikaanse met een gepassioneerd hart.

Menigeen zal een brok weg moeten slikken bij het aanschouwen van deze film, die heel integer en naturel is gemaakt.

Grote klasse!

De pijn van nu maakt onderdeel uit van het geluk van toen.

Mooie film. De orginele Nederlandse dvd die ik zag was wel van enorme slecht kwaliteit. Leek wel van vhs overgezet, maar mocht de pret niet drukken.

4 sterren

Deze film is een all time classic.

War een prachtige sfeer, fraaie beelden van Oxford en een acteerniveau van het hoogste niveau.

Anthony Hopkins in een integere en invoelende rol, Debra Winger (waarom vernemen wij zo weing van haar?) in een gepassioneerde rol, en de ontroering blijft nog lang hangen nadat de aftiteling al is afgelopen.

Een film om iedere 10 jaar een keer te gaan zien!

Het risico dat het verhaal teruggebracht zou kunnen worden tot een cliché als "spontane Amerikaanse laat ingetogen Brit ontbolsteren" (en ik weet, het is gebaseerd op historische personages en een echt huwelijk, maar "echt gebeurd is geen excuus" zoals Reve al zei) wordt gelukkig totaal ondervangen doordat de twee hoofdrolspelers hun personages op prachtige wijze tot leven laten komen en Hopkins niet alleen terughoudend is maar ook humoristisch, nieuwsgierig en vol relativeringsvermogen. Bij de slotscène hield ik het niet droog, en het is heerlijk dat mijn emoties daarbij niet gestuurd werden door manipulatieve muziek. Een zeer fijnzinnige en ontroerende film, voor het eerst gezien in het midden van de jaren 90, nu herzien via een Paramount-DVD uit 2016 met Engelse subtitels, een goede maar niet geremasterde transfer en geen extra's – we doen het er maar mee.

Op het eerste gezicht lijkt Shadowlands misschien een vrij saaie biografische film over een bekende Britse schrijver. De film ontpopt zich echter gaandeweg tot een van de beste romantische drama's die ik ooit heb gezien.

De Britse auteur en christelijk apologeet C.S. Lewis (bekend van Narnia) komt in contact met de Amerikaans-Joodse, (voormalig-)communistische dichteres Joy Gresham. Na een pen-vriendschap besluit Joy om Engeland te bezoeken en ondanks hun grote verschillen bloeit er een vriendschap op tussen de twee schrijvers. Joy weet weerwoord te bieden tegen Lewis, iets dat veel anderen nooit is gelukt. Als Gresham scheid van haar alcoholistische man komt ze definitief in Engeland wonen met haar zoontje. Om haar permanent burgerschap te verlenen gaat Lewis een verstandshuwelijk aan met Gresham. Maar blijft het slechts een verstandshuwelijk?

Shadowlands is een goed voorbeeld van een film die niet perse ergens over gaat, het kabbelt allemaal lekker voort. Geen groot avontuur of grote twist (op de ziekte van Joy aan het einde na dan). Gewoon een heerlijke langzaam opbloeiende romance tussen twee Britse schrijvers. Prachtig was ook de scène wanneer Joy en Lewis samen opzoek gaan in Wales naar het landschap op het schilderij dat Lewis al zijn hele leven heeft en waarvan hij dacht dat het de hemel voorstelde.

Totaal onverwacht werd Shadowlands een film die me bij de keel greep. Dat kwam niet eens door tranentrekkende muziek, maar puur door de manier waarop Anthony Hopkins het verdriet van Lewis speelde. Het meeste indruk maakte de scène na de dood van Joy als Lewis en Douglas (haar zoon) samen op zolder zitten. Het zoontje zegt dat hij zijn moeder mist en Lewis kan niet langer zijn emoties onderdrukken (zoals hij heel zijn leven gedaan heeft) en begint ongegeneerd te huilen.

Al met al een erg sterke film van Richard Attenborough. Anthony Hopkins speelt wederom een erg sterke rol en Debra Winger weet ook een goed tegengewicht te zijn tegenover alle nette Britten in de film, zonder te vervallen in clichés.

"Why love, if losing hurts so much? I have no answers anymore: only the life I have lived. Twice in that life I've been given the choice: as a boy and as a man. The boy chose safety, the man chooses suffering. The pain now is part of the happiness then. That's the deal."

Uitstekende film over de schrijver en docent C.S. Lewis die een brief krijgt van een vrouwelijke fan. De relatie die ontstaat staat hier centraal en is boeiend uitgewerkt (twee verschillende personages; de recht-voor-zijn-raap Amerikaanse getrouwde vrouw en de gereserveerde Engelse vrijgezel. Het feit dat de film zich in de jaren '50 afspeelt draagt hier ook aan bij). Een aantal mooie dialogen en twee prachtrollen van Anthony Hopkins en Debra Winger.

Wat bijzonder dat zo een prachtige film met zulke bekende en sterke hoofdrol spelers zo weinig berichten heeft?

Intelligente film (iets te langdradig) over liefde en pijn en ook geloof, die mede dank zijn de ijzersterke vertolking van een Anthony Hopkins niet in een extreem romantische melodramatiek ontaardt. Zeer goed in beeld gebracht met enkele ontroerende scènes en knappe bedenkingen over leven en geloof.

Aanrader voor liefhebbers van deze film: Shadowlands (1985)

Redelijk.

De Anthony Hopkins van begin jaren 1990 - en dan zeker in dit soort films - bezit een zekere stijfheid, die ook in deze film erg naar voren komt. Ik weet niet altijd goed wat er van te vinden. Op zich past het wel in de stoffige academische wereld van de jaren 1950, maar iemand die zijn boeken laat afspelen in een fantasy-wereld vol pratende dieren, verwacht ik misschien ietsje losser.

Het is ook de stijfheid die mij het drama wat in de weg staat. Meeleven met het lot van C.S. Lewis' vrouw zat er geen moment in. Ontluikende liefde heb ik evenmin ergens gevoeld. Het gebeurt, ja, maar meer dan dat kan ik er niet bij voelen, de keurigheid waarmee de film gemaakt is ten spijt.

Kleine 3

Als men in staat is verder te kijken dan het door rigide mannen bevolkte universiteitswereldje van Oxford ontspint zich een mooi menselijk drama tussen een introverte leraar en een Joods-Amerikaanse dichteres met het hart op de tong. Juist haar rol en vertolking zorgen voor diepere gevoelens en diepgang in deze film.

Ik heb deze film nu pas ontdekt wat uiteindelijk een schande is, maar tja...niemand is perfect zeker. Engelse "upper lip" films zijn nochtans niet echt mijn ding en al zeker niet als ze in de Victoriaanse tijd afspelen. Maar omdat het belgische Canvas op vrijdagavond garant staat voor kwaliteitsfilms ben ik toch blijven kijken. Ook al omdat hij gesitueerd is relatief kort na wereldoorlog 2. ik moet zeggen, de film komt traag op gang, maar het verhaal is idd. zeer goed weergegeven én, een zeldzaamheid in huidige films, er is een diepgang in het verhaal van deze film. Men neemt de tijd om de karakters goed te plaatsen zonder teveel in detail te gaan. Twee minpunten: het verhaal van Douglas mocht iets meer in de schijnwerpers staan en de chemie tussen Debra Winger en Anthony Hopkins is soms te afwezig, het is allemaal wat geforceerd gebracht. Desondanks dat zeker een heel mooie en gevoelige film die gerust in het rijtje van oscar winnaars zou kunnen thuishoren. Een aanrader op een rustige vrijdagavond.

Ware het niet dat we hier met een alweer sublieme Hopkins te maken hadden, ik had er al vroeger de brui aan gegeven. Wederom een prachtrol van hem zoals er hem weinigen nadoen. Voor de rest een typisch Britse film. Erg strak, keurig en gelikt, afstandelijk en wat elitair. Zijn personage leent er ook toe totdat hij de wat meer spontane en impulsieve Gresham ontmoet. Niet dat het er dan losser aan toe gaat bij hem, al ontdooit hij toch een beetje.

Zijn afstandelijkheid neemt later na de “plotwending” wel een ommezwaai, maar ik kon er jammer genoeg niet zo heel veel meer mee. Ik zat nog weinig geboeid te kijken, hoewel alles prima in beeld is gebracht. Verzorgd en cinematografisch in orde. De langdradigheid van het eerste gedeelte fnuikt de openbaring voor me in het tweede gedeelte. Jammer ...

Deze was op tv en eens meegepikt. Een redelijk lange film over een deel van het leven van de schrijver CS Lewis. Prima geacteerd door Hopkins. Het verhaal boeide ook wel, ondanks de speelduur. Verder zag de film er prima uit en ook de score was verzorgd. De moeite om gezien te hebben.

Spijtig genoeg had ik de film opgenomen en stond het einde er niet helemaal op. Gelukkig heb ik nog via YouTube toch nog het allerlaatste stuk kunnen zien.

Erg mooi en vakkundig gefilmd, hetzij misschien iets teveel in de romantiserende Oscarfilmstijl uit de jaren '90. Ook de cast doet het heel aardig, maar qua scenario zwalkt de film een beetje. Vooral aan het begin gaan de zaken veel te snel, terwijl andere scènes later juist wat langdradig overkomen. Daardoor komen sommige - in principe interessante - thema's niet helemaal goed uit de verf.

Dit drama werd al enige maanden terug uitgezonden op de BBC en opgenomen door mij waarop het gisteravond dan eindelijk van een kijkbeurt kwam. Een bekende of aansprekende titel was Shadowlands niet en ik vermoed dan ook dat ik de film vooral heb opgenomen vanwege de aanwezigheid van Debra Winger en niet per se vanwege het verhaal of de film zelf, iets dat ik bevestigd zag in mijn eindoordeel want een homerun was deze film toch zeker niet voor mij.

Want ja, ga er maar aan staan, aan dit toch vrij droge verhaal die wel bijzonder gelaagd een interessant is vanwege wat er gebeurt, maar wel een uitermate saaie start heeft te midden van bloedloze professors, verwijten over en weer en veel theoretisch en droog geneuzel, want tja deze heren weten alles zo goed doorspekt met hooghartigheid en pedantie. Dit natuurlijk in combinatie met het typisch Britse stijve beeld uit de jaren '50 en het kan niet anders dat de vrij mondige Amerikaanse Joy een schokgolf teweegbrengt. En die is wel nodig om het verhaal interessant te houden en ja, het is Debra Winger, en wat is dat toch een leuke spontane vrouw, doe mij er zo eentje. Iets dat kennelijk maar langzaam doordringt tot Jack en vooral uitmond in een cultuurbotsing tussen de droge gereserveerde Engelsman en de frivole Amerikaanse.

Op kostelijke wijze legt Joy trouwens de andere professor het zwijgen op met zijn verhaal over vrouwen die een ziel hebben en mannen het intellect. Daarnaast is kern van het verhaal uiteraard de zogenaamde wijsheid van Jack omtrent de logica van lijden en geloof, iets dat makker ontzettend mooi weet te vertellen aan de mensen waar hij zelf gespeend lijkt van iedere vorm van levenservaring, want heeft makker ooit wel echt enig verlies geleden? Helaas mond het voor Winger weer uit in lijdensweg net als in Terms Of Endearment wat leidt tot een interessante fase met ontwikkeling tussen Jack en Joy. Vervolgens is het natuurlijk interessant hoe Jack over zijn theorieën en logica denkt na deze gebeurtenissen en daarmee kenmerkt Shadowlands zich als gelaagd drama over lijden, leven, loslaten, verwerking, acceptatie en dat het leven en zijn lot soms hard kan zijn en dat er niet echt sprake is van een keuze, het gebeurt gewoon.

En dan heb je heel wat zou je zeggen, iets dat tot op zekere hoogte ook zo is, maar Shadowlands blijkt toch wel een erg trage en de tijd en wijlen saaie film te zijn met voor mij het gevoel dat er bijna niet door te komen is. Ik kan dan ook niet anders zeggen dat dit niet helemaal mijn kopje thee is maar daar zal een ander ongetwijfeld anders over denken.