Airplane! (1980)

Best leuke parodie. De humor is soms wat te flauw, maar meestal kon ik er wel om lachen.

Een klassieker,blijft leuk.....3.5 stars.

“Airplane!” vertelt het verhaal van de romance tussen Ted Striker [Robert Hays], een voormalig piloot met een traumatisch oorlogsverleden en een ‘drankprobleem’, en Elaine Dickinson [Julie Hagerty], een stewardess die net haar relatie met Ted heeft verbroken. In een poging haar terug te winnen koopt hij een ticket voor de vlucht waarop Elaine moet werken. Wanneer voedselvergiftiging niet alleen een deel van de passagiers, maar ook de piloten van het vliegtuig treft, blijkt Ted de enige te zijn die in staat zou moeten zijn om het vliegtuig veilig te laten landen. Terwijl een dokter [Leslie Nielsen] de passagiers probeert te helpen, moet Striker met de hulp van vluchtleider Steve McCroskey [Lloyd Bridges] en Strikers voormalige commandant Rex Kramer [Robert Stack] een ramp zien te voorkomen.

De grappendichtheid is extreem hoog en sommige grappen zullen je wellicht ontgaan (een verwijzing naar “Fantasy Island” en “Let ‘em Crash”) en als de namen Ethel Merman en Kareem Abdul-Jabbar je weinig zeggen, zul je die grappen ook minder waarderen dan het publiek in 1980. Toch is “Airplane!” verrassend tijdloos omdat het de pijlen richt op films die ook nu nog onderdeel uitmaken van ons collectief geheugen. De persiflage op de liefdesscène op het strand uit “From Here To Eternity” was blijkbaar puur toeval, maar de uitgebreide parodie op “Saturday Night Fever” is één van de beste momenten uit de film. Er zijn ook talloze melige woordgrappen, zoals “It’s an entirely different kind of flying altogether” en “That’s impossible! On Instruments?” evenals volstrekt absurde visuele grappen, onder anderen tijdens Lorna Petersons vertolking van “River of Jordan” en de idiote waarschuwingsbordjes in het vliegtuig. “Airplane!” staat in de top 10 van de grappigste films aller tijden van The American Film Institute en alleen daarom is dit al een film die je gezien moet hebben. De leukste spoof aller tijden? Zou zomaar kunnen!

Na al die jaren is de humor eigenlijk best nog wel leuk. Het valt op hoe veel grappen er in zitten en dat het een genre is dat weinig evenaart is. De grote troef is dat het een groot tempo aan humor heeft met hier en daar parodieën, maar je moet als kijker goed opletten om niets te missen. En een verschil met andere ietwat gelijkaardige komedies (ik denk aan de eerdere films van Mel Brooks) is dat de acteurs hier niet zelf de hele tijd staan te lachen. Er zijn elementen van film noir in, wat nog meer opvalt in de Naked Gun. Een klassieker in een genre dat het sowieso al moeilijk heeft om tussen de klassiekers serieus te worden genomen. Maar Airplane is best de moeite.