Airplane II: The Sequel (1982)

Minder leuk dan deel 1, maar heb me toch weer vermaakt.

'Danger: Vacuum. LOL

'Blow ROK?'

Groot verschil met deel 1 .. af en toe een leuke scene...

Wel iets minder leuk en grappig dan het eerste deel. Kan ook zijn omdat er in deze geen leslie nielsen in zit.

STRIKE HER!

De ontbrekende schakel tussen Airplane en Top Secret, lijkt bijna een overduidelijk zwak carbon copy van de vorige met dezelfde acteurs en veel letterlijk genomen grappen. Het verhaal is bijna niet aanwezig en slaat helemaal nergens op. In deel I was de surrealistische parodie op een lange afstandslijnvlucht van een luchtvaartmaatschappij (of op een thriller uit 1957, wat iets te ver voor mijn tijd is dus ik kan, en wil, dit niet gaan vergelijken) een fris idee en juist zo leuk omdat er grappen gemaakt worden over iets wat in het echte leven mogellijk is. Om er dan een soort debiel space-mission met een space shuttle van te maken was een brug te ver. Het hele verhaal + humor + personages raakte me totaal niet, nauwelijks gelachen en wilde de film een aantal keer voortijdig stoppen. William Shatner voegde, behalve zijn status waar hij van bekend is, niets toe. De muziek was ver-schrik-ke-lijk!! Had nog lager kunnen geven, maar vooruit; de (blote) borstengrappen lieten je kijken.

De referenties naar bekende science-fiction als Star Wars, Star Trek en 2001: A Space Odyssey moet verbergen dat Airplane II: The Sequel op bijna alle fronten een letterlijke kopie is van de eerste film. Niet alleen castleden en stijl, maar ook opvallend veel grappen keren terug. Het maakt Airplane erg onnodig en - net als de eerste film - niet zo'n leuke komedie als genregenoot Naked Gun. Lang niet alle grappen werken en een aantal grappen die wél werken ken je al van de vorige film. Gelukkig kent Airplane II echter ook wel wat nieuwe flauwekul, een paar nieuwe woordgrappen en flauwe slapstick slaat wel aan. Vooral als de film niet te veel 'in your face' grappig probeert te zijn, werkt het. Zoals "Worst Boy - Adolf Hitler' in de credits voorbij zien komen.

3 sterren.

Weer volop onderbroekenlol in het tweede deel. Vier grappen per minuut, waarvan er 3 (na dik 30 jaar!) bij ons nog steeds werken. Prima!

Deze keer betreft het een ruimtevlucht met een terrorist aan boord en een technische mankement. Uiteraard is Ted Striker [Robert Hayes] weer aan boord, aanvankelijk om zijn ex-geliefde Elaine [Julie Hagerty] terug te winnen, maar uiteraard ook om het ruimteschip opnieuw veilig aan de grond te krijgen.

Wie de originele Airplane! niet heeft gezien, zal deze film ongetwijfeld iets hoger waarderen. Dit is in feite een remake van die film, waarin veel van de oorspronkelijke castleden terugkeren om een (meestal net iets minder leuk) variant op hun grap te doen of de grap zelfs simpelweg te herhalen! Daardoor valt er in het eerste uur slechts sporadisch iets origineels te ontdekken. Pas in het laatste kwartier, wanneer William Shatner zijn intrede doet als de commandant die Striker moet helpen, dat de film op zijn sterkst is. Dan volgen de sterke grappen elkaar snel op en valt er ook voor de fans van de originele film echt iets te lachen!

Vervolg op Airplane! uit 1980. Hoewel een groot deel van de cast terugkeerde voor dit vervolg, is de crew achter de schermen voor een groot deel vervangen. De belangrijkste afwezigen zijn natuurlijk het trio Jim Abrahams, David Zucker en Jerry Zucker. Zij regisseerden het eerste deel en waren ook de bedenkers van alle grappen. Geen van hen keerde terug voor dit vervolg. In plaats hiervan moeten we het doen met schrijver en regisseur Ken Finkleman, die eerder al het geflopte Grease 2 schreef en regisseerde.

Het lot van Airplane II was niet veel beter, de opbrengsten waren slechts een fractie van het origineel en de film werd neergesabeld door de pers. Niet geheel onterecht, want de film recyclet er vrolijk op los. Er worden gewoonweg teveel grappen van de eerste film 1-op-1 gekopieerd. Ook mist deze film de aanwezigheid van Leslie Nielsen, die in de vorige film samen met Lloyd Bridges de show steelde. Deze laatste is gelukkig wel weer van de partij en stelt ook niet teleur (die grap over de naam 'Striker'). Chuck Connors speelt een leuke bijrol als The Sarge, maar zijn rol is helaas erg kort. Ook William Shatner komt op het einde nog een keer opdraven om zijn eigen Star Trek-imago op de hak te nemen. Zijn rol is echter een regelrechte kopie van Robert Stack uit de eerste film.

Dit vervolg kent een aantal leuke grappen (dat meisje wat naar haar oma toe rent), maar voor de rest is ze een beetje hetzelfde lot beschoren als de meeste komedie-vervolgen en dat is dat het een beetje meer van hetzelfde is.

Als je in een paar dagen beide Airplane films opnieuw bekijkt, dan valt het enorme kwaliteitsverschil direct op. Ondanks dat het grotendeels dezelfde cast is (helaas zonder Leslie Nielsen, wel een groot gemis) zit er bij de tweede film wel een nieuwe regisseur die zeker niet dat niveau van de voorganger haalt. Airplane 2 is verhaaltechnisch een kopietje en ook een hoop grappen zijn hier gerecycled, niet heel sterk. Nou hoeft dat allemaal nog geen probleem te zijn als het vervolg net zo grappig was, maar dat is het dus niet.

De dialogen zijn veel minder leuk geschreven, de achtergrondhumor valt tegen en de situaties flauwer. Niet dat er niks te lachen valt, door een spervuur aan grappen zit er af en toe wel wat geslaagds bij, maar het is gewoon allemaal minder. Men neemt hier vooral sci-fi op de hak, waarbij de nodige films nagedaan worden, met 2001: A Space Odyssey voorop. Dat is nog best leuk gedaan, maar het blijft wel wat oppervlakkig.

Kleine voldoende, meer niet.

3* (was 3,5*)