The World according to Garp (1982)

Van het boek was ik onder de indruk, van de film niet echt, gebeurt wel vaker dat de film minder is, waarschijnlijk komt dat door je eigen fantasie die niet in de film tot zijn recht komt

John Lithgow is hierin legendarisch als omgebouwde man. men heeft niet gekozen voor man met jurk en vrouwen of homo maniertjes maar echt een vrouw zijnde man. zo naturel zoals hij in jurk loopt je vergeet dat het niet echt is

Aardige en best vermakelijke film. John Lithgow en Glenn Close zijn inderdaad ontzettend goed. Voor de rest vond ik het, wat iemand anders ook al zei, bij vlagen leuk: af en toe is er een leuke scène. Het einde met opeens zo'n drie doden achter elkaar vond ik verwarrend en dat dat jongste zoontje helemaal niet genoemd werd na het ongeluk (nou ja, één keertje) verwarde me nogal.
Ik vond die Helen een erg leuke actrice trouwens.
Swoosie Kurtz, ook altijd leuk om te zien.

Prachtig boek, prachtige film met een geweldige rol van robin williams.

5*

Ik had wel leuk verwacht en kreeg niet echt.

2*.

Mooie verfilming van Irvings boek. Robin Williams speelt hier zeker een van zijn mooiste rollen en Lithgow was onwijs grappig. Zeker leuk hoe toeval een grote rol speelt in deze film.

4*

Inmiddels is de film wel een beetje door de tand des tijds gebeten maar hij kan nog steeds voor de dag. Bijzondere film met een sterke Williams en Lithgow. Origineel en goed.

Goed boek, goede film. what else?

' Als alle films en alle boeken zo goed waren als deze film - en boek - dan bestond het begrip "goed boek en goede film" niet.
Garp ! Tweemaal heb ik het boek gelezen en tweemaal heb ik de film gezien, en ondanks dat ben ik er nog steeds niet uit wat mij het meest ontroerde. Filmisch en literair zijn het beide juweeltjes, meesterwerken. Het portretteren van de personages werd meesterlijk in beeld gebracht. Ik wil best wat verstand inruilen voor een goeie film, of een goed boek. Wel, deze film komt hiervoor in aanmerking. Prachtig. Schaf ´m aan deze gouden dvd.

Een hele aangename film. Toch had ik het gevoel dat er meer in had gezeten. Een aantal sleutelgebeurtenissen waren iets te plotseling en verder werd er ook weinig aandacht aan besteed. Wel vond ik het een pluspunt dat de film tamelijk licht van toon bleef, want dit had met gemak een donker drama kunnen zijn.

Deels heeft de toon van de film te maken met de acteurs. Hoewel ik geen grote fan ben van Williams, denk ik dat hij hier wel op zijn plaats is. Maar de beste rollen waren duidelijk voor Glenn Close en John Lithgow. Ik denk dat er met de rol van Garp meer gedaan had kunnen worden. Ik weet niet hoe dat in het boek gedaan is, maar een iets betere uitwerking van zijn karakter en zijn belevenissen had een meerwaarde kunnen zijn voor deze film. Het had het allemaal iets meeslepender en interessanter gemaakt. Tenslotte draait het allemaal om Garp. Toch heeft deze film een voldoende verdiend.

Ik ben het hier mee eens. Maar ik vond het toch wel saai en eentonig. Ik had er moeite mee om het af te kijken.

In het begin nog wel een aardige film, maar doordat de karakters (waarvan geen enkele echt likable) lukraak gebeurtenissen beleven, wordt het op den duur erg saai en niet boeiend. Het boek moet vast stukken beter zijn dan de film.

Het boek is zelfs geweldig!

Ik vind het boek zo goed dat ik de film niet durf te kijken, zo bang ben ik dat het niet diezelfde kwaliteit heeft.

Ik vond de film echt supergoed, ik kan haast niet wachten om aan het boek te kunnen beginnen

Gekke maar supergoede film.
Vond wel dat hij iets te lang duurde7
Lang gedacht om 4 te geven maar toch iets minder dus :
3,5

Geweldige film. Voor alle twijfelaars hiervoor zou ik zeggen:" Niet meer twijfelen gewoon lekker kijken".
Lithgow, Williams en Close waren ten tijde van het uitkomen van deze film nog niet echt beroemd maar deze film heeft de deuren wagenwijd open gezet. Vooral Lithgow vond ik hilarisch en ontroerend tegelijk. Zeer goed gespeeld door een grove man die je het idee geeft, dat je te maken hebt met een tedere en mooie vrouw.
Ook het thema van: de andere kant van de medaille sprak mij erg aan.
Een mooie 4.0 voor deze film.

Ik heb deze film lang geleden herzien nadat ik 'm indertijd ook al in de bioscoop zag. Prachtige film met een prima acterende Williams en Lithgow. Mooi tijdsbeeld en een doordringend verhaal. Maarre... waar is de dvd te vinden? Ik kan hem nergens krijgen en dat verbaast me eigenlijk wel. Er wordt zoveel rimram uitgebracht en deze film is niet verkrijgbaar? Wat is hier aan de hand?

Indertijd was dit één van de films die je gezien moest hebben. 28 jaar later in de vergetelheid geraakt... net zo bizar als de film zelf.
Alleen al die scene met die baby die in de lucht zweeft en de reden hoe Garp aan zijn naam komt

Film al vaker gezien, boek gelezen.
% sterren is wat overdreven maar 4,5 toch zeker.
Prachtig verhaal.

Een film die ik al aardig wat keren gezien heb, en iedere keer zit ik weer in dubio. Is het nou een goede film of is ie nou erg langdradig. Vandaag heb ik hem weer gezien. Het is wel een erg lange film, maar hij is ook nog steeds erg mooi. Al moet je er wel voor in de stemming zijn.

Film had even goed "Average Life" of zoals het liedje 'Threre never be anyone but you" kunnen heten en snijdt, verdienstelijk, vele aspecten van het leven aan. Sommige periodes in de film zijn zeer goed, menselijk en best herkenbaar, terwijl andere de sentimentaliteitsgrens overschrijden.
Zekerlijk genietbaar maar toch niet om echt onder de indruk van te blijven.

Tand des tijds.

John Irving en zijn kenmerkende boeken - vol van idiote verwikkelingen, rijk gevuld met details en bijzondere personages - zijn zowel tijdloos als vastgebeiteld in de vorige eeuw. Een soort nostalgische terugblik naar een andere tijd.

Datzelfde raakt ook deze verfilming. Mooie rollen, goed in beeld gebracht, met het typische John Irving gevoel juist geraakt. Maar hoewel ik zowel het boek als de film indertijd geweldig vond, doet het me nu niks meer. Niet meer van deze tijd. Wellicht dat je daar anders over denkt als dit genre-op-zich nog nieuw voor je is.

Niet te veel filosofische beschouwingen.
Eén korte commentaar. Een prachtig boek dat prachtig verfilmd werd.

Goeie film over T.S. Garp die opgroeit met alleen zijn moeder. Een verhaal over het leven waarbij het verloop zich niet gemakkelijk laat voorspellen. Ietwat eigenaardige personages en gebeurtenissen, zonder dat het vreemd wordt. Een aantal goeie scenes en mooi acteerwerk van de gehele cast. Met gemak 3.5 sterren.

Ik heb het wereldberoemde boek uit 1978 destijds in één adem gelezen en de film zo snel mogelijk in de bios gezien. Deze tragische komedie, vol met onverwachte gebeurtenissen, knapperige dialogen en betekenisvolle blikken, was speels, bij regelmaat hilarisch, hartelijk en eigenaardig. Maar ik vond het verhaal ook te fragmentarisch: een opeenstapeling van sleutelscènes en personages (of karakters). Ik vond dat de cast bijzonder goed speelde.

Heerlijke film hoor, waarbij je heel aandachtig op de details moet gaat letten. Sommigen hebben het over onverwacht en onvoorspelbaar; het leuke is dat in wezen alles uit Garp's jeugd zich op één of andere manier verderzet of herhaalt in zijn volwassen leven. Op een bepaald moment verwittigt Garp zijn zoon die gaat zwemmen voor de onderstroom, net als zijn moeder deed toen hij jong was. Zalig die blik tussen Close en Williams op dat moment. En ja, de toon heeft wel iets bizars en eigenaardigs over zich. Het drama is soms erg pijnlijk, maar dat wordt dan nonchalant geblust met wat humor ( zoals Roberta die refereert naar die minnaar van Garps vrouw wiens fluit tijdens de pijpbeurt afgebeten werd in dat ongeluk... ). Ook visueel enkele fantasietjes: de scène waarin Garp beelden uit zijn jeugd door de luiken heen ziet was best origineel. Sterke rollen van Williams als de vaderloze T.S. Garp, Close als zijn feministische moeder, Hurt als zijn lieve maar overspelige vrouw ... Lithgow ziet er ook geweldig uit als de reusachtige transgender Roberta. Deze film deed me nog het meest aan Forrest Gump denken; ook daar wordt het leven van een gewone Jan Modaal als exceptioneel afgeschilderd.

Aardige film, zoals wel vaker met boekverfilmingen nogal fragmentarisch en wisselvallig, maar onderhoudend en goed geacteerd. Toon is over de hele linie licht-humoristich maar het laatste half uur krijg je opeens veel drama voorgeschoteld, waarbij het verlies van hun jongste zoon wel erg terloops wordt aangestipt. Een aantal dingen, zoals de rol van Garp's nemesis, Pooh, bleven wat onduidelijk maar misschien moet je daar het boek voor hebben gelezen.

Naast Lithgow als overtuigende transgender verdient ook Close wel vermelding als ietwat wereldvreemde vrouw met dubieuze moraal (dat verhaal over de verwekking van Garp ).

Ik heb deze film als jonge snaak gezien toen hij uitkwam in de bioscoop. Sindsdien niet meer gezien... eindelijk eens herbekeken en hij valt mij tegen. Ik had er een beter beeld van. Het is niet veel meer als een kort overzicht van het levensverhaal van een man waarbij dat van zijn moeder dat er doorloopt eigenlijk veel interessanter is. Ik dacht dat het wat meer filosofisch zou zijn qua kijk op de wereld maar eigenlijk vertelt het wat gebeurtenissen in een leven (zonder dat het echt saai wordt). Het humoristisch tintje kan ik dan wel smaken en de prestatie van Lithgow als getransformeerde vrouw vind ik toch wel fantastisch, daar voor vond ik het dan wel de moeite om de film eens te herbekijken, dat herinnerde ik me nog goed...