The Court Jester (1955)

Verrukkelijke chaotische komedie met de muzikale komiek Danny Kaye op het toppunt van zijn kunnen. The Court Jester is een parodie op de talrijke Robin Hood-films waarin mannen met panty's het mooie weer maken en zelfspot eerder een zeldzaam iets is...

Ik ben nooit dol op Danny Kaye geweest. Ik heb altijd liever de post-slapstick physical humor van Burt Lancaster in The Crimson Pirate.

Geen fan van Kaye, maar deze is wel vermakelijk.

Erg leuke komedie, met een Robin Hood-achtig verhaal en erg leuke liedjes.

***1/2

Ik heb mij ongelooflijk geïrriteerd aan deze film. Wat een flauwe humor zeg... Er kon nog geen glimlach vanaf. De liedjes vond ik ook vreselijk. 0,5 ster voor dit gedrocht.

Heerlijke film. Leuke liedjes, veel geslaagde grappen...heb er wel van genoten...4*

Een Danny Kaye film is altijd erg leuk.

Heb hem een paar keer gezien op de Betamax van mn vader en hij blijft leuk. En dat "vessel with the pestle"-gedeelte

Hele leuke film maar die kinderen waren er écht teveel aan, zorgt gelijk voor een half punt aftrek: 3*.

Deze gistern aangeschaft en meteen 's avonds bekeken.

Zag hem voor het eerst ergens in de jaren '70 op een zaterdagmiddag op de Belgische TV.

Blijft leuk (hoewel je als volwassenen ook wel de fouten en plotgaten ziet), met een onweerstaanbare Kay in, denk ik toch wel, zijn allerleukste film.

Rathbone is weer de inktzwarte schurk (doet feitelijk zijn rol van ca 25 jaar eerder uit Robin Hood over) en dit levert een hilarisch zwaardvechtduel op.

En hoe zat het nu ook al weer? In welke beker zat het gif.... eh.... The vessel with the pestle... eh ... oeps!!

Herzien. Beter dan ik me herinnerde.

Vermakelijke jaren vijftig-film. Tempo ligt soms iets te laag, maar paar erg geslaagde grappen en erg leuke aanval op het kasteel. Vermakelijke matinee fun.

You'r The Greatest with a Blade !

Goede komedie uit de jaren vijftig met de hilarische Danny Kaye. Zeker de moeite waard om te kijken want er zitten fraaie en vermakelijke (vecht)scènes in.

Leuk.

Best een leuke komedie, vooral het eerste half uur. Daarna wordt het helaas iets te flauw. Met name die betoveringen en het zwaardgevecht heb ik zoveel keer eerder gezien. Maar dat het een knappe prestatie is van Danny Kaye is mij wel duidelijk. Zeer sterk staaltje acteer-, zangwerk en komische timing.

Danny Kaye toont weer wat hij kan en is één van de betere komische acteurs. De film heeft een mooi mix van avontuur, humor en romantiek. De aanwezigheid van andere topacteurs als Glynis Johns en Basil Rathbone zorgen ervoor dat het geen onemanshow wordt van Kaye. Lansbury is zeker op jonge leeftijd niet mijn favoriete actrice geweest, maar ze irriteert gelukkig niet.

De film straalt weer de Hollywoodwarmte uit van Technicolor, wat ze van mij in recente films nog eens mogen gebruiken. Sommige hedendaagse films komen nogal koud over. Kwestie van smaak zeker?

Ik heb me in elk geval goed geamuseerd, tegen alle verwachting in. Veel musicals uit de jaren '50 staan niet echt bekend als topfilms en zijn de liedjes bekender dan de film. Maar dit is een komische avonturenfilm met enkele liedjes op de juiste momenten. Dit smaakt naar meer.

Ik moest niet bijzonder veel lachen om The Court Jester en een geweldige film herken ik er ook niet in, maar toch is het een alleraardigste swashbucklerparodie, die de toon van het genre erg goed weet te vangen. Het tempo lag me soms iets te laag, vooral in het eerste half uur en sommige grappen gingen mij te lang door. The pestle in the vessel is het bekendste stuk, maar vond ik nou net het minste. Wat de film maakt is Danny Kaye. Ik kende hem nog niet, maar zijn balans van komedie, stuntwerk, zang en dans is toch wel heel knap.

Leuk om eens gezien te hebben, maar ik zal er vermoedelijk niet veel aan terug denken.

3*

Een uitstekende tijdloze film. Best nog te genieten anno 2012. Wat een uitstekend talent was die Danny Kaye toch. 3,5*.

Uitstekende film waarin een rebel zich voordoet als de nar van de Koning om zo te infiltreren. De film komt wellicht wat traag op gang, maar het verhaal heeft genoeg plot-ontwikkelingen waardoor het onderhoudend blijft. Grappig op veel gebieden: leuke dialogen, een grappig plot en uiteraard Danny Kaye in de titelrol.

Lekker snel, luchtig en komisch Deze Court Jester is snel en frappant.

Ik moet meer films met Danny Kaye erin gaan kijken! Dit was mijn eerste. Grappige komediant.

Erg leuk plot overigens met allerlei verwikkelingen erin en zaken/motieven die kriskras door elkaar gaan lopen. En Basil Rathbone's rol leek eigenlijk heel veel op zijn rol 17 jaar eerder in The adventures of Robin Hood haha, maar dan in een meer komische toonzetting. Ook altijd wel tof om hem in een film te zien spelen.

Leuk, deze ga ik vast nog wel een keer opnieuw kijken over een aantal jaar! 3.5*

Een werkelijk uiterst onwaarschijnlijke maar oergeestige film; met een echte superstar in het genre Danny Kaye. De hekserige lady in waiting is een geode tweede. En de scene van de ridderslag, onvergetelijk.

Vind ik altijd de allerbeste comedy van Danny Kaye, keer op keer als ik ernaar kijk is het altijd lachen.

Blijft leuk al die komische momenten in deze film, vooral met die hypnose en ''what did the duke do?''

Uitbundige persiflage van The Adventures of Robin Hood (1938). Was dat al een vrolijke film, het duo Panama & Frank doen er nog een schepje bovenop. Met de actrice Mildred Natwick heeft men zelfs een look-alike gevonden voor Una O’Connor. Ik ben over het algemeen niet zo Danny Kaye-achtig als ik wellicht zou moeten zijn, maar ik moet zeggen in deze parodie is hij in topvorm. De film is rijkelijk gevuld met doldwaze situaties en ontwikkelingen. Puur entertainment.

Is in mijn jonge jeugd gemaakt en zag hem nu voor het eerst, is absoluut niet slecht maar het kon me ook niet echt boeien wel leuke grappen zoals een doofstomme die stottert, heel zuinig 3*rretjes!

De ene grap/sketch is tijdlozer dan de andere, zo lijkt het hier. Of het is simpelweg mijn persoonlijke smaak die niet alle pogingen van de film in gelijke mate weet te waarderen, dat kan natuurlijk ook. Tongbrekende rijmpjes, 'dwerghumor' en natuurlijk een liedje hier en daar... Het is niet allemaal JM's kopje thee. Maar de schaal maakt een hoop goed, en saai wordt het nergens.

Danny Kaye was één van de grootste talenten van zijn generatie, maar ik betwijfel of hij in Nederland nog grote bekendheid geniet onder mensen van onder de 40. Danny Kaye was een absolute komische alleskunner: hij zong, danste, was acrobatisch, charismatisch, had een aangename stem en blonk met zijn elastieken gezicht uit in pantomime. Hij was perfect als Hans Christian Andersen in de biografie van de Deense sprookjesschrijver die in Denemarken (!) werd verboden omdat de Denen moeite hadden met het feit dat een Jood hun volksheld speelde! In zijn laatste film Skokie speelde hij een overlevende van de Holocaust die zich verzette tegen een groep neo-nazi’s. André van Duin is een groot bewonderaar van Danny Kaye en speelde zelfs Danny Kayes rol in ‘The Inspector General’ in de Nederlandse remake, ‘De Boezemvriend’. Alle komische talenten van Danny Kaye komen het best tot zijn recht in deze heerlijke muzikale komedie.

Kaye speelt Hubert Hawkins, een circusartiest die zich heeft aangesloten bij ‘The Black Fox’ om diens troepen te vermaken. De huidige koning [Cecil Parker] heeft op meedogenloze wijze alle andere rechthebbenden op de troon uit de weg geruimd met de hulp van de sluwe Sir Ravenhurst [Basil Rathbone] en is vastberaden zijn dochter Gwendolyn [Angela Lansbury] te laten zorgen voor een troonopvolger. Hij weet echter niet dat ‘The Black Fox’ de jongste erfgenaam, een baby met purperen moedervlek op zijn bil, heeft gered. Hij hoopt de koning te kunnen overrompelen door via een geheime tunnel het kasteel binnen te dringen. Daarvoor moeten ze echter de sleutel ontvreemden en dat kan alleen door middel van een insider. Hawkins en Joan [Glynis Johns], op wie hij smoorverliefd is, krijgen de opdracht de baby naar een veilige plaats te brengen. Tijdens een overnachting lopen ze toevallig Guacomo [John Carradine] tegen het lijf: “King Of Jesters, Jester Of Kings”. Hawkins weet hem te overmeesteren en doet zich voor als Guacomo, zodat hij zich in het kasteel kan begeven en de sleutel kan stelen. Wat hij niet weet is dat Guacomo een deal had gesloten met Ravenhurst. Hij had er zeker niet op gerekend dat Gwendolyn vastbesloten is om met hem te trouwen en dat diens hofdame [Mildred Netwick] haar toverkunsten op hem loslaat om haar zin te krijgen. Een knotsgekke opeenvolging van misverstanden is het gevolg.

Basil Rathbone is één van de beste schermers die Hollywood heeft gekend en speelde ook al de rol van The Sherriff of Notthingham in de klassieker The Adventures Of Robin Hood. Daarom is hij werkelijk perfect gecast als Ravenhurst en krijgt hij ook de kans om dat imago heerlijk op de hak te nemen. Natwick, Lansbury en Parker zijn ook ronduit perfect gecast en dragen allemaal hun steentje bij aan deze kleurrijke, heerlijke film. Het is dankzij hun dat deze film zo hoog staat, want Danny Kaye heeft nooit zo’n geweldige ondersteunende cast gehad. Het scenario zit vol geniale vondsten die de talenten van Kaye optimaal benutten: de hilarische scène waarin hij zich voor moet doen als een aan chronische hoest lijdende wijnverkoper is slechts een opmaat voor wat moet komen. De taalgrappen rijgen zich aanéén wanneer hij als Guacomo het kasteel bereikt. Probeert deze zinnen maar eens in razend tempo voor te lezen zonder je tong te breken:
“I like to get in, get on with it, get it over with, get out of it. Get it? [Got it!] Good!” “The Maladjusted Jester” is een tour-de-force met een subliem geschreven tekst en Kaye mag ook nog eens laten horen hoeveel verschillende talen hij spreekt. Wat te denken van de beroemde ‘The Vessel With The Pessel’-scène? Maar hij is op zijn aller- allerbest wanneer hij steeds in en uit zijn – door de hofdame aangemeten – staat van hypnose geraakt. Dit is komische pantomime in optima forma en deze grap staat ook centraal in de slotconfrontatie tussen Kaye en Rathbone die leidt tot een kleurrijke, vrolijke finale die de slagroom is op deze uiterst aangename traktatie die je dag kan opfleuren zoals slechts een handjevol films dat kan.

Iets teveel kolder.

Kaye is op z'n best wanneer hij met woordgrapjes mag goochelen. Dan bedoel ik niet zozeer het gestuntel met dat vessel-gedoe, wel bijvoorbeeld het verhaaltje over de duchess. Jammer genoeg zit er iets te weinig van dat soort opgepoetste humor in.

Ik vond het vaak allemaal wat slordig. De gevechtsscenes, die poppen die in het water gegooid werden, het woordgestuntel. Maar ook gewoon de cinematografie die maar halve bak is. Alsof de eerste take meestal wel goed genoeg was, daar waar je bij andere performers (zoals een Astaire of Kelly toch echt wel perfectie ziet). Hoort misschien bij de soort humor, maar dat ligt mij dan niet zo.

Ook die Robin Hood setting vond ik niet al te aangenaam, heb ergens het gevoel dat Kaye is een (voor hem) moderne setting mij iets beter ligt. Want Kaye zelf doet het niet zo slecht en heeft duidelijk aanleg voor entertainment, maar de film rondom hem is toch maar een beetje brak.

1.0*

Onweerstaanbare Danny Kaye in een avontuurlijke en ook wat muzikale (Sammy Cahn) komedie.
Zag de film voor het eerst vele, vele jaren geleden en hilarische scènes zoals de toverspreuk "the vessel with the...", de keuze van de wapens, de taalimitaties, "Life couldn't better be"... zijn me altijd vers bijgebleven, zo goed zijn.
De kostuumfilm wat in zijn hemd gezet maar voor Danny Kaye moet ge het doen : een attractie op zich.

Deze gisterenavond weer bekeken, traditie getrouw kijk ik in december oude avonturenfilms en deze film is altijd de aftrap.

Echt geweldig leuke film, weer enorm genoten, ga 'm gewoon de volle mep geven!

Overigens ik verbaas mij tijdens het kijken altijd weer om John Carradine in een cameo te zien als de originele echte hofnar. Je verwacht dat iemand van zijn faam later in de film nog wel terug zal keren, maar neen, het blijft bij die ene halve minuut. Opmerkelijk!

de enige van Kaye die ik ooit eerder zag was The inspector general en die vond ik toen wel heel grappig

Deze was bij vlagen ook wel leuk maar maakt ook minder indruk .

de taalgrappen zijn leuk vooral die met die wijnvaten en de 2 glazen met gif , voor de rest is het allemaal net wat minder maar nog best vermakelijk .