Step Up (2006)

Een dansfilm, vol met de gebruikelijke cliché's, die eruit ziet als een langgerekte videoclip. De energieke bewegingen van de dansers en de daarbij horende choreografie zijn de grote pluspunten, de bombastische muziek ligt lekker in het gehoor, maar het verhaal is uiterst saai. Channing Tatum heeft een prachtlijf maar moest in 2006 duidelijk nog aan charisma winnen en Jenna Dewan kan goed dansen, maar zij is net zo saai als het verhaal. Mario, als de heimelijk verliefde DJ, speelt verreweg de beste rol.

Echt een heerlijke film om met je vriend(in) te kijken op de bank! Lekker cliché en veel romantiek voor de dames, een lekker ding en heftige dansmoves voor de heren. Acteerwerk is niet optimaal, maar het stoort ook niet naar mijn mening.

Uitstekend Drama/Muziek/Romantiekfilm...

Mooi verhaal...

Prima acteerwerk...

Bekende acteur Channing Tatum speelt goed...

Toevallig komt uit Dalles, jonge acteur Josh Henderson speelt ook...

Uitstekend achtergrond geluid/muziek (Dolby Digital)...

Super mooi HD kwaliteit...

Dansen was leuk, zoals altijd bij Step Up (Lijkt me duidelijk).
Toch vind ik Step up 3D en Step Up 2: The Streets leuker... Naar mijn mening,

De Step Up uit 2012 moet ik nog een keertje kijken, en hoop dat ie ook mooi is..

Nu even over deze film,

Het was aan Romantiek beetje een stomme film. Aan alles zat een knipperlicht., ook al was het geen Romantiek, Er kwam weer een Knipperlicht gedeelte, zoals dat Tyler Gage wel - Niet gaat dansen met het meisje Kwa dans, zoals ik Step Up ken, was uiteraard niks mis mee, alleen zoals bij Step up 2, was het ook niet alleen maar dans. Denk hierbij aan Basketballen, Feestjes en Taakstraf

Over het algemeen was het leuk om naar te kijken, maar genieten zoals bij de andere twee deed ik niet echt...

Als je wat van dansfilms houdt blijft dit toch een film die goed blijft. Dergelijke films hebben niet veel extra's nodig als de dans goed zit. Zoals een actiefilm waar de actie zelf leuk is of een komedie met voldoende grappen. Ieder zijn genre. Naast de musicals zijn ook de dansfilms toch ietwat onderschat en zijn ze blijkbaar nog altijd bij een beperkt publiek geliefd. Maar dat hoeft geen probleem te zijn, ieder zijn smaak natuurlijk.

“Well, I'm sorry... it's just that you guys talk about dancing like it's rocket science or something.”

Aardige dansfilm die niet uitblinkt in originaliteit, dialogen of in acteerprestaties maar wel lekkere dansscènes heeft en geen onaardige muziek. Tyler Gage is een jongen van de straat die weinig van zijn leven maakt en Nora is een ambitieuze danseres die keihard werkt om aan de top te komen. Wanneer ze door omstandigheden besluiten (of gedwongen worden) om samen te werken duurt het niet lang of er bloeit iets moois op tussen de twee.

Het nadeel van Step Up is dat er weinig wordt gedaan met de verschillen tussen Tyler en Nora. Het blijft allemaal oppervlakkig en Nora lijkt buiten de dansmoves van Gage weinig interesse te hebben in het straatschoffie. Iets meer humor had ook wel gemogen en zelfs de bijrollen worden gespeeld door personages die zichzelf bloedserieus nemen. Een ongeschreven wet in romcoms is dat buiten de twee hoofdrolspelers de andere personages grof, komisch, apart, kleurrijk, oversekst of homoseksueel moeten zijn. Of allemaal tegelijk maar jezelf bloedserieus nemen is een doodzonde in dit genre. Tatum en Dewan (mrs. Tatum) hebben een leuke chemie en alhoewel Tatum na deze film duidelijk wat acteerlessen heeft gehad weet hij het met zijn gebrabbel en dansmoves allemaal wel te verkopen. En hé, Dewan is prachtig en ontzettend cute… Altijd een bonus. Step Up doet wat het moet doen maar iets meer inspiratie had wel gemogen.

Alweer een tijdje geleden gezien, maar zeker een leuke vermakelijke film. Het verhaal is wel wat doorsnee maar stoorde mij niet. Dewan en Tatum passen duidelijk goed bij elkaar dat zie je terug in de film.

een leuke film.ik hou wel van dans films.alle delen van step up vind ik goed.

Ik heb deze film destijds altijd links laten liggen omdat ik dacht dat het een slecht niemendalletje was, en dat bleek het inderdaad ook wel. Zelfs de dans vond ik wat tegenvallen, ik dacht dat er dan op zijn minst nog wel mooie of spectaculaire dansscènes in zouden zitten, maar dat had beter gekund. Ook de rest er omheen stelt weinig voor, is erg cliché en op momenten ook erg matig geacteerd.

Het is op zich nog wel net leuk genoeg om het uit te kijken, maar voor de rest zeker geen hoogvlieger. Het vergelijkbare Save the Last Dance vind ik dan een een stapje beter en beklijvender.

2,5*

Energieke dansfilm volgens beproefd recept. Zeer clichématig, maar niettemin erg onderhoudend. Leuk om te weten dat de beide hoofdrolspelers Channing Tatum en Jenna Dewan een paar jaar na het voltooien van deze film getrouwd zijn. De romance was dus niet alleen op het witte doek…

Een laatstejaarsstudente aan een dansacademie verliest haar vaste danspartner en vindt steun bij een... Regiedebuut van Anne Fletcher die naam maakte als choreografe (o.m. The 40 Year Old Virgin) en ook wat als actrice (o.m. Catwoman). In Step Up draait alles rond kansen en dansen en vooral dat laatste maakt de film een heel klein beetje de moeite waard want de protagonisten zijn meer dansers dan acteurs. Indrukwekkende pasjes dus, maar dan mag u vooral niet struikelen over de veel te gemodelleerde personages die er voornamelijk goed/cool moeten uitzien, bol staan van clichés en begiftigd met het soort sentimentaliteit dat bij de geviseerde doelgroep van tieners wel altijd scoort. Step Up speelt op (zeer) veilig en dat resulteert bijna altijd in een propertjes geijkt genreproduct: beproefd materiaal maar vreselijk doorzichtig en al te voorspelbaar. Fletcher speelt wat te graag contradicties tegen elkaar uit: autodidactie tegen studie, rijk tegen arm, zwart tegen wit, klassiek tegen hiphop, en zoekt/vindt zaken die binden veeleer dan onderscheiden. Toch zal Step Up zich vooral laten smaken door jonge mensen op zoek naar een flauw Dirty Dancing-doorslagje.

1,5*

Deze film reeks step it up, kijk je voor de ongelofelijke en spectaculaire dans moves. Wat mij betreft zijn het de beste dansfilms. Voor een mooie verhaallijn of goed acteerwerk sla je deze films over.

Deel 3 is veruit het meest bijzonder. Deel 4 is mwah, zeker als je de eerste 3 reeds hebt bekeken en Deel 5 is de finale dans geweldig en vooraf ook mwah.

Deel 1 en 2 zijn okay. Je hoeft niet perse de films in volgorde te zien.

Veel leukere maar vooral betere film dan ik ooit had verwacht. Zo zie je maar wat je tegen kunt komen als je ook de Netflixfilms waar je absoluut geen zin in hebt een kans geeft.

Zo'n Dirty Dancing bijvoorbeeld heeft de status van klassieker, maar dit is gewoon een stuk beter. Tuurlijk is het allemaal zo voorspelbaar als het maar kan en hoef je geen Oscarwaardige performances te verwachten, maar binnen de kaders van het genre zal dit heel dicht tegen de top aan zitten. Het plezier spat ervan af, het dunne verhaaltje overtuigt, de karakters zijn op de vervelende Skinny na leuk en zowel het camera- als regiewerk zijn zeer sterk. Scènes zoals die op het dak bij de haven tillen Step Up ver boven het gebruikelijke niveau in dit genre uit.

Heel aangenaam verrast. En lichtelijk geshockeerd ook wel.

Dans.

Een redelijke productie inderdaad, maar Fletcher lijkt maar weinig fantasie te hebben en stopt ook weinig echte creativiteit in haar film. Zo passeren zo'n beetje alle dansclichés het scherm die je maar kan hebben, en daarmee is de film opeens wel heel voorspelbaar.

Tatum loopt een beetje voor gek. Niet omdat hij niet kan dansen, in tegendeel, hij beweegt erg energiek en lijkt zin te hebben in het dansen. Echter valt hij bij emotionele momenten compleet door de mand, iets wat later wel beter bij hem ging.

Dewan als Nora Clark is wel een positieve verschijning, toegegeven. Al spat er niet echt een vonk tussen die 2 van het scherm af, maar het is wel lief allemaal. De namen van elk karakter lijken ook eigenlijk gewoon van de internet randomizer te komen. Hoe Amerikaans kan je hem maken?

Als de film wat meer creativiteit had gehad was dit wel goed geweest. Dit is zo voorspelbaar dat je eigenlijk niets is wat je niet kan voorspellen. Wanneer Skinny wordt doodgeschoten lijkt de film wel even op te leven, maar veranderd al gelijk weer in een zoete slotfase.

Het is allemaal wel lekker vlot en je komt er makkelijk doorheen. De dansmoves zijn energiek genoeg, niks mis mee.

Een eenvoudig verhaal dat past bij het genre. Maar net zoals je goeie gevechten wil in een actiefilm, geven ze hier mooie choreografieën bij de dansscènes. Het is de liefde voor dans die naar boven komt. Al is dat vooral nog bij de dans alleen, het wordt verder niet speciaal aangekleed. Bij de latere films verdwijnt het verhaal praktisch helemaal om plaats te maken voor de choreografieën. Zoals de heists en autostunts groter werden bij de Fast & Furious reeks.

Je moet wel wat houden van het genre, maar voor dansliefhebbers is dit best wel leuk. Je krijgt wat je verwacht. Ik kan goed begrijpen dat de critici de film niet echt goed vonden, er zijn veel clichés in de film. Maar het publiek volgde en de film bracht 10 x op wat het origineel gekost heeft. Op één of andere manier blijf ik hier steeds van genieten.