Step Up Revolution (2012)

Mooie beelden, fraaie lichamen, spastische dansbewegingen en dat is het eigenlijk ook wel. Qua verhaal (één en al cliché en zo onnozel als was) is het gewoon een draak van een film. Achteraf gezien schaam je je eigenlijk dat je naar deze zooi hebt gekeken.

Het acteerwerk is niet goed, maar ook niet slecht. Het verhaal word al heel snel duidelijk. De auto's die op een banden staan te springen, is echt niet voor een dansfilm. Eerder een leuk idee voor Fast and Furious (al zal dat wel niet goed uitpakken). De muziek ergerde me bij bijna alle danses. De danses/flashmobs waren goed tot perfect. 3,0

najaah de dans scenees waree wel leuk om naar te kijken vond het acteerwerk niet zo

vond het neit saai nee maar vond de vorige dele tog echt veel beter

Niet bepaald een originele film, maar prima vermaak

Ik zou geen betere omschrijving kunnen bedenken!

Wat zeker ontbreekt bij dit deel is het uitwerken van de hoofdpersonages. Moet niet veel zijn, dat vraagt het genre ook niet. Maar nu is het toch heel pover. Op zich niet moeilijk misschien, gezien ze op de eerste plaats goeie dansers wilden, ipv dansende acteurs. Langs de andere kant merk je dat wel bij de dansscènes. Er zijn er veel meer en er wordt veel meer naar die dingen gekeken dan naar een echt verhaal. Als je al naar het 4e deel van een dansfilm-franchise kijkt, weet je ook wel wat je kan verwachten. Het povere verhaal wordt grotendeels goed gemaakt met enkele sterke flashmobs, een genre dat enkele jaren terug nog veel populairder was dan nu. Maar ze zijn nog wel de moeite. Minder dan z'n voorgangers dus en soms nogal voorspelbaar, maar wel in orde als je van dans houdt.

Het verhaal was minder, acteerprestaties waren niet eens goed maar ook weer niet slecht.. Ik vond wel dat de dansscene's in dit film veel beter waren dan de vorige deel (Step Up 3D). Het was ook leuk om te zien dat er enkele oud dansers terug keerden bij de laatste dansscene. Al met al geef ik dit film een 3,5 omdat ik me wel heb kunnen vermaken!

Deze maakte helemaal goed waar ze met de 3e volledig in de mist gingen. Het gegeven van de flahmob was zeer leuk en leverde echt geweldige danscènes op! Mijn favoriet blijft de restaurant flashmob.Ryan Guzman was een verassing zeker als je in latere intervieuws hoort dat hij geen enkele ervaring had als danser. Kathryn McCormick, een fantastisch dansers maar dat verwacht je ook van iemand die heeft deelgenomen aan So You Think. Haar acteerprestaties konden echter beter. Twitch is ook altijd zalig om bezig te zien als danser, die kerel kan bewegen!

Gluiperige hotelmagnaat (wie anders dan hufterkoning Peter Gallagher?) wil een luxe resort droppen op een bruisende multi cultiwijk aan de haven van Miami en wordt tegengewerkt door zijn eigen dochter die niet kan weerstaan aan de licht intimiderende ghetto-chic charmes van 'The Mob', een danscrew die met ludieke flashmobs maatschappijkritiek hoopt te leveren. Step Up 4 maakt duidelijk dat 'de dans als vorm van expressie' wel degelijk zijn limieten heeft (typische dansfilm trope: tijdens een eerste auditie voor een prestigieuze academie wordt een kandidate een gebrek aan bezieling verweten, tijdens de tweede auditie doet ze exact dezelfde danspasjes met een ietwat moeilijk hoofd, met staande ovaties van de jury tot gevolg) en de film is tevens ontsluisterend over het soort Facebook activisme waar we de laatste jaren mee geconfronteerd worden, sociaal verzet als Pinterest badge of honor (denk maar aan de Kony 2012 hype toen deze film uitkwam): het streefdoel van The Mob lijkt erin te bestaan om shoutouts te verzamelen op inhoudsloze 'schreew zoveel mogelijk catchy promopraat in 50 minuten' talkshows genre Ellen en in YouTube hitlijsten te verschijnen (al doen hun baldadige politiek geladen jazz dance routines qua views toch net onder voor een dubstep remix van een schattig poesje). Naar het einde toe ontaardt het helemaal in satire: nadat onze krumpende Gandhi's met hun anti-gentrification choreografie de sympathieke oude hispanic burgemeester hebben kunnen overtuigen de wijk niet te slopen , verschijnt er plots een gladde marketingmanager uit de menigte (iedereen is altijd handig aanwezig tijdens dit soort massascènes) om The Mob een contract bij Nike aan te bieden:"where do we sign???" (misschien moeten de slavenarbeiders in Chinese Nike sweatshops ook maar eens een coole flashmob bedenken?). Ondanks een mantel van lacherig cynisme waar ik me bij dit soort films in verschuil, heb ik erg genoten van Step Up 4. De eindeloze panoramashots (hommage aan Scarface?) portreteren Miami als een narcistische Bacardi Mojito™ -en-standstoelenhel en de personages lijken zich voortdurend in een soort plastieken Instagram bubble te bevinden. Alsof Michael Bay werd gevraagd een LMFAO videoclip te schieten. Soundtrack klinkt lekker vulgair en is een aandoenlijke tijdscapsule van dat ene jaar dat dubstep heel eventjes populair was.

hoe kan ik de film zien?

Ik vond deze de beste film van de reeks. Er wordt veel gedanst en het verhaal verloopt wel lekker. Niks mis mee op en top vermaak. Heerlijke flashmobs gezien!

weer een heel goed vervolg.ja ben best wel fan van de step up films.vermaak me altijd prima.

“And there's this Space-age technology called internet now.”

Als je één Step Up film hebt gezien, dan heb je ze allemaal gezien. Het verhaal is meestal identiek en alleen de locatie wisselt nogal eens. Dat is ook gelijk het grootste pluspunt van dit vierde deel, want Miami en dans is een perfecte combinatie. Sowieso zien de dansscènes er een stuk beter uit dan in de voorgaande delen, en ligt de nadruk ook wat meer op dans dan op het verhaal. Zoals het hoort, want ook de acteurs zijn daar duidelijk op gecast. Guzman en McCormick doen het niet onaardig en hebben een prima chemie. Uiteraard voorspelbaar, maar Miami, dans en mooie dames… Soms moet je je zegeningen tellen.

Dansje #4.

Step Up is inhoudelijk nooit de meest kwalitatieve reeks geweest. Het spreekt dan ook een doelgroep aan die niet zo'n kritische mindset heeft aangezien iedereen vast wel weet dat er genoeg op aan te merken is. Zo slaat het verhaal regelmatig elementen over, is het verhaal gekopieerd uit een vorige film en is het acteerwerk niet bijzonder.

Desondanks heeft Step Up er best een grote cast bij weten te halen met zelfs wat verschijningen van karakters die in de vorige films ook al op kwamen dagen. Verder is dit echter weer een hele nieuwe setting die niet veel met de voorgaande films te maken heeft. Als je die hebt gezien zal je wellicht wat verwijzingen kennen, maar verder is er niet zoveel achtergrond nodig om dit allemaal te blijven volgen.

Ik heb echter ook al vaker benoemd over deze reeks dat er weinig films zijn die betere danspasjes kennen dan de Step Up-films. Ik word gewoon jaloers op deze dansers en danseressen over welke richtingen ze hun lichaam heen kunnen sturen. Erg indrukwekkend, en bovendien ook wat beter in beeld gebracht ten opzichte van het derde deel. Van Speer had ik dat niet snel verwacht.

Een uitgekauwde kern wordt mooi gedecoreerd met puike cinematografie en een sterke sfeerzetting. Het verhaal zal nooit speciaal worden vrees ik en de "met dansen los je al je problemen op" boodschap blijft ridicuul, maar het kijkt erg vlot weg. Het is vooral wachten totdat ze gaan dansen, want dan leeft deze film volledig op. Ben benieuwd of de films winstgevend genoeg zijn voor een potentieel zesde deel.

Mooiboy Sean [Ryan Guzman] ontmoet mooimeid Emily [Kathryn McCormick] en nog geen minuut later kruipen ze al over elkaar heen. Al dansend natuurlijk. Sean is leider van ‘The Mob’, een danscrew die de openbare ruimte regelmatig verstoort met flashmobs om zoveel mogelijk clicks te krijgen, Emily is de dochter van projectontwikkelaar Bill Anderson [Peter Gallagher] die plannen heeft om de buurt volledig te slopen. Een detail dat Sean vergeet te delen met de rest van zijn danscrew in het stompzinnige vierde deel uit de Step Up-franchise waarin de dansers de publieke opinie aan hun kant proberen te krijgen door het publiek met gasgranaten en ijzeren staven de stuipen op het lijf te jagen. Zelfs de cameo van Adam “Moose” Sevani kan dit misbaksel (en schaamteloze Nike-commercial) niet redden.