Children of Men (2006)

Juis het feit dat wij zelf te weinig kinderen maken is de reden dat we mensen importeren vanuit compleet andere culturen. (althans dat is wat de politiek ons doet geloven) Dan kunnen we ze beter zelf maken dan dat we onze eigen cultuur de nek omdraaien.

Voor de rest ben ik het met je eens en mag er bij een hoop landen op de wereld een 1 kind politiek ingevoerd worden.

Ach ‘onze cultuur’, cultuur is altijd in beweging. Persoonlijk vind ik de multiculturele vibe van de randstad een stuk aantrekkelijker dan het Spruitjes Nederland van de jaren 50.

Maar goed, het is helaas niet mogelijk in een wereld die in elkaar stort als de economische groei stokt. Meer, meer, meer is het beleid.

Linkse praatjes Basto

Veel van verwacht, mega interessant onderwerp.

Maar nee; ik kan niet een film kijken met zoveel onbeantwoorde vragen en een naar mijn inziens te open eind.

“As the sound of the playgrounds faded, the despair set in. Very odd, what happens in a world without children's voices.”

Achteraf vond ik dit nog best wel een interessante film. De film begon wat stroef voor mij, ik moest even een beetje in het verhaal komen en het leek me in eerste instantie ook niet heel interessant. Toch word het vrij snel interessant gemaakt door erg van regiewerk van ‘Alfonso Cuarón’ en een ‘Clive Owen’ die hier vrij strak in acteert. Dus zodoende het begin wat door is gegaan en we inmiddels wat meer in de film zitten word de film ook spannender en zeker leuker om te zien, het verhaal word wat vlotter en de wereld begint er steeds grauwer uit te zien.

Voor als nog een vrij interessante film in mijn ogen, zeker omtrent de ziektebeeld waar de wereld in leefde die wij nu ook deels mee maken. Een interessant concept met een erg leuk en onderhouden verhaal maken deze film samen met de acteerkunsten echt wel af. Het einde was ook gaaf, en ik heb me eigenlijk bijna geen moment verveeld, toffe film.

4.0*

Vreemd genoeg vandaag voor het eerst gezien, wat een bijzondere film.

Ik had grote twijfels bij de eerste helft van de film, vooral de kinderlijke terminologie en de ongeloofwaardige facties deden mij doen denken alsof ik naar the Walking Dead aan het kijken was. (fugi's, fishes, etc.) Er zit een waslijst aan bekende acteurs in deze film. Sommige sterk (Owen en Caine) anderen zijn vooral als lijstduwers gebruikt om publiek naar deze film te trekken. (Moore en Ejiofor)

Toch blijf je kijken, met name door het prachtige camerawerk. Het laatste half uur is fantastisch: high pace grootschalige actie en tegelijkertijd blijven de scènes benauwd en ontzettend rauw aanvoelen. De scène waar

Een tijdloze film uit 2006 die blijft hangen. Hij staat nu gewoon op Netflix. Deze film wordt waarschijnlijk niet omarmd door het grote publiek, maar het is toch de moeite waard om 'em eens aan te slingeren.

*4,0

Een post-apocaliptische film is altijd wel boeiend, maar wat een vreemde film is dit..!

Een goede cast: Owen, Ejiofor, Moore, maar ik begrijp niet dat zo'n goede actrice als Julianne Moore uiteindelijk maar een bijrolletje heeft. De rol van bijv. Miriam had haar beter gepast naar mijn mening.

De film begint wat onsamenhangend en wat rommelig en dat blijft jammer genoeg bij vlagen de hele film door zo.

Ook vond ik dat de vlucht met Kee (waar het allemaal om draaide) uiteindelijk vrij simpel verliep en het werd daardoor nooit echt spannend.

Af en toe dreigde ze ontdekt of gepakt te worden, maar eigenlijk gebeurde dat niet of nauwelijks en gebeurde er vrijwel niets.

Tevens vraag ik mij af waarom Owen grotendeels op blote voeten/slippers moest lopen, waarom was dat zo enorm belangrijk om in het script te zetten en daar aandacht op te vestigen..?

En ook het niet kunnen verstaan van de zigeuner vrouw, had wanneer ze gewoon Engels had gesproken, exact het zelfde verhaal opgeleverd.

De film had best mooi geschoten beelden en een perfect grauwe setting zoals dat past in dit genre. Deze film van 14 jaar geleden zou ook nu nog best mee kunnen.

Daarbij blijft het boeiend hoe het zal aflopen, waardoor je blijft kijken, maar mist de film naar mijn mening de "echte" spanning en had er veel meer in gezeten.

Ondanks dat hij niet echt slecht was en nog best wel even bleef hangen, net aan voldoende.

6-

2,5*

Is voor de voeten-fetish

Omdat zigeuners nu eenmaal als een zigeunerstick praten en ook geen Engels kunnen misschien?

"Nog eens herbekeken, maar waar post-apocalyptische films met een dystopisch sfeertje, me vaak uitermate kunnen boeien, is dit bij deze niet het geval, film doet me ook gewoon uitermate weinig en vind het gegeven dat de mensheid geen kinderen meer kan krijgen, eerder een zaligheid dan iets schokkend. Hoe je ziet hoe sommige blijven kweken op deze bomvolle planeet. Neen dank u. [...] Ook geen fan vd cast, irriteerde me mateloos aan deze karakters en dacht met regelmaat, het zou indd de hel zijn om daarmee te moeten vertoeven, oa die hyperkinetische ouwe hippie, help."

[Edit moderator: kwetsende opmerking verwijderd.]

Top, boven verwachting. Stond al enkele jaren op mijn lijstje, gisteren dan eindelijk gezien. De afleverprestaties van Cuarón zijn voor mij wat wisselend. Soms vallen zijn films (goed) in de smaak bij mij, soms juist (helemaal) niet en is het te doorsnee.
Maar samen met Lubezki als DoP is dit in elk geval een parel geworden. Die man is DoP geweest van meerdere films die hoog in mijn rankings staan (The New World, één van mijn lievelingsfilms. Verder bijvoorbeeld The Tree of Life, The Revenant, etc. Vaak gemaakt met creatieve regisseurs, top combinaties).

Hier was het ook echt genieten. Prachtig, subtiel camerawerk op perfecte afstand van de actie, meerdere long takes die totaal niet geforceerd voelden maar heel goed pasten in deze setting. En eigenlijk heb ik nog niet eens zoveel op de cinematografie gelet, toch viel al wel op hoe goed die was. Want bij zo'n eerste kijkbeurt ben ik vaak toch meer bezig met het verhaal en de acteerprestaties, met het 'meegaan' in de film. Maar er zal ongetwijfeld een keer een tweede kijkbeurt komen die zich zal gaan focussen puur op camera, licht en editing nu de eerste kijkbeurt is geweest.

Dan de acteerprestaties. Ook die klopten in de film, prima casting. Fijn acteerwerk op de gezichten, geloofwaardig. Clive Owen heb ik op de één of andere manier al in een heleboel films gezien, hij komt regelmatig voorbij op TV. Ook bij hem vind ik het vaak wisselend. Soms speelt hij heel vlak / te vlak, terwijl hij in andere films opeens op dreef is en het karakter ís. Dat laatste was hier gelukkig het geval. Julianne Moore een wat kortere rol, onverwachts, maar ook weer geloofwaardig betreft de relatie en het verwerken van het verlies. Dan neemt het karakter van Clare-Hope Ashitey het meer over in de tweede helft van de film, die zich gelukkig steeds meer ontwikkelt naarmate de tijd verstrijkt. En Michael Caine die een lichtpunt neerzet in de grijze, grauwe wereld.

Actuele thema's (of weer / nog steeds). Zo moest ik bij het vluchtelingenkamp op het einde aan kamp Moria denken, net zulke inhumane omstandigheden waar eigenlijk niets aan gedaan wordt, ''laat het maar bestaan zo''. En ook thema's waar ik niet eerder aan zou hebben gedacht. Een wereld zonder kinderen, hoe zijn de volwassenen dan? Wat doen kinderen eigenlijk voor de wereld / met de wereld? Je hoort mensen wel vaak zeggen dat hun drijfveren om iets te doen is omdat ze dan een betere wereld kunnen achterlaten voor hun kinderen.

4.5*

Hoe dislike ik een reactie?

Je persoonlijke mening over de wereld heeft toch verder niks te maken met het beoordelen van een film? 1*? Echt? Is het echt zó slecht?

Heb voldoende andere redenen gegeven waarom ik dit toch eerder een gedrocht vind...alles aan de film irriteerde me mateloos van de karakters, het verhaal, saaiheid, tot het idee erachter.

Children of Men is in zekere zin zo actueel als het maar zijn kan, al speelt dit zich natuurlijk in de toekomst af. De chaos ziet er met al die rauwe tinten in ieder geval geweldig uit en het verhaal is erg sterk. Het blijft wel raadselachtig hoe het zo ver heeft kunnen komen, maar de boodschap komt luid en duidelijk binnen. Children of Men maakt daarnaast een scala aan emoties los en vergeet zelfs humor niet. Ik hou wel van dit soort duistere films in een onaangename setting.

Wat saai dit .. na 3 kwartier uitgezet. Zit misschien een goed verhaal in uiteindelijk. Maar dit is niks voor mij ..

Wat een saaie en langdradige film is dit. Het camerawerk is wel mooi. Was blij dat de aftiteling begon.

Nja, ik weet het niet zo goed met deze film. Gister voor de 2e keer gezien en qua score kom ik eigenlijk hetzelfde uit als jaren geleden. Het uitgangspunt is interessant en ik hou van sf-films die zich niet perse is een sf-wereld (denk lasers, aliens, enz) afspelen; het dystopische wordt aardig weergegeven. Er is weinig uitleg/verklaring over de huidige toestand in de wereld en daar moet je net even op mee kunnen.
Keerzijde van dit uitgangspunt is dat je al van ver kan zien aankomen dat er ergens een zwangere vrouw ten tonele gaat verschijnen, die beschermd gaat worden, de baby geboren gaat worden en óf de moeder óf Theo overlijd. En dat is wel veel voorspelbaarheid voor een degelijke film (gaandeweg komen er nog meer van die dingen voorbij). Het duistere tintje is fijn, maar de nadruk ligt wel heel sterk op (maatschappelijk) drama en de mensheid, en daar heb ik simpelweg weinig mee.
Geweld is er ook. Sommige van die scenes kunnen best intens zijn, zoals de auto-scene en het slot van de film: dat is eigenlijk een oorlogsfilm met een hoop schoten en doden; iets waar ik ook weinig mee kan, maar eerlijk is eerlijk, deze scene is geweldig gefilmd. Cinematografisch prachtig en gesuggereerd als one shot.

Op zich is het allemaal niet heel slecht, maar ik had de film liever wat donkerder gezien en minder op Hollywooddrama waar we massaal een traantje moeten wegpinken.

In een kinderloze wereld beschermt de held de enige zwangere vrouw. Theo is de getormenteerde held. Hij wordt gespeeld door Clive Owen. Een man met een trauma. Een gedesillusioneerde alcoholist met gevoel voor understatement. Het jaar is 2027. In de politiestaat Engeland bepalen terreur en chaos het alledaagse leven van de plebs. Paramilitaire eenheden beschermen de decadente elite die zich heeft omringd met overvloed en weelde.
Het verhaal is niet het sterkste punt van de film. Menselijke activiteiten hebben voor een ecocide gezorgd. De natuur is beschadigd. In die wereld zijn Theo en de zwangere vrouw op de vlucht voor jan en alleman. Dat is het wel. De sterke punten liggen meer bij het visuele design en in de beeldspraak. Zo is er een scène waarin Theo en de vrouw zich in de ruïne van een kleuterschool verbergen. Een naargeestig oord. Theo schrikt van een geluid en staat paraat om zich met geweld te weren. Nergens voor nodig, Theo. Het geluid wordt veroorzaakt door een onschuldig ree dat door de verlaten schoolgangen schrijdt. Een mooi surrealistisch beeld.
In deze sequentie treft regisseur Alfonso Cuarón bovendien heel kernachtig de bron van de onheilspellende sfeer die over de film hangt en biedt hij de kijker een vleugje hoop. In de kille sombere wereld is al jaren geen kind meer geboren. De kleuterschool heeft geen functie meer. Een hardvochtig gegeven. De kleuterschool is vervallen tot een anachronisme. Maar dan is daar opeens het ree als symbool voor de natuur die zich niet laat verslaan door menselijk falen. De natuur die bezig is om verloren terrein terug te winnen.
Michael Caine is aanwezig. Hij heeft een leuke rol als langharige hippie afgezonderd levend in een bosgebied. De scènes waarin hij optreedt bieden wat lucht in alle somberheid. Leuke rol. Clive Owen is gewoon Clive Owen. Volgens mij is hij dat meestal. Het verhaal is als gezegd niet bijzonder inventief. Hier en daar geeft de film de kijker gelukkig wat humor om te overleven. Ik vond het antwoord van de zwangere vrouw op de vraag van een man met jezussandalen die informeerde naar de vader van het kind wel grappig. Ach, en zo is de film ondanks het wat simpele en slordig uitgewerkte verhaal het aanzien nog wel waard.

Een meesterwerk van Alfonso Cuarón

IK weet niet echt waarmee ik moet beginnen in deze review. Alles is zo goed in deze film en ik was helemaal ingezogen. Dit is een prachtige maar sombere film over een toekomst waar geen kinderen meer geboren worden. De film heeft veel symboliek en ik kon de Christelijke symbolisme goed inzien. De 2 onderliggende ideeën van de film zijn hoop en geloof in deze duistere toekomst. Het camerawerk is echt zeer mooi en Lubezki heeft dit prachtig gefilmd. De film was shot on location en de decors zijn geweldig gemaakt. Ik hou gewoon van hoe Cuarón en Lubezki deze film hadden gevisualiseerd. De chaotische scenes waren heel innemend en ook heel indrukwekkend. In het laatste gedeelte van de film was ik zo into it dat ik bijna vergat dat ik naar een film zat te kijken. De chaotische scenes zijn long takes en je volgde Theo constant in de laatste scenes. Het liet zien wat de wereld nu is en dat vond ik zo goed. De laatste scene vond ik prachtig en het was een zeer passend einde. Het raakte me echt toen Theo aan Kee leerde hoe je een baby stopt met het huilen. Het doorgeven van kennis dus. Kee geeft ook haar kind de naam van Theo zijn kind.

Geweldige film die iedereen is een keer moet zien in mijn mening. Pure cinema dit.

Btw

Is natalisme niet een grote thema van deze film? Ik heb de andere reviews niet echt gelezen maar dat leek me sterk. Dat het ook pro-natalisme is natuurlijk. Ik weet niet wat het is maar deze film vind ik gewoon heel fascinerend. Ik weet dat ik niet een grandieuze ontdekking maak maar ik vond het wel interessant om over te praten. Kan begrijpen waarom veel mensen problemen hebben met de politieke ideeën in de film maar ik vond dat totaal niet storend. Het is nou eenmaal hoe belangrijk je het vindt maar ik denk dat het meest belangrijke boodschap achter deze film niet veranderd er door is. Anyway, geweldige film waar ik maar even de dvd voor ga halen omdat ik hem zeker opnieuw wil zien.

Ik denk dat als je deze film gaat herzien, dat je in moet gaan zonder veel te verwachten van het verhaal. Misschien kan je hem zo beter waarderen. Ik vond het namelijk fijn dat ze ervoor kozen om niks uit te leggen, dat zou het maar te standaard houden. Kinderen worden niet meer geboren en het betekent veel voor de wereld in Children of men natuurlijk. Het gaat eerder om de gevolgen van dat en de staat van de wereld op het moment. Het is mysterieuzer is wat ik probeer te zeggen. Ik denk dat je het misschien zo beter kan waarderen maar het kan ook niet een verandering maken.

Ik weet niet of je de film in de bioscoop had gezien maar als je hem nog een keer zal kijken, raad ik het echt aan in de bioscoop. Het is dan wel lang wachten. Sommige scenes waren ongelofelijk met het geluid en het grote scherm. Ze deden bij mij in de buurt een speciale screening ervan. Is al weer een jaartje geleden.

Ik zou dit toch eerder een Sci-fi/thriller noemen.

voor de vierde gezien. Nu vanaf Bluray.

Wat een weergaloze film! Hieronder mijn lofzang.

Vanaf het sterke begin houdt de film je op het puntje van de stoel en houdt je alert. Het dompelt je onder in een deprimerende couleur local met indrukwekkende decors in een dystopische wereld. Een fascinerend uitgangspunt brengt je naar religie, kunst, en immigratieproblematiek via dynamische regie en camerawerk. De film heeft een hoog tempo met zeer overtuigende actie scenes. De sterrencast speelt zonder uitzondering goed. Van Micheal Caine ben ik geen fan; echter hier speelt hij een pracht rol en boeiend personage. Het geluid is supersterk. De muziek is ook sterk gekozen met afwisselend Britpop met emotionele klassieke zang. Hoe dan ook doeltreffend. Meerdere fascinerende scenes met steengoede cinematografie. En dan die ene scene op het einde(als ze met een huilende baby een heel schietend legerpeloton het zwijgen oplegt), man man. Ontroering, verbijstering ,...tranen.
De film is 19 jaar oud en is niet gebeten door een wat voor tand destijds ook. Sterker nog je kan deze film met zijn thema`s zo trekken naar onze huidige tijd.
Children of Men. Een Monument.