Smultronstället (1957)
Genre: Drama
Speelduur: 91 minuten
Alternatieve titels: Wilde Aardbeien / Wild Strawberries
Oorsprong:
Zweden
Geregisseerd door: Ingmar Bergman
Met onder meer: Victor Sjöström, Bibi Andersson en Ingrid Thulin
IMDb beoordeling: 8,1 (114.532)
Gesproken taal: Latijn en Zweeds
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Smultronstället
Professor Isak Borg reist af naar de Universiteit van Lund om zijn titel te ontvangen. Onderweg ontmoet hij vreemden en familie, en in zijn dromen wordt hij geconfronteerd met zijn eigen verleden en zijn angsten.
Externe links
Acteurs en actrices
Professor Isak Borg
Sara
Marianne Borg
Evald Borg
Agda
Anders
Viktor
Mrs. Borg
Berit Alman
Karin Borg
Video's en trailers
Reviews & comments
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Precies, iedereen hier op de site doet dat in discussies met jou, behalve jij. Uhuh..
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Precies, iedereen hier op de site doet dat in discussies met jou, behalve jij. Uhuh..
Ja, en waar heb ik dat nu weer gezegd?
Vreemde bui die je hebt. Als je vindt dat ik niet genoeg nuanceer dan moet je dat toelichten ipv een nietszeggende smiley te plaatsten (dan ben ik degene die niet beargumenteer). Ik doelde trouwens op jou gevoel voor nuance bij het interpreteren van mijn kritieken, voor alle duidelijkheid.
Olaf K.
-
- 1132 berichten
- 513 stemmen
Argumenten negeren?? Je vertelt wat er in de film gebeurt en dat je het niks vindt. Dat noem ik geen argumenten. En je zegt een keer of zes dat het punt van de film weinig diepzinnig is en dus de film ook niet, waarschijnlijk met de gedachte dat als je iets zes keer herhaalt dat het dan vanzelf een argument wordt. Dat noem ik gewoon je mening geven. Ik probeer oprecht uit te leggen wat ik goed aan die film vind en jij noemt het simplisme en een lap erover. Prima, dan discussieren we niet. Stop ik je gewoon in het lijstje "mijden op moviemeter". En het ligt op het puntje van mijn tong om te zeggen "Wie gaat er nou discussieren over Bergman met iemand die Rambo III in zijn toptien heeft staan!!", maar dat zal ik niet zeggen....;-)
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Volgens mij schort er iets aan je 'interpretatievermogen'. Nergens heb ik het woord 'simplisme' gebruikt (alleen bij kos)?? Ik had het ook helemaal niet over jou wanneer ik het had over argumenten negeren?? Een lap erover? ? Blijkbaar zijn er hier een paar users die dringend moeten leren lezen...
Maar goed, als je zo vlug op je teentjes getrapt bent hoeft het voor mij ook niet meer hoor. Tjonge.
jan66
-
- 231 berichten
- 5965 stemmen
Wie gaat er nou discussieren over Bergman met iemand die Rambo III in zijn toptien heeft staan!!", maar dat zal ik niet zeggen....;-)
Haha, ik zat net ook naar die TOP10 te kijken, je haalt de woorden uit mijn mond...
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Haha, en jij kan niet verder kijken dan een top 10. En haha, wat heeft dit ook maar met iets te maken.
W.M.J.M
-
- 4041 berichten
- 2895 stemmen
Vanmorgen vroeg iemand me wat ik gisteravond had gedaan, waarop ik antwoordde dat ik een Zweedse film uit 1957 had gezien. En hoewel ik aan zijn mimiek kon zien dat hij het maar raar vond ik naar zo’n films keek besefte ik daardoor dat ik dankzij MM de laatste maanden een omslag heb gemaakt in mijn filmvoorkeur. Keek ik voorheen enkel en alleen maar films als entertainment, gaat mijn voorkeur de laatste maanden juist uit naar films met wat meer inhoud. Films zoals ‘Spring, Summer, Fall, Winter... and Spring’, ‘Ikiru’ en natuurlijk ‘Wilde Aardbeien’.
Gisteravond deze film voor de tweede keer gezien en sindsdien blijft hij maar door mijn hoofd spoken. Zijn er in de geschiedenis van de
cinemagrafie ooit films geweest die zoveel zeggen in zo weinig tijd?
Bij het zien van deze film kon ik het niet laten om de film te vergelijken met Ikiru. Een stervende man overdenkt zijn leven en de fouten die hij daarin heeft gemaakt. En hoewel ik Ikiru al ‘vol’ vond qua verhaal geeft ‘Wilde Aardbeien’ toch meer stof om na te denken. De katalysators tot het nadenken over zijn levensloop zijn gevarieerder en geloofwaardiger dan in Ikiru. Natuurlijk zeg ik dit vanuit Westerns perfectief, maar aangezien ik zelf een Europeaan ben, vind ik dit niet meer dan logisch. In plaats van één gebeurtenis (het ontdekken van maagkanker, zijn het bij Wilde Aardbeien juist toevallige ontmoetingen, herinneringen en dromen die het hoofdpersonage doen reflecteren over zijn eigen leven).
De film behandeld zoveel zaken, maar tochvervalt het niet in een prekerige film.
De opbouw van de film is geweldig. Voordat de hoofdmoot van de film eraan komt het personage Isak Borg door zeer komische gesprekken met zijn ‘hulp’ en in het begin van de autorit (‘sigaar is een mannelijke ondeugd’) aan bod en leer je hem op een onvervalste manier kennen, waarna de diepgang van de film zeer makkelijk te verdragen is doordat je al zoveel sympathie hebt met Isak en met Marianne. Wat een heldin. Haar scherpe analyserende geest en confronterende gesprekken die ze voert met Isak maken van haar een geweldig personage. Dat Marianne na het zien van de moeder van Isak dan ook zo bezorgd was dat het koude, lege egoïstische dat de Borgen zo kenmerkt zich zou voortzetten in haar eigen (ongeboren) kind. was dan ook zeer ontroerend.
De beelden waren ook een genot om te zien. Mooi gebruik van contrasten, schitterende belichting. De typische klassieke achtergrond in de auto vind ik altijd sfeerverhogend en dan heb ik het nog niet eens gehad over de prachtige droomscènes waarvan ik de tweede de beste vond. Prachtige symboliek .
Enkele zaken die me tegenstaan om het (alvast) in mijn top tien te zetten:
Het overdreven acteren van Sara: Toch ben ik hier steeds meer over aan het twijfelen omdat we het gesprek van Sara met Sifrid en het gesprek dat Sara heeft op de trap eigenlijk volgen vanuit de invulling die Isak er pak en beet 60 jaar na dato aan geeft. Heeft het echt zo afgespeeld? Ik denk het niet. Als Isak het gesprek met Sigfrid al had gevolgd, zou hij dan niet ingegrepen hebben op het moment suprème? Ook de ophemelende manier waarop Sara over Isak praat: “Hij is zo aardig, zo goed etc…” en hoe Sara over Sigfrid praat: “Je stinkt….” Doet me denken dat Isak zijn eigen beeld aan het scheppen is over de gebeurtenissen met Sara. Heeft Ingmar Bergman eigenlijk in zijn andere films zo’n actrices rondlopen?
Het einde: Toen ik het voor de eerste keer zag dacht ik: “Is dit het nauw?” Gisteren was vond ik het einde echter mooi, maar nog steeds abrupt. Het vrede hebben met het verleden is mooi, maar toch wou ik dat de film langer duurde. Kun je dit echter als een negatief punt beschouwen?
Sara, Anders en Victor vond ik wel erg kinderlijk overkomen. Op zich is dat logisch aangezien het ook kinderen waren maar ze lijken een jaar of tien te oud, waardoor ik ze al snel ga zien als volwassenen.
FisherKing
-
- 18696 berichten
- 0 stemmen
Ja, en Sara, Anders en Victor zijn natuurlijk "kinderlijke" herinneringen. Ik vind het een briljante oplossing.
W.M.J.M
-
- 4041 berichten
- 2895 stemmen
Uiteindelijk besloten om hem toch maar in mijn top 10 te zetten.
Drs. DAJA
-
- 4344 berichten
- 4442 stemmen
Nou,
Op filosofisch vlak stelt de film eigenlijk niet bijzonder veel voor. Geen nieuwe theorieen of oude op een bijzondere manier gebracht. Maar Bergman is wél duidelijk een filosoof. En hij weet alle observaties naadloos in zijn verhaal te stoppen. Hierdoor betreden we een wereld die het platte van het allerdaagse verlaat en een nieuwe wereld op literiar niveau schetst zonder pretenties. We kunnen het hoofdpersonage op ons gemak observeren evenals alle interresante figuren om hem heen. Er zit lekkere symboliek in. Tel daar het regietechnische vakmanschap en de schitterende cinematografie bij op en je hebt een heerlijke film die op briljante wijze contact maakt met de kijker.
Drs. DAJA
-
- 4344 berichten
- 4442 stemmen
Volgens mij schort er iets aan je 'interpretatievermogen'. Nergens heb ik het woord 'simplisme' gebruikt (alleen bij kos)?? Ik had het ook helemaal niet over jou wanneer ik het had over argumenten negeren?? Een lap erover? ? Blijkbaar zijn er hier een paar users die dringend moeten leren lezen...
Maar goed, als je zo vlug op je teentjes getrapt bent hoeft het voor mij ook niet meer hoor. Tjonge.
Mja, wij users hebben allemaal ook wel een bijzonder slecht interpretatievermogen.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Toen ik deze film voor de tweede keer bekeek vond ik hem toch minder.
Natuurlijk, nog steed een hele goede Bergman film, maar hij haalt het toch niet bij zijn films zoals "Det sjunde inseglet" en "Tystnaden".
Opvallend bij deze film was dat je zag dat het verkeer net zoals in Groot Brittanië destijds links reed. Pas in 1967 is daar in Zweden verandering in gekomen.
Bas17
-
- 986 berichten
- 1010 stemmen
Ik ergerde me deze film nogal aan de (kleine welismaar, maar daarom niet minder ergerlijke) gelijkpratende tweeling. In mijn top 10 van dingen die ik het meeste haat staan tegelijkpratende tweelingen zeker in de top 5.
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Eens. Evenals gelijkgeklede tweelingen die elkaars handje vasthouden.
Olaf K.
-
- 1132 berichten
- 513 stemmen
Maar zoals altijd zijn er uitzonderingen. De tweeling in The Shining komt lekker door...:)
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Leuk om eens een Bergman op groot scherm te zien. De 3,5 blijft staan. Maakte helaas niet meer indruk, dan de eerste keer...
badbull
-
- 75 berichten
- 0 stemmen
ik ken Ingmar niet persoonlijk maar ik hoef voorlopig geen films van Ingmar meer te zien, deze film is wel erg depri en ik ben wel teleurgesteld in Ingmar moet ik zeggen, dit had ik niet verwacht van een mannetje waarvan gezegd wordt dat hij een meesterlijk slimme regisseur is. ik geef de film 1 ster, niets voor mij man 1*
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Nou, deze vind ik toch niet zo erg depri voor zijn doen eigenlijk.
Wacht maar tot je Tystnaden of Nattvardsgästerna ziet. .
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
ik ken Ingmar niet persoonlijk maar ik hoef voorlopig geen films van Ingmar meer te zien, deze film is wel erg depri en ik ben wel teleurgesteld in Ingmar moet ik zeggen, dit had ik niet verwacht van een mannetje waarvan gezegd wordt dat hij een meesterlijk slimme regisseur is. ik geef de film 1 ster, niets voor mij man 1*
Neen, als je deze film al depri vindt, dan kun jij maar beter geen andere films van Ingmar Bergman bekijken. Dat levert van jouw kant alleen maar 0,5* waarderingen op. Vergeleken bij zijn latere films vond ik deze film nogal luchtig.
badbull
-
- 75 berichten
- 0 stemmen
Nou, deze vind ik toch niet zo erg depri voor zijn doen eigenlijk.
Wacht maar tot je Tystnaden of Nattvardsgästerna ziet. .
nee bedankt, ik wil geen films van Ingmar meer zien, niet mijn regisseur
badbull
-
- 75 berichten
- 0 stemmen
dat zeg ik wibro, Ingmar is niks voor mij, hij is een beetje een depri man
Arnie
-
- 1074 berichten
- 1829 stemmen
Ingmar is totaal wel mijn regisseur en ik kan mijn geluk ook niet op met het Bergmania-festival hier ter plaatse en in het hele land. Gisteren Wilde aardbeien herzien op het grote scherm, en het was alweer een bijzondere ervaring.
Ik was stiekem een beetje bang dat ik Bergman's zware thematiek een keer zat zou zijn. Keer op keer wist hij tot nog toe te raken met zijn diepgravende dialogen, emotionele beschuldigingen en dramatische zoektochten, maar ik verwachtte dat het mij op termijn minder zou doen. Buiten de vele luchtige scenes om bleven de gesprekken me echter raken. Dat is natuurlijk ook toevallig het argument uit Wilde aardbeien, dat de mens onder bepaalde vragen niet uit kan in het leven. Ik heb het dan niet alleen over vragen over bestaan van God, maar ook over reflectie op je eigen leven. Veel keuzes die je hebt gemaakt lijken onaantastbaar, omdat je op dat moment een voluit rationele afweging hebt (of lijkt te hebben) gemaakt, maar eigen kilheid, zoals die van de dokter, neem je nu eenmaal niet mee in die afwegingen. Daarop val je wel degelijk af te rekenen.
Zoals Bergman dit voornamelijk door middel van die dromen weet weer te geven is werkelijk onnavolgbaar, het maakte opnieuw een diepe indruk op me.
Daarom vond ik het ook enigszins verbazend hoe makkelijk Bergman's antwoord in deze film is op de gestelde vragen. Ik geloof dat het na afloop van de 'aanklachtsdroom' is als hij constateert dat hem alleen de eenzaamheid wacht. Een klap in je gezicht, maar de luchtige scenes op het einde zijn dan allerminst bevredigend. De manier waarop de dokter verandert gaat wat mij betreft te makkelijk, en ik vond het allemaal iets te lievig. Zeker wanneer je dit vergelijkt met die andere grootse film die hij dat jaar maakte, Het zevende zegel, is dit een erg luchtige film. Vandaar ook mijn verschil in beoordeling.
Desondanks gewoon weer een geweldige film natuurlijk.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Wow, dit moet je zien! De film duurt anderhalf uur, maar voelde aan als drie uur (positief bedoeld!) Wat een ontzettende diepte brengt Bergman in deze film . De dromen waren vooral een genot om te kijken en hadden voor mij herkenbare punten. Dan heb ik het niet over de onderwerpen zelf, maar meer over de 'vorm' over hoe de dromen zich afspelen: onlogische stappen in de droom, die je als 'dromer' gewoonweg accepteert bijvoorbeeld. Erg boeiend allemaal . Je moet wel enigszins in de stemming zijn om deze film te zien, dat dan weer wel, maar het is wel een genot, dat zeker!
piflarka
-
- 4 berichten
- 4 stemmen
Super Film: een van de beste, die ik dit jaar gezien heb (en dat zijn er veel!) Fantastische mix van Kafka, 2001: a space Odyssey en natuurlijk Bergman zelf. Bovendien ongelooflijk goed gespeeld. Jammer dat er tegenwoordig niet meer zulke films worden gemaakt! Ik heb me geen minuut verveeld.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Mijn vierde Bergman en ik kan na vier films van hem wel concluderen dat ik een haat liefde verhouding heb met deze regisseur. Daar waar ik Persona en The Seventh Seal echt mindere films vind, kon Tystnaden mij juist erg bekoren en gelukkig Wild Strawberries ook.
Het is de meeste luchtigste film van de vier en ook de warmste. Deze film is erg goed te volgen en de droomscene's en afwisselingen naar het verleden geven een hoop duidelijkheid over het hoofdpersonage. Tijdens zijn "roadtrip" en dromen ondekt hij zeer interessante zaken over zichzelf en na afloop kun je eigenlijk wel concluderen dat hij er een beter mens door is geworden, of er in ieder geval een hoop van heeft geleerd.
Een interessant verhaal, gecombineerd met leuke droomscene's, leuke personages en ook zeker mooie vrouwen zorgen voor een fijne film en eigenlijk nog meer onduidelijkheid voor mij over hoe ik andere Bergman's zal ervaren. Maar dit is een hele goede, zoveel is wel zeker voor mij.
4,0*
Edit: wel raar trouwens dat de rol van zijn moeder werd gespeeld door iemand die in het echt ruim 10 jaar jonger dan hijzelf was.
Cupido
-
- 502 berichten
- 1803 stemmen
Deze film van Bergman, zoals zovele van hem, is erg persoonlijk: de rol van de familie, de innerlijke strijd tussen geloof en verstand, de dood en schuld zijn o.a thema's die Bergman bezig hielden in zijn eigen verleden. Thema's die mij, zelfs als begin twintiger, ook bezighouden en vragen waarmee ik me kan identificeren. De 'wilde aardbeien' zijn het stukje houvast van Isak aan gelukkigere tijden uit een verleden die overschaduwt wordt door schuldgevoelens. Dit gegeven brengt een behoorlijke zwaarte en diepgang aan de film.
Helaas vond ik het soms ook wat te over in deze film aan alle vraagstukken. Elke dialoog moet iets zinnigs vertellen en personages reageren op elkaar direct in dienst van deze vraagstukken: het gevecht tussen geloof en ratio in de vorm van Anders en Viktor bijvoorbeeld, of de schaamteloze eerlijkheid van Marianne naar haar schoonvader toe aan het begin van de film. Dit geeft iets onnatuurlijks aan hun relaties. De dromen van Isak en de herinneringen die hij letterlijk doorloopt zijn soms een welkome afwisseling om iets filmisch te doen, al is dialoog vaak wel dominant aanwezig. Bergman's toneelverleden ligt hier wellicht ook aan ten grondslag.
Wat dat betreft vond ik Persona wat beter. Het communicatieproces verloopt in die film wat natuurlijker voor me (al hebben we natuurlijk te maken met een stilzwijgend personage), de intense close-ups van de twee vrouwen en de psychedelische begin en eind sequenties in die film beklijven meer. Betekenisgeving gebeurt op een ander, zintuiglijk niveau als het ware
goongumpa
-
- 3057 berichten
- 4063 stemmen
Ik vind dit beslist een van zijn besten. Wat vaak vergeten wordt is dat Bergman visueel ook een meester is. De visuele symboliek is voortdurend (en dan bedoel ik ook echt in bijna elke frame) aanwezig. Het zwart (dood) tegenover het wit (leven), de schaduw tegenover het licht...
Hoewel het een film is die een filosofische thematiek behandelt, wil Bergman nergens een uiteenzetting van een levensfilosofie verfilmen. Het is geen didactisch werk, jongens. Het is gewoon een prachtig, helder en levenslustig drama met een universele thematiek, weliswaar vol dubbele bodems en symboliek.
Het enige wat ik erop aan te merken heb, zijn de freudiaanse elementen. Zelf geloof ik niet dat dromen je onderbewuste losmaken of je wat proberen te vertellen. Maar goed, dat neemt niet weg dat het een prachtige film is.
Het laatste nieuws
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Ongeziene WOII-film 'The Photographer of Mauthausen' op Netflix wordt een must-see genoemd: 'Hakt er flink in'
Bekijk ook
Amores Perros
Misdaad / Drama, 2000
488 reacties
Nuovo Cinema Paradiso
Drama, 1988
227 reacties
Nuit et Brouillard
Documentaire / Historisch, 1956
27 reacties
Double Indemnity
Film noir / Misdaad, 1944
377 reacties
Dersu Uzala
Drama / Avontuur, 1975
85 reacties
Ningen no Jôken
Drama / Oorlog, 1959
16 reacties
Gerelateerde tags
overspelidentiteitdroomjourney in the pastprofessorself-awarenessnachtmerrieaginggeloofrondritkindacceptance
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.