Dersu Uzala (1975)

Net ook even gecheckt. Dat is toch wel bizar. Nu zag ik ook dat die AE een kopie is van de Ruscico uitgave. Nu staat Ruscico erom bekend dat die wel in heel veel talen ondertitelde DVD's uitbrengen. Misschien is er dus wel een Ruscico DVD van Dersu Uzala met NL-se subs.

edit: Akira Kurosava - Dersu Uzala (RUSCICO) (2 DVD) - petershop.com.

De AE bevat trouwens ook een Engelse dub (maar die is dan weer zonder subs).

SnakeDoc, ik zag daar eerst ook tegenop om een niet Engelstalige film met Engelse subs te kijken, maar dat went enorm snel. Ik keek sowieso al nooit met nl subs maar Engelse bij Engelstalig, en als je dat gewend bent is het maar een klein stapje om ook Franse of Russische of Japanse films met Engelse ondertitels te kijken. Ik merk er in ieder geval niets meer van.

wat mijn cijfer betreft, grote kans dat die bij herziening zal stijgen, ik merk wel dat film nasluimert. Ik ben een beginnend Kurosawa kijker en vond het erg mooi maar ik had nog wat moeite met de pace, misschien dat ik zelf iets rustiger moet zijn voor een film als deze

Je bent als filmfanaat eigenlijk ook wel gedoemd om Engels te kunnen want naar mijn ervaring wordt er amper iets met Nederlandse ondertiteling gereleased van de wat oudere films. Deze toevallig dan wel, maar negen van de tien films die ik kijk niet. Ondertiteling in m'n moedertaal verwerk ik ook wat sneller, maar het is nou eenmaal niet anders..

Goeie film zeg. Mooie beelden van de overweldigende Russische natuur.

De mens als indringer in de ruige, ongecultiveerde, harde, niets ontziende natuur.

Een mooi verhaal over hoe de gecultiveerde capitain de natuurmens Dersu ontmoet en hoe er een vriendschap ontstaat. Zonder gekunstelde of oversentimentele scenes worden de emoties van deze vriendschap goed overgebracht. De vele zwijgzame scenes zijn indrukwekkend in hun eenvoud, rokende mannen, knapperend haardvuur, en de grootsheid van de natuur als achtergrond.

En wat een geweldige rol van Yuri Solomin (naast uiteraard die van Dersu). Wat een charisme, zonder overdreven te acteren, veelal zwijgzaam toe te kijken weet hij heel zo'n scene te bepalen

Een hele fascinerende film die een diepe indruk op mij achterlaat.

Trailer @ youtube

Wat een waanzinnig mooie, onderhoudende en goed gemaakt film. Ik ben een groot fan van Kurosawa, die misschien wel de allergrootste is en ik vind dit een van zijn beste films. Moet eerlijk zeggen dat de hele setting voor mij al er voor zorgt dat ik snel en goed in de film zit. Ik vond de combinatie van avontuur en drama waanzinnig goed. Het personage Dersu is geweldig (en wat goed geacteerd). Zelden zo’n mooi uitgewerkt personage gezien. Er zijn veel werkelijk prachtige scenes. De scene op het ijs eiland is een hoogtepunt in de filmgeschiedenis.

Mensen die willen beginnen aan ‘kunstfilms’ (waanzinnige lamlendige term, sorry) zouden eigenlijk hier mee moeten beginnen. Vond de diepzinnigheid over het leven, natuur en vriendschap perfect hand in hand gaan met het avontuurlijke karakter en de waanzinnige locaties. De film is sterk in zijn eenvoud en de hoogdravend klinkende kwalificaties die ik er zojuist aan verbond, leken als vanzelf te komen. Ik begin voorzichtig met 4,5 sterren. Heel erg mooi. Nee waanzinnig. Had ik dat al gezegd?

Deze film is een ode aan de primitieve jager. Deze film is gebaseerd op het boek van Arsenyev, dezelfde persoon als in de film. Arsenyev verkende het verre oosten van Rusland en ontmoette daar Dersu, die zijn gids werd in de Siberische natuur. Ze werden vrienden en later schreef hij een boek over zijn ervaringen waarop deze film vervolgens gebaseerd is.

Deze film geeft een prachtig inzicht in de leefwijze van primitieve volkeren in Siberië.

14 en 15 juni op 70mm in EYE! Dersu Uzala (70mm) | EYE, het nieuwe filmmuseum - eyefilm.nl

Dersu Uzala

Gekeken vanwege het hoge cijfer en het feit dat ik mij wat meer in de oosterse films wilde verdiepen. Dersu Uzala leek mij een film bij om daar mee te beginnen. Nu hebben de oosterlingen een andere manier van vertellen, waar ik mijn vinger nooit helemaal op kan leggen. Hierdoor wil ik er graag meer van zien. Vandaag dan maar eens afgekeken.

Qua verhaal weet Kurosawa in Dersu Uzala voor mijn gevoel iets net wel/net niet van de grond te krijgen. Het verhaal balanceert op een touw van schitterende momenten en gewoonweg saaie stukken. Waarbij het verhaal soms perfect in balans is, maar af en toe de afgrond in lijkt te storten. Vooral het begin kon mij eigenlijk niet veel boeien. Als ze na een uur de ijsvlakte eenmaal verlaten komt er wat meer diepgang in het verhaal. Dersu maakt een persoonlijke metamorfose door als hij de tijger neerschiet en dat geeft het verhaal een verfrissing waar het naar snakt. De laatste scènes in de stad zijn nagenoeg overbodig en het sentimentele einde waar vanaf het begin naartoe gewerkt wordt flopt voor mij een beetje. Natuurlijk snap ik Dersu's verlangen, maar het is wat saai uitgewerkt.

De band die je tussen Yuri Solomin en Maksim Munzuk is een goed staaltje acteerkunst. Solomin is als Capitan goed gecast. Munzuk heeft in het begin een ietwat vreemde uitstraling als inheemse jager, maar daar wen je naar verloop van tijd aan. Hij weet heel wat sympathie op te bouwen in de loop van het verhaal. Met de onervaren Solomin aan zijn zijde zijn ze een sterk duo. De band wordt ook hier op het einde een beetje teniet gedaan.

De film is goed weergegeven. Soms valt het een beetje monotoon. De afwisseling tussen de seizoenen is echter mooi gedaan. Schitterende taferelen zijn het lust voor het oog; zoals bij de Chinese bejaarde man. Ook de shots van de tijgers mogen er best wezen. De filmmuziek is grotendeels afwezig. Ik denk dat als die meer toegepast zou worden de film toch een extra impact op me had gekregen. De scènes mét zijn namelijk erg ontroerend (zoals na het zwakke einde de laatste shot).

Dersu Uzala is een mooie film, maar zal geen blijvende indruk op me achter laten ben ik bang.

3*

Oorspronkelijk gekocht vanwege het feit dat opnamen onder andere in diverse schitterende natuurstreken van Rusland hebben plaatsgevonden. Als natuurliefhebber ben ik dan gelijk al bevooroordeeld en positief. Pas daarna gezien dat deze film van de hand van dezelfde regisseur als “Ran” is, een film die ik jaren geleden pal na uitkomst in de bioscoop heb gezien en eveneens waardeer.

Het verhaal is gebaseerd op werk van de Russische schrijver Vladimir Arseniev, wetenschapper en onderzoeker aan het einde van de 19e eeuw, en zijn jarenlange vriendschap met de “trapper” van de taïga Dersou Ouzala. Met het weinige wat mij over deze schrijver bekend is, lijkt mij dat ook met zijn andere werk wel het één en ander goeds op filmgebied kan worden gedaan.

De prijzen en versies (talen, 1 DVD al dan niet met extra’s of 2 DVD’s met diverse featurettes) van deze film variëren nogal. Zoals gebruikelijk, kan de liefhebber beter even doorzoeken dan gelijk te beslissen. De prijs die hierboven wordt gesuggereerd, is aan de forse kant.

Aparte Kurosawa.

Had me altijd iets Tarkoviaans voorgesteld bij deze film, en op bepaalde momenten kreeg ik dat gevoel ook wel een beetje. Alleen was het énorm geruststellend dat er geen filosofische epistels rond het leven, godsdienst en weet ik wat andere themas bovengehaald worden om de tijd te vullen. Dat loopt meestal fout af voor mij.

Filmpje over de natuur en een vriendschap tussen twee personages. In verschillende stadia van de film hangen er nog wat andere personages rond, maar die doen er eigenlijk amper toe. Had evengoed een film met een cast van 2 kunnen zijn. De kapitein doet het dan wel aardig, de échte ster van deze film is Dersu uiteraard. Mooi personage, gezellig nukkig, kundig en gedecideerd. Het is dan ook jammer dat zijn personage een kleine deuk krijgt in het laatste deel van de film (in de stad vond ik hem wat kinderachtig worden, maar da's niet zo heel onlogisch in deze toch wel pro-natuur film).

Visueel heeft de film te kampen met een slechte beeldkwaliteit, maar ook los daarvan vond ik het écht niet mooi. Ik durf het niet eens op Siberië zelf te steken, al heb ik niet zoveel met van die noeste, barre landschappen, maar vooral de kleuren in deze film zijn gruwelijk. De befaamde zon/maan scene, de storm op het bevroren meer, die ijsrivier (bruin ijs ffs!) ... die hele look is er eentje die ik niet kan pruimen.

Eerste uur is goed. Leuk avontuur, aardige personages ... dan reset de film zich en wordt en gezocht naar plotelementjes om het allemaal maar nog wat te rekken. Het weerzien, de scenes in de stad en de finale ... eens met eRCee dat het allemaal niet nodig was geweest, het deed voor mij alleen maar afbraak aan het eerste uur.

Niet helemaal overtuigd dus. Visueel vond ik het niet om aan te zien, tweede uur is overbodig, maar de hoofdpersonages zijn zeker innemend en wanneer de twee lekker alleen de wildernis intrekken is het een aardige avonturenfilm.

2.0*

MM's posterbeleid heeft toch al de kop gekost van enkele prachtige posters ...

Van deze film die ik lang geleden een keer gezien heb wist ik mij niets meer te herinneren. Nu na herziening is mij duidelijk ook waarom. Hij boeide mij destijds gewoonweg niet en daar is nu na herziening niets aan veranderd. Ik kon mij eenvoudigweg niet in de personages inleven. Verreweg de beste scène vond ik de struggle to service die zich op de ijsvlakte afspeelde. Voor de rest duurde het allemaal eindeloos lang en ik had op een gegeven moment ook gewoon genoeg van de wildernis. Datgene wat zich in de stad afspeelde vond ik totaal oninteressant, maar gelukkig duurde dat gedoe in de stad niet lang.
Op visueel vlak vond ik deze film trouwens ook allemaal maar zozo, maar dat kan liggen aan de slechte kwaliteit van de filmkopie die ik bekeken heb. Een teleurstelling dus dit Russische uitstapje van Kurasova.

3,0* na herziening

Je geeft hem na dat uitstapje meteen maar een Russische naam? Maar hij kan er natuurlijk niet zo veel aan doen dat je een crappy dvd release hebt bekeken.

Dersu Uzala verteld het verhaal van een Russische militair die op een expeditie naar Siberië een inheemse jager ontmoet. De oude man heeft een ongelofelijke kennis van de natuur en de Russische soldaten kunnen veel van hem leren. Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de jager en de soldaat.

De film is tot stand gekomen omdat Akira Kurosawa door de Sovjet-Russische ambassade werd gevraagd om een film te maken voor het Russische volk. Kurosawa was in die periode onsuccesvol in Japan, wat zelfs tot een zelfmoordpoging heeft geleid. Kurosawa was een groot liefhebber van Russische literatuur en suggereerde meteen om een verfilming van Dersu Uzala te maken. De Russen waren verrast dat hij dit relatief onbekende verhaal kende en zouden hem 100% creatieve vrijheid hebben gegeven.

Dersu Uzala voelt niet propagandistisch aan, maar er zit wel een duidelijke communistische boodschap in de film. Het natuurlijke en eerlijke leven van de simpele jager wordt verheerlijkt. Er is kritiek op het kapitalisme verwerkt in de film, het hele concept van geld wordt als iets slechts gezien. Verder zijn de soldaten erg nobel en beschouwd iedereen het vanzelfsprekend om elkaar te helpen. Het grote groepsverband waar de arbeiderspartij zo van houdt. Storend wordt het echter nergens. Op dit vlak deed de film me erg denken aan Wolf Totem van Jean-Jacques Annaud. Ook een film van een westerse regisseur in een regime, waarin door middel van verheerlijking van de natuur het communistische ideaal gediend wordt.

Ondanks al die ideologische boodschappen blijf ik de film een prachtig eerbetoon aan de natuur vinden. Net als een Romantisch schilderij word de nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur duidelijk door Kurosawa's schitterende beelden, geschoten in 70mm zoals het hoort. Het briljante shot van Dersu en de Kapitein die de zonsondergang te gemoed lopen inspireerde Kurosawa-fan George Lucas voor de scène waar Luke Skywalker naar de twee ondergaande zonnen van Tatooine kijkt in Star Wars.

Het begin en het einde hadden wat beter uitgewerkt kunnen worden en overgangen waren soms wat abrupt. Op Dersu en kapitein Arsenev na hebben de personages eigenlijk helemaal geen inhoud en wordt er nauwelijks geacteerd, de Russische militairen staan meestal een beetje schaapachtig te kijken naar de twee hoofdpersonen. Het feit dat Kurosawa maar één tolk had tijdens de productie heeft daar waarschijnlijk iets mee te maken. De Japanse versie die ik keek had ook een beetje flets beeld en hinderlijke Japanse tekens in beeld. De Russische dub en de geluidseffecten waren ook een beetje primitief.

Verder valt er toch weinig te klagen. De mooie beelden alleen al maken Dersu Uzala het kijken meer dan waard. Japan's beste cinematografische kunstenaar wordt losgelaten op het prachtige, grootste landschap van Siberië. Aanrader.

Hoe mooi cinema kan zijn en wat een verbluffend mooie film heeft deze Akira Kurosawa hier neergezet.

Schitterende scènes zoals de windstorm bij invallende duisternis en ook de scènes met de tijger.

De natuur is baas en de mens is nietig zijn de terugkerende reflecties in deze unieke film.

Overtuigt mede door de bijzondere band tussen een gouden Japanse jager en een meer ingetogen Russische expeditieleider. Prachtige cinematografie (die zon! die scène met het veiligstellen van het koren!) en een interessante balans tussen het wonderlijke eerste deel en het tragische slotstuk. Ook een voice-over die voor mij wonderwel eens werkte, omdat je te maken hebt met een concreet reisverslag, in retrospectief. De eerste Kurosawa die me echt overbluft (van Seven Samurai had ik gewoon al veel meer verwacht) en een zeer pure kijk op de idylles van de natuur - en het verdriet dat overblijft als die idylles niet langer kunnen zijn. Een vriendschap die idealistisch is weergegeven (sterker nog, ik bedacht me al snel dat dit verhaal ergens rond de Russisch-Japanse oorlog speelt, toeval bestaat niet) maar zichzelf nooit ontmaskert of met valse emoties voedt.

Een Russisch uitstapje van Kurosawa. Het is zonder meer een sympathieke film. De film moet het met name hebben van de twee hoofdpersonages, de Russische kapitein Arsenyev en het titelpersonage Dersu Uzala, en hun hechte band. Overtuigend neergezet door de twee betreffende acteurs. Verder een degelijk verhaal, dat nergens in uitblinkt, maar wel best onderhoudend is. Daarnaast is er nog de mooie omgeving waarin een en ander zich afspeelt en daarvan weet Kurosawa de nodige fraaie shots af te leveren. Helaas was de beeldkwaliteit niet altijd even goed. In een wat betere uitgave valt deze film wellicht nog net iets beter in de smaak, maar hoe dan ook een zeer behoorlijke film.

Mooi verhaal tussen een Russische expeditieleider en een inheemse jager waarbij het wederzijdse respect tussen de twee uitgroeit tot een ware vriendschap. De vriendschap is de kernboodschap in de film en is erg intens en authentiek. Uzala heeft eigenaardige gewoonten en zijn rituelen of culturele gebruiken doet vaak de wenkbrauwen fronsen, maar hij al snel aanvaard in de groep door zijn onmetelijke kennis van de natuur.

De kapitein is een zorgzaam figuur voor zijn troepen en zijn gids. Hij stelt zich open voor andere culturen en ook voor de natuur. Zijn troepen zijn niet anders en de boodschap is er dan ook een van verdraagzaamheid, vriendschap en hulpvaardigheid. Daarnaast heb je de erg mooie cinematografie van Kurosawa met zijn prachtige natuurshots. Ook enkele scènes zijn erg de moeite zoals de storm, de drang om te overleden en de intermenselijke relaties.

Eigenlijk heb je maar twee personages die er echt toe doen. De anderen zijn maar decorvulling. Beetje jammer eigenlijk, maar zo kon ook de klemtoon gelegd worden tussen de twee protagonisten en dit werd wel zorgvuldig uitgewerkt. Het einde is wat triest, niet zozeer de dood van Uzala, maar meer het verkommeren een individu in een habitat waar hij niet thuis hoort...

Prachtige existentiële survival film, waarbij een Mongoolse jager een Russische legereenheid die de Oost Siberische bossen begin vorige eeuw in kaart brengen gidst en helpt overleven. Het is ook een film over de modernisering die het leven in balans met de natuur verstoort en verdrukt..

Prachtige opnames, episch vertelt door grootmeester Kurosawa. Gelukkig nu eindelijk beschikbaar op blu ray dankzij Imprint.

Dikke 4* en warm aanbevolen.

M'n zoveelste Kurosawa maar wel de eerste die me echt ontroert. Ik vind de beste man een goed regisseur maar echt warm zijn zijn films niet, zelfs Ikiru niet echt, vooral door het acteerwerk dat me nooit echt weet mee te slepen op dramatisch vlak. Deze Dersu Uzala doet het wel, vooral door de acteurs. Zowel Dersu als Kapitán als zij beiden samen.

Visueel prachtig. In een traag tempo maar wel in een haast perfect tempo, zeker in de buitenscènes (in enkele binnenscènes valt de spankracht wat weg) waar geweldig gebruik wordt gemaakt van de Siberische natuurpracht. Uiteraard die scène op de taiga (die maar duurt en duurt maar daardoor juist steeds beter wordt), maar ook dat vlot in de rivier en het smeltend ijs in het water. Ook het groen oogt prachtig. Op momenten (mede door de taal) doet dit denken aan Tarkosvki. En af en toe ondersteund door mooie muziek.

Het einde is wat afgeraffeld. Kurosawa moet ineens nog een verhaal afronden maar dat deel is echt veel te kort om te werken. Ik zie wat hij wil zeggen maar hij maakt dat nergens invoelbaar. Het einde is wel ontroerend. 4,0*.