
Roman Holiday (1953)
Verenigde Staten
Romantiek / Komedie
118 minuten
geregisseerd door William Wyler
met Audrey Hepburn, Gregory Peck en Eddie Albert
Princess Ann is in Rome op staatsbezoek. Ze is haar verplichtingen flink beu en besluit op een avond haar kasteel uit te vluchten. Door slaappillen die ze van haar dokter moest innemen, eindigt ze die avond zeer slaperig op een bankje in de stad, waar een reporter na een rotavond poker zich over haar ontfermt. Ze slaapt bij hem, maar zodra hij weet wie ze is, wil hij een exclusief interview (en de 5.000 die daarmee is gemoeid).
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=xw7Bn3ZLBXA
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (8,0 / 127883)trailer (YouTube)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 7,99 / huur € 2,99À propos, ga a.u.b. iets doen wat je wel leuk vindt.
Het is je weer gelukt, Onderhond
À propos, ga a.u.b. iets doen wat je wel leuk vindt.
Weer iemand die denkt de wijshed in pacht te hebben. Onderhond keek deze film mee omdat ik hem graag wou zien. Samen film kijken is echt leuk en dat doen mensen in een relatie, maar dat is misschien iets waar jij dan weer geen kijk op hebt. Smaken verschillen nu eenmaal en als je daar niet zo goed tegen kunt zul je nog veel teleurgesteld worden. Overigens ben ik ook niet zo'n fan van Audrey Hepburn, maar Gregory Peck zie ik dan wel weer graag spelen.
Samen film kijken is echt leuk en dat doen mensen in een relatie, maar dat is misschien iets waar jij dan weer geen kijk op hebt.
Natuurlijk is samen film kijken hartstikke leuk. Maar aan de constante stroom extreem lage waarderingen en azijnzure commentaren houd ik niet de indruk over dat Onderhond zich daarbij amuseert. Integendeel. Het lijkt veeleer op zelfkastijding.
Dat ik de wijsheid niet in pacht heb, daar ben ik nagegoeg heel mijn leven al van overtuigd. Maar ja, wie van ons heeft dat wel?

Mij lijkt het logisch dat je wel eens films samen met je partner kijkt. En dat de smaken dan ook durven te verschillen. Linn zal ook wel eens films gezien hebben die haar niet liggen en waar Onderhond gek van is.
Houten-klazen romance.
Vervelende actrice die meer zichzelf staat te showen dan dat ze een rol probeert te spelen.
0.5*
…hij doet het altijd onderbouwd en goed geformuleerd, waarvoor respect.
Maar het blijft een feit dat Mr. O de mensen graag tegen de haren instrijkt en, zo lijkt wel, bijna systematisch heilige huisjes lijkt neer te halen. Ik ga mij daar ook niet meer aan storen, maar het het zinnetje hierboven liet me wel glimlachen. Het lijkt wel een metafoor voor zichzelf.

Overigens ben ik ook niet zo'n fan van Audrey Hepburn, maar Gregory Peck zie ik dan wel weer graag spelen.
Denk er net zo over. Ik heb deze film niet gezien, het leek me niks. Maar stel dat ik dat wel had gedaan, bijvoorbeeld vanwege Gregory Peck (heeft jarenlang tot mijn favoriete acteurs gehoord). Dat is nog geen garantie dat ik de film dan leuk had gevonden. Dan moet ik vanwege de tere zieltjes hier een hoge waardering gaan geven voor de film. Kom zeg.
Nee hoor ik zie niks verkeerds in het bericht van Onderhond. Je hoeft hier toch niet aan mensen toestemming te vragen of ze het goed vinden dat je een film mag bekijken. Moet niet gekker worden. Natuurlijk hoef je niet opzettelijk films uit te zoeken en die vervolgens af kraken. Maar daar is hiervan geen sprake.
Tot zover het negatieve.
Heeft deze film dan ook nog iets positiefs te vermelden? Jazeker. Het samenspel tussen Gregory Peck en de zeer aantrekkelijk ogende Audrey Hepburn is zonder meer uitstekend. De beelden van het Rome van de jaren vijftig zijn zeer mooi met als uitschieter het zeer vermakelijke ritje op de scooter door Rome met aan het stuur brokkenmaakster Audrey. Best wel gelachen om die scène.
3,0* na herziening
Gezien de verhitte discussies - waarom is mij een raadsel - deze film die al een tijdje in mijn kast staat maar weer eens bekeken.
Leuk dat dit alles er dan toch voor kan zorgen dat de film nog bekeken wordt. Nu nog een hogere score.

Leuk! Roman Holiday is mijn eerste kennismaking met icoon Audrey Hepburn en ik heb genoten. Natuurlijk heeft ze dat theatrale acteren wat toentertijd gebruikelijk was maar ik heb daardoor ook erg om haar moeten lachen. Prachtige actrice en terecht wordt ze één van de mooiste actrices ooit genoemd (die ogen en mond...!). Ook Peck is erg goed en hij weet de journalist die langzaam valt voor prinses Ann perfect te spelen. Casting is zo belangrijk in dit soort films en Peck en Hepburn hebben een onweerstaanbare chemie.
Maar daarnaast is Roman Holiday ook erg grappig met sterke dialogen en leuke fysieke komedie (de manier waarop Peck de hele tijd koffie morst over de geweldige Albert om hem iets niet te laten zeggen, een dronken Hepburn). Maar het mooiste vond ik hoe Rome bijna een karakter op zich is. Er is echt op locatie gefilmd en dat geeft het geheel wel wat authentieks. Hepburn en Peck die op een scooter door Rome rijden terwijl Albert foto's probeert te maken is een fantastische scene. Het einde is realistisch, grappig en ontroerend tegelijk. Hepburn, Peck, Albert, leuke humor, romantiek, Rome.... Genoten!
(...)wat zou het een genot moeten zijn geweest om deze film in het mooie Rome te mogen maken. (Al ben ik er nog nooit geweest dus dat kan ik niet met zekerheid zeggen).
Het was in ieder geval een onvoorstelbare aangename verrassing als ik hem voor het eerst zag, toen hij pas was uitgebracht.
Als een sprookjesverhaal met heerlijke, hartverwarmende scènes.
Een innemende Gregory Peck en een enig-charmante Audrey Hepburn. En ook Eddie Albert (Oscarnominatie)
En ook ontroering..."Rome, by all means Rome...".
Dit was toch wel een erg prettige romcom om naar te kijken, er gebeurt van alles, er is chemie tussen de acteurs, en de slotscene wanneer ze de journalisten één voor één groet maakt indruk. Prachtig. 4,5*
De twee hoofdpersonages hebben een tegengestelde achtergrond. Zij wordt omringd door een hofhouding, etiquette en sieraden; hij door sigaretten en pokerspelers. Het verhaal komt op gang wanneer zij ‘s nachts wegloopt en aldus uit haar gouden kooi ontsnapt. Hoewel ze allebei liegen over hun identiteit, groeien ze naar elkaar toe. Cruciaal is het moment waarop hij haar herkent op een krantenfoto. Er is een afwisseling tussen komische en romantische scènes. Komisch is de double take of uitgestelde reactie, bv. wanneer hij haar voetje voor zich ziet na het ontwaken. Het meest romantische moment is de kus in de regen, die in 1953 blijkbaar al acht seconden mocht duren.
De weduwe van Dalton Trumbo ontving de Oscar voor Beste Verhaal pas in 1993, aangezien haar man destijds op de zwarte lijst stond. De eerste versie van het script is van 1949, dus kan het niet gebaseerd zijn op de affaire van prinses Margaret in 1953. Een opvallende gelijkenis is nochtans dat Anne een slaapmiddel toegediend krijgt, net als de Britse prinses na de dood van haar vader in 1952.
Afgezien van enkele andere hoofdsteden in de openingsscène is alles in Rome opgenomen, en dat is een groot pluspunt. Het Colosseum, de Trevifontein, de Spaanse Trappen en het Castel Sant’Angelo vormen een prachtig decor. Kort maar memorabel is het onderonsje aan de Bocca della Verità. Echte Italiaanse edelen en volksmensen zijn figurant. Ook Italiaanse voertuigen komen erin voor: de Fiat van de persfotograaf en vooral de Vespa waarop ze door de Eeuwige Stad suizen. William Wyler maakte een levendig portret van twee mensen die zich voor iemand anders uitgeven om uiteindelijk zichzelf te herontdekken.