
The Shop around the Corner (1940)
Verenigde Staten
Komedie / Romantiek
99 minuten
geregisseerd door Ernst Lubitsch
met James Stewart, Margaret Sullavan en Frank Morgan
Boedapest in de jaren dertig. Alfred Kralik werkt in de lederwarenhandel van mijnheer Matuschek. Hij wordt door zijn baas erg gewaardeerd en is de enige in de winkel die af en toe zijn eigen mening mag verkondigen. Maar met de nieuwe collega, de zelfbewuste Klara Novak, heeft Alfred het behoorlijk moeilijk. Wanneer zijn baas hem ervan verdenkt iets met zijn vrouw te hebben, raakt hij zijn werk kwijt. Tot nu toe vond Alfred nog wat troost bij zijn anonieme pennevriendin, maar nu durft hij niet meer naar hun eerste afspraakje toe.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=euyWdsbZQAo
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
De film deed me denken aan Are you being served en dat is blijkbaar ook wat geïnspireerd door deze film. You've got mail zou dan weer een soort remake hiervan zijn, al mist die film wel alle charme die van het scherm spat in deze originele versie. Ik treed zeker The One Ring bij in z'n stelling dat de periode waarin de beste romantische komedies gemaakt werden al lang achter ons liggen. In de huidige films in het genre spelen komedie en romantiek zijdelings naast elkaar af, terwijl een film als dit net een gezonde mix is en er een sausje van wat je charisma (of X-factor voor de jonge kijkers) zou kunnen noemen. Meer van dit!
Ik vraag me toch af of dat niet voor een deel te maken heeft met de oubollige charme van klassieke komedies. Ik kan me natuurlijk vergissen, maar soms heb ik de indruk dat hedendaagse romantische komedies aan strengere criteria onderworpen worden. Het is een genre dat bij voorbaat niet serieus genomen wordt, tenzij de film in kwestie gevat, scherp en intelligent is (bv. Woody Allen). Een gezellige, zoetsappige en ietwat naïeve film daarentegen wordt dan al gauw clichématig, klef, typisch Hollywood, etc.. genoemd.
Nee, dat is niet het geval. De romantische komedies van de jaren '30 en begin jaren '40 waren over het algemeen veel vuriger en komischer dan die van tegenwoordig en met name de dialogen zijn oneindig veel beter en ook de personages origineler en beter uitgewerkt. De romantische komedie van vandaag de dag is zo'n beetje het meest op de lopende band gemaakte genre dat er is, alsof de makers het zelf niet serieus nemen en iets in de bioscoop willen hebben voor de vrouwen. Ik vind de toon van die films vaak ook wat anders dan die van de klassiekers. Natuurlijk zijn er ook veel romcoms met weinig originaliteit in de jaren '30 gemaakt, maar waar zijn het vuur en de excentriciteit van de films van Lubitsch, Hawks en Sturges gebleven? Die kun je moeilijk vergelijken met de zoveelste productie met Jennifer Aniston.
Het ietwat belegen, voorspelbare verhaal van een van mijn favoriete regisseurs Ernst Lubitsch zorgt voor anderhalf uur amusant vertier, mede dankzij Margaret Sullavan en de als altijd brave James Stewart. Deed me denken aan het liedje 1948 van Gerard Cox, waarin hij zingt: “Toen was geluk heel gewoon.”
Pepi Katona: [leaving Mr.Matuschek's room in hospital] Well Doctor, I would say it's a nervous breakdown. What do you think?
Doctor: It appears to be an acute epileptoid manifestation and a pan phobic melancholiac with indication of a neurasthenia cordus.
Pepi Katona: Is that more expensive than a nervous breakdown?
Doctor: Pardon me Mr.Katona? Precisely what position do you hold with Matuschek and Company?
Pepi Katona: Well, I would describe myself as a contact man. I keep contact between Matuschek and the customers... on a bicycle.
Doctor: Do you mean, an errand boy?
Pepi Katona: Doctor, do I call you a pill-peddler?
Perfecte films bestaan niet, zeggen ze. Waarschijnlijk niet, maar A Shop Around the Corner komt naar mijn gevoel aardig in de buurt. Ik heb niets gezien dat me niet beviel. Het is een erg luchtige romantische komedie, met een dramatische onderlaag. Al deze elementen worden niet tot op grote hoogte opgevoerd. De film is grappig, maar niet hilarisch. De film is romantisch, maar niet zwaar gepassioneerd. De film is dramatisch, maar blijft zelfs na een zelfmoordpoging vrij licht. Dat is geen kritiek, maar lijkt de bedoeling. Het gevoel was dat Lubitsch vooral een kleine, vermakelijke film wilde maken met weinig ambitie. Dat blijkt te kloppen; Lubitsch zag het niet als een meesterwerk, maar als een kleine charmer. Dat is precies wat hij gemaakt heeft en toch is het niet verwonderlijk dat Lubitsch later zou aangeven dat hij het zag als zijn eigen favoriet uit zijn oeuvre (al gaat mijn stem toch nog wel na To Be or Not To Be).
Toegegeven, The Shop Around the Corner stijgt op deze manier ook nooit uit naar grote hoogten, maar alles werkt. De casting is perfect. Stewart is, zoals gewoonlijk in die periode van zijn carrière, moeiteloos charmant. Sullavan ken ik niet, maar is Stewarts gelijke hier. De bijrollen worden nauwelijks als bijrollen behandelt en vormen een geheel eigen geheel in de dynamiek, waarbij vooral Morgan opvalt in de moeilijkste rol van de film. Lubtisch' regie is zo achteloos dat het niet aanwezig lijkt te zijn en alles natuurlijk op het scherm lijkt te zijn belandt, maar dat geeft het juist zijn toepasselijk ongedwongen sfeer. Perfect voor de kerst, maar tegelijkertijd echt een film voor het hele jaar. Boven alles is het wederom een bewijs van dat de beste romantische komedies tussen de 1930 en 1940 gemaakt zijn. Daarna zou het praktisch het minst interessante genre worden. Films als deze laten zien wat we missen.
4 hele dikke sterren.
Hurray. kan het niet beter zeggen. Heb deze dertig jaar geleden al gezien met mijn vrienden toen we nog volop in onze Mad Maxperiode zaten en eze vonden we net zo goed. Vandaag blijkt hij nog altijd even goed overeind te staan. De film zit vol schwung, de grappen worden niet je maag in gesplitst maarz zijn gewoon grappig. En dat allemaal op een paar vierkante meter. Top! En wat ook leuk is: een kerstfilm die niet gekaapt wordt door het kerstthema. kerstmis is eerder bijzaak en geen klef orgelpunt. meer nog: we halen Kerst niet eens. Een film waar ik helemaal warm van wordt.
Een film waar ik helemaal warm van wordt.
...word.

4*
And boy, does it. Mijn achtste Lubitsch alweer en zeker mijn favoriet. Goed geschreven, uitgewerkte karakters en met zorg verteld. Lubitsch heeft duidelijk empathie voor zijn karakters. Eens met wat TOR bovenaan zegt. They (practically) don't make 'em like this anymore. Vele malen beter dan de remake. The Shop around the Corner is duidelijk gebaseerd op een toneelstuk, maar het kluchtige wat mij regelmatig tegenstaat, is hier grotendeels afwezig. Ik heb me er in ieder geval geen moment aan gestoord.
Als ik heel eerlijk ben echter, had ik wellicht liever een andere actrice in de hoofdrol gehad. Sullavan doet het net niet helemaal voor me. Stewart daarentegen waardeer ik met iedere film die ik van hem zie meer, en dat begon heel anders.
Voor een film van 1940 is de film weinig gedateerd en zijn de personages beter uitgewerkt dan in veel comedy/kerst films vandaag de dag.
De echte zoetsappige scenes zijn bewaard voor het eind en werken daardoor ook extra goed, vond het echt hartverwarmend dat die baas zich opeens zo zorgen maakte dat iemand van zijn personeel alleen zou zijn met kerst was echt een mooie afsluiter en maakt de film voor mij ook helemaal af.
Ook leuk dat Margaret Sullavan eens een personage neerzet die niet zo cliché vol was en gelijk in de armen viel van Stewart.

3,5*
Misschien wel mijn favo Lubitsch, al is To be or not to be rijp voor een herziening.
De kerstsfeer is niet overdreven aanwezig maar mooi gedoseerd en het verhaaltje is leuk .
De scene in het restaurant met Stewart en Sullavan is een leuk hoogtepunt van de film .

3,5 blijven zeker staan!