
Mr. Deeds Goes to Town (1936)
Verenigde Staten
Komedie / Romantiek
115 minuten
geregisseerd door Frank Capra
met Gary Cooper, Jean Arthur en George Bancroft
Een multimiljonair sterft in een auto-ongeluk in Italië en de advocaten zullen moeten uitzoeken wie de erfgenaam van 20 miljoen is. Ze vinden Longfellow Deeds, de neef van de overledene, in een klein dorp. De man lijkt niet geïnteresseerd in het fortuin en lijkt meer te geven om de kleine dingen in het leven. Ze nemen hem mee naar de grote stad en willen hem overtuigen om hen, net als zijn oom, een volledige volmacht over het fortuin te geven. Er zijn echter meer kapers op de kust en Deeds is niet van plan om zich zonder verdere informatie op dit nieuwe terrein van het grote geld te bewegen.

Geweldige film weer, deze. Net als Matthijs hou ik ook van Jean Arthur, wat een heerlijk mens!

En ik had nog niet veel films met Gary Cooper gezien, maar ook hij is prima op zijn plaats in deze Capra-film. Opnieuw een ultieme feelgoodfilm met een daverend slotakkoord, in de rechtzaal dit keer. Uitstekende bijrollen van onder anderen Lionel Stander!
4,5*
Nee hoor, gewoon te bestellen bij http://www.rodisc.nl! Met Nederlandse ondertiteling en alles erop en eraan!

Bij Play.com ook met NL subs, maar dan slechts voor 7,49 EUR inclusief
Gary Cooper is geweldig als Mr. Deeds. Deeds is een simpele man, die vooral geniet van de kleine dingen van het leven, maar die lang niet zo dom of naïef is als je van te voren verwacht. Een erg leuk personage. De bijrollen zijn ook weer uitstekend, met name Jean Arthur en Lionel Stander.
Een ander goed punt aan de film is de hoeveelheid details. De rechtzaak op het einde werkt onder andere zo goed doordat er in het voorgaande deel zoveel details zaten. Tijdens het proces is er dan ook veel te vertellen en veel om op in te gaan, waardoor dat stuk niet rechttoe-rechtaan wordt. Deze scène doet wel een beetje denken aan de eindscène van It's a Wonderful Life, maar werkt net zo goed.
Capra is toch wel een heerlijke regisseur.
4,5* voor de tuba van Longfellow Deeds.
Over "prestatie" gesproken: mensen met een teveel aan zelfingenomen eigendunk worden door Capra flink aangepakt: bijna iedereen die denkt iets voor te stellen krijgt figuurlijk en eigenlijk ook letterlijk "een schop onder zijn kont".....en wat is dat toch heerlijk zo'n rechtvaardige relativering!
Eerlijk gezegd ik herkende Gary Cooper niet eens.... wat speelt hij zijn rol prachtig droogkomisch! Hij was "indeed" de ware Mr Deeds!
Opvallend aan Capra's humor is dat het nog steeds werkt!
Tenminste bij mij........ 4,5*
(Ik miste een opvallend mooie shot vandaar een halfje minder......maar ach een kniesoor, jawel ook zo'n gekke gewoonte, die er op let!)
Ps: Mr Longfellow Deeds gaf mij de inspiratie:

"Dankzij Capra's bruisende witte doek
is mijn humeur altijd dadelijk weer goed
dankzij hem lees ik steeds geen boek
want zijn films houden mij ook dadeloos zoet"
Zit wel in de Frank Capra box die te bestellen is bij dvdvalley:
http://www.dvdvalley.nl/home.tpl?cart=1210755114209797&sku=14798&genre=Boxen&show=detail
Wel los te bestellen bij play.com, met NL ondertiteling en gratis verzending naar Nederland:
http://www.play.com/DVD/DVD/4-/577990/Mr-Deeds-Goes-To-Town/Product.html?cur=258
(€12.49)
Zoekmachine van Boudisque houdt niet van puntje in Mr.
Is toch te bestellen bij Boudisque voor €9,99
http://www.boudisque.nl/bestellen/index.asp?artikelnr=561739

Capra's formule is iets waar ik eens voor zou moeten gaan zitten. Ik heb nu 7 van zijn films gezien en nog altijd kan ik mijn vinger niet echt leggen op hoe hij het nu precies flikt. Maar wederom zat ik met een overweldigend gevoel van gelukzaligheid opgescheept aan het einde van de film; een gevoel dat ook alleen weggelegd lijkt voor films van grootmeester Frank Capra zelf. Meer dan 70 jaar na uitbreng is er nog steeds geen scène in Mr. Deeds Goes To Town aan te wijzen die niet werkt! Geen storende muziekscore, geen tijdgebonden grapjes, geen rare acteerprestaties en geen lelijke shots. Capra-corn is universeel!
Gary Cooper is fantastisch in zijn ingetogen, oprechte rol van een man die niet begrijpt waarom iedereen er toch zoveel plezier in heeft anderen te kwetsen. Waarom kijken mensen niet naar elkaars goede kanten? Het is een doodeenvoudig uitgangspunt om zo'n personage als hoofdpersoon te nemen en hem vervolgens door het slijk te halen, maar Capra weet cliché's te omzeilen, komt zelfs met een aantal onverwachte wendingen en weet weer een eind te produceren waarvan iedere film droomt!
De film heeft ook veel te danken aan het script. Geen scène teveel, altijd een hoog tempo, zeer geslaagde humor, overtuigende karakterschetsen en bovendien sterke thema's. Maar toch is er iets heel interessants gaande in Mr. Deeds Goes To Town.
De rechtszaak aan het einde is namelijk volstrekt ongeloofwaardig. Niet veel regisseurs zouden hun films qua drama nog overtuigend kunnen houden als ze eindigen met een rechtszaak waarin het hoofdpersonage bijna naar het gesticht gestuurd wordt vanwege de bewering dat geld weggeven slecht is voor de economie (oja?) en een aantal dronken acties van hem. Nog een zogenaamde wetenschapper erbij en de zaak lijkt rond. Maar ondanks dat ik er niet in geloofde, was ik er ontzettend bij betrokken. De onrechtvaardigheid was zo sterk en Cooper was zo goed in zijn rol dat alles ineens geloofwaardig werd. Heel erg bijzonder dat Capra dat gedaan krijgt.
Speciale aandacht nog voor Jean Arthur's geweldige acteerprestatie en voor de humor. De scène met de echo, Mr. Deed's schitterende monoloog over menselijke ticks en Mr. Deed's rechtse steken elkaar in hilariteit naar de kroon.
4,5*

Gary Cooper speelt voortreffelijk als Mr. “Longfellow” Deeds, een op het oog ietwat simpele goedzak. Hij heeft het hart in ieder geval op de juiste plaats, maar blijkt meer in zijn mars te hebben en is zeker niet zo naïef als hij misschien lijkt. Ook de vrouwelijke hoofdrol wordt uitstekend gespeeld, maar wat wil je ook met Jean Arthur in de hoofdrol. Deze actrice wist mijn hart reeds in enkele films te veroveren en laat in deze film ook zien een vrouwelijk hoofdrol zeer goed en ingetogen te kunnen spelen. Bovendien heeft ze een voortreffelijke chemie met Cooper, wat zorgt voor prachtige scènes tussen die twee. Ook de bijrollen zijn overigens dik in orde.
Het script zit best vernuftig in elkaar. Ondanks dat het verhaal een beetje de kant op gaat zoals je zou mogen verwachten, zorgt Capra er toch telkens voor dat het niet cliché wordt en daarnaast de gehele speelduur fijn blijft aanvoelen. Ondanks dat de film al 75 jaar oud is, voelt het allemaal enorm fris en tijdloos aan, en heb ik geen moment het idee gehad, dat ik naar een superoude film zat te kijken. Het tempo van de film is daarnaast best hoog en ook de humor is leuk, want ik heb bijna de gehele speelduur met een grote glimlach naar deze film zitten te kijken.
Tot de rechtszaak zit de film op een solide vier sterren, maar het laatste gedeelte van de film is wel zo geniaal, dat de film uiteindelijk vrij makkelijk er nog een halve ster van mij bij krijgt. Hoewel de rechtszaak op sommige punten best wat ongeloofwaardig is, slaagt Capra erin om het toch enorm geloofwaardig over te brengen. Het is echt heerlijk om te zien hoe Cooper uiteindelijk toch aan het woord komt en zijn zegje mag doen en zegt dat in feite iedereen op zijn eigen manier een beetje gek is. Die voorbeelden die hij hierbij aanhaalt slaan de spijker op zijn kop en zijn soms echt hilarisch. Ik moest echt een keer goed lachen toen Mr. Deeds uiteindelijk ook letterlijk uithaalde naar zijn tegenstander.
Feelgood op zijn best dit!
4,5*
Hoewel de rechtszaak op sommige punten best wat ongeloofwaardig is
wow, wat een understatement!

Past wel aardig bij de film, dus maakt me verder niet veel uit, maar hoe mensen dit toch geniaal kunnen noemen is verassend. Ik was allang blij dat deze Mr. Deeds iets verstandiger is dan Mr. Smith en het sentiment niet zo bombastisch doorsloeg als in die "remake". Gewoon een leuke film met veel speelse scenes en een goed hart, maar denk dat ik nu wel echt kan zeggen dat Capra geen regisseur voor mij is.
btw. vond dat My Man Godfrey, uit hetzelfde jaar, toch een veel leukere en betere manier had om de depressie aan te pakken


In het begin leek het een standaard film te worden, maar gaandeweg bleef ik geboeid. De scènes tussen Gary Cooper en Jean Arthur, de arme boer die z'n beklag doet, de scènes in de rechtbank. Het gaat alleen maar in stijgende lijn. Misschien niet Capra's beste, maar toch een sterke aanrader.
De grootste troef van Mr Deeds vind ik Gary Cooper. In deze rol zien we de maniertjes van Cooper hoe een sullig type neer te zetten. Hij zal dit nog veel vaker doen (Sergeant York, Along Came Jones), maar hier speelt hij het werkelijk uitstekend. Het lijkt zo natuurlijk en echt en dat maakt het zo aanstekelijk. Naast Cooper natuurlijk de lieftallige Jean Arthur. Ah, die nasale stem en die gezichtsexpressies. Ik mag mij toch wel een fan van haar noemen. In deze film is ze nog redelijk beheerst; pas in latere films zullen haar komische talenten meer naar voren komen. Wat een geweldige bijrolspelers hier. Iedere rol is perfect ingevuld. Ook leuk om Ruth Donnelly te zien in een klein rolletje. Zij was ook al zo goed in A Slight Case of Murder. Opvallend aan deze film vind ik de perfecte combinatie van humor en drama. Feitelijk is het een behoorlijk drama over een boerejongen wiens leven helemaal overhoop wordt gegooid en die wordt belazerd aan alle kanten. Capra weet er gewoon een fantastische komedie van te maken met een sociaal randje. Het doet mij helemaal niet sentimenteel aan itt Mr Smith. Het is snel en humorvol, romantisch zonder goedkoop te zijn en het socialisme is in hier nog niet zo vergevorderd als in later werk van Capra.
Een geweldige film.
Voelt ook nog verassend fris aan voor een film van bijna tachtig jaar oud. Op momenten weergaloos vertelt door Capra met een geweldige Cooper in de hoofdrol. Perfecte casting als goedzak Deeds.
Het is misschien wat zoete koek, maar ik slik het wel.
4*en
Met recht een klassieker te noemen, en een film die al een jaar of vijftien op de watchlist stond. Net als veel komedies bij mij echter, was ook Mr. Deeds Goes to Town het lot beschoren om keer op keer uitgesteld te worden. Het was mijn tiende Frank Capra film, maar gek genoeg pas mijn tweede Gary Cooper. Wonderlijk hoe vaak je een naam gehoord kan hebben, om je daarna te realiseren dat je al die tijd nog steeds alleen High Noon van een legende als Cooper hebt gezien... Welnu, dat is bij deze in ieder geval rechtgezet.
Cooper is uitstekend gecast als de small town American met het hart op de juiste plaats die miljoenen erft, maar niet zo naïef blijkt te zijn als de aasgieren die erop af komen hopen. En net als in zijn door mij erg gewaardeerde kerstklassieker (ja, het is dus mogelijk) It's a Wonderful Life en eerder It Happened One Night, is Capra een bedreven regisseur en bespeler van het sentiment. Feelgood films zijn niet mijn genre, omdat ik een hevige allergie voor sappiness (mierzoetige cliché's?) heb. Capra was zich juist van die valkuil erg bewust, en probeerde het waar mogelijk te vermijden. Om die reden was de scène waarin Jean Arthur Deeds' gedicht voorleest, bijna geschrapt. Wellicht door kwaliteiten als deze, kunnen Capra's films wél op mijn waardering rekenen. Sentimenteel, maar op een tolerabele manier.
Toch horen films als Mr. Deeds Go To Town en zijn latere Mr. Smith Goes To Washington niet bij mijn favoriete Capra's. De aanwezigheid van rechtbankscènes zijn daar voor een groot deel verantwoordelijk voor. Pas wanneer Cooper zelf weer aan het woord komt, krijgt al dat juridisch gekonkel enige waarde. Dat haalt de waardering toch naar beneden. Net als Longfellow Deeds zelf echter, is het een charmante film met het hart op de juiste plaats. Hardop lachen was er niet bij, maar ik heb genoeg genoten van Cooper en Capra's touch om een ruime, welverdiende 3,5* uit te delen.
3,7*
De film mag dan bejaard zijn, maar zeker niet verjaard.