The Song of Bernadette (1943)

Ik vind het bizar (omdat ik het normaal niet echt heb voor religieuze toestanden), maar deze film vind ik echt goed.

Behalve het ietwat trage laatste halfuur, boeide deze bijna 3-uur durende biografie me mateloos.

Schitterende vertolkingen, dito muziek en de kleine details en knipoogjes maken dit een klein meesterwerk.

een dikke **** 4 op 5 ****

Soms wat voorspelbaar maar verder een erg mooie klassieke Hollywoodfilm met goede prestaties van de gehele cast en een degelijk plot met mooie thema's. Wetenschap versus geloof, geloof met hart en ziel versus geloof in de vorm van blindelings opvolgen van kerkelijke regeltjes, de hypocriete houding van de kerk, het commercieel uitbuiten van geloof a la Jomanda, Lijden en verlossing ... alles passeert de revue.

Mooi. 4*

Schitterende film. Ik ben al jaren voor mijn vrouw op zoek naar de dvd hiervan. Wie kan me vertellen waar dat ding te koop of te bestellen is. Hij is zo goed als onvindbaar.

Zelfs Amazon heeft hem.

Erg zoet, maar verder een geweldige film. Zoals Ramon K al aangeeft, worden er een aantal thema's prachtig uitgewerkt. Klassieker.

5*

Nou ik zoek hem voor mijn moeder

Moet een dijk van een film wezen...

De film is op dvd uitgebracht o.a. in engeland zonder ned. ondertiteling en is te koop bij ro-disc in rotterdam.

Ik verwacht de film in nederland ook nog wel op dvd, maar zoals altijd lopen in nederland jaren achter.

Een geweldige film en heel goed uitgewerkt met een prima

Jennifer Jones.

5*

Ik dacht dat hier ook een Franse versie van was;

Passion of Bernadette

nee hoor ik heb hem al!!!!!!@@@@@@@@!!!!!!!!!@@@@@met Ned sub&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

dus nederlandse ondertiteling

schitterende film. Wil hem daarom ook nog graag eens zien. Ik kan hem nergens op dvd met nederlandse ondertiteling vast krijgen. Wie o wie weet waar.

Film is naar mijn weten niet met nl subs te verkrijgen. Er bestaat wel een UK en US release (Studio Classics).

Heel graag maar met Ned subs of Duitse taal aub

Persoonlijk sta ik sceptisch tegenover de gehele 'business' omtrent verschijningen van heiligen en bloed huilende beeldjes en dat soort 'onzin'. Een alleraardigste kritiek wordt overigens gegeven in Fellini's La Dolce Vita. De meest bekende franchise is natuurlijk Lourdes (zelfs m'n moeder heeft een flesje in de vorm van de Heilige Maagd Maria met heilig water op de slaapkamer, al sinds m'n vroegste herinneringen, lijkt me niet echt meer heilend te werken bij tijden van nood, maar goed).

The Song of Bernadette flikt het om deze gebeurtenis geloofwaardig te maken. Ten eerste, door de uitermate sterke performance van Jennifer Jones. Ten tweede door het sterk geschreven script die belangrijke sceptische bijpersonages 180 graden laat draaien in hun gedachten. Met name de scene waarin de strenge zuster (vorige lerares van Bernadette) van gedachten verandert, prachtige ogen-acteerwerk.

De te veel aanwezige zoetigheid en 'grapjes' begonnen echter her en der te irriteren. De enigszins zware thematiek, met vele noodzakelijke en interessante zijweggetjes, was blijkbaar te veel van het goede voor het grote bioscooppubliek. Erg jammer. Geen volwaardige 4 sterren overigens.

Niet helemaal mijn ding deze film. De acteurs zijn uitstekend, de beelden zijn schitterend en de film heeft veel sfeer. De film neemt ook de tijd om alles geloofwaardig te brengen. Toch ontbrak voor mij enige binding met de film. Wellicht ben ik te ongelovig hiervoor, want je moet toch wel echt een beetje Christelijk zijn denk ik om dit allemaal te kunnen slikken. De film begint dan ook met een waarschuwing:

"For people who believe no explanation is necessary; for those who don't believe nog explanation is possible."

Ik geloof dan ook wel dat Christenen steun uit deze film kunnen halen en het een meesterwerk vinden.

De bijna overdreven goedheid van Bernadette kan ik ook niet altijd accepteren. Ik vond het ook vreemd dat ze het gewoon nooit doorhad als iemand gemeen tegen haar deed of zo. Bijna constant behoud ze haar glimlach. Dat ze niet al te slim was kan ik accepteren, maar dit gaat vrij ver. Ze lijkt geen flauw benul te hebben wat er om haar heen gebeurt. Een nog pure vrouw moet het zijn, maar juist dit punt was voor mij ongeloofwaardig. Jones zet naar mijn gevoel dan ook zeker geen echt mens neer. De bijrollen zijn daarentegen bijna allemaal goed gespeeld; wat de film toch nog goed bekijkbaar maakt.

Verder moest ik vaak ook nog een hele lading zoetigheid slikken en uiteraard een hoop melodrama, met typische bijbehorende muziek. Helaas, want de film heeft zeker zijn momenten. Het door Mug hierboven beschreven moment met de zuster die omslaat wist mij ook te raken. En zo zijn er wat individuele scènes die ik sterk vond. Maar meer dan een krappe 3 sterren kan ik er niet voor geven.

Schitterende film. Een foutje. Ze zeggen 2 keer in de film "For those who belive in god no explenation is nesseserry. For those who don't belive in god nog explenation is posselbe". Ik ben iemand die er niet in gelooft en dit is mijn uitleg: Alles is verschikkelijk veel aangedikt en verzonnen. maar dat neemt de kwaliteit van deze film niet af. Een erg mooi verhaal met erg sterke acteer prestaties. Soms wel erg langdradig. Vooral het laatste halfuur. Absolut een top film.

4,5*

even goed neuzen op marktplaats en je kunt hem weer zien

afgelopen zaterdag film op dvd gezien (met nederlands ondertiteling). Erg goede kwaliteit

Een agnost zijnde heb ik doorgaans weinig voeling met bijbelse thema's en motieven, maar dat wil vooralsnog niet zeggen dat ik me er niet in kan laten verdiepen en meeslepen. 'The Song of Bernadette' bewijst dat: een oerdegelijke en prachtig naturalistische parabel over de spirituele lijdensweg van Bernadette, waarin verschillende tegenstellingen op een bewonderenswaardig kalme wijze naar voren worden gebracht: geloof versus ongeloof, wetenschap versus geloof, kerk versus poltiek, en dergelijke meer. Ramon haalde deze thema's reeds aan, maar het lijkt me belangrijk om deze te herhalen. 'The Song of Bernadette' is niet meteen toegankelijk, maar verdient zondermeer lof voor de wijze waarop het onderwerp wordt uitgewerkt en vormgegeven.

Een solide 4*.

Mooie klassieker. Flink opgeblazen op de epische Hollywood-manier (de muziek gaat soms echt een beetje te ver), maar er valt genoeg te genieten, ook voor de gemiddelde ras-skepticus. Het ziet er allemaal prachtig uit (ik neem aan dat ie niet op locatie is geschoten ivm de oorlog - of wel?) en Jennifer Jones is een terechte oscar winnaar. En met Vincent Price en Lee J. Cobb heeft de film ook nog eens twee van Hollywood's allerbeste character actors uit die tijd in huis. 4*

Erg mooie film.

Vorige week toevallig een artikel over de echtheid van het visioen van Bernadette gelezen in Trouw.

11 februari a.s. is het precies 150 jaar geleden dat Bernadette het visioen voor het eerst zag.

The Song of Bernadette heeft een tijdje hoog in tiplijst gestaan, maar het verwonderd me helemaal niet dat op ze op een nog kortere tijd zoveel plaatsen is gedaald...

De eerste kennismaking met de personages en hun dagelijkse leven is rampzalig: het is waar dat het doen en laten van de mensen werd bepaald door het Geloof, maar om nu elke scene te laten doorschijnen dat men over niets anders kon praten dan over God, Jezus en Maria en dat alles, maar ook werkelijk alles draaide om het Christendom (op school, thuis aan tafel...) is onzin en niet waarheidsgetrouw en het ergerde me zodanig dat ik dacht dat de film voorgoed verpest zou zijn... Gelukkig duurt deze "we rammen het hen in de strot"- mode niet al te lang.

Want na dit ongelukkig begin, kabbelt de film rustig verder naar het einde, langs goede acteerpresteties -Jennifer Jones zal toen als een bom ingeslagen zijn!- en mooi geschoten beelden en een niet al te moeilijk, boeiend en rustig verteld verhaal. Wat ik ook heel positief vond, waren de verschillende relaties Kerk-politiek, volk-Kerk en politiek-volk die uitstekend belicht werden!

Maar de film kabbelt ook langs minder positieve zaken verder, zoals het sentiment en het religieuze karakter dat er soms te dik boven op ligt en de te lange speelduur.

Had toch een betere film verwacht. 3*

Aanvankelijk lijkt 'The Song of Bernadette' een lange zit te gaan worden, maar langzamerhand wint Bernadette's karakter de sympathie van de kijker. In tegenstelling tot de meeste collega's hier vond ik het laatste half uur het beste, al komt er inderdaad nogal wat meligheid bij kijken - dat de vrouw waarlijk zo'n tragische levensloop heeft gekend was me tot op heden onbekend.

Ondanks het ontroerende einde heeft 'The Song of Bernadette' me echter niet geheel overtuigd: het gros van de tijd zit je gezapig (op automatische piloot) te volgen, zonder ook maar iets te voelen - noch bij de (weliswaar conventionele) beelden, noch bij de overladen muziek. Het mag dan ook als één (van de vele) mirakel(s) beschouwd worden dat de film niet saai wordt...

Een magere 2,75*

ik vind deze film geweldig geloof er trouwens ook in maar ook al doe je dat niet hij is dan volgens mij ook gewoon heel mooi om een keer te kijken cijfer voor deze film kan me niet hoog genoeg zijn ik heb een zwak voor bernadette

Ik lijk ik er geen genoeg van te kunnen krijgen. Films met een religieuze thematiek over (al dan niet waargebeurde) openbaringen, godsdienst fetisjisten, (fake-)messiassen en orakels. Bijna zonder uitzondering kunnen ze rekenen op een hoge waardering. Waarschijnlijk omdat film zo'n prachtig medium is voor het weergeven van dergelijke illusies.

Of het nu deze film is, of zielsverwante films als The Butcher Boy (1997), Deus e o Diabo na Terra do Sol (1964), Requiem (2006), Marcelino Pan y Vino (1955), Tenkû no Shiro Rapyuta (1986) of La Pasión de Michelangelo (2012) (deze laatste is nog steeds een van de beste films die ik dit jaar zag). Zo'n begin met de ontmoeting met Maria is zo magisch, zoals ik ook geroerd was bij het einde van Marcelino...

Als dit de eerste film was geweest die ik van Jennifer Jones (die meer op Kate Bush lijkt dan ooit te voren) had gezien, had ik haar voor eeuwig in mijn hart gesloten. Prachtig gebruik van locaties en goede interieurscènes, waarbij King goed gebruik maakt van licht ter ver'heiliging' of -'schijnheiliging'. De aanwezige en weldadige muziek vond ik ook goed, maar hij is bepaald niet subtiel.

Trailer @ youtube

Het allerwonderlijkste van cinema is denk ik wel dat een historische gebeurtenis als deze - de geschiedenis van het bedevaartsoord Lourdes (1858) - op het witte doek tot leven kan worden gebracht; het maakt tijdreizen mogelijk als het ware. Deze film over de visioenen van het arme boerinnenmeisje Bernadette Soubirous wilde ik al heel lang zien. Het verhaal heb ik altijd al mooi gevonden; eenvoudig doch groots. Een goede, degelijke film waarin inderdaad een aantal vraagstukken is verwerkt, met fraaie plaatjes van het Zuid-Franse Lourdes (de grot is in werkelijkheid veel en veel groter, tenminste wat ik ervan op tv heb gezien). Af en toe een brok in mijn keel, dit kwam mede door de theatrale muziek, die opening bijv.! Van de echte Bernadette bestaan verscheidene foto's; een zeer aantrekkelijk meisje met een fijn gelaat en grote heldere ogen. Nee, ik snap wel dat mensen deze knappe verschijning op haar woord geloofden. Een hoogtepunt in de film vond ik de scene die zich afspeelt bij de grot; na een niet uitgekomen voorspelling keren de dorpelingen weer huiswaarts, maar één man blijft, zittend op een grote steen, teleurgesteld achter. Een stroompje water kruipt langzaam naar zijn hand toe en zo ontdekt hij dat er, zoals was voorspeld, wél een bron moet zijn. Pure filmmagie!

Be witness to a miracle en ja je wil geen cynicus zijn zoals Vincent Price in deze film. Een echt prachtige film over Bernadette Soubirous en het wonder dat zich afspeelde in Lourdes. Dit is echt een klassieker uit de jaren veertig. Ruim twee en een half uur en al die tijd blijft de film boeiend.

Jennifer Jones maakt het heel kijkbaar, dit intens vrome filmpje. Heeft wat van Elizabeth Taylor, of ligt dat aan mij?

Een religieuze onderdompeling in het mirakel van Lourdes, mooi en sereen geacteerd door Jennifer Jones. En Linda Darnell, over wie ik onlangs schreef dat ze alleen maar getypecast wordt als amorele femme fatale nota bene als de Heilige Maagd... Maar het meest opvallende moment voor mij: de genezen blinde steenhouwer die bij de bron roept dat hij alles weer kan zien, om vervolgens op de tast zijn gereedschap te pakken. Toeval, of een wel heel subtiele aanwijzing dat de regisseur zelf ook niet helemaal zeker is van zijn zaak?