Cha no Aji (2004)

De meeste mensen zijn gewend aan bagger. Volgende keer gewoon weer proberen

Meesterlijk filmpje!!

Wat een ongelofelijke niet k.u.t. film.
Eindelijk eens een film waarin de special effects niet de slaaf zijn van het verhaal, Of vice versa. Weet eigenlijk nie. Maar ermee juist middels een holistische meerwaarde aan bijdraagt. Verbeelding en beeldspraak op zijn best.
Het enige wat me tegenstond en wel weer heel erg k.u.t. was, waren de wat hysterische wenkbrauwen van opa. Maar goed, dat kan ik nu toch niet meer veranderen. Verders kan ik er niets op aanmerken, behalve dan dat de aftiteling nogal lang duurde.

Waar gaat het nu eigenlijk over, tja ik ben er nog steeds niet achter. Wat wil de film nu zeggen, ook daar ben ik nog niet achter. Waar ik wel achter ben gekomen is dat Cha no Aji een prachtig staaltje cinema is. Hij stond al tijden op mijn to see lijst en nu dan eindelijk gezien.

De film heeft niet echt een duidelijk verhaal. Het is meer een greep uit het leven van een beetje een vreemde familie. En die vreemde familie is erg leuk om te volgen. Ieder maakt zo z'n vreemde, leuke, grappige en ontroerende dingen mee. Een greep uit het echte leven kun je wel zeggen. Vooral de belevenissen van oom Asano zijn erg leuk, maar kent ook aandoenlijke momenten zoals de ontmoeting met z'n ex vriendin . Maar ook de rest van de familie heeft mooie momenten. Mooi ook dat er met zo weinig zoveel bereikt en gezegd wordt. Ook zit de film vol met prachtige shots van de Japanse natuur en gebergten. Ieder shot is erg mooi om aan te zien. Je krijgt er een beetje een feel good gevoel van, wat ook nog eens versterkt word door de constant fluitende vogels. Ook geven de shots je een heerlijk dromerig gevoel, je wilt eigenlijk niet dat het ophoud. Anderzijds duurt het op het laatst net wat te lang, maar over de gehele lijn blijft het genieten geblazen. Erg mooi en aandoenlijk filmpje. Door dit soort film krijg ik toch steeds meer en meer waardering voor de Japanse cinema.

4.5*

Prachtige poëtische film over een apart en toch eigenlijk erg normaal gezin. Fijn om eens een kijkje te kunnen nemen in het leven van een familie zonder grootse drama's en belevenissen.
De grootvader was hilarisch, net als Asano's ei-verhaaltje, maar toch was humor zeker niet het belangrijkste ingrediënt in de film. Dat was de focus op kleine dingen, en dat dat niet saai werd na 2,5 uur is erg knap. Zo is de dialoog van Asano en zijn vriendinnetje van vroeger hartverwarmend, en tegelijkertijd zo realistisch.

Klein puntje van kritiek: het kleurgebruik had wat mij betreft iets overdadiger gemogen. Het juiste gebruik van filters had de film misschien net iets dromeriger kunnen maken. Het einde daarentegen was wel echt schitterend.

Erg leuke en innemende film.

Hoewel de film 140 minuten duurt heb ik me eigenlijk geen moment verveeld en dat is best knap voor een film als deze die bijvoorbeeld niet doorspekt is van actie. Nee het is vooral de afwisseling tussen de verschillende verhalen en de diversiteit aan personages, dat ervoor zorgt dat de film boeiend is en dat ook blijft.

Vooral het meisje dat regelmatig een veel grotere versie van haarzelf ziet, beleeft leuke momenten en geeft de film gelijk ook een surrealistische tint mee. Er komen trouwens wel meer surrealistische scènes voor in de film, waarvan de meeste wel een toevoeging zijn voor het verhaal. Hoewel de film op sommige momenten een tikkeltje inzakt, kent de film ook erg grappige momenten. Op een gegeven moment stappen er twee actiefiguren de trein in. Dat slaat eigenlijk helemaal nergens op, maar het is wel bijzonder grappig.

Het veelgeprezen einde met de boeken en de zonnebloem is erg mooi en een mooie afsluiter voor deze vrolijke, dromige en soms surrealistische film, waar ik na afloop in ieder geval wel een vrolijk gevoel aan over heb gehouden en dat had ik van te voren eigenlijk stiekem niet verwacht.

Dikke 3,5*

Niet genoten van de scene met de honkballer?

Jazeker wel, maar ik noemde even een specifiek voorbeeld op dat ik grappig vond, dat met die honkballer was ook mooi en zo heeft de film nog wel wat meer mooie/leuke momenten.

Tegenvaller. Maar... gelukkig viel er regelmatig toch nog wel wat te genieten. Soms slaapverwekkend, waarna een moment daarop me weer helemaal wist te pakken.

Ja, dat is het eigenlijk wel zo'n beetje. Er zitten echt een paar geweldige scénes in deze film, zoals die honkbalscéne; ge-wel-dig. Daarnaast kent de film een lekker sfeertje, mooi geschoten plaatjes van bijv. de landschappen en huisjes, maar helaas duurt het soms gewoon veel te lang, waardoor het me allemaal helemaal niks deed.

De film slaat regelmatig echt helemaal nergens op, maar dat kon ik wel waarderen. Bepaalde scénes, zoals die gast in de modder, de twee in de trein en dan nog die scéne dat die ene gast door die meid in elkaar wordt gebeukt. Vreselijk, maar wel érg grappig (die laatstgenoemde). Tadanobu Asano doet het (weer) leuk en heeft ook een leuk personage, net als die opa. Voor de rest vond ik het veelal maar oninteressante personages. Vooral die jongen was totaal niet leuk. Daar kon ik niks mee.

Vooral naar het einde toe werd het nogal saai. Vond het einde zelf ook totaal niet bijzonder trouwens. Een nogal fluctuerend geheel, deze Cha no Aji. Helaas.

Niet het dromerige meesterwerkje dat ik verwachtte. Soms werkt het, soms niet. Zo wisten zoon Hejima en oom Ayano constant mijn concentratie vast te houden, maar was dat bij overige personages vaak moeilijk. Memorabele scenes afgewisseld met scenes die me op de klok deden kijken. Jammer, misschien de tweede keer niet in het holst van de nacht proberen. Voorlopig 3*

Gezien op de Abunai conventie een paar jaar geleden. Hij was hier en daar wat traag maar al met al erg vermakelijk. Sommige scenes waren echt fantastish.

Aardig wat malen van deze film genoten en ook nu ik 'm al lange tijd niet gezien heb denk ik er nog af en toe aan terug. Blijft een geweldige gepassioneerde lichte film.

Alleen met Franse subs te verkrijgen op dvd? Of ergens ook nog met NL subs of in ieder geval UK subs?

Nederlandse dvd is helaas 'out of print'.

Vermoedelijk is de nu in Nederland aangeboden dvd een Belgische uitgave met Nederlandse ondertiteling:

Cinelibre DVD - cineart.be
Daar staat namelijk dat er NL subs op zitten.

Taste of Tea - DVD - BESLIST.nl

Twin Pics is namelijk een label van Cinéart.

Ik had zelf bij BOL Le Couperet besteld, dat betrof ook de Belgische uitgave met NL subs.

Hartverwarmend en kalm filmpje.

De karakters waren zeer aandoenlijk en droegen allemaal stille ondoorgrondelijke emoties met zich mee. Wat ze menselijk en kwetsbaar maakten. Geweldig om een keer emoties te zien die er niet te dik bovenop liggen. De confrontatie van A(y/s)ano's met zijn ex-vriendin was echt voelbaar awkward. Mooi ook dat er in het midden van de scherm een balk zat van de winkel waar zij werkte. Erg krachtig gedaan om de afstand indirect weer te geven.

Ik ging deze film kijken met de verwachting dat er flink wat vreemde dingen gingen gebeuren. Maar dat viel (voor japanse begrippen) best mee. En achteraf vind ik dat ook niet zo erg.

Goed gebruik van geluid overigens, de film is vaak stil en op de meest perfecte momenten komt er mooie subtiele muziek of even iets weirds (zoals de scene met de superhelden in de metro).

De plaatjes waren helaas niet altijd even mooi. Daar had wel wat meer in kunnen zitten, een paar standaard shots van de natuur en daar bleef het wel bij. Wat mij trouwens opviel is dat je vaak dezelfde hoeken krijgt te zien in het huis van de familie. Zo kom je nog dichter bij hun en voel je, je net een bezoeker. Alle shots met personen erin waren dus wel erg sterk.

Deze ga ik zeker nog een keer kijken!

*4,0

Verhoogd met een halfje, ik heb al een paar dagen The Mountain song in mijn hoofd...
De tweede keer kijken was erg plezierig
Alle personages en situaties vallen prachtig op hun plek.

*4,5

Blijft na herziening ook weer geweldig.

Wat een heerlijk sfeertje hangt er in deze film. Lekker kalm en rustig. Het Japanse platteland is het ideale decor voor een film als deze. Ishii leukt het wat op met hier en daar welkome gekkigheid, maar het komt nooit in de buurt van de manische comedies die hij eerder maakte.

Visueel bij momenten subliem, een geweldige soundtrack en een stel acteurs waar je bijna geen slechte film mee kan maken. Vooral het opatje schittert in deze film, een onsterfelijk karakter als je het mij vraagt.

Ishii's mooiste en een film die bij elke herkijkbeurt fier overeind blijft staan.

4.5* en een uitgebreide review

Een bijzondere en bizarre film. Met een hoop vage maar wel erg leuke humor. Zeker in het begin lijkt iedere scene weer een nieuwe bizarre grap te zijn en lijkt er weinig verband tussen te zitten. Gaandeweg leer je het gezin echter wel beter kennen en begin je ook de verbanden wel te ontdekken. Maar voor een goed verhaal hoef je deze film niet te gaan bekijken. Leuke film, dat zonder meer, maar wel wat lang.

Veel mooier dan de ontmoeting tussen de oom en dat meisje dat reeds getrouwd is wordt het toch niet? Ik heb niet vaak met zoveel verschillende emoties naar een film gekeken. Het ene moment lach je je ballen uit je broek, het andere moment heb je een brok in je keel. Deze gaat linea recta mijn top tien in.

Leuke en rijke film, die ik helaas nooit echt erg speciaal vond. Hooguit een beetje. Maar dat de film(maker) kwaliteiten heeft is duidelijk. 3,5 sterren.

Vond em juist wel heel speciaal - toch een hele absurde film. Vond em alleen niet echt spectaculair. Maar dat was volgens mij ook de bedoeling niet. De kracht zat em volgens mij in een stel buitensporige personages neer te zetten zonder dat de sfeer aan ingetogenheid verliest. En dat is toch wel een hele aparte mix.

Absurd staat voor mij niet direct gelijk aan speciaal.

Toch is het dat wel. Kan niet meteen een film verzinnen die hiermee te vergelijken valt.

En speciaal staat voor mij ook niet gelijk aan onvergelijkbaar.

Begrijp wel een beetje wat je wil zeggen, maar au fond is dat het natuurlijk wel.

"Zie je wel dat ik kan films maken en toch een goede huismoeder zijn", zegt Yoshiko en daarmee zet ze wel de toon voor het ganse gezin Haruno, waar ieder lid toch met iets bezig is dat hem of haar bovenmate boeit.
Daarnaast heb ik evenwel geen duidelijk verhaal of thema in deze "The Taste of Tea" kunnen ontdekken, wel aparte, voortdurend wisselende passages met één of meer gezinsleden of gewoon met beelden van de natuur of een trein of gewoon wat fantasie en, eerlijk gezegd, als het wat lang duurt en er valt geen diepere rode lijn te herkennen, dan gaat de "tea" toch wat minder smaken.
Lichtjes ontgoocheld, aldus, maar natuurlijk, niet afbreken. Massa's mooie plaatjes, beeldcomposities en toch enkele knappe en soms grappige of aandoenlijke momenten, zoals de filmvoorstelling, de ontdekkingen in opa's werkkamer (waarin weeral blijkt hoe ze met zichzelf begaan zijn)...