
Night on Earth (1991)
Verenigde Staten / Verenigd Koninkrijk / Frankrijk / Duitsland / Japan
Komedie / Drama
129 minuten
geregisseerd door Jim Jarmusch
met Gena Rowlands, Roberto Benigni en Armin Mueller-Stahl
Vijf steden, vijf taxichauffeurs, één nacht. Het verhaal begint bij zonsondergang in Los Angeles en eindigt met zonsopgang in Helsinki. De reis vervolgt zijn weg door New York City, Parijs en Rome. Iedere stad heeft zijn eigen chauffeurs en hun klanten, ieder met een eigen verhaal. De één is gelukkig, de ander diep ongelukkig.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=o_ESHkySoJs
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,8 / 55651)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)In Only Lovers Left Alive van Jarmusch is dat cinematografisch foefje ook succesvol gebruikt.
De film speelt zich grotendeels in taxi's af, maar we krijgen ook mooie beelden uit de diverse steden te zien.
De cast bestond uit bekenden en minder bekenden, maar ze deden het allemaal wel overtuigend.
Niet echt een meesterwerk, maar slecht evenmin.
Geen bijzondere hoogvlieger deze film, maar hij kijkt gewoon lekker weg en blijft van begin tot eind boeiend. De volgorde van de verhaaltjes is ook goed gekozen.
Naast 5 verschillende steden krijg je ook 4 verschillende talen voor de kiezen. Kudos dus voor Jarmusch om hier een aardig samenhangend geheel van te maken.
De verhaallijnen zijn trouwens geen moment met elkaar verweven, maar gelukkig voelt Night On Earth dus niet aan als een rist losstaande kortfilms. Rode draden zijn er dan ook bij de vleet: de nacht, de stad, de taxi, maar vooral de ontmoeting met de ander, de tegenpool. En de band die daardoor gesmeed wordt. Best aandoenlijk allemaal, maar bij momenten nogal geforceerd waardoor er toch een zweem van Kumbaya over de film hangt.
Verder was Benigni minder irritant dan verwacht. Hij mag dan wel een wandelend Italiaans cliché zijn, z'n relaas met pompoenen en schapen maakte veel goed.
Fijn filmpje dus. 3*
Los Angeles begint gelijk sterk. Rowlands is altijd goed, maar vooral Ryder valt hier in positieve zin op. Leuke dialogen en een goed verhaaltje. Erg aangenaam.
New York is wat drukker, maar bevat ook wat meer humor. Het omwisselen was een erg leuke vondst. Daarnaast zit er wat meer humor in.
Parijs was ook wel aardig, maar zeker niet het beste stukje. Het begin is erg grappig, maar het acteerwerk van de chauffeur is een tikkeltje ondermaats. Desondanks verveelt dit stukje overigens geen seconde.
Rome vond ik het minste verhaal. Benigni is hier zeer nadrukkelijk aanwezig, doet het overigens niet verkeerd, maar het verhaaltje vond ik wat minder. Ook net wat minder sfeer hier dan in de andere deeltjes. Maar dan nog is het bovengemiddeld goed.
Helsinki is dan wel een geweldige afsluiter en vond ik het beste van de vijf delen. De stad, de sneeuw en het verhaal is bijzonder somber, maar wel erg boeiend. Ik zat net zo adembenemend te luisteren als de dronken passagiers. Prachtig moment, toen ze aan het einde zaten te huilen om het verhaal.
Ja erg leuk dit. Ik denk dat ik dit stiekem de beste Jarmusch tot nu toe vind. Mooi, hoe hij keer op keer zijn eigen stempel op een film kan drukken.
4,5*
NY: 4,5
Parijs: 3
Rome: 2,5
Helsinki: 3,5
Vijf losse verhalen en toch op de een of andere manier 1 geheel. Prachtig hoe de stad en de afkomst van de personen bijdraagt aan het gevoel en de temperamenten van de personen. Daarnaast zag ik na het zien van deze film ineens allemaal taxi's buiten rijden

De sfeer in L.A. - ik kan het 100.000 keer zeggen, maar die doet het altijd goed. En Jarmusch legt het fantastisch vast. De route van de taxi voelt perfect. Ryder en Rowlands, heerlijk.. een verhaaltje dat steeds sterker wordt. Klasse dialoog, acteerwerk van een hoge plank en een goede mix tussen drama en humor. Dat is vooral wat deze prent zo uitstekend maakt. New York, Parijs; erg goed. Rome, echt heerlijk en dat had ik met Benigni in 1e instantie niet verwacht, maar ik heb me kapot gelachen.

Helsinki vat de mix tussen drama en humor goed samen. Echt waar, die Finse figuren zijn werkelijk fantastisch. Een traan en een lach. Deze prent voelt ondanks de vijf verhalen, als één geheel. Geweldig.
3.5*

De verhalen staan op zich maar maken tegelijkertijd een mooi geheel. Comedy en drama elementen worden goed met elkaar afgewisseld en daardoor is het een film geworden die aan de ene kant indrukwekkend en menselijk is maar aan de andere kant ook fijne humor heeft.
Laten we vooral ook niet vergeten dat de mooie nachtbeelden van de steden erg veel sfeer brengen en de muziek daarbij niet alleen past maar de beelden ook een extra rustgevend gevoel geven.
Vooral verhaal 1, 2 & 5 zijn erg goed maar ook 3 & 4 zijn passend in dit geheel.
In 2008 gaf ik 4 sterren, en daar ben ik het nog steeds mee eens.


Gelukkig boeien 4 van de 5 steden, maar als je scènes uit een film met een min-aantal-sterren kon beoordelen, kreeg Rome van mij - 5, was dat even saai zeg, niet normaal. Binnen een halfuur een ontzettende hekel gekregen aan de beste man, bah.
Los Angeles vind ik misschien wel het best samen met Helsinki, wat een heerlijke chemie ontstaat daar. Ook leuk einde wanneer de vrouw een casting-agent schijnt te zijn en in Winona Ryder's geniale karakter wel wat ziet voor een film. New York is wat onrealistisch maar wel geinig. Parijs is ook een interessant deel maar mist ook iets speciaals. Gelukkig is de afsluiter goed, zoals ik al zei. Het met sneeuw bedekte Helsinki ziet er knus uit en de bijzondere dialoog in de taxi tussen 3 dronken mannen van middelbare leeftijd en de taxichauffeur is erg sterk gedaan.
Van alle steden krijg je een goed nachtbeeld en dat is het dan ook, want audiovisueel of filmtechnisch heeft Night on Earth verder niks te melden. Over het acteerwerk nikste klagen.
Heb tevergeefs gezocht naar een duidelijke rode draad, tenzij dan het onbegrip tussen mensen, er als ééntje kan gelden : de castingwoman die niet begrijpt dat het meisje liever mekanieker wordt dan filmster, de man die al wat on-New Yorks is ridiculiseert, de chauffeur die een leven als blinde als ondoenbaar acht, de man zonder greintje respect voor de priester of de man die andermans ongeluk als pietluttig beschouwt tov wat hem overkwam...
Niet de eerste film over de lotgevallen van een taxidriver in een grootstad, maar deze van Jim Jarmusch - wat heeft die man al mooie prenten gemaakt - is toch heel knap en getuigt van vakmanschap.
Is de locatie uiteraard eenvoudig, er zijn voldoende, kleurrijke sfeerbeelden van de nachtelijke metropool en valt er toch ook te genieten van de uitstekende acteerprestaties van zowat alle chauffeurs en hun klanten en uiteraard van de gevatte, vaak pikante dialogen.
Daarnaast prachtige beelden van alle 5 de steden in de nacht.