Night on Earth (1991)

Sfeervol vijfluik waarin op luchtige wijze de dagelijkse mores van de betreffende steden gevangen wordt.

Leuk samenraapsel van 5 taxi-verhalen. Niet allemaal even sterk maar vooral 'New York' vond ik hartverwarmend en 'Rome' erg geestig. De sfeervolle nachtbeelden van de diverse steden gaven de verhalen een intiem sfeertje.

In Only Lovers Left Alive van Jarmusch is dat cinematografisch foefje ook succesvol gebruikt.

Hele leuke film met mooie stadsbeelden. Was eerst bang dat je teveel van de taxi kreeg te zien, maar dat wordt gelukkig goed afgewisseld met straatscenes. Vooral Benigni was sterk in zijn rol (voordat hij nog beroemd was).

Dit was er eentje die 'k al een tijdje liggen had. Een film met vijf verhalen, de één al wat boeiender dan het ander, maar ze hadden wel allemaal iets.

De film speelt zich grotendeels in taxi's af, maar we krijgen ook mooie beelden uit de diverse steden te zien.

De cast bestond uit bekenden en minder bekenden, maar ze deden het allemaal wel overtuigend.

Niet echt een meesterwerk, maar slecht evenmin.

Ja na de film weer eens opnieuw gekeken te hebben vond ik al de 5 korte verhalen even goed. Vooral in Rome met Roberto Benigni vind ik wel grappig. Maar het filmpje in New York is ook goed. Ach het is gewoon een hele beste film met een prettige soundtrack, dat steeds terugkomend nummer. Klinkt wel lekker.

Een gezellige film met als rode draad een taxi-chauffeur en één of meer passagiers. Het is gelukkig niet de toeristische film om verschillende steden in beeld te brengen, maar wel een film die over mensen gaat. Verschillende korte gebeurtenissen. Niet groots, maar wel boeiend in hun kleinheid. Dergelijke films zullen altijd bestaan uit een favoriet deel en een minder deel. Je zit immers met verschillende verhalen en verschillende acteurs, waarvan het één je beter zal liggen dan het ander. Maar de lengte van de scènes zijn goed genoeg om de aandacht bij te houden. En vooral de soundtrack zorgt voor een mooie lijm tussen alles en geeft alles een passende nachtelijke sfeer.

Vijf taxi verhaaltjes in vijf verschillende taxi's, 's nachts en in vijf verschillende plaatsen in de VS en West-Europa. Het zijn amusante verhaaltjes, leuk geacteerd en in de typische Jarmusch stijl.

Geen bijzondere hoogvlieger deze film, maar hij kijkt gewoon lekker weg en blijft van begin tot eind boeiend. De volgorde van de verhaaltjes is ook goed gekozen.

Verbroederen in de taxi

Naast 5 verschillende steden krijg je ook 4 verschillende talen voor de kiezen. Kudos dus voor Jarmusch om hier een aardig samenhangend geheel van te maken.

De verhaallijnen zijn trouwens geen moment met elkaar verweven, maar gelukkig voelt Night On Earth dus niet aan als een rist losstaande kortfilms. Rode draden zijn er dan ook bij de vleet: de nacht, de stad, de taxi, maar vooral de ontmoeting met de ander, de tegenpool. En de band die daardoor gesmeed wordt. Best aandoenlijk allemaal, maar bij momenten nogal geforceerd waardoor er toch een zweem van Kumbaya over de film hangt.

Verder was Benigni minder irritant dan verwacht. Hij mag dan wel een wandelend Italiaans cliché zijn, z'n relaas met pompoenen en schapen maakte veel goed.

Fijn filmpje dus. 3*

Erg mooie film hoor, die erg samenhangend aanvoelt, ondanks dat het afzonderlijke verhaaltjes in vijf verschillende plekken op de wereld zijn. Tegenpolen ontmoeten elkaar en blijken soms toch meer met elkaar gemeen te hebben, dan zij en wij denken. Daarnaast weet Jarmusch als geen ander hoe je ergens sfeer in moet krijgen.

Los Angeles begint gelijk sterk. Rowlands is altijd goed, maar vooral Ryder valt hier in positieve zin op. Leuke dialogen en een goed verhaaltje. Erg aangenaam.

New York is wat drukker, maar bevat ook wat meer humor. Het omwisselen was een erg leuke vondst. Daarnaast zit er wat meer humor in.

Parijs was ook wel aardig, maar zeker niet het beste stukje. Het begin is erg grappig, maar het acteerwerk van de chauffeur is een tikkeltje ondermaats. Desondanks verveelt dit stukje overigens geen seconde.

Rome vond ik het minste verhaal. Benigni is hier zeer nadrukkelijk aanwezig, doet het overigens niet verkeerd, maar het verhaaltje vond ik wat minder. Ook net wat minder sfeer hier dan in de andere deeltjes. Maar dan nog is het bovengemiddeld goed.

Helsinki is dan wel een geweldige afsluiter en vond ik het beste van de vijf delen. De stad, de sneeuw en het verhaal is bijzonder somber, maar wel erg boeiend. Ik zat net zo adembenemend te luisteren als de dronken passagiers. Prachtig moment, toen ze aan het einde zaten te huilen om het verhaal.

Ja erg leuk dit. Ik denk dat ik dit stiekem de beste Jarmusch tot nu toe vind. Mooi, hoe hij keer op keer zijn eigen stempel op een film kan drukken.

4,5*

LA: 3

NY: 4,5

Parijs: 3

Rome: 2,5

Helsinki: 3,5

Vijf losse verhalen en toch op de een of andere manier 1 geheel. Prachtig hoe de stad en de afkomst van de personen bijdraagt aan het gevoel en de temperamenten van de personen. Daarnaast zag ik na het zien van deze film ineens allemaal taxi's buiten rijden afgerond toch nog een dikke 3.5*

Wat mij betreft Jarmusch zijn beste prent, deze 'Night on Earth'. Ik kan de films van deze beste man over het algemeen erg waarderen, maar dit is wel een pareltje hoor. Genieten geblazen, tijdens elk verhaal.

De sfeer in L.A. - ik kan het 100.000 keer zeggen, maar die doet het altijd goed. En Jarmusch legt het fantastisch vast. De route van de taxi voelt perfect. Ryder en Rowlands, heerlijk.. een verhaaltje dat steeds sterker wordt. Klasse dialoog, acteerwerk van een hoge plank en een goede mix tussen drama en humor. Dat is vooral wat deze prent zo uitstekend maakt. New York, Parijs; erg goed. Rome, echt heerlijk en dat had ik met Benigni in 1e instantie niet verwacht, maar ik heb me kapot gelachen.

Helsinki vat de mix tussen drama en humor goed samen. Echt waar, die Finse figuren zijn werkelijk fantastisch. Een traan en een lach. Deze prent voelt ondanks de vijf verhalen, als één geheel. Geweldig.

Vijf steden, vijf taxichauffeurs, één nacht. Het hadden voor mij vier steden en vier taxichauffeurs mogen zijn. Rome hadden ze voor mij gewoon weg mogen laten. Niet dat ik iets tegen Rome heb - ik ben er zelf geweest - maar wel tegen Roberto Benigni, een vreselijke acteur die denkt dat hij heel bijzonder is. Wat een druktemaker. Geen een keer om hem kunnen lachen. Met de overige vier filmpjes is daarentegen niets mis. Mooie verhalen en vooral om niet te vergeten de schitterende beelden van vooral L.A., New York en Helsinki bij nacht. Ook de zeer mooie soundtrack mag zeker niet onvermeld blijven.

3.5*

Eind 2008 voor het laatst gezien en dus werd het hoog tijd voor een herziening! Gelukkig blijft de film ook bij de 2de kijkbeurt erg vermakelijk.

De verhalen staan op zich maar maken tegelijkertijd een mooi geheel. Comedy en drama elementen worden goed met elkaar afgewisseld en daardoor is het een film geworden die aan de ene kant indrukwekkend en menselijk is maar aan de andere kant ook fijne humor heeft.

Laten we vooral ook niet vergeten dat de mooie nachtbeelden van de steden erg veel sfeer brengen en de muziek daarbij niet alleen past maar de beelden ook een extra rustgevend gevoel geven.

Vooral verhaal 1, 2 & 5 zijn erg goed maar ook 3 & 4 zijn passend in dit geheel.

In 2008 gaf ik 4 sterren, en daar ben ik het nog steeds mee eens.

Het leek me een heel karwei mij 130 minuten te vermaken met beelden in voornamelijk taxi's, maar eigenlijk lukte dat ruim 100 minuten prima. Het concept is leuk, met de verschillende steden/landen en de bijbehorende tijdsverschillen, maar dan is er nog een hele lange weg te gaan.

Gelukkig boeien 4 van de 5 steden, maar als je scènes uit een film met een min-aantal-sterren kon beoordelen, kreeg Rome van mij - 5, was dat even saai zeg, niet normaal. Binnen een halfuur een ontzettende hekel gekregen aan de beste man, bah.

Los Angeles vind ik misschien wel het best samen met Helsinki, wat een heerlijke chemie ontstaat daar. Ook leuk einde wanneer de vrouw een casting-agent schijnt te zijn en in Winona Ryder's geniale karakter wel wat ziet voor een film. New York is wat onrealistisch maar wel geinig. Parijs is ook een interessant deel maar mist ook iets speciaals. Gelukkig is de afsluiter goed, zoals ik al zei. Het met sneeuw bedekte Helsinki ziet er knus uit en de bijzondere dialoog in de taxi tussen 3 dronken mannen van middelbare leeftijd en de taxichauffeur is erg sterk gedaan.

Van alle steden krijg je een goed nachtbeeld en dat is het dan ook, want audiovisueel of filmtechnisch heeft Night on Earth verder niks te melden. Over het acteerwerk nikste klagen.

Als het nu om een priester gaat die zoveel weegt als een kardinaal of om een blind meisje dat niet weet dat blinden een donkere bril dragen omdat ze nog nooit zo iemand gezien heeft, humor zit onweerstaanbaar verweven in deze luikjesfilm, waarvan het tweede luik met Giancarlo Esposito en Armin Mueller-Stahl onweerstaanbaar hilarisch grappig is.
Heb tevergeefs gezocht naar een duidelijke rode draad, tenzij dan het onbegrip tussen mensen, er als ééntje kan gelden : de castingwoman die niet begrijpt dat het meisje liever mekanieker wordt dan filmster, de man die al wat on-New Yorks is ridiculiseert, de chauffeur die een leven als blinde als ondoenbaar acht, de man zonder greintje respect voor de priester of de man die andermans ongeluk als pietluttig beschouwt tov wat hem overkwam...
Niet de eerste film over de lotgevallen van een taxidriver in een grootstad, maar deze van Jim Jarmusch - wat heeft die man al mooie prenten gemaakt - is toch heel knap en getuigt van vakmanschap.
Is de locatie uiteraard eenvoudig, er zijn voldoende, kleurrijke sfeerbeelden van de nachtelijke metropool en valt er toch ook te genieten van de uitstekende acteerprestaties van zowat alle chauffeurs en hun klanten en uiteraard van de gevatte, vaak pikante dialogen.

Zeer vermakelijke anthology van Jim Jarmusch. Alle scenes spelen zich in en om de taxi heen af. Wisselende verhalen betekenen echter ook wisselende kwaliteit. Vond persoonlijk New York erboven uit springen qua humor maar ook erg sympathiek met de Duitse chauffeur. Rome was dan vaak wat flauw al was de monoloog over schapen en de schoonzus wel weer erg grappig.

Daarnaast prachtige beelden van alle 5 de steden in de nacht.

Geestige film, met soms brilliant grappige momenten. De ene keer nagenoeg en slapstick, de andere subtiel en dan weer de beiden tezamen. Maar steeds fijn!

Een eerder droge film, met prachtige beelden en rustig verteld. De karakters en hun interactie is wat het hem hier echt wel doet.

En eerlijk, die mop "y voit rien" haha, nu ben ik oprecht blij dat ik Frans kan en het niet met de ondertitels moet doen.

Fijne film van Jarmusch die hier een portret neerzet van een taxichauffeur en de relatie met zijn klant. Een plot is er niet behoudens de taxirit zelf van twee mensen die elkaar ontmoeten en tijdens de rit aan de praat raken met elkaar. De film bestaat eigenlijk uit 5 afzonderlijke ritten en verhaaltjes uit diverse steden in de wereld, telkens gefilmd na zonsondergang of ‘s nachts.

Niets bijzonders lijkt het, ware het niet dat de aanpak van Jarmusch erg fris is. De verhalen zijn interessant en de interactie tussen de personen is boeiend. Ook de humoristische component is aanwezig en voegt iets extra toe.

Zeer van genoten en elk verhaal heeft zo zijn eigen insteek. De liefde voor het taxirijden staat centraal. NY vond ik wel een hele toffe, maar ook Helsinki bvb was fijn om te zijn. Rome was nogal druk met Benigni als acteur. Kan best begrijpen dat die dan wat afschrikt.

Night on Earth is een fantastische episodenfilm die zich op vijf originele locaties in de wereld afspeelt. De kijker wordt steeds meegesleept in een nachtelijke taxirit door vijf grote steden, waarbij bijzondere en curieuze ontmoetingen plaatsvinden. Een film vol grofmazige, ironische en ongekunstelde humor.

Het is nacht op de planeet Aarde en de straten zijn verlaten. De geportretteerde taxichauffeurs die in Los Angeles, New York, Parijs, Rome en Helsinki hun passagiers oppikken, zijn onderling zeer verschillend. Evenals de passagiers waarmee gedurende de lengte van een taxirit een relatie wordt opgebouwd. Het late uur, de bijzondere personages en de specifieke sfeer die in elke stad anders is, zorgen voor grappige, schelmse, bizarre en magische momenten. Momenten die de menselijke aard pijnlijk precies op de korrel nemen.

Jim Jarmusch verzamelt in Night on Earth merkwaardige personages wier korte interacties met veel gevoel voor interculturele nuances, met krachtige beelden en onder begeleiding van zwaarmoedige muziek van Tom Waits vermakelijk en diepzinnig worden gevangen. In de taxi's ontstaat even een begripvolle verhouding tussen mensen met een diverse sociaal-culturele achtergrond. In de taxi's worden gedurende een magisch ogenblik de vooropgezette bevooroordelende kloven tussen mensen gedicht. En dat voelt bijzonder aangenaam.

De enige smet op zoveel moois is het segment dat zich in Rome afspeelt. Het verhaaltje is intrigerend genoeg. Dat is niet de smet. De smet heet Roberto Benigni die met veel drift en een moemakende woordenstroom zijn taxi door de straten van de eeuwige stad manoeuvreert. Het was het enige segment waarbij ik op een bepaald moment dacht: genoeg nu! Voor de overige episoden en personages niets dan lof. Het is heerlijk om met mensen als Winona Ryder, Armin Mueller-Stahl en Matti Pellonpää de nachtelijke straten te verkennen en sociaal-culturele kloven te dichten.

Night on Earth is een geweldig komisch drama waarin de verbale en visuele humor die de prachtige ontmoetingen en verhalen omkleedt zowel prettig vermaakt als prettig ontroert.

Viel me erg tegen. De dialogen verliepen allemaal ontzettend stroef, ik had soms echt het idee dat ik naar een soapserie aan het kijken was. Ook omdat de emoties er nogal dik bovenop lagen. De film liet niets aan de verbeelding over, de verhalen waren mega-voorspelbaar en de humor was nogal puberaal. In de zaal lagen sommige mensen in een deuk omdat een chauffeur vertelde dat hij als kind met een schaap had gepaard. Ik had het op mijn elfde vast heel grappig gevonden.

Jarmusch is goed in het neerzetten van sferen, maar het script schiet ernstig tekort. Je kunt beter twee uur naar een compilatie van NCRV's Taxi kijken. Dat is soms ook wel een beetje cheesy, maar in ieder geval een stuk oprechter.

De film bestaat uit vijf vignettes waarin we gedurende één nacht vijf taxi-ritjes in vijf verschillende steden over de wereld volgen. De film is geestig en de personen zijn in meer of mindere mate interessant, maar elk van de vijf plotjes berust op één simpel idee en is aldus mager en de humor schuurt tegen het kluchtige aan waardoor het allemaal wat flauw wordt, net als de mogelijke moraal van de film – negatief gezegd een slecht geacteerde combinatie van de TV-programma’s Taxi en Nachtdieren – dat er ’s nachts overal ter wereld bijzondere ontmoetingen plaatsvinden.

Die Benigni is inderdaad (zoals wel vaker) niet te harden, maar verder is dit een prima Jarmusch. Klein smetje op een fijn vijfluik.

Aardig filmpje om eens tussendoor te kijken, maar meer dan dat is het ook niet. De verschillende verhaaltjes zijn over het algemeen net niet boeiend genoeg om er een topfilm van te maken. Het stuk in New York was uiteindelijk het leukste om te volgen.

De nachtelijke ritjes leveren overigens wel mooie plaatjes op. Op zich is het geen slechte film, maar er zat toch meer in.

3*