The Mummy Returns (2001)

Een pak minder dan zijn voorganger.

Fraser is nog steeds irritant maar zijn zoontje is mogelijk nog irritanter. Nu was in het eerste deel de aanwezigheid van de mooie Weisz genoeg om dat door de vingers te zien, in zijn opvolger is ze dat niet. En hoewel we twee jaar verder zijn, zijn de effecten zo mogelijk nog lelijker. En als de film dan ook nog eens een minuut of twintig te lang duurt voelt The Mummy Returns als helemaal als onmogelijk uit te zitten aan.

1,5*

Rotslechte film.

Goed vervolg op The mummy. Goede special effects en erg vermakelijk, hier en daar werd het wel erg nep zoals met de zeppelin, soms wat saaie momenten, maar al met al wel een voldoende!

"Go to hell and take your friends with you."

Redelijk vervolg op The Mummy (1999). Weer is dit meer komedie en actie dan horror. Ik had liever een wat engere remake gezien. Wel weer veel minder dan zijn voorganger maar beter dan deel 3 die echt heel slecht was.

Er zitten hier weer een paar (grappige) verwijzingen naar klassieke mummy-films in. Zoals als Imhotep in een soort bad met water kijkt er rook komt en hij dan een soort beeld kan laten zien dar gebeurd namelijk ook in The Mummy (1932) het fijt dat de mummy niet gevoelig is voor schoten lijkt te komen uit The Mummy (1959). Wel moet ik zeggen dat Imhotep hier niet echt op een Mummy-lijkt maar meer op een wandelend skelet.

De muziek van Alan Silvestri was wel goed.

Al met al wel een vermakelijke film.

The Mummy Returns verrast, omdat dit vervolg eigenlijk niet slechter is dan de 1e film, terwijl dat meestal wel het geval is (door andere cast/producer etc.)
De humor blijft in dezelfde trant.
Kortom ik heb me weer erg vermaakt.

3 sterren

Er zijn geloof ik maar weinig films die een beter passende titel hebben dan deze.

De film is tenslotte precies dat - een terugkeer naar deel 1. Met de minimale aanpassingen die nodig zijn om te voorkomen dat je ziet dat het eigenlijk gewoon twee keer dezelfde film is. Het verhaal is misschien niet letterlijk hetzelfde, maar de opbouw en de elementen wel. De cast is hetzelfde. De bad guy is hetzelfde.

De toevoeging van Dwayne Johnson als de Scorpion King is een foutje - te krampachtig gezocht om iets nieuws en spectaculairs toe te voegen, en het toppunt van lelijke cgi. Daar staat dan weer tegenover dat Rachel Weisz een stuk gegroeid is in haar rol.

The Mummy Returns is het vervolg op The Mummy uit 1999. In The Mummy Returns zorgt een vijandige sekte dat de mummie wederom herrijst, en de vijandige sekte gaat samen met de mummie op reis om Anubis zijn leger op te wekken. Het is aan de helden om de mummie opnieuw proberen te stoppen.

The Mummy Returns is anders dan de eerste film. In sommige opzichten is het een verbetering maar in de meeste gevallen is het minder. Waar de eerste film, onlangs het hoge cheesy-gehalte en veel flauwe grappen, een serieuze ondertoon had gooit de 2e film alle serieusheid uit het raam en focust zich volledig op de absurditeit. In de eerste 50 minuten vond ik de film beter omdat de film volledig gefocust was op actie en humor. Vanwege deze focus maakte het verhaal niet meer uit. In de eerste 50 minuten kon ik lachen om de grappen, de actiescenes waren spectaculair en de CGI is verbeterd ten opzichte van de eerste film. Wat me ook beviel aan het vervolg is dat er meer variatie zit in de omgevingen en kleuren. De eerste film speelde zich voornamelijk in de woestijn af maar in de 2e film reizen de personages door de stad, bosachtige gebieden en verschillende woestijngebieden waar er op allerlei manier word gespeeld met de kleuren. Dit geeft de film meer een avontuurlijk/reis gevoel dan de eerste, naar mijn idee.

Tussen minuut 50 en 100 gaat de film echter lelijk onderuit. Dit is waar de minpunten van de film het meest zichtbaar worden. In de 2e helft maakt de film aanzienlijk meer gebruik van CGI en het word op gegeven moment erg nep en het maakt de actiescenes minder interessant dan het anders kon zijn. Ik kon tijdens vechtscenes duidelijk zien dat de acteurs tegen de lucht aan het vechten waren en dat de makers later er een personage overheen animeerde. Als je kijkt naar hoe de personages reageren op de CGI figuren merkte ik regelmatig dat ze niet eens goed hun aanvallen richten. Het maakte deze vechtscenes zwak en in vergelijking met de eerste helft was de actie een grote mis. Een ander probleem waar ik me over verbaasde is dat de acteerprestaties gemiddeld slechter zijn. Rachel Weisz acteerde goed in de eerste film maar in de 2e film komt ze heel monotoon en emotieloos over. Er zit bv een scene in de film waarin ze verdrietig is, maar ze praat op monotone stem en ik kon geen verdriet in haar gezicht lezen. Brandan Fraser doet het nog steeds aardig maar ik miste de cynische houding van zijn personage. In de eerste film was het personage pessimistischer en had meer attitude wat het een leuker personage maakte. In de 2e film is hij meer een nice guy die enkel vecht als het moet, wat hem minder grappig of stoer maakt.
Maar The Mummy Returns grootste probleem ligt bij het script. De eerste film had geen sterk verhaal maar je kon het serieus genoeg nemen. De 2e film zit vol slordig uitgedachte en cliché verhaalelementen, scenes die je eruit kon laten en domme personages. Bijvoorbeeld: de bad guys zijn dom in deze film. In de eerste film voelde de vijanden als een dreiging, een obstakel waar je rekening mee moet houden. Maar in deze film voelt het haast alsof je naar Home Alone criminelen kijkt ipv avontuurfilm vijanden. Er is een kind personage dat constant een grote mond heeft naar de vijanden en op de een of andere reden denk geen één vijand erover het joch een ram te geven. The Mummy uit de eerste film had het jongetje zijn hoofd eraf getrokken zodra hij de kans kreeg, maar deze film voelt familievriendelijker en ze laten het kind zijn gang gaan wat simpelweg niet past bij de toon die de eerste film vasthield. Dit is The Mummy, niet Home Alone.

De laatste 15 minuten is waar de film zichzelf weer oppakt. Niet dat de grappen goed worden en ook niet dat de actie opmerkelijk goed word, maar dit is het punt waarop de film hilarisch over-the-top word. The Mummy Returns wordt in de laatste 15 minuten zo absurd dat het grappig is. De sets en cinematografie zijn indrukwekkend tijdens deze stukken en er zitten zelfs wat epische actiemomenten in.
Er gebeurd echter iets in deze 15 minuten waar ik wisselvallige meningen over heb: de scene waarin de mummie op het punt staat dood te gaan en naar zijn geliefde om hulp roept, waarna zijn geliefde wegrent en ervoor kiest hem in de steek te laten. In dit korte moment, door Arnold Vosloo’s sterke acteerprestatie, voelde ik meelij voor de mummie. Arnold kon perfect in de klank van zijn stem en in de uitstraling van zijn gezicht het gekwetste gevoel van de mummie neerzetten. Wat echter mij niet beviel aan deze scene in dat het de gehele 2 films tegenspreekt. De films draaien om de mummie die terug wil komen bij zijn geliefde, maar op het laatste moment blijkt dat de liefde zo sterk niet was. Wat raar is want in de eerste film was zijn geliefde bereid haarzelf te doden in een poging bij hem te zijn. Deze scene is heel tegenstrijdig.

The Mummy Returns is geen film die ik zou aanraden, zelfs niet voor liefhebbers van de eerste. Het mist de serieuzere toon van de eerste film en maakt plaats voor een slordig uitgedacht plot met onnodige scenes, acteerprestaties die minder zijn en wat domme personages. Maar tegelijkertijd heeft het wel degelijk goede actiescenes, een paar grappige momenten en hoewel de acteerprestaties minder zijn was het redelijk genoeg om de film overeind te houden. De muziek zat goed in elkaar en het creëerde meer een avontuurgevoel dan de eerste film. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik The Mummy Returns tot het einde geïnteresseerd doorkeek, onlangs dat het een tegenvaller is.

2,5*

Acteerwerk, verhaal, dialogen, special effects... deze film is belabberd op alle aspecten. En dan helaas niet op een vermakelijke manier.

Niet eens uitgekeken. Zo overdreven , over the top