
Cinderella (1950)
Alternatieve titel: Assepoester
Verenigde Staten
Animatie / Muziek
74 minuten
geregisseerd door Clyde Geronimi, Wilfred Jackson en Hamilton Luske
met de stemmen van Illene Woods, Eleanor Audley en Verna Felton
Cinderella is de geadopteerde dochter van een vrouw van hoge afkomst. Ze wordt als slaaf behandeld in haar eigen huis. Terwijl haar moeder en haar slechte stiefzusters naar een groot bal zijn krijgt ze een verrassend bezoek van een vriend. Disney versie van het bekende sprookje.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=4Qzj4jjC2gw
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,3 / 146615)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)koop op iTunes voor € 16,99koop bij Google Play voor € 13,99Pathé Thuis: vanaf € 14,99 / huur € 2,99kijk op Disney+
Vandaag dan toch deze versie gezien. Waarom niet eerder ik weet het niet precies. Misschien niet eerder op tv. Maar ik denk eerder films van Walt Disney, ach ach ach. Vaak heel erg sentimenteel. Nogal sterke contrasten tussen erg droevige gedeelten en weer immens vrolijke scenes, of het nou tekenfilms zijn of gewone speelfilms.
Disney in combinatie met assepoester dat wordt afwegen ga ik hem zien of toch maar niet. Hoe sentimenteel de film al begint. Verder zijn sommige gedeelten best wel lang en tegen het zeurderige aan.
Assepoester die niet naar het bal kan, zielig toch. De filmversie liedjes vallen me tegen. Toch vind ik Bibbidi-Bobbidi-Boo een van die vele vrolijke liedjes uit die tijd, en Ilene Woods (de stem van Cinderella) kon erg mooi zingen.
Verder vind ik het een heel mooie tekenfilm voor die tijd en de kleuren zijn ook goed. Moet toch een hoop werk zijn geweest. Alle dieren in de film zijn ronduit grappig. Vaak toch een sterk punt van Walt Disney.
Het einde gaat opeens vliegensvlug, ik bedoel hoe loopt het nou af met die stiefmoeder en die twee zussen. ???
Inhoudelijk vind ik het eigenlijk 2.5 maar dat is toch wel wat laag daarom 3.0.
Het is niet dat het lelijk getekend is, dat niet in tegendeel. Maar als je daarop gaat beoordelen, kun je na 10 minuten de film wel uitzetten.
Ik heb sinds eind vorig jaar alweer een hoop Disney cartoons bekeken, maar dat is echt iets anders. En dat is dus het punt.....wat een langdraaaadige film. Tegen de tijd dat de beste meid nou eens een keer aan het klussen gaat, zijn we alweer een tijd verder. Natuurlijke zijn de vogeltjes, en muisjes wel schattig en het gedoe met Lucifer is grappig. Maar het, op zich eenvoudige, korte sprookjes wordt verschrikkelijk uitgerekt, tot vervelens toe. Voor een keertje ging wel, maar verder echt niet aan mij besteed zoiets. 2.0
Het is niet dat het lelijk getekend is, dat niet in tegendeel. Maar als je daarop gaat beoordelen, kun je na 10 minuten de film wel uitzetten.
Ik heb sinds eind vorig jaar alweer een hoop Disney cartoons bekeken, maar dat is echt iets anders. En dat is dus het punt.....wat een langdraaaadige film. Tegen de tijd dat de beste meid nou eens een keer aan het klussen gaat, zijn we alweer een tijd verder. Natuurlijke zijn de vogeltjes, en muisjes wel schattig en het gedoe met Lucifer is grappig. Maar het, op zich eenvoudige, korte sprookjes wordt verschrikkelijk uitgerekt, tot vervelens toe. Voor een keertje ging wel, maar verder echt niet aan mij besteed zoiets. 2.0
Nu is er in het Asspoester sprookje danig geknipt en veranderd dat geen mens meer weet hoe het oorspronkelijke sprookje weer ging. Hadden ze inderdaad wat meer gefocust op Asspoester zelf die er alles aan doet om naar het bal te kunnen gaan (ze krijgt meerdere onmogelijke klusjes van haar stiefmoeder om die te proberen te overtuigen), ontmoetingen met de prins (ja ze ging meerdere keren naar het bal) en uiteindelijk de eindscène met het schoenen passen het had zeker een betere film opgeleverd. De focus ligt soms teveel op de dieren en in het bijzonder de muisjes, al krijgt Asspoester ook in de boekversies hulp van dieren maar minder nadrukkelijk als in deze tekenfilm.
Ik raad je toch aan om de sequels te kijken, die focussen een stuk meer op Asspoester en tonen haar een stuk actiever dan de passieve rol die ze hier in speelt.

Dat heb ik toch al gedaan. En daar, hebben we het hier al over gehad.

Los daarvan, de moraal zit hem al in het basisverhaal, en er zijn in tegenstelling tot latere films geen extra moraaltjes door Disney aan toegevoegd, wat het ondanks de mierzoete smaak toch nog te behappen maakt. Dit komt ook name omdat er aan een hoop randzaken aandacht wordt gegeven, zoals de dieren, met name de kat en de muizen. Maar ook de koning en de aartshertog mochten en zijn, ik heb sterk het idee dat hun vormgeving nogal geïnspireerd is door het Habsburgse huis.
Muzikaal ook aardig, al kijk ik wel uit naar die andere prinsessenfilm, Sleeping Beauty waar de alle muziek afkomstig is uit Tsjaikovski's gelijknamige ballet. Maar ook al is de muziek hier niet van Tsjaikovski, ze valt evengoed te genieten. Ook hier, en dat vind ik typerend voor de oude Disney-films, is het duidelijk dat getoonde taferelen en muziek erg goed op elkaar afgestemd zijn.
Na allerlei compilatiefilms met veel mislukte (musicale) experimenten was dit weer eens een echt volwaardige film uit de Disney-stal. Toch ook leuk om scène te zien die zo uit één van die compilatiefilms had kunnen komen: als Cinderella zingend aan het schoonmaken is en er een koor ontstaat van Cinderella's reflectie in diverse zeepbellen. In de context van een speelfilm werkt zo'n scène wel, en voegt juist veel toe aan de charme.
Conclusie: Mierzoet, maar genoeg charme ter compensatie zodat het glazuur niet van je tanden springt. 3*.
Er werd maar liefst zes jaar aan de film gewerkt en voor het eerst sinds Snow White and the Seven Dwarfs werd er weer gekozen voor een klassiek sprookje als uitgangspunt. Ditmaal het beroemde sprookje van Charles Perrault, wat al eens eerder door Disney werd verfilmd in 1922.
Het resultaat oogt fraai met prachtige kleuren, maar inhoudelijk stelt de film lichtelijk teleur. Het personage Assepoester is een regelrecht kopie van Sneeuwwitje, maar ze mist haar charme. De prins is andermaal een houten klaas en ook hun relatie wordt slecht uitgewerkt. Het zijn wederom de komische bijfiguren die de show stelen. De muizen zijn leuk, maar het is vooral de kat Lucifer die de show steelt. Ook de boze stiefmoeder is wederom een schurk van formaat.
Cinderella is zeker niet de beste film uit de carrière van Disney, maar wel één van de meest iconische.

Cinderella is 1 van de meest bekende verhalen van Disney.
Eerste keer op blu Ray 2D gezien en heb echt genoten was misschien meer als 15 jaar geleden deze Disney.
90 naar de Cinderella van 2015 !
Het verhaal is overbekend en straalt een en al Disney uit. Ik heb het altijd al een zeer prettige gevonden en Disney bouwt dit ook zeer degelijk op. Combineer dit met pratende diertjes , wat magie en een schurk en we merken meteen op dat Disney terug wou naar de Snow White roots. We maken kennis met tal van leuke personages. Het merendeel hiervan zijn ook zeer goed ontwikkeld. In vergelijking met Snow White heeft Cinderella net dat ietsje meer te bieden op vlak van persoonlijkheid. Zelf is ze zeer aangenaam en spontaan om naar te kijken. De stiefzussen zorgen voor hilarische taferelen , net als de koning en zijn kompaan. Man wat heb ik me telkens geamuseerd als dat laatste duo in beeld kwam. De muizen vond ik vroeger het hoogtepunt van de film en ze zijn nu nog steeds een leuke bijdrage (vooral dan nog met Lucifer) maar die hoge stemmetjes zijn voor mij soms iets te veel van het goede. De prins hebben ze dan weer saai gemaakt,maar ach, het kan niet allemaal perfect zijn.
De film is ook net geanimeerd. Het is niet zo hoogstaand als een aantal van de vorige Disney's maar het is ongelooflijk sierlijk en vlot getekend. De kracht van Cinderella haar persoonlijkheid zit hem daarom net in die animatie. Een paar kleine details zoals het lachje dat ze maakt als ze denkt eindelijk haar kleed te krijgen van de toverfee maar dit toch niet het geval blijkt zijn, is zeer knap. Zowel dieren als mensen zijn eigenlijk heel sterk geanimeerd , iets wat ik mistte in films als Dumbo bijvoorbeeld.
Eindelijk hebben we dan ook weer een paar liedjes die worden gezongen door de personage zelf en ze zijn vrijwel allemaal goed geslaagd. De muziek is heel sprookjesachtig en de wals is prachtig. Op gebied van schurk heeft deze film ook iets nieuws gebracht. De boze heks in Snow White blijft de eerste, maar Lady Tremain is de eerste die doorheen heel de film aanwezig is en wat meer persoonlijkheid heeft. Het zal nooit mijn favoriete villain worden maar ze is een zalig gesofisticeerd en slecht mens. Het staarmoment naar het einde toe is en blijft lekker creepy. Voor de rest is deze film wel wat 'lichtere' kost in vergelijking met de donkere momenten die we in de vijf vorige Disney's hebben gezien.
Cinderella is echt een aangename Disneyfilm maar net iets minder dan de vijf voorgaande toppers. Die raakten me alle vijf zeer diep in het hart. Deze doet dat iets minder omdat het luchtiger aanvoelt. Dan heb ik ook een paar momenten gehad dat ik me tijdens de muizenscenes wat verveelde. Ze mochten naar mijn mening veel sneller terug naar het eigenlijke verhaal gaan. Toch zorgt de leuke schurk, de prachtige sprookjessfeer , en mooie hoogtepunten (de toverfee, het vechten tegen de klok om op tijd terug te zijn, de koning, het einde met het passen van de muiltjes) voor een zeer aangename kijkervaring. 3,5*
De eerste film van Disney met een compleet en lang verhaal na een hele reeks kortfilms die ik lekker oversla. Cinderella is ook de eerste in een compleet nieuwe tijdsperiode.
*
Je schrijft hierboven een prima recensie, alleen jammer dat bovenstaande niet klopt, Cinderella was zeker niet de eerste lange tekenfilm van Disney welke in de theaters kwam. Deze film had al voorgangers in Sneeuwwitje, Bambi, Dombo, Pinokkio en Fantasia om een paar te noemen.
Dat het een prachtige en vermakelijke film is, dat ben ik met je eens. Maar dat geld, op een enkele uitzondering na, voor het hele werk van Disney.


Ja ik bedoel het dan ook in die zin


Ok dat ben ik wel met je eens, vond het ook al zo vreemd als ik je recensie lees ben je ook een liefhebber van deze films.
Lucifer: de brenger van het licht, een wrijfzwavelstokje, vorst der demonen, lichtdrager, afvallige engel, stokje met een zwavelkopje dienende om vuur te maken... De naam alleen al boezemt een bepaalde angst in. Dan heb ik het nog niet eens gehad over het vileine voorkomen van deze furieuze feline: zijn Hitleriaans zwarte haarkrans, de immer geklauwde pootjes, de sinistere grijns die een paar scherpe tanden laat zien, het statige lijf met de dikke staart, de gemene gifgroene oogjes. Toch oogt Lucifer ook best lief. Hij zit vol kattenkwaad natuurlijk en schept er genoegen in de huishoudelijke taken van Assepoester te dwarsbomen. Bovendien is hij dol op muizen jagen (die Tom and Jerry-achtige chase had van mij wel veel langer mogen duren). Soms doen zijn reacties mij aan Oliver Hardy denken, zoals wanneer hij van Lady Tremaine krijgt te horen dat hij in bad moet. De ondersteunende muziek maakt het allemaal nog komischer. Mensen die zelf een kat thuis hebben zullen beamen hoe goed Lucifer is bedacht: het loopje, de manier van bewegen, de uitdrukkingen... Een feest van herkenning! Hier moet wel een echte kat voor zijn gebruikt. Aan het begin van de film is Lucifer nog even te zien als kitten en Bruno de hond als puppy. Lucifer heeft zijn eigen hemelbedje, pimpelpaars, pal naast het hemelbed van de boze stiefmoeder. Dit komt overigens ook weer terug in Robin Hood waarin Sis de Slang, de glibberige dienaar van Prins Jan, slaapt in een langwerpige open houten kist, een soort schommelwieg, aan het voeteinde van het bed van zijn meester. De eerste helft van Assepoester, zo tot het moment dat de Goede Fee ten tonele verschijnt en Assepoester een make-over krijgt, vind ik dus puur vanwege Lucifer net iets beter dan de tweede helft. In de tweede helft schittert Lucifer door afwezigheid. Het gekke is dat Assepoester er in haar gescheurde jurkje best sexy uitziet. Zo had ze ook wel naar het bal kunnen gaan. De dansscene op het bal ziet er suikerzoet uit maar de kleuren zijn weer goed op elkaar afgestemd: roze en blauw.
Miauw!

Misschien wel de Disney film die ik het vaakst zag, en nog steeds weet de film mij elke keer weer mee te nemen naar de wereld van Cinderella.
Van de zesde tot de elfde film uit de Disney studio viel er weinig magie te ontdekken. Maar in hun twaalfde feature is die Disney magie weer helemaal terug. Eindelijk weer eens een echt verhaal, en een mooi verhaal is het ook nog eens. De opbouw zit goed in elkaar, de transformatie scene is echt geweldig en de dans erg mooi. Daarna wordt het toch wat minder en voelt het zelfs een beetje rushed. Het lijkt er op dat de makers hun kruit wat hadden verschoten en er zo snel mogelijk een einde aan willen breien. De film is enorm opgeleukt door een heel scala aan supporting characters die naast leuk, ook nog eens aandoenlijk en grappig zijn. Allemaal personages waar je om geeft. Gus is misschien wel mijn favoriete personage hier, op de voet gevolgd door de geweldige Lucifer en de Fairy Godmother
De animatie's zijn echt schitterend. De details die in de personages zijn getekend, de character design op zichzelf is mooi, de achtergronden die duidelijk uit Mary Blair's brein komen. Echt heel erg mooi gemaakt. Ik durf zelfs te zeggen dat de nine old men en de rest van de crew hier voorbij zijn gegaan perfectie. De transformatie scene blijft een van de mooiste scenes in het hele oeuvre van Disney. De liedjes zijn mierzoet, maar passen erg goed binnen het geheel.
Heel begrijpelijk dat dit Disney's favoriete film was. Dit is pure kunst, dit is movie magic. En dat gehaaste einde? Dat vergeef je de makers vrij snel.
Prima animatieklassieker weer van Disney. Het verhaal van Cinderella is natuurlijk bekend, maar wat me opvalt is dat er ook veel aandacht wordt besteedt aan de andere personages. Vooral de verschillende dieren krijgen veel schermtijd, en de humor die hieruit voortvloeit werkt geweldig. Maar het tijdloze verhaal over Cinderella, haar gemene stiefmoeder- en zussen, en een glazen muiltje maakt toch nog steeds de meeste indruk.
In extremere gevallen zouden de drie feeksen de arme Assepoester zelfs fysiek kunnen hebben mishandeld door haar met een zweep of stok op haar rug te slaan of anders had de stiefmoeder graag Assepoester over de knie genomen om haar een flink pak voor haar broek te geven! Een soortgelijke afbeelding had ik namelijk al eens gezien op het internet met als enige verschil dat Assepoester toen een ander soort kapsel bezat.
De lieve jongedame krijgt gelukkig wel steun van haar dierenvrienden, muizen, een hond en een paard, en later van haar petemoei hoewel deze laatste haast de oma van Assepoester kon zijn geweest en in deze tijd had de fee vast een zilveren rolls royce voor haar petekind getoverd en een modernere mooie jurk.
Jaren geleden las ik zelfs in een strip over de Disney-prinsessen dat Anastasia en Drizella later een ander weesmeisje, Roos, als een soort Assepoester behandelden en deze arme jongedame moest toen ook op haar knieën de vloer boenen, bedden opmaken, jurken herstellen en bloemen plukken. Maar toen werd Roos in het geheim door Assepoester geholpen omdat de laatste precies uit eigen ervaring wist hoe het is om hard te werken en daarna steun te verwerven uit onverwachtse hoek.
De animatie is wel oke, zeker de iets simpelere/abstractere achtergronden (beetje in de stijl die Sleeping Beauty ook had) zijn wel mooi. De muziek is ook wel oke. Maar verder vond ik dit persoonlijk een van de mindere Disneyfilms.
2,5*
Wat me wel tegenvalt is de muziek en liedjes. Ik draag Disney een warm hart toe maar ik had en heb een gruwelijke hekel aan dat ouderwetse Disney-geneurie in koorvorm. Daarnaast waren de liedjes te traag en te klef. Past natuurlijk wel in een prinsessenverhaal.
Wat nogal frappant is, is dat Cinderella in dit prinsessenverhaal een nogal gelimiteerde rol heeft. Je komt nauwelijks iets over haar te weten en heeft relatief weinig screentijd. Ook geen ramp, want daarvoor zijn de muizen en vooral Lucifer te leuk. Deed regelmatig aan Tom & Jerry denken. Ook de stiefmoeder is een goede schurk met haar ijskoude blikken.
Klein beetje humor is er gelukkig wel te bespeuren. Verhaal is verder wel bekend, over een meisje met een unieke schoenmaat, maar wel altijd haar muiltjes verliest. De bijrollen zijn het leukst, zoals vaker.

Film 4,0
Beeld 4,0
Geluid 4,0
Extra's 4,0 met leuke Tangled ever after
Uiteraard gaat het om Assepoester. Groot verschil van naam trouwens met Cinderella. Ken daar de oorsprong helaas niet van.
Cinderella is losjes vertaald van het Franse 'Cendrillon'; Cendre betekent 'ashes/as'.
In 'Assepoester' heeft 'poester' niets met poetsen te maken, maar is te herleiden naar het middelnederlandse 'poester, puyster' (blaasgalg). De betekenis van Assepoester is dus: die in de as blaast.
Heb het ook maar opgezocht hoor.

Cinderella is losjes vertaald van het Franse 'Cendrillon'; Cendre betekent 'ashes/as'.
In 'Assepoester' heeft 'poester' niets met poetsen te maken, maar is te herleiden naar het middelnederlandse 'poester, puyster' (blaasgalg). De betekenis van Assepoester is dus: die in de as blaast.
Heb het ook maar opgezocht hoor.

Dank je wel voor de toevoeging!
Mijns inziens één van de absolute klassiekers uit de Disneystal en een film die ik als kind meer dan eens gezien heb. Erg melig doch fijn sprookje, mooie animatie waarbij de kleuren weleens in het oog springen en een vlotte vertelling: ook na 71 jaar staat deze animatiefilm nog als een huis en is wat mij betreft één van die Disneyklassiekers waarvan ik hoop dat ze later, mochten ze er komen, mijn kinderen en kleinkinderen evenzeer kan bekoren.
3,5