Genre: Drama / Mystery
Speelduur: 88 minuten
Alternatieve titels: In the Woods / Rasho-Mon / 羅生門
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Akira Kurosawa
Met onder meer: Toshirô Mifune, Machiko Kyô en Takashi Shimura
IMDb beoordeling: 8,2 (179.697)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Rashômon
"The husband, the wife… or the bandit?"
In Kurosawa's Rashômon worden vier deels tegenstrijdige versies van de gewelddadige dood van een samoerai verteld door getuigen, onder wie de geest van het slachtoffer.
Externe links
Acteurs en actrices
Tajômaru
Masako
Woodcutter
Takehiro
Priest
Commoner
Medium
Policeman
Reviews & comments
Observator
-
- 18281 berichten
- 3472 stemmen
Ja. De Jan Doedel wordt afgeschilderd als een nog grotere Jan Doedel. Overigens niet zozeer door de geest van het slachtoffer, maar vooral door de ooggetuige in het Rashômongebouw. Alle personages hebben hun redenen om het verhaal te verdraaien. In feite doet de manier waarop er niet toe. Al was het rond het stelen van een koekje geschreven.
Zie niet in wat daar zo meesterlijk aan is.
Lees Genesis 3.
Dit - zo invloedrijke - Rashômon is slechts een kapotgescripte versie van verhalen die al sinds het begin van de mensheid verteld zijn.
Billy-Pilgrim
-
- 356 berichten
- 620 stemmen
Lees Genesis 3.
Dit - zo invloedrijke - Rashômon is slechts een kapotgescripte versie van verhalen die al sinds het begin van de mensheid verteld zijn.
Welk verhaal is dat niet?
Friac
-
- 1323 berichten
- 1056 stemmen
Erg mooie film, al steun ik Observator wel een heel klein beetje in zijn betoog, want ik heb het gevoel dat er nogal erg gewichtig over deze film wordt gedaan. Het is zeker en vast een mooi thema, en het is meer dan prima uitgewerkt. Maar al die diepere lagen en meesterlijke vondsten, dat klinkt me soms een beetje te pompeus in de oren wat Rashomon betreft.
Wat me vooral beviel is de beeldenpracht van Rashomon: de beelden in het bos (wanneer de houthakker door het bos wandelt: héérlijk) en bij de verwoeste tempel zijn van een prachtige eenvoudige schoonheid. Ook die "hand-held" camerabewegingen avant-là-lettre waren mooi om te zien. Maar ook de manier hoe de getuigen bij de rechtbank hun verhaal doen en dan op de achtergrond belanden terwijl de volgende getuige zijn verhaal doet, vond ik erg mooi ogen. Plus ook het feit dat de rechter nooit in beeld komt, zodat de getuigen zich quasi rechtstreeks tot de kijker wenden opdat hij voluit kan beslissen over wat waarheid en wat leugen is.
De variaties binnen de verschillende vertellingen zijn erg subtiel, wat langs de éne kant erg mooi is (want leugens verschillen vaak maar op enkele minieme puntjes van de waarheid, terwijl het eindresultaat wel vrijwel totaal verschillend kan zijn), maar als kijker niet altijd bijzonder interessant om te bekijken was. Al bij al werd het - vrij oninteressante - verhaaltje opnieuw en opnieuw vertelt, zonder introductie van échte nieuwe elementen. Nogmaals: dat is niet nodig en is "waarheidsgetrouw", maar voor mij als filmkijker was het iets te minimalistisch om voluit meegesleept te worden.
En zoals hier al enkele malen aangestipt werd: het einde met de vondeling was er teveel aan, het was mooi om de film op een positieve noot te laten eindigen maar het had inderdaad niets (of vrijwel niets) te maken met de kern van het verhaal. Een beetje melig, zodat het einde aldus een tikkeltje knullig overkwam.
Maar de regie is fantastisch en de vertelstructuur was zeker en vast vernieuwend voor 1950. Daarom is een nipte 4* zeker en vast verdiend, met misschien nog wel een kans om te verhogen in de toekomst.
4*
Asaharo
-
- 1042 berichten
- 624 stemmen
Ik ben niet bekend met Kurosawa en al zeker niet met Aziatische cinema, seven samurai was het enige werk dat ik kende van deze legendarische regisseur en Rashomon leek dus de logische opvolger. Nou, met de beste wil van de wereld kan ik niet zeggen dat ik dit een goede film vind. Ik irriteerde mij aan het overdreven acteerwerk en het verhaal kon me niet meeslepen laat staan de volle 80 minuten boeien. Positief is wel de manier waarop de personages hun verhaal komen vertellen voor de rechterZelfs de vermoorde samoerai komt nog even zijn beklag doen. maar vanaf het moment dat de flashback ons terugbrengt naar het bos en we de verschillende manieren zien hoe de moord zou kunnen gepleegd zijn raakte ik mijn aandacht toch wat kwijt. Op den duur is het duidelijk dat iedereen liegt en dat de waarheid net onduidelijker wordt naarmate meer mensen hun verhaal doen. Een film die zijn tijd ver vooruit was daar ben ik helemaal mee eens maar voor mij persoonlijk is het toch een teleurstelling. Misschien had ik iets geheel anders verwacht, ik weet het niet. Deze Kurosawa raakte mij gewoon niet.
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Invloedrijk.
Dat deze klassieker van Kurosawa invloedrijk is geweest, moge duidelijk zijn. Zestig jaar geleden werkte het natuurlijk anders, maar heden ten dage is er meer dan een baby voor nodig om onschuld aan te wijzen als zijnde de tegenhanger van volwassen leugens. Alhoewel. Toch werkt een en ander nog steeds, maar is het vooral het fenomenale sfeertje en later veelvuldig gekopieerde camerawerk dat de de tand des tijds heeft doorstaan. Een interessante film.
Redelijk.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
...Al bij al werd het - vrij oninteressante - verhaaltje opnieuw en opnieuw vertelt, zonder introductie van échte nieuwe elementen. Nogmaals: dat is niet nodig en is "waarheidsgetrouw", maar voor mij als filmkijker was het iets te minimalistisch om voluit meegesleept te worden.
en toch geef je 4* met kans op meer...
Chainsaw
-
- 8580 berichten
- 3418 stemmen
Stond al een tijdje op het programma, deze Kurosawa. Over het algemeen niet echt mijn filmmaker, maar de mooie plaatjes maken dit al snel erg de moeite waard voor elke filmliefhebber. Evenals bij Ikiru komen hier weer fantastische beelden naar voren, ik zou elk shot wel boven mijn bank willen hebben hangen. Verder is het af en toe een beetje wennen aan het overacteren, maar was tegelijkertijd snel gecharmeerd van de heerlijke rol van Mifune. En het is natuurlijk erg interessant om te zien waar deze, inmiddels veel gebruikte, vertelstructuur vandaan komt. Toch zijn het vooral de mooie plaatjes die Rashomon voor mij een intrigerende film maakten.
3,5 sterren.
LimeLou
-
- 2048 berichten
- 777 stemmen
Verhoging van *4 naar *4.5. Vind dat de film erg mooie beelden heeft (de boer die door het hoge gras liep) en het hele idee om zelf de rechter te zijn van een onduidelijke (zelf)moord. Revolutionair voor die tijd.
Jessen0wnt
-
- 3199 berichten
- 2495 stemmen
Mijn derde Akira!
Na een klein artikel te hebben gelezen op het internet over de interpretaties, en de invloed die deze film heeft gehad, zowel voor als na de productie, geeft toch wat meer vorm aan mijn film ervaring. Dat dit de eerste film is met flashbacks, dat verschillende visies op een gebeurtenis is, is moeilijk voor te stellen. Het is nu een soort stijl of een keuze van het concept i.p.v. een hele vernieuwing. Dit kan je waarschijnlijk alleen maar als iets nieuws ervaren als je in die tijd hebt geleefd. Er komt nu meer waardering.
Begin vond ik iets te vlot gaan, te rommelig, maar na dik 20 minuten hervatten de Akira-sfeer en had 'ie me beet. Het overdreven acteren kent wederom zijn charme, ditmaal wat meer gedoseerd. Of zo lijkt het in ieder geval omdat de film, zelf in deze tijd, toch wel wat heftige scènes bevat (meer de gebeurtenis dan wat we echt te zien krijgen). De film heeft een hart, kennis over het vertrouwen in elkaar en van elkaar. Maar ook vergeving komt aanbod. Dat de film uiteindelijk het mysterie niet eens oplost, vond ik persoonlijk juist het sterkste van de hele film. Anders zou dat de hele boodschap ten onder gedaan hebben.
Muziek mocht van mij wat meer aanwezig zijn, het bleef allemaal te veel op de achtergrond, zeker in de laatste paar scènes mocht het van mij veel sentimenteler aangepakt worden, maar al met al de muziek die werd gebruikt was wel oké. Niet te onderscheiden van Seven Samurai. Visueel een plaatje, vooral de natuur scènes en de shots van het medium waren heel creatief geschoten.
3,5 ster voor nu, wellicht een herziening met de kennis die ik achteraf had gelezen. Voorlopig nog niet klaar met dit regiespel.
JasonBourne
-
- 101 berichten
- 1133 stemmen
Kon mij niet echt boeien, zo ongelooflijk traag. Het mag vernieuwend zijn voor die tijd (kan het me echter ook nauwelijks voorstellen??), het verhaal had nog wel 20 minuten korter gekund. Alleen de scenes van de heren in het gebouw met harde stromende regen hadden wel iets speciaals.
Wel opvallend is de muziek. Ik hoorde een soort van Bolero van Ravel, wat op mij overkwam als de herhaling van scenes en de gekte van de personen. Na afloop eens gekeken op internet. Zo te lezen op internet ben ik niet de enige die dat is opgevallen
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2395 stemmen
Toch wel teleurstellend.
Subliem camerawerk, mooie shots, vooral de vervallen tempel in de stortregen.
Aardig concept, maar niet wereldschokkend vernieuwend. Een filmvariant op het eeuwenoude Zen-verhaal over de blinden en de olifant
De film kon me gewoon niet echt boeien. Storend was o.a. het wat theatrale acteren, vooral van de vrouw, sowieso niet bepaald een pin-up-girl, ook de gevechten zien er nogal stuntelig uit.
AGE-411
-
- 10236 berichten
- 723 stemmen
Mijn 3de Kurosawa na het steengoede Shichinin no Samurai en het haast perfecte Ran.
Deze mag dan wel de mindere zijn van de twee andere, toch slaagt men er weer in een film af te leveren die menig regisseurs vanzelevens nooit kunnen maken.
Het blijft maar een subtopper omdat het – in tegenstelling tot zijn grotere broertjes – ambitie mist. Het is net allemaal ietsje kleiner (kleiner budget?) en minder episch. Minder acteurs, minder decors (Verlaten tempel, 10m² bos, en een binnenkoertje van een gebouw … en dat is het).
Wat hij dan weer wel gemeen heeft is dat hij het menselijk wezen voorop stelt. Ook hier wordt een instinctieve emotie van de mens benadrukt: egoïsme (mogelijks uit de drang om te overleven.)
In de film heeft men net oorlogen en plagen over zich gehad, en in zulke perioden komen er vaker zulke beestigheden voort. Men mag niet vergeten dat de film actueel was bij het moment van uitkomen: Japan was net zwaar getroffen door de tweede wereldoorlog.
Je kent het begin en het einde van het verhaal; het is enkel niet duidelijk welk pad gevolgd is om die twee te verbinden. Maar eigenlijk is dat allemaal maar bijzaak. Het moraal van het verhaal wordt maar goed duidelijk nadat die reiziger de baby besteelt, en men mekaars motieven voor de handelingen (het bestelen van de baby, het stelen van de dolk) naast mekaar legt.
Waar de film voor mij ook scoorde waren de dialogen. Deze waren over de hele film van een zeer hoog niveau, maar laat ik er toch 2 quote’s uit pikken:
- “Als je niet egoistisch bent, kan je niet overleven”: Pas als de mensen weer menselijk worden zal de oorlog en de miserie gedaan zijn. Daarnaast kan deze quote ook toegepast worden op ons maatschappelijk model. De kapitalistische samenleving is namelijk gebaseerd op egoïsme en het profijt dat men haalt uit andere mensen.
- “Een mensenleven is zo kwetsbaar als het ochtenddauw”. De laatste maanden ben ik eigenlijk ook tot die conclusie gekomen.
Zonder twijfels de sterkste filmquote’s in een hele tijd … en dan nog in één film.
Al bij al valt het praten nog mee. Er zitten verschillende stukken in waar minutenlang niets gezegd wordt.
De acteerprestaties zijn – hoe kan het anders - zeer theatraal. Pff, dat klinkt toch pejoratief? Ik heb er echter geeneen probleem mee. Het is dan ook niet de bedoeling van de film om een levensecht verhaal op te zetten, maar ons een aantal emoties te laten beleven. In dat opzicht is het overacten prachtig, want het snijdt als een mes van emotie door je.
Een ander pluspunt is de muziek. Net als het overacteren zet de muziek alles nog net ietsje meer in de verf. Het accentueert de gebeurtenissen.
U hoort het: niets dan pluspunten, maar desalniettemin net niet sterk genoeg.
4,0*
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
ook de gevechten zien er nogal stuntelig uit.
Volgens mij is dit met opzet zo gedaan.
Jessen0wnt
-
- 3199 berichten
- 2495 stemmen
Akira staat toch bekend om zijn overacting, dan kan het inderdaad wat stuntelig overkomen
Nomak
-
- 11634 berichten
- 0 stemmen
Akira staat bekend om zijn overacting? Geen idee wat je daarmee bedoelt.
De stuntelige gevechten zijn stuntelig in opdracht van het verhaal. Het is een vertelling, we krijgen het verhaal hier vanuit verschillende invalshoeken te zien.
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
De stuntelige gevechten zijn stuntelig in opdracht van het verhaal. Het is een vertelling, we krijgen het verhaal hier vanuit verschillende invalshoeken te zien.
Ja, inderdaad. In de herinneringen en belevingen van de bandiet en de samoerai zien de gevechten er natuurlijk veel heroïscher en stilistischer uit als in die van de houthakker, welke versie op dit punt waarschijnlijk het meest realistisch zal zijn.
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2395 stemmen
Waar de film voor mij ook scoorde waren de dialogen. Deze waren over de hele film van een zeer hoog niveau, maar laat ik er toch 2 quote’s uit pikken:
- “Als je niet egoistisch bent, kan je niet overleven”: Pas als de mensen weer menselijk worden zal de oorlog en de miserie gedaan zijn. Daarnaast kan deze quote ook toegepast worden op ons maatschappelijk model. De kapitalistische samenleving is namelijk gebaseerd op egoïsme en het profijt dat men haalt uit andere mensen.
- “Een mensenleven is zo kwetsbaar als het ochtenddauw”. De laatste maanden ben ik eigenlijk ook tot die conclusie gekomen.
Zonder twijfels de sterkste filmquote’s in een hele tijd … en dan nog in één film.
Ik vind dat eerder enorme dooddoeners. Mensen zijn egoistisch én kwetsbaar. Dat wisten we nog niet. Mensen zijn net zo goed altruistisch en sterk, en nog veel meer dan dat.
Van het communisme worden we iig ook niet beter.
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2395 stemmen
quote="Zeriel"ook de gevechten zien er nogal stuntelig uit.
Volgens mij is dit met opzet zo gedaan.
Zo kun je alles wel omhoog prijzen. Film technisch is het natuurlijk niet echt sterk, voor mij werkt het iig averechts.
Als ie er nou een onwaarschijnlijk supergevecht van had gemaakt, dat zou beter werken als een vertelling, want als je over een gevecht verteld dan wordt het eerder grootser dan stunteliger,
maar ja dat is wat minder simpel te maken.
Ik zie twee acteurs die een gevecht oefenen, niet 2 mensen die op leven en dood met elkaar vechten. .
.......
Net als
De acteerprestaties zijn – hoe kan het anders - zeer theatraal. Pff, dat klinkt toch pejoratief? Ik heb er echter geeneen probleem mee. Het is dan ook niet de bedoeling van de film om een levensecht verhaal op te zetten, maar ons een aantal emoties te laten beleven. In dat opzicht is het overacten prachtig, want het snijdt als een mes van emotie door je.
Het is toch geen theater het is een speelfilm. Geldt hetzelfde. Ik vind het eerder lachwekkend die overdreven emoties, in het theater werkt dat misschien goed, in film een stuk minder.
Jessen0wnt
-
- 3199 berichten
- 2495 stemmen
Akira staat bekend om zijn overacting? Geen idee wat je daarmee bedoelt.
Kom je wel in meerdere recensies tegen hoor, ik heb er nu drie van hem gezien en in alle is het werk niet realistisch te noemen. Ik keur het niet af, het heeft juist zijn charme.
AGE-411
-
- 10236 berichten
- 723 stemmen
Net als
Het is toch geen theater het is een speelfilm. Geldt hetzelfde. Ik vind het eerder lachwekkend die overdreven emoties, in het theater werkt dat misschien goed, in film een stuk minder.
Waarom zou een speelfilm geen theatrale trekjes mogen krijgen? Ik vind het in (bepaalde) films goed werken: Films waar het vooral om emoties en gevoelens draait.
Jessen0wnt
-
- 3199 berichten
- 2495 stemmen
Maar dit is toch niet theatraal... dit is gewoon overacting...
Nomak
-
- 11634 berichten
- 0 stemmen
Zo kun je alles wel omhoog prijzen. Film technisch is het natuurlijk niet echt sterk, voor mij werkt het iig averechts.
Als ie er nou een onwaarschijnlijk supergevecht van had gemaakt, dat zou beter werken als een vertelling, want als je over een gevecht verteld dan wordt het eerder grootser dan stunteliger
Volgens mij begrijp je er maar weinig van. Het verhaal wordt zoals eerder gezegd toch vanuit verschillende oogpunten verteld. Is het je niet opgevallen dat het gevecht heel wat heldhaftiger is wanneer Toshiro Mifune het verteld? En op het einde is het heel stuntelig, het ligt er maar allemaal aan wie het verteld. Het stuntelige is hier dus volledig in functie van het verhaal.
Heeft een getuige of een slachtoffer er baat bij om de dader heldhaftig te laten lijken?
Vergelijk het met iemand die een doelpunt scoort en zegt dat ie vier man heeft gedribbeld en vervolgens de bal van 20 meter afstand in de kruising heeft geschoten. Wat een wereldgoal. Tot je het daarna van iemand anders hoort en blijkt dat hij maar één man heeft gedribbeld en de bal daarna van dichtbij simpel langs de keeper heeft geschoten.
maar ja dat is wat minder simpel te maken.
Ik zie twee acteurs die een gevecht oefenen, niet 2 mensen die op leven en dood met elkaar vechten. .
.......
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2395 stemmen
Volgens mij begrijp je er maar weinig van. Het verhaal wordt zoals eerder gezegd toch vanuit verschillende oogpunten verteld. Is het je niet opgevallen dat het gevecht heel wat heldhaftiger is wanneer Toshiro Mifune het verteld? En op het einde is het heel stuntelig, het ligt er maar allemaal aan wie het verteld. Het stuntelige is hier dus volledig in functie van het verhaal.
Heeft een getuige of een slachtoffer er baat bij om de dader heldhaftig te laten lijken?
Alsof Kurosawa problemen heeft om iets groots te maken.
quote="Zeriel"Ik zie twee acteurs die een gevecht oefenen, niet 2 mensen die op leven en dood met elkaar vechten. .
.....Het kan misschien een verrassing voor je zijn, maar een echt gevecht op leven en dood zal er eerder zo uitzien. Die heldhaftige gevechten tot de dood die je in de meeste films ziet, dat is allemaal maar fantasie.
Ik begrijp heel goed dat het verschillende standpunten zijn, ik vind het alleen niet zo sterk verfilmd.
Een echt gevecht ziet er iig niet uit als 2 acteurs die doen alsof ze vechten.
Nomak
-
- 11634 berichten
- 0 stemmen
Hoeveel echte gevechten tot de dood heb je gezien? Zullen er niet veel zijn. En ze zullen er zeker niet zo heldhaftig uitzien als in de meeste films.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
de vrouw, sowieso niet bepaald een pin-up-girl
Het had inderdaad beter geweest als ze in bikini had rondgehuppeld. Minpuntje voor deze film, waarin voor de rest zowat alles kan of niet kan, dus waarom juist dit dan weer niet?
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Fraai gefilmd verhaal met een aardige structuur, waarin ook nog eens gepoogd wordt wat interessants te vertellen over waarheid en perceptie, de leugenachtigheid van mensen en hun motieven daarvoor. Is er wel een waarheid, of zijn er alleen verschillende percepties van die waarheid? Ik geloof het graag dat vorm en inhoud van 'Rashomon' toendertijd veel stof deden opwaaien.
Maar bij nadere beschouwing zit het me allemaal niet erg lekker, en ik ben er nog steeds niet uit of dat Kurosawa's bedoeling was, of dat de film dat bedenkelijke alleen maar reflecteert.
Het merkwaardige is namelijk dat in de film bij bijna alles wat ons getoond wordt, vraagtekens bij het waarheidsgehalte worden geplaatst, maar eigenlijk niet bij het belangrijkste: de misdaad zelf. Het relaas van Tajomaru over de overmeestering van de samoerai en de verkrachting van de vrouw is de enige versie van dat gebeuren; van alles wat daarna plaatsvindt krijgen we vier varianten voorgeschoteld. En het verbijsterende effect dáárvan is dat de aandacht wordt gevestigd op de twijfelachtigheid van ondergeschikte details, en de hoofdzaak 'uit beeld' verdwijnt, ondanks dat dat laatste steeds weer terugkeert, en ons door Tajomaru ook in geuren en kleuren uit de doeken wordt gedaan.
Hoewel de struikrover in eerste instantie quasi-poetisch de opstekende wind de schuld geeft van alle ellende, vertelt hij de rechter even later blijmoedig dat hij vooral werd gedreven door begeerte en jaloezie. Het is haast grappig hoe deze toch tamelijk elementaire drijfveren door de film voor kennisgeving worden aangenomen, en er ook geen enkele poging wordt gedaan door de betreffende persoon om deze te verhullen. Die begeerte en jaloezie werden wie weet ook wel opgeroepen door de samoerai die met zijn vrouw als een soort trofee in het rond paradeerde, maar zelf zegt hij dat hij werd 'getriggerd' door de blik van angst en bezorgdheid in de ogen van de vrouw in reactie op zijn leugen over de slangenbeet. En tot welke daden zet deze reactie hem nu aan? Hij wil de man overmeesteren en hem laten toekijken terwijl hij zijn vrouw verkracht. En beiden daarna in leven laten. Bij mij thuis - en ik heb ook nog even bij de buren gevraagd - noemen we dat een ten hemelschreiende, demonische wandaad. Het 'in leven laten' daarna is zonder betekenis, of zelfs een extra straf. Die levens zijn al kapot. En niet alleen in een eer-gerelateerde cultuur.
Je kunt natuurlijk volhouden - verleid door de teneur van de film - dat Tajomaru ook dit allemaal uit zijn duim zuigt. En quasi-wijsgerig opmerken dat de mens door zijn leugenachtigheid nu eenmaal een raadsel is voor anderen, en zijn ware motieven niet te achterhalen. Maar dat is volgens mij de levensgrote valkuil waar de film je toe uitnodigt om in te tuimelen. Tajomaru is een outlaw, die gepakt is, en weet dat hem so wie so de doodstraf staat te wachten. Hij heeft geen denkbare reden meer om hierover te liegen. Die lijn van redeneren waartoe de film wil verleiden, is typisch voor elke mythevorming, in welke vorm dan ook. Als dit verhaal steeds weer verteld zou worden, zou op een gegeven moment de misdaad verdwenen zijn, en alleen de leugenachtigheid en de onbetrouwbaarheid van 'de mens' als 'moraal' overblijven.
Die uitwissing van de misdaad, het werpen van vals licht op gebeurtenissen, die paradoxaal genoeg een duisternis creëren waarin alle katjes grauw zijn, en dader en slachtoffer(s) gelijkgeschakeld worden; het twijfel zaaien over details teneinde alles betwijfelbaar te maken, is ook kenmerkend voor bepaalde juridische praktijken. Dat is nog een manier om uit te drukken waartoe de film ons verleidt: met die juridische blik worden we advocaat van kwade zaken, of zelfs advocaten van de duivel.
Als we de teneur van de film volgen, bevinden we ons inderdaad al snel in een atmosfeer waarin we de diefstal van een baby-dekentje denken te kunnen rechtvaardigen met het argument dat de ouders óók niet deugen.
De priester heeft het in het begin van de film over een geschiedenis die gruwelijker is dan alle denkbare natuurrampen, oorlogen en bandieten-terreur. Voor mij kan die 'gruwelijkheid' alleen maar verwijzen naar de neiging om onder het mom van wijsheid elke waarheid in twijfel te trekken, en de horizon van een wereld waarin menselijk leven mogelijk is, uit te wissen.
Vooropgesteld dat het verschil tussen een steek van een dolk en die van een sabel in de twaalfde(?) eeuw nog niet uit maken was, heb ik voor de volgende globale reconstructie juridisch natuurlijk geen poot om op te staan:
1. Het verhaal van de bandiet is waar, tot en met het moment dat hij tevreden het echtpaar in ontreddering achterlaat. En hij is gewoon van dat paard gedonderd.
2. Het verhaal van de vrouw is waar.
3. Het verhaal van de samoerai is alleen waar mbt zijn zelfmoord en het feit dat de dolk door iemand uit zijn borst werd gehaald. Zijn verhaal reflecteert overigens het duidelijkst die klassieke, diep ingekankerde neiging, voortkomend uit mannelijke angsten en projecties, om vrouwen hun verkrachting als een schuld aan te wrijven.
4. Het verhaal van de houthakker is compleet gelogen.
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die denken: 'Ik herken dit helemáál niet. Ik heb een heel andere film gezien'.
Daarop kan ik alleen antwoorden: ja, hij is niet slecht, die film .
BASWAS
-
- 985 berichten
- 1107 stemmen
Van Gombrowicz, de schrijver van Ferdydurke, komt het aforisme: maken mensen woorden of maken woorden mensen. Het woordje ‘woorden’ in deze zin zou je misschien kunnen vervangen door het woordje ‘waarheden’.
Kurosawa, of de schrijver van het oorspronkelijk verhaal Akutagawa, spelen een intrigerend spel in de film 'Rashomon' (het verhaal 'In a Grove') met het begrip ‘waarheid’. Ze waren niet geïnteresseerd in een whodonit, ze wilden laten zien dat ‘waarheid’ relatief is, zonder daarbij te willen moraliseren. In die opzet is de film prima geslaagd.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
ze wilden laten zien dat ‘waarheid’ relatief is, zonder daarbij te willen moraliseren. In die opzet is de film prima geslaagd.
Begrijp ik. Maar het leek me aardig om eens wat vraagtekens bij die opzet te plaatsen. Stellen dat waarheid relatief is, ‘zonder te willen moraliseren’ is niet zo maar neutraal, maar kan ook ‘morele’ consequenties hebben. Het lijkt me geen sleutel die je gedachteloos kan steken in elk slot dat je tegenkomt. Overigens vliegen in deze film de gebreide wandspreuken met een morele inslag, met name van de toehoorder en de priester, je om de oren. (ja, ik weet het, dat zijn personages, en niet de regisseur zelf).
Mijn ‘globale reconstructie’ was eigenlijk meer voor de lol, en om aan te geven dat er misschien best wel chocola van de zaak valt te maken, en je niet meteen in filosofische berusting hoeft te vervallen. Dat mensen vaak bewust of onbewust zaken anders voorstellen dan ze zijn, is op zichzelf niet wereldschokkend. Men moet daaruit echter niet te makkelijk de conclusie trekken dat alles relatief, of in wezen onkenbaar is.
Edelachtbare
-
- 39 berichten
- 660 stemmen
@ Ferdydurke
Als jij de rechter was in deze zaak, zou je een veroordeling durven uitspreken?
Dan ga ik vast in hogerberoep
BASWAS
-
- 985 berichten
- 1107 stemmen
Sorry, ik had niet in de gaten dat je in je reactie voor de lol tegeltjes op laag water aan het zoeken was. De vliegende ‘wijsheden’ op gevonden tegeltjes stoorden mij tijdens het kijken niet. Wat ik mij herinner, waren het meer afwegende dan concluderende kanttekeningen bij de tegenstrijdigheden in de vier getuigenverklaringen. Wat het morele aspect aangaat, ook fluitende vogeltjes zou je als moraliserend op kunnen vatten zonder dat de beestjes dat bedoelen.
Naar mijn idee wil de film vooral duidelijk maken dat niet alles te begrijpen valt, dat tegenstrijdige waarnemingen bijvoorbeeld toch allemaal als waar kunnen overkomen, afhankelijk van het perspectief waarin ze zich bevinden. Verder had ik misschien beter kunnen schrijven dat de ervaring van iets als waarheid relatief is en niet die waarheid zelf.
Het laatste nieuws
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Ongeziene WOII-film 'The Photographer of Mauthausen' op Netflix wordt een must-see genoemd: 'Hakt er flink in'
Bekijk ook
Seppuku
Drama, 1962
92 reacties
Shichinin no Samurai
Actie / Drama, 1954
910 reacties
Tengoku to Jigoku
Misdaad / Thriller, 1963
98 reacties
Le Trou
Thriller / Drama, 1960
86 reacties
Jôi-uchi: Hairyô Tsuma Shimatsu
Drama, 1967
48 reacties
Idi i Smotri
Drama / Oorlog, 1985
735 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.