Greenland (2020)

Enorme tegenvaller. De trailer was spectaculair maar het viel erg tegen. Weinig actie, saai zelfs.

Vond die scene zo tenenkrommend slecht, dat zoontje gedroeg zich als een peuter van 3. Mannetje was oud genoeg om gewoon zelf zijn gordel los te maken en uit de auto stappen maar nee, om het drama wat aan te dikken gaat ie gillen als een peuter en blijft braaf zitten terwijl mams uit de auto word gesleurd.

Geen reet aan.

Redelijk voorspelbare film, waarbij het toeval hoogtij vierde. Wat erover was werd niet aangegeven.
Toch afgekeken, omdat mijn vrouw de film spannend vond

Best verfrissend dat een rampenfilm eens kleinschalig en relatief nuchter blijft. Geen al te grote heldendaden etc, en op het einde wordt ook gewoon een groot deel van de populatie uitgeroeid. Alleen zet de film wel zwaar in op het familiedrama. Altijd al een zwak punt in dit soort films, maar nu nog wat meer. Er is zo weinig chemie tussen Butler, Baccarin en Floyd. Niet zo verwonderlijk ook als Butler nog de beste acteur van het stel is. Baccarin mag duidelijk alleen vanwege haar looks in deze film verschijnen. Scott Glenn brengt nog wel wat leven in de brouwerij als de (schoon)vader. Jammer dat hij pas zo laat in de film op mag draven.

Ondanks dit alles is de film na een zwak eerste bedrijf nog behoorlijk te pruimen. De prima regie compenseert voor het zwakke script. Het tempo zit er altijd genoeg in en de sfeer van chaos en paniek komt goed over. Er zijn nog een hoop clichés en toevalligheden uiteraard, maar dat hoort er ook een beetje bij. Voor een hoogstand verhaal moet je geen rampenfilm kijken. Wel jammer overigens van de telkens zo wild schuddende camera's. Altijd een goedkope manier om wat minder goed uitgevoerde actie of special effects te verhullen. 2.5*.

Wat een rollercoaster was me dit. Vanaf begin tot einde kon je de emoties voelen: angst, hysterie, chaos, liefde, drama, vechten voor je gezin enz... En alles op een zeer realistische wijze gebracht. Niet zo’n film waar de man plots een soort superheld wordt. Nee, hier kon je de onmacht voelen van hoe men zou reageren en probeert te overleven moest dit echt gebeuren. Niets geforceerd. Zelfs de reactie van het zevenjarige zoontje was zeer realistisch in beeld gebracht. Topprestatie van Gerard Butler die al eerder bewezen heeft gemaakt te zijn voor dergelijke actiefilm. Als rampenfilm heb ik zelden zo’n meeslepend verhaal geweten. Hier was naast de natuurramp ook een verhaal doorgeweven dat de film voor mij tot een hoger niveau tilde. Misschien door Corona, maar al maanden geen nieuwe blockbuster gezien, wel deze behoort tot mijn top. Doe gebrek aan topfilms dit jaar, hakt deze er onverwachts wel in bij mij. Een welverdiende 5* en dat geef ik niet vlug. Echt genoten. Een superfilmavond gehad. Lang geleden dat ik zo genoten heb. Ben beetje fan van Gerard... Toch tot einde van aftiteling blijven zitten om even te bekomen. Beste film dat ik in 2020 gezien heb (maar ja, noem eens een concurrent...)

Heerlijke film. Van het begin tot het eind spanning.
In tegenstelling tot andere rampenfilms zie je daadwerkelijk de komeet inslaan en word je op de hoogte gehouden wat de ramp daadwerkelijk inhoud. Knappe graphics aan het einde waarin je verschillende steden vernietigd ziet.

Prima film....kijkt lekker weg.....3,5

Tuurlijk allemaal vrij voorspelbaar , maar dit ijn de meeste films allemaal , ik vond het al bij al een zeer degelijke film , mocht mss iets meer spanning in

Just please give us a call if you find out anything when you get there.
Like where we can go to be safe.

Niets zo leuk als af en toe een degelijke rampenfilm. Zo’n film waarbij de ramptoerist in je tevredengesteld wordt. Het aantal films dat al eens de revue zijn gepasseerd zijn legio. De oorzaken voor mondiale destructie zijn gevarieerd. Er waren allesvernietigende aardbevingen (“Earthquake” en nog maar recent “San Andreas”) die plateaus omhoog duwden en complete metropolen uiteenreten. Boten die zonken vanwege een enorme golf (“The Poseidon Adventure”) of een verdwaalde klomp ijs (“Titanic”). Uitbarstende vulkanen (“Dante’s Peak”), aanstormende ijstijden (“The Day after Tomorrow”), tsunami’s (“Lo Imposible”) of toepasselijker een zich snel verspreidend, dodelijk virus( “Contagion”). De verhaallijn van zulke rampenfilms is over het algemeen steeds hetzelfde. Je weet in de eerste plaats al wat er te gebeuren staat en wacht dus geduldig op het catastrofale moment. Vervolgens ben je getuige van de op voorhand geweten rampspoed. En stiekem voel je dat gelukzalige moment dat je alleen maar een stille getuige bent en niet lijfelijk aanwezig bent en je lot moet ondergaan. En telkens loopt het goed af voor de protagonisten (met enkele willekeurige slachtoffers uit het gezelschap) die op een miraculeuze manier weten te ontsnappen aan de dood. Eindigen doen zo’n films dan meestal met apocalyptische beelden die aantonen hoe vernietigend het wel allemaal was.

“Greenland” viel in mijn ogen buiten de categorie van films die zo’n verhaallijn volgen. Het past eerder in het rijtje van films waar je ook “Seeking a friend for the End of the World” in terugvindt. Je bent je bewust van welk drama er zich gaat afspelen. Maar echt spectaculair wordt het niet. De actierijke scènes waarbij fragmenten van de naderende komeet op de aarde inslaan, zijn nogal schaars te noemen. Eigenlijk een beetje zoals in “Armageddon” waar ook onderwerpen zoals bijna onuitvoerbare menselijke missies en zelfopoffering meer centraal stonden dan het rampgedeelte op zichzelf. In deze laatste werd de ruimtelijke trip met spaceshuttles naar de voorgrond geschoven. In “Greenland” is het de trip van de familie Garrity naar een bepaalde plek waar John (Gerard Buttler) en zijn familie veilig zijn voor de nakende vernietiging van al wat leeft op de Aarde. Kortom, de naderende ramp verschuift naar de achtergrond en de dramatiek neemt het over. Op allerlei vlak weliswaar.

Zoals het een clichématige rampenfilm betaamt, heb je allereerst het familiale aspect. Meestal handelt het over een gezin met relationele problemen. Zo ook hier in “Greenland”. Wat John effectief heeft uitgevreten, wordt niet expliciet uit de doeken gedaan. Maar wees gerust, hoe langer de moeizame reis duurt, hoe meer de elkaar wantrouwende echtelieden dichter naar elkaar toegroeien. Volgens mij is dat ook een verplicht item dat in een rampenfilm verwerkt moet worden. De film focust meer op de neveneffecten van zo’n ramp dat zich over de gehele wereld afspeelt. De hysterie en paniek die ontstaat. De plunderingen die uitbreken en de massale uittocht met de gekende monsterfiles. De verontwaardiging die zich meester maakt van vrienden van John en Allison (Morena Baccarin) die aanwezig zijn op een verjaardagsfeestje op het moment dat John een persoonlijke melding krijgt van de autoriteiten om zichzelf en zijn gezin in veiligheid te brengen op een voor het grote publiek geheim gehouden plek. De smeekbede van één van de ouders om haar kind mee in veiligheid te brengen had meer impact op mij dan de rest van de film.

De rest van de film toont dan de moeizame trip naar deze geheime plek vol obstakels en tegenspoed. Vanzelfsprekend lijdt het zoontje Nathan (Roger Dale Floyd) aan suikerziekte en mag de levensnoodzakelijke medicatie niet vergeten worden. En ja hoor, verwacht weer op de zenuwen werkende problemen daaromtrent. Ook het bereiken van de militaire luchthaven om hun gereserveerde plaatsen op een transportvliegtuig op te eisen, verloopt ook niet zonder slag of stoot. En op een bepaald moment wordt het allemaal een beetje teveel. Net als je denkt dat deze familie wel genoeg tegenslag verwerkt heeft, dient zich alweer het volgende aan. En alhoewel de makers getracht hebben deze film een uiterst realistisch karakter te geven, zitten er ook wel enkele onrealistische toestanden in, zoals de chaos bij het vliegveld. Ik vrees dat indien men geconfronteerd wordt met zo’n situatie in werkelijkheid, een veelvoud aan burgers voor de dranghekken zou staan. En de manier waarop dingen opgelost raken tijdens deze tumultueuze tijden, komt ook soms wel wat ongeloofwaardig over.

Misschien waren mijn verwachtingen wat betreft deze film ietwat te hoog en werd het eerder een teleurstellende ervaring. Men heeft er eerder een emotionele rollercoaster van gemaakt dan een rampenfilm avant la lettre. Maar met het verstand op nul is het best een genietbare gegeven. En ook al wordt Gerard Butler meestal geassocieerd met hersenloze actiefilms, weet hij hier, net zoals in “The Vanishing”, toch te overtuigen. De aller-sympathieke huisvader die dankzij heldhaftigheid erin slaagt om het geschonden vertrouwen dat zijn vrouw had in hem weer te herstellen. “Greenland” is zeker geen slechte film, ondanks het tekort aan actierijke en apocalyptische beelden. Ik vond “2012” vele malen slechter ook al voelt “Greenland” redelijk melodramatisch aan in bij momenten. Maar deze film verveelt niet. Voordat je het weet is de 2 uur durende film afgelopen. Maar spijtig genoeg was deze rampenfilm niet zo onvoorspelbaar vergeleken met de aanstormende komeet.

2.5*

Dit is een onderhoudende rampenfilm. Een aantal situaties kloppen niet en zijn vreemd, maar verstand op nul en gewoon genieten van de film.
Gerard Butler is altijd wel leuk om naar te kijken. Baard, stevig postuur, daarnaast voelt het altijd alsof hij puur en echt is in zijn rollen.
Toch is het soms wel allemaal wat 'gelikt' en 'dramatisch'. Maar goed.
Algemeen alles bij elkaar een prima film.

Prima rampenfilm die bijvoorbeeld veel beter in elkaar zit dan 2012. De menselijke trekjes zijn hoog. Overlevingsdrift komt hier mooi naar voren toe. Het plunderen is ons al niet vreemd en in deze film lijken goed bedoelde mensen ineens andere plannen te hebben. Overlevingsdrang! Kun je gek noemen maar een mens maakt soms gekke bokkensprongen.

De ramp zélf komt in fases tot het eind toe. Vond de spelers goed spelen zonder te overdrijven. Geluid en soundtrack zijn top. Beeld op bluray vond ik iets minder. Veel gelige groene kleuren alsof zonlicht teveel in straalt. Beetje vals licht. Jammer vooral overdag duidelijk zichtbaar. Voor de rest goed geschoten.

Greenland is voor voor mij toch een van de beste 10 rampenfilms van de laatste tijd!

Film 3,5
Beeld BD 4.0
Geluid soundtrack 5,0

Greenland was gisteravond de mainfeature op oudejaarsavond die we nu als gezin moesten doorbrengen in plaats van met familie, vrienden en alle buren op de New Years Eve blockparty. De film heeft het gebruikelijke verhaal over een gezin op de vlucht voor een allesvernietigende natuurramp die de wereld bedreigt. Een meteorietenregen in dit geval. Ze proberen naar Groenland te komen omdat die plek gevrijwaard is van inslagen en de kans op overleven het grootst is. Dat gaat niet zonder slag of stoot.

Greenland is een standaardwerk vol clichés maar wel vermakelijk want de film heeft een lekkere vaart en voldoende spanning om de kijker te boeien. Het tempo kakt nergens in. Hij bevat wel emotionele scènes maar is niet overdreven sentimenteel. Bovendien bood hij voldoende vuurwerk op oudejaarsavond. Het acteerwerk is ook prima. Gerard Butler is prima als de stoere familyman. Morena Baccarin is de mooie doch zorgzame moeder. Roger Dale Floyd speelt zeer goed als hun zoon maar de immer stoere Scott Glenn is het meest memorabel als de vader Baccarins character. Gewoon een prettige, nononsense man.

Greenland deed bij ons ook wat stof opwaaien want mijn jongste stiefdochter vroeg hoe het bij ons ging als de ramp zou voltrekken. Als officier heb ik recht op plek in een schuilkelder of op een evacuatievlucht. Mijn dochter in principe ook maar mijn vriendin en haar dochters niet. Tenzij we trouwen. Dat is nu al de hele nieuwjaarsdag een punt van discussie. Waar gezellig een film kijken met het gezin allemaal toe kan leiden....

Toch aangenaam verrast. Ik vond rampenfilms altijd al wel gaaf. 2012 is natuurlijk een draak van een film, maar dit vond ik alleraardigst geacteerd, waarbij het echte visuele geweld pas helemaal op het eind kwam. Butler en Baccarin dragen de film, al pakt het verhaal technisch natuurlijk allemaal iets te handig uit, maar dan nog: aardig vermaakt wel.

Storende noten waren er ook. Pa gaat terug voor insuline in de auto en raakt daardoor gescheiden van vrouw en kind... op zo'n basis zullen ze dat toch wel hebben? Dat het kind daarna geweigerd wordt en ze daardoor alsnog niet kunnen vertrekken, is een tweede, maar goed. Dat pakketje in de auto was niet het meest belangrijkste en het kostte hem daar bijna wel zijn gezin.

Verder, moeder vecht als een leeuwin als ze uit de auto wordt gesleurd, maar zoontje is ineens geen 7 meer, blijft gewoon zitten en gaat huilen als een peuter... hij had prima zelf de gordel los kunnen maken, maar goed, paniek, unieke situatie, we weten natuurlijk niet wat we zelf écht gedaan zouden hebben.. Verder: de nodige compassie voor de medemens ook al is het uur nog zo donker zat er ook in. Fijn om te zien. Vader werd niet een medogenloze bruut of superheld en had mazzel met de hamer. Iets wat niet geloofwaardig was was het schuilen onder de brug voor de inslaande meteorietenregen. Er zaten grote brokken bij die de impact van een stevige raket hadden. Dat had ook een brug niet gehouden.

Maar laten we postief blijven, want deze prent vond ik vermakelijk, spannend en zelfs af en toe ontroerend op zijn tijd. Dus ja: de emoties kwamen over en dat is wel teken dat ik het een goede film vind. Al met al vind ik dat ie prima overeind blijft in het online beoordelingscircus.

Au, wat slecht, tenendkrom slechte special effects, verhaal mag het woord script niet eens dragen, vol plotgaten en regelrechte blunders, half puntje voor Gerard.