
Deep Impact (1998)
Verenigde Staten
Actie / Drama
120 minuten
geregisseerd door Mimi Leder
met Téa Leoni, Elijah Wood en Robert Duvall
De 14-jarige Leo Beiderman ontdekt bij stom toeval een nieuwe komeet. De ambitieuze journaliste Jenny Lerner krijgt er lucht van en ziet de primeur als een handig carrièrezetje, want, zo maakt de eerste zwarte president Tom Beck bekend: de mensheid heeft nog maar een paar maanden te gaan. Als noodoplossing wordt een gigantische onderaardse schuilkelder aangelegd waar één miljoen uitverkorenen de jarenlange winter die de komeetinslag zal veroorzaken, kunnen overleven. Voor plan B wordt astronaut Spurgeon Tanner uit zijn pensioen teruggehaald...
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=XfcoWexWCzc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,2 / 164147)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 4,99 / huur € 3,99Google Play: € 7,99 / huur € 2,99Pathé Thuis: vanaf € 8,99 / huur € 2,99Heb eigenlijk op geen enkel van bovengenoemde punten echt iets aan te merken.
Gewoon een heel aardig apocalyptisch drama filmpje dat de tijd nog wel even doorstaat.
Daarom een dikke 5 sterren.
Niet heel bijzonder, maar wel een aardig tussendoortje voor sf-liefhebbers zoals ik. 2,5*
Uiteraard zitten er een aantal vreemde, onlogische zaken in. Wie bijvoorbeeld op deze wijze met spaceshuttles in de staart van een komeet omgaat, kan bij de spaceshuttleboer op het hoekje al heel snel op zoek naar een nieuwe shuttle.
Maar het verhaal van Deep Impact is naar mijn persoonlijke smaak wel menselijker, omdat het je laat afvragen hoe je zelf zou reageren in deze situatie.
Ook hoe je familie, collega’s en kennissen op hun beurt in zo’n situatie kunnen reageren tegenover jou. Bij het quasi-technologische/wetenschappelijke geweld van Armageddon komt die vraag daar niet of in veel mindere mate in je op.

Ach ja, als er een negert is die daarmee weg kan komen is hij het wel.
Maar of dat ook voor deze film geldt blijft echter de vraag.
Er zijn er toen best wat van gemaakt. Deze herinnerde ik me al best te doen en dan bleek nog steeds zo te zijn. Niet dat het een geweldige film is, niet dat het niet allemaal wat vlotter en sneller gekund had, maar vervelen doet het niet.
De aanloop duurde me wat te lang. Iemand noemde het Spielbergiaans, daar kan ik wel in meegaan. Drama op de verkeerde plaats, want de personages worden er echt niet menselijker van en de film niet bepaald beter. Eens de film op de rails is gaat het gelukkig wat beter.
Léoni is een rare actrice om de dans te leiden en ze doet het dan ook maar matig. Het verhaaltje met Wood zit er ook maar in om wat extra minuutjes af te klokken, Duvall met z'n team komt nog het best over. Best verfrissend verder dat het weer niet één grote plunderpartij wordt, maar dat alles binnen de perken blijft.
Het einde heeft dan nog wat special effects in de aanbieding. Sommige ondertussen wat verouderd, maar verder best nog goed te doen. Hoogstaand is het allemaal niet, maar dit soort rampenfilmpjes kan ik meestal wel pruimen. Deep Impact is zeker geen slechte in het genre.
2.5*
De film heeft een prima cast, ze spelen allemaal ook behoorlijk tot redelijk sterk (zoals Duvall). Ook de effects hebben de tand des tijds nog redelijk doorstaan. zeker de inval op de zon van de komeet is schitterend in beeld gebracht en de uiteindelijke komeetslag overtroefde op sommige momenten zelfs enkele scènes uit 2012. niet alle verhaallijnen zijn even sterk, soms ook net iets te langdradig maar het blijft zeker onderhoudend en het is ook gewoon leuk om een langere aanloop naar de uiteindelijke verwoesting te hebben. Meer tijd om te laten zien hoe de wereld en bevolking er mee omgaat en het maakt het net een beetje realistischer. Het einde is niet bijster origineel maar wel vermakelijk.
Deep Impact is een best verfrissende rampenfilm die het niet alleen moet hebben van de actie maar vooral van de verhaallijnen van de verschillende personages in een opkomende dramatische omgeving
Soms werkt het wel, denk maar aan de crew die er veel professioneler uit ziet. Of de impact van meteoor. De romance tussen Elijah Wood en Leelee Sobieski is ook wel leuk, maar voegt gewoon niets toe aan het verhaal.
Deep Impact is een leuke blockbuster met evengoed een supercast als Armageddon. Maar soms heb je Bay nodig om dit soort films te maken.
Ouderwetse rampenfilm. Deep Impact is al ontelbare keren op televisie geweest, maar toch blijf ik altijd wel even hangen als de film voorbij komt. De ondergang van de aarde is altijd wel voer voor een leuke film, en regisseur Leder weet een rampenfilm af te leveren vol vaart, leuke personages, goede acteurs en zelfs wat emotionele momenten.
Wat ik ook wel kan waarderen, is de korte speelduur en dat Leder er geen bombastisch spektakel van heeft gemaakt. Deep Impact voelt op sommige momenten opvallend intiem en de personages staan voorop. Deze keer geen bombastisch CGI spektakel. En met acteurs als Duvall, Cromwell, Leoni en Freeman kun je het nooit fout doen. Prima film.
Aardige film waarin de mensheid alles op alles zet als een grote komeet de aarde nadert. Een redelijke rampenfilm met een cast met behoorlijk wat bekende namen. Relatief weinig actie, maar dat maakt de film zeker niet minder onderhoudend. Sentiment wordt niet vermeden. De film ziet er verder ook kwel goed uit met een paar spectaculaire beelden tijdens de finale.
Dit overgenomen omdat ik met het geschrevene wel eens ben.
Van meneer Kwel maak ik wel.

Prima film in dit genre.
Van meneer Kwel maak ik wel.

Prima film in dit genre.
Nooit van gehoord. Maar mijn kwel is slechts een typefoutje.
Had ik begrepen, vandaar mijn

En dan Kwel en Billy Turf, er zijn ook drie films (beetje flauw) gemaakt, voor de liefhebber:
Billie Turf het dikste studentje ter wereld -- 1978 -- wWw.PiratenMixen.nL - YouTube
Billie Turf -- Haantje de voorste -- 1981 -- wWw.PiratenMixen.nL - YouTube
Billie Turf het dikste studentje ter wereld -- 1978 -- wWw.PiratenMixen.nL - YouTube
Nu, ik wil de film niet helemaal afbreken. De casting vond ik best ok. Morgan Freeman deed het het uitstekend als president en toonde gezag, vastberadenheid en empathie uit. Freeman ontgoochelt zelden ondanks zijn talloze B-films (maar eveneens sterke films). Leoni, Duvall en Wood vielen best mee. Jammer dat James Cromwell (LA Confidential, The Green Mile, ...) te weinig (of nauwelijks) in beeld kwam. Zijn rol vond ik overigens een zeer bizarre en nietszeggende plotline waar het in het begin - zo lijkt het toch - allemaal om draait, maar toch al gauw tot een sisser uitdraait.
Verder vond ik de idee van random selectie vond ik best fascinerend. Net zoals de loterij bepaalt de computer willekeurig wie mag overleven in een grottencomplex en wie niet. Mensen van boven de 50 jaar worden automatisch uitgesloten. 20% van de geredde populatie is bevoorrecht (dokters, wetenschappers, politici wss, leerkrachten, musici, enz ...). Zo'n willekeurig systeem is uiteraard in praktijk niet zo simpel als het lijkt. En dat bleek ook - hetzij erg minimaal - in de film. Jammer dat daar niet meer aandacht op gevestigd werd. Als men dan toch een "serieuzere" prent wou dan de grote broer, dan moest men daar veel meer op ingezet hebben.
De reis naar de komeet vond ik erg chaotisch en zeer snel afgehaspeld. Ik had het eerst niet door dat ze effectief vertrokken waren. Ik dacht dat ze nog in een simulatie zaten ofzo, niet dus. De afgunst of het misprijzen mbt Fish vond ik ook niet geheel geslaagd en eerlijk gezegd niet geheel relevant, interessant of geloofwaardig. Het leek alsof ze elkaar vooraf nog nooit ontmoet hadden tijdens missies, voorbereidingen en simulaties.
Tot slot vond ik de paniek bij de menigte ook vrij bizar. Bij de bekendmaking bleef alles vrij ordelijk. Dit veranderde nadien wel wat, maar werd nauwelijks uitgediept. De nodige dramatiek en heroïek (Lenny en Leo) mag uiteraard niet ontbreken. Als je dan nog ziet dat het brommertje overal tussen kan slalommen en uiteindelijk zijn geliefde vindt, tja ...
De impact zelf was best ok voor zijn tijd denk ik. Het ziet er nog behoorlijk uit, al merk je wel dat het al van eventjes geleden is, maar dat stoorde me hoegenaamd niet. Buiten een aantal grote ergernissen al bij al me wel vermaakt. Een matige 2,5* is dus mijn oordeel.
We gaan weer lekker verder met alweer de zevende film die ik heb mogen lenen en we verdunnen op een mooie snelheid de wachtlijst. Met nog paar grote titels in het vooruitzicht ben ik begonnen aan ‘Deep Impact’. Ik moet zeggen dat Deep Impact mij wel wist te verbazen maar echt ‘keigoed’ is hij echt niet. Tuurlijk de film raast prima door, echt die 120 minuten waren zo voorbij en het heeft me eigenlijk erg goed vast gehouden en, de film was vooral vermakelijk. Maar toch kende de film ontzettend film saaie, idiote en ook vooral clichématige scenes wat me dan toch weer deed afschrikken. En ik denk dat dit er toch wel voor zorgt dat ik de film geen hoog cijfer ga geven, ik werd bijvoorbeeld echt wild toen Leo Biederman terug en weg van de bunker ging om naar Sarah Hotchner te gaan, ooh wat heb ik dit gehaat! Echte liefde overwint alles zeggen ze dan maar dit was gewoon zo cliché dat het niet meer leuk was. En dan ook nog dat overtollig gejank, blegh!
Rampenfilms staat me wel, ik ben persoonlijk erg weg van alles wat er op de planeet en rond om de planeet te vinden is, en dan vooral Galaxy. Dus hoe is de oerknal ontstaan, wat gebeurde er na de inslag en wat gebeurde er in de verre toekomst na deze knal. Dit heeft natuurlijk helemaal niks te maken met deze hele film maar, het lijkt er wel op: mega meteoriet vernietigd de mensheid op aarde, daar werd hoofdzakelijk aan gedacht. Toch Mimi Leder haarzelf weer wat afzwakken waardoor ik niet een ultieme belevenis had van de film. Laat Sarah lekker doodgaan en laat de twee komeet ook inslaan, de bunker houd het zoals gedacht maar alles is verwoest en iedereen die er niet in kon overlijd. Daarbij nog een stuk wat er na gebeurde en hoe ze zich weer verder hielpen. Nee, ze kiest ervoor dat de tweede komeet toch niet inslaat en laat Sarah wel leven met te veel gedram, nee zo waren er wat spannende stukken waarvan ze niet meer spannend werden omdat Mimi het totaal niet zo wou.
Het verhaal was redelijk maar, niet al te speciaal om uitgebreid te vertellen. We volgen een aantal mensen op aarde: Leo en Sarah met hun familie maar de gehele film draait toch meer om Jenny Lerner. Ze werkt bij een nieuwsstation en het gaat niet zo goed tussen haar en haar vader. Leo ontdekt tijdens een gezamenlijke bijeenkomst sterrenkijken een nieuwe ‘ster’ wat dus een planeet blijkt te zijn. Leo en zijn ouders mogen van de regering in speciale bunkers met een aantal andere mensen. Ze overleven de aanval behalve Jenny die word in de tsunami meegenomen samen met haar vader.
Al om al, redelijke film maar had er persoonlijk iets meer van verwacht. Geen saaie zit maar geen voldoende waard in mijn ogen door al die clichématige overbodige maar vooral saaie scenes.
2.5*
Best wel grappig en ironisch. We zien hier anno 1998 de eerste zwarte president van Amerika (Obama volgt snel). De Twin Towers die verpletterd worden (2001) en een heuse tsunami.
Afijn het begin van Deep Impact is best wel rommelig, maar wordt gaandeweg steeds beter. Alleen erger ik me altijd aan die typische Amerikaanse trompetten die nogal door deze film heen galmen. Maar daar doorheen kijkend is het spektakel en drama goed vertolkt. Ook goed om te weten is dat er weinig computerwerk is gebruikt. Okay op het eind dan, maar de megafile is echt zo gerealiseerd.
Deep Impact is niet de beste rampenfilm ooit, maar staat wel in mijn top 10 lijstje.
PS de film Armageddon vond ik destijds de slechtste rampenfilm ooit met een 1.0. Grotere bagger heb ik nog nooit gezien zo slecht vond ik deze film en kan niet bepaald een broertje of zusje genoemd worden van deze.
Ik keek lang uit naar deze film, vooral omdat het 1 van de weinige rampenfilms is die ik nog niet heb gezien. Ik heb er al veel gezien, maar nog niet allemaal. Nu wist ik al vooraf dat dit meer een dramakant zou kiezen, maar ik ben alles behalve teleurgesteld.
De film is vooral een vertelling van meerdere personages. Sommige zijn heel interessant, maar sommige hadden van mij ook weer niet gehoeven. Alhoewel elke rol best een aardige acteerprestaties neerzetten, was het verhaal rondom de kleine kinderen het meest interessant.
Wood en Sobieski waren veraf de interessantste rollen die de kindertijd wel af en toe boven doen halen. De volwassenen acteren allemaal best aardig, maar waren uiteindelijk niet heel interssant. Van het verhaal rondom Duvall bijvoorbeeld zie je al vanaf ver aankomen dat dit wel Amerikaans zou worden.
Qua drama hakt het er af en toe goed in en raakt het toch vaak wel de goede snoer hier en daar. Af en toe raakte het me namelijk echt, maar uiteindelijk is het soms net iets te lomp en soms net iets te voorspelbaar om echt goed te zijn. Dat de astronauten bijvoorbeeld toch de grote komeet weten tr vernietigen was bijvoorbeeld te voorspellen.
Wat wel ongetwijfeld de kers op de taart is is de slotfase. Fijn dat ze er toch voor gekozen hebben om de komeet in te laten slaan waardoor karakters plots toch verlorene gaan en niet in het einde als helden gehuldigd worden. Daarbij raakt het af en toe ook opnieuw de goede dramasnaar.
Qua drama is het dus af en toe goed. Het duurt allemaal niet veel tr lang voor een rameonfilm en er zit een pakkend tempo in. Toch wel 1 van de betere die ik heb gezien in het genre.
Helaas viel deze me best wel tegen. De vergelijking met 'Armageddon' wordt vaak terecht gemaakt, al zijn de verschillen ook erg zichtbaar. Waar 'Armageddon' het moet hebben van de actie en special effects is hier de keuze gemaakt om het op het emotionele aspect en persoonlijk drama te gooien. Centraal staat hoe mensen reageren wanneer ze beseffen dat het einde nabij is.
Probleem van deze film is dat het veel te veel zijwegen bewandeld waardoor alles wel heel cliché aanvoelt en dat er van enige diepgang in de karakters geen plaats is. Als je als maker besluit om een film te maken waar de karakters centraal staan, zorg dan ook voor enige uitdieping zodat je als kijker kunt meeleven, hoe het uiteindelijk ook afloopt. Helaas lag geen enkel karakter me na aan het hart zodra de inslag daar is, dus wie er ook dood gingen, het deed me weinig.
Gemiste kans wat mij betreft, kleine onvoldoende.
En dan alle dwaasheid rond die komeet waar ik een hele bladzij mee zou kunnen vullen. Zo'n ding beweegt zich aan 40 km per seconde voort wordt gezegd, maar het lijkt geen enkel probleem om er na een kort ruimtetripje te landen (hoewel de komeet op dat moment nog een maand verwijderd is van de aarde) en wat rond te gaan wandelen om er nucleaire bommen te droppen. Blijkbaar duurt de terugreis wat langer, maar het lukt het ruimteteam om nog net voor aankomst op aarde de grote komeet te doen ontploffen! Dus ze hebben het object nog eens ingehaald ook. Sterk! Filmkriebel zegt : de makers van dit prul kregen wellicht een inslag op hun kop.