Deep Impact (1998)

Dit is eigenlijk een ietwat melodramatische film met teveel personages, die te weinig aandacht krijgen, en tal van domme momentjes, maar in vergelijking met de zelfverkozen lompheid van Michael Bay zijn Armageddon vind ik deze film een verademing, al was het maar omdat Deep Impact zich voor de verandering eens meer op de mensen dan het spektakel focust.

Wat betreft de actie schiet de film wel wat tekort, maar de special effects vond ik nog reuze meevallen voor een film uit die tijd. Hoewel het alweer een jaar of vier geleden is dat ik Armageddon zag vond ik de effecten daar meer gedateerd overkomen, misschien ook omdat niets gek genoeg is in die film. Wat Deep Impact uiteindelijk net dat beetje extra geeft is het einde, waarin voor de verandering eens niet heel de wereld wordt gered maar er toch op een positieve noot wordt geëindigd. 3.5*.

Meevaller.

Eind jaren 1990-product en genregenoot van actiespektakels van wisselend niveau als Volcano, Twister en Armageddon. Ook van Deep Impact had ik weinig andere verwachtingen dan typische Amerikaanse bombast, maar dat valt behoorlijk mee. De titel heeft het niet enkel over de komeet, maar dus ook over de impact op de mensheid.

Meevaller daarbij is dat de typische hysterie beperkt blijft. De film doet behoorlijk volwassen aan, ook als het gaat over de rollen van bijvoorbeeld zo'n Elijah Wood en Leelee Sobieski. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de film vrij is van onnodig drama. Integendeel, de film kent z'n saaie momenten en dat is volledig door dat soort scènes. Onder meer de aanloop duurt daardoor nodeloos lang.

Spectaculair is het dus niet echt, behalve dan de finale. Onvermijdelijk krijg je dan gedateerde CGI te zien, maar de manier waarop men de inslag in beeld brengt is verrassend genoeg gestript van overdreven drama en hysterie. Het maakt het nog geen topper, maar ik vind dit zonder twijfel beter dan een Armageddon of Volcano.

3

Nog nooit gezien zo meende ik, of vond ik het zo matig dat ik het gewoon vergeten ben? Sommige dingen kwamen me namelijk wel een beetje bekend voor. Anyway, in een tijd dat Armageddon ook op tv was en die ook klaar staat voor een herkijk, was het wel tijd om deze dan ook eens te zien, en vooraf was dit een film die ik serieuzer en hoger aansloeg als Armageddon.

Rodel en achterklap is waar de film in die zin mee opent en de Story-afdeling van de krant komt zowaar iets groots op het spoor. Iets waar wij al soort van op de hoogte waren, daarmee is het ook een raadsel waar dat ongeluk in het begin voor nodig is, het is niet dat dit script technisch iets toevoegt behalve dat de speciale effecten afdeling een auto mag laten exploderen, maar afijn...E.L.E. staat dus te gebeuren, een Extinction Level Event in iets beter te begrijpen taal. Aardig is nog op zijn minst hoe Jenny de scoop heeft in die zin en er bij betrokken wordt in de persconferentie.

Maar dat is het dan ook wel, want vervolgens ontaardt de film in een warboel waar ik het gevoel bij krijg dat de filmmakers niet helemaal wisten welke kant ze nu eigenlijk op wilden en vervolgens maar van alles wat mee nemen. Een reporter die het plots van onderzoeksjournalist naar anchorwoman schopt, een president met lastige keuzes en mededelingen, Biedermann als de gewone jongen in de straat, tot daar kan het allemaal en was er wel van te maken geweest. Maar helaas moeten ze toch op één of andere wijze wedijveren met Armageddon want Deep Impact heeft ook een stel stoere astronauten met een onmogelijk missie. Tja, kennelijk verwachte ik teveel van deze film en kan deze dat niet dragen want alles wat ik ongeveer verwacht had van Deep Impact gaat met de missie op de asteroïde overboord. Wat een ongelofelijke onzin, en verder ga ik daar niet op in, om de wanhoopsdaad/ontknoping simpelweg kolder te vinden. Een weldoordacht plan slaagt niet en de wanhoopsdaad opeens wel...? Hoe dan...?

En naarmate het einde nadert begint Deep Impact steeds meer te irriteren ondanks de behoorlijke cast, de mooie Tea Leonie en Leelee Sobieskie en de behoorlijke beelden van vernietiging op het einde ten spijt. Laura Innes is een ergernis, net als in ER en dat zal nooit veranderen. Dat gesprek tussen Jenny en het hoofd FBI en de president vind plaats in een keuken, waarom daar? Dat valt me wel vaker op in films, van die gesprekken met hoge mensen die dan op zo'n plek moet plaats vinden. Zo gezegd de toon die ik serieuzer verwacht had wordt door de film zelf ondermijnd, had hier een psychologisch drama van gemaakt over de keuzes en loting voor de schuilbunker. Dan had je heel wat meer gehad dan dit allegaartje. Tenslotte Wood op zoek naar Sobieskie die door de straten struint die nog maar amper verlaten zijn door de paniekerende bevolking en er nu al uit zien als het gemiddelde post apocalyptische slagveld met huisvuil en bladeren op de straten. Jezus...wat slecht! Wat voor dwaas bedenkt dat?

Deep Impact begint nog redelijk en krijgt het eerste half uur het voordeel van de twijfel. Toch stort de film daarna als een kaartenhuis in elkaar en blijkt toch gewoon een hele matige film te zijn. Ik heb nu al zin in Armageddon die toch echt wel een klasse beter is omdat de film zich niet beter voor wil doen dan hij is in tegenstelling tot deze quasi serieuze onzin.

Deep Impact was voor mij een langdradige rampenfilm die nogal op het sentiment wil werken. Bij mij werkte het niet.