
Gräns (2018)
Alternatieve titels: Border | Grænse
Zweden / Denemarken
Fantasy / Romantiek
110 minuten
geregisseerd door Ali Abbasi
met Eva Melander, Eero Milonoff en Viktor Åkerblom
Douaneofficier Tina staat bekend om haar buitengewone reukvermogen. Het is bijna alsof ze het schuldgevoel van iemand kan opsnuiven als die iets verbergt. Maar wanneer Vore, een verdacht uitziende man, langs haar heen loopt, worden haar vaardigheden voor het eerst uitgedaagd. Tina merkt dat Vore iets verbergt dat ze niet kan identificeren. Naarmate Tina een speciale band met Vore ontwikkelt en zijn ware identiteit ontdekt, realiseert ze zich ook de waarheid over zichzelf. Tina hoort, net als Vore, niet op deze wereld. Haar hele bestaan is één grote leugen geweest en nu moet ze kiezen: de leugen blijven leven of de angstaanjagende onthullingen omarmen.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=Hf1k60H_SQM
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Kort samengevat: Zeker niet slecht dit filmpje maar toch ook weer niet direct mijn ding. De volgende keer zie ik toch weer liever aantrekkelijke mensen.
3.0

De poster schept daarnaast een bepaald verwachtingspatroon qua looks van de film die wat mij betreft ook niet waargemaakt wordt. Maar okay, een film over lelijkerds moet er ook gewoon lelijk uit zien denk ik.
Maar okay, een film over lelijkerds moet er ook gewoon lelijk uit zien denk ik.
Vervang 'lelijke mensen' voor moslims, donkere mensen, etc - en je bent precies bij de kern van dit verhaal, wat jullie dus blijkbaar volledig gemist hebben.
Vervang 'lelijke mensen' voor moslims, donkere mensen, etc - en je bent precies bij de kern van dit verhaal, wat jullie dus blijkbaar volledig gemist hebben.
Dat heb ik niet gemist, kwam het van te voren al tegen op moviemeter, maar dat maakt de film voor mij niet beter.
Ik vond het tijdens de film al, mocht het zo bedoelt zijn, een wat potsierlijke poging tot metafoor, als het al zo bedoelt is (heb je daadwerkelijk gelezen dat de maker dit er mee wil zeggen?) . Dus het maakt voor mij geen verschil.
Bron: NRC
Het is zo te lezen dus helemaal geen metafoor voor moslims of andere buitenlanders. Als het al een metafoor is dan eerder voor buitenbeentjes. Maar ik zie het al, de regisseur heet Ali dus gaat het over moslims.

Nee dat niet, was m'n eigen interpretatie, werd gewoon getriggerd door de comments van mensen die liever geen 'lelijkerds' zien op het scherm.
Nee dat niet, was m'n eigen interpretatie, werd gewoon getriggerd door de comments van mensen die liever geen 'lelijkerds' zien op het scherm.
Het is dus ook gewoon niet zo dat het over moslims gaat, maar je gaat wel gelijk de wijsneus uithangen en mensen vertellen dat ze de kern van de film missen omdat JIJ denkt dat het wel over moslims gaat?
Je interpretatie dat ik geen lelijkerds op het scherm wil zien slaat al helemaal nergens op, dan zou ik toch niet naar deze film gaan? En bovendien zeg ik nergens dat ik geen lelijkerds wil zien.
Het is dus ook gewoon niet zo dat het over moslims gaat, maar je gaat wel gelijk de wijsneus uithangen en mensen vertellen dat ze de kern van de film missen omdat JIJ denkt dat het wel over moslims gaat?
Je interpretatie dat ik geen lelijkerds op het scherm wil zien slaat al helemaal nergens op, dan zou ik toch niet naar deze film gaan? En bovendien zeg ik nergens dat ik geen lelijkerds wil zien.
Dat over geen lelijkerds op het scherm willen zien gaat over 2 quotes boven je welke ik ook aanhaalde.
Het is meer dat voor mij de film nergens over 'lelijk' gaat, en dat ook iets is wat nergens op slaat om als kritiek te geven.
Je mist het nog steeds een beetje, in de quote van NRC die je aanhaalt staat zo ongeveer precies wat ik zeg maar dan met lieve woorden als 'buitenbeentjes'.
Het gaat hoofdzakelijk over in- of exclusiviteit, ergens bij mogen horen of niet, tot een bepaalde groep behoren of niet. En als je dat marginaliseert door het een 'film over lelijkerds' te noemen dan heb je idd in mijn ogen het belangrijkste gemist

Dat over geen lelijkerds op het scherm willen zien gaat over 2 quotes boven je welke ik ook aanhaalde.
Het is meer dat voor mij de film nergens over 'lelijk' gaat, en dat ook iets is wat nergens op slaat om als kritiek te geven.
Je mist het nog steeds een beetje, in de quote van NRC die je aanhaalt staat zo ongeveer precies wat ik zeg maar dan met lieve woorden als 'buitenbeentjes'.
Het gaat hoofdzakelijk over in- of exclusiviteit, ergens bij mogen horen of niet, tot een bepaalde groep behoren of niet. En als je dat marginaliseert door het een 'film over lelijkerds' te noemen dan heb je idd in mijn ogen het belangrijkste gemist

Eén van die quotes is van mij, dus daar reageer ik op. Het is natuurlijk volslagen onzin om te stellen dat ik geen lelijkerds wil zien, dan ga ik wel naar eender welke film in de bios en niet naar deze.
In die quote staat juist het tegenovergestelde van wat jij beweert.
Heeft dus niks met jouw kern (het gaat over moslims/buitenlanders) te maken. Moslims buitenbeentjes noemen is wat mij betreft ook niet realistisch, ik ken zat moslims die gewoon midden in de maatschappij staan, allesbehalve buitenbeentjes zijn. In jouw wereld staan alle moslims schijnbaar aan de zijlijn en buiten de maatschappij als hele rare wezens.
Je haalt één zin uit zijn verband en maakt er van dat ik het film vind die alleen over lelijkerds gaat?
Dat is alweer een foute interpretatie.
Het is m.i. geen meesterwerk maar wel een heel aardige film die het qua verhaal vooral moet hebben van een paar verrassende plotwendingen die de puzzelstukjes in elkaar plaatsen, zoals die door Vore gaandeweg aan Tina worden onthuld. Het verhaal lijkt net iets te simpel om een volle speelfilm te vullen en plaatst je in ieder geval niet op het puntje van je stoel, maar de film is fantasievol en zit goed in elkaar (alleen is wat ongeloofwaardig c.q. onverklaard dat Vore met handboeien om in zee gaat maar dat blijkbaar wel overleeft om later Tina hun baby te kunnen sturen).
De analogie met racisme en immigratie lijkt onvermijdelijk, maar dat is inherent aan het onderwerp: ook als je een paar Neanderthalers rond zou laten lopen ontkom je niet aan de vragen als welk mensenras superieur is en of de Neanderthaler wel goed wordt behandeld door ons. Het racisme-thema stoorde mij niet omdat de film in dat opzicht niet propagandistisch is maar de genuanceerde werkelijkheid laat zien: sommige ‘anderen’ zijn inderdaad (begrijpelijk) wraakzuchtig en 'slecht' maar er zijn ook goede ‘anderen’ die met ons strijden tegen de slechten (als je links bent: het glas is half vol) c.q. sommige ‘anderen’ zijn goed maar er zijn ook slechte ‘anderen’ die de ergste misdaden plegen terwijl ze zich superieur voelen (als je rechts bent: het glas is half leeg). De titel van de film lijkt daar ook mee te spelen: worden er grenzen overschreden als er verschillende soorten bijeenkomen of als je niet opkomt voor je eigen soort of als je wraak neemt voor wat ze jouw soort hebben aangedaan? Wat dat betreft is de douane waar Tina werkt natuurlijk ook een metafoor. En op een metaniveau mixt de film mythologie en actualiteit en zo'n beetje alle genres zoals fantasy, romantiek en misdaadthriller zodat ook in die zin alle grenzen worden overschreden.
Een leuke andere analogie of twist is het actuele thema van de genderfluïditeit en identiteit: Tina is een vrouw met mannelijke geslachtdelen en Vore is een man met vrouwelijke geslachtdelen. Er wordt geopperd dat dit een chromosoomafwijking is, die in onze tijd wellicht een X in het paspoort zou rechtvaardigen, en bij de mens zijn deze interseksuele wezens geloof ik vaak onvruchtbaar, maar de twist in de film is dat ze wel vruchtbaar zijn (er is geen chromosoomafwijking) maar uiteraard niet bij seks tussen verschillende soorten (hetgeen weer die grensoverschrijding is). Dat Tina en Vore niet duidelijk man of vrouw maar ‘anders’ zijn maakt ze ook voor een deel ‘lelijk’ maar dat is dan weer dat racisme (zoals we ook geneigd zijn de andere rassen lelijk te vinden).
Het is wel een prestatie om als scenarioschrijver twee maal te scoren. John Ajvide Lindqvist, de Zweeds Stephen King, liet eerder zijn debuutroman verfilmen: Låt den Rätte Komma In (2008). Met Gräns scoort hij op Cannes.
Vertwijfeld zitten kijken
Wat ik er van vond? Ik heb van begin tot eind vol vertwijfeling zitten kijken. Ik werd getipt door de KINO Rotterdam website: "lees het plot niet!" en deed dat dan ook niet. Lang twijfelde ik aan de waardering voor deze "zeer eigenaardige poppenkast".
Aanvankelijk deed het me denken aan de bizar komische kantjes van films als De Grønne Slagtere (2003) : het masker van Tina, het gesnuif, het moment dat de chip uit die man zijn mond wordt gehaald, de eigenaardige vriend van Tina , maar het ging die kant niet op. Het bleef wel vreemd en soms steeds eigenaardiger: de bevalling en de afwisseling van gevoelig naar beangstigend beestachtig en schokkend deed me denken aan de eveneens mega vreemde film As Boas Maneiras (2017) en eigenaardig maar vooral diep triest. Al met al maakt deze trieste film dus een flinke indruk mede dankzij de natuur close-ups en het mysterieuze, dreigende geluid bij de beelden. Enorm knap hoe de trollenfolklore hier wordt vertaald naar een hedendaags verhaal.
Naweeën
Uiteraard zijn de vergelijkingen die De filosoof maakt natuurlijk spannende. Ik zoek er niet veel achter en blijf slechts geboeid door het trieste gevoel dat de film geeft. De vergelijking met hedendaagse problematieken worden eigenlijk alleen getriggerd door de titel en de "douane". Wat mij boeit is de vraag of de verschillende elementen die "Reva" kenmerken ook werkelijk allen terug komen in de (oude) folkloristische verhalen over trollen. Ik heb er een paar kunnen vinden: het goede ruiken, de bliksem, de bossen, de problematische verhouding met de mens, maar níet het van de mens afwijkende geslacht, al worden trollen wel in één adem genoemd met euneuchen en is het baby wisselen ook bekend van deze wezens... Klik deze BRON (spoileralert) over deze Scandinavische folklore | Historianet.nl
Het is knap hoe regisseur Ali Abbasi in Gräns allerlei genres weet te mixen en naar zijn hand weet te zetten, zonder dat het een potsierlijke janboel wordt. De film is gebaseerd op een verhaal van John Ajvide Lindqvist, maar bij de bewerking ervan heeft Abbasi vernuftig allerlei ingrediënten toegevoegd, waarmee Gräns elementen van onder andere fantasy, horror, coming of age en misdaad/detective in zich draagt, zonder dat de basis (Scandinavische folklore) verloren is gegaan. Gräns is daarbij zowel een liefdes- als horrorsprookje ineen en weet de kijker lange tijd op het verkeerde been te zetten (mij althans wel). Sommige scenes in Gräns voelden ongemakkelijk en maakten dat ik de neiging voelde om weg te kijken. Tegelijk werd ik door het uiterlijk van Tina en Vore 'betoverd' en werd mijn aandacht steeds naar het scherm getrokken. De voyeuristische neiging van de mens, zeg maar, om naar alles te kijken wat afwijkt. In die zin weet Abbasi ook te confronteren (hoe verdraagzaam ben je eigenlijk?, hoe kijk je aan tegen mensen die anders zijn dan jij en die tot een minderheid behoren?).
Lof, tot slot, voor Eva Melander en Eero Milonoff, die een topprestatie leveren onder de bijzonder vernuftig geconstrueerde grimage. Een bijzondere film die ik niet snel zal vergeten.
Dit is een bijzondere en knap geacteerde film over erkenning en herkenning van je eigen identiteit in een
aparte maar zeer geslaagde film.
4 sterren.
Mee eens. Heel knap dat een fantasyfiguur in een realistisch drama opduikt en je dat fantasyfiguur beschouwt als mens. De identiteitscrisis waarmee Tina worstelt lijkt me het centrale thema te zijn. Er zijn vele interpretaties mogelijk en ze zullen allen waar zijn.
4*
Geweldig.
De meest bijzondere film van 2019.
Lukt niet met al die sociale december verplichtingen
