
Atomic Blonde (2017)
Duitsland / Zweden / Verenigde Staten / Hongarije
Actie / Thriller
115 minuten
geregisseerd door David Leitch
met Charlize Theron, James McAvoy en John Goodman
1989, Berlijn. Vlak voor de val van de Berlijnse muur wordt een MI6-agent dood aangetroffen. Op zak had hij waardevolle informatie: een lijst met alle namen en details van Amerikaanse, Engelse, Russische en Franse spionnen. De lijst is echter verdwenen. Lorraine Broughton, een doorgewinterde spionne zonder banden met Berlijn, wordt er door de MI6 op uit gestuurd om de lijst te vinden en zowel haarzelf als de wereldwijde geheime diensten te beschermen.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=p0Oq9CBPZOI
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Wat een heerlijke film. Alles wat ik in een film zoek, van dit genre, zat erin. Na het voetbal zijn nu ook de dames ons de baas in het betere vecht en smijt werk. Leuk verhaal geweldige knok scenes en zo af een toe leuke humor. Ja, van zo eentje wil ik er elke week wel 1 zien. En beginnen met Bowie en eindigen met Bowie is ook lekkah. Maar de rest mocht er ook wezen. o.a. Depeche Mode, Re-Flex, The Clash, After the Fire, Nena, Public Enemy en New Order. Een feest van herkenning uit de 80's.
Helemaal mee eens!!!! vooral de muziek
En beginnen met Bowie en eindigen met Bowie is ook lekkah.
[Nit-picking modus] Under Pressure vind ik meer een Queen nummer dan een David Bowie nummer, al dan niet door de geniale basslijn die door Deacon is gecomponeerd en de uithalen van Mercury, die vocaal Bowie compleet wegblaast. Ik vind Bowie eigenlijk een beetje een oppervlakkige stem hebben zonder variatie en toonhoogtes (in het nummer)

Maar het zal vast door het recente overlijden komen dat men hier alleen Bowie noemt. [/nit-picking modus]
Maar de film ziet er wel fraai uit. Soms met mooie kleuren en vooral een lekkere soundtrack. Je kan de 80s kleuren met liedjes als Self Control zoals is gedaan in Vice City, of je gaat voor de Europese kant met New Wave zoals in deze Atomic Blonde. En dat werkt voor de sfeer uitstekend. Theron is aardig maar iets te koud waardoor de film ook nergens beklijft, McAvoy is altijd fijn en Boutello is gewoon woest aantrekkelijk. En dan is het fijn haar eens zonder drie kilo make-up op te zien (en in een heftige scène met Theron). Beste moment is die éne scène die in één shot gefilmd lijkt (ongetwijfeld niet): visueel knap gedaan en ook gewoon lekker hard en rauw. Maar vervolgens komt er nog een hele bak aan onnodige scènes langs. 3,0*.
Zoals wel vaker de laatste tijd ben ik ook deze Atomic Blonde zonder al te veel voorkennis ingegaan. En dat is zeker het eerste uur wederom een meevaller gebleken. De balans tussen komedie en geweld is perfect in evenwicht en het verhaaltje gaat gezwind verder. Maar ergens in het midden van de film begint het geswitch tussen heden en verleden de vaart uit de film te halen. Men tracht te scoren door de plot hip uit te wikkelen, alsof het opeens moeilijk mag/ moet worden om te volgen. Geen idee waarom, de film herstelt er zich niet van en dooft langzaamaan uit.
Dat gezegd zijnde: Charlize Theron is een perfecte casting voor dit soort over-the-top dames. James McAvoy mag zich ook behoorlijk uitleven en doet dat met verve. Het is niet direct het duo dat ik voor mij zie, maar ze doen het beiden uitstekend.
Audiovisueel is de film wel over de ganse lijn genieten geblazen. Het grauwe Berlijn anno 1989 in combinatie met neon, graffiti, punkers en een flink potje geweld is een fantastische mix. De soundtrack zit boordevol herkenbare new wave, waarbij vooral in het begin uitstekend gebruik van gemaakt wordt. Met ook nog geweld zoals het van mij altijd wel getoond mag worden lijkt regisseur David Leitch punten te scoren. Totdat hij zich verslikt in zijn vertelwijze. Spijtig.
3
Zeker beter dan Jhon wick maar dan jhon wick 2 weer niet.
Jhon wick??? Sorry hoor.... maar iemand zoals mij die al jaren de naam John draagt wordt er steeds gek van dat veel mensen de moeite niet nemen om ook maar enig energie te steken in het goed schrijven van de naam. Zelfs mijn collegae schijnen er moeite mee te hebben. Toch weet iedereen wat de naam van het kind is van dat kleine voetballertje die een tijdje een soap mocht uitvoeren in Turkije. Gek...........
4 letters, 4x4x4x4= 2816, 2816-1= 2815 manieren om het fout te schrijven. Waar zal ik beginnen.
Er bestaan wel Jhon's.
My badd.
Edit:
4 letters, 4x4x4x4= 2816, 2816-2= 2814 manieren om het fout te schrijven. Waar zal ik beginnen.
THX voor de oplettendheid.
Jhon wick??? Sorry hoor.... maar iemand zoals mij die al jaren de naam John draagt wordt er steeds gek van dat veel mensen de moeite niet nemen om ook maar enig energie te steken in het goed schrijven van de naam. Zelfs mijn collegae schijnen er moeite mee te hebben. Toch weet iedereen wat de naam van het kind is van dat kleine voetballertje die een tijdje een soap mocht uitvoeren in Turkije. Gek...........
4 letters, 4x4x4x4= 2816, 2816-1= 2815 manieren om het fout te schrijven. Waar zal ik beginnen.
Kan je deze film vergelijken met John Wik ja?
Nee. Beide hebben hun stijl mee (al verschilt die wel), maar JW schiet iedereen met speels gemak dood. Theron heeft het zwaarder.
Kan je deze film vergelijken met John Wik ja?
En AB heeft Sofia Boutella. John Wick niet.
Nee. Beide hebben hun stijl mee (al verschilt die wel), maar JW schiet iedereen met speels gemak dood. Theron heeft het zwaarder.
Jammer dat mijn grap niet goed over kwam

Tja, ik twijfelde wel, maar je had nog geen stem staan dus gokte erop dat je serieus was. My bad.
Ik zal me stil houden omdat je het lief vraagt. Groeten Jhon.
Enige plus die ik aan deze film kan geven is het gebruikte single-point camerastandpunt voor de actiescènes. Je krijgt het gevoel dat de actie in een keer is geschoten, welke bijdraagt aan de kijkbaarheid. De sterkte is hier ook gelijk de zwakte van de film: actie die op deze manier wordt geschoten moet overtuigend zijn, omdat als het niet overtuigend is dit direct zichtbaar is voor de kijker vanwege het 1 camera standpunt. Dit is hier dus vaak het geval. Duidelijk goed ingestudeerde choreografie voor de gevechten waar echte souplesse in ontbreekt. Elke slag of stoot wordt nauwkeurig getimed, zodat de tegenstander de tijd heeft om te reageren en zijn/haar ingestudeerde vechtvolgorde kan uitvoeren. Qua martial arts choreografie kan men nog veel leren van o.a. de aziatische meesters.
Een ander minpunt is de gebruikte muziek. Leuk dat er oude klassiekers a la Nena, Bowie, Queen, etc. gebruikt worden voor de sfeervorming, maar wat de toegevoegde waarde hiervan is ontgaat mij even.
De film klinkt hierdoor (voor mij in ieder geval) erg gedateerd en onorigineel in de oren. Als dit wat de makers voor 'oren' hadden, dan is het ze goed gelukt...
Met pakweg een stuk of acht andere filmgangers in een IMAX zaal zitten is uiteraard relaxed en luxe, maar zegt genoeg over de populariteit van deze film in negatieve zin. De film mist mijns inziens iets, een flow, die je bij een vergelijkbare film als John Wick wel had. Wekt deze film toch nog een beetje jouw interesse, pak dan de gewone versie en niet de IMAX versie. Want wat er IMAX aan deze film is ontgaat mij eveneens...
Deze film ligt in de lijn van films als Wanted en Nikita.
Ik ben altijd wel te vinden voor een actiefilm met een mooie dame, die haar mannetje staat, in de hoofdrol en Charlize Theron is sowieso geen straf om naar te kijken.
Film begint erg rommelig en het duurt dan ook een tijd voordat ie op gang komt.
De manier van vertellen helpt daarbij ook niet erg, gezien het feit dat eigenlijk de hele film één grote flashback is, maar er telkens in de film weer terug wordt geswitcht naar het heden, waarbij we Theron het verhaal zien vertellen aan haar meerderen. Dit heeft als gevolg dat je keer op keer het verhaal weer terug wordt uit getrokken en dat is funest voor de vaart en spanning.
Tweede helft van de film is duidelijk beter, want wordt met meer vaart, actie en spektakel gevuld en gaat je bijna er van overtuigen naar een goede film te hebben gekeken, maar het kan toch het trage ietwat langdradige eerste deel niet geheel doen vergeten.
Theron kickt ass en ziet er wederom fantastisch en sexy uit, maar weet bovendien te overtuigen tijdens de vele sterke gevechtscènes.
James McAvoy is eigenlijk altijd goed en heeft zich ook nu weer in zijn rol vastgebeten.
Verder nog wat bekende koppen in bijrollen, die het geheel afmaken.
Lekkere jaren '80 muziek in de soundtrack, vaak nummers, die ik destijds helemaal niet zo geweldig vond, maar in deze film op de één of andere manier onder de beelden sterk werken.
Geen klassieker, maar over het geheel genomen wel redelijk vermakelijk.
Een zes, ofwel 3 sterren.
Heerlijk harde knokscenes.
Verhaal soms warrig.
Halverwege de film de bios uitgelopen. Saai, saai en saai...
That's the spirit!