Terror on the prairie is duidelijk geen Little house on the prairie. Aan het begin van de film zien we een zeer gewelddadige bende (heerlijke schurken overigens) die een man aan het scalperen is. De toon is gezet. Het verloop van de film is aardig, maar niet heel bijzonder al is de aanleiding pas duidelijk op het eind. Zodoende toch nog een kleine kwinkslag in deze western. Acteurs spelen best aardig al valt de vader (lees wat soft) uit de toon. De zeer rondborstige moeder met zoon doen het goed. Er is veel gelet op details en ik moet zeggen dat de hele film er wel goed uit ziet. Plaatjes zijn mooi geschoten geluid (wind) is voldoende aanwezig. Zodoende wordt er een aardig sfeertje gecreëerd zonder uit de toon te schieten naar boven of naar beneden. Deze western is dan ook gemiddeld. Verveeld niet ook al zitten er wat dode momenten in. Minder vond ik ook zoals ik hierboven lees dat er wel erg vaak wordt misgeschoten. Het lijken wel de kermisgeweertjes waar ze mee schieten. Overigens het laden van de kogels ziet er goed uit. Op het eind schiet de film een beetje uit de band als de zwaar gewonde moeder ineens een tweede leven heeft naar buiten loopt en niemand die haar neerschiet. Niet bepaald geloofwaardig. Maar goed al met al kan ik wel leven met deze film.
Based on true events. Wanneer dit altijd staat aan het begin van een film vraag ik mij altijd af wat erbij is verzonnen. Helemaal vreemd is dat op het eind van The Stranger helemaal niets wordt vermeld over de afloop. Mij is duidelijk dat het jongetje inderdaad is vermoord maar of het hele onderzoek zo heeft plaatsgevonden vraag ik mij af. Kon het in ieder geval niet terugvinden.
Maar de broeierige film is wel knap gemaakt. Prima beeld en vooral geluid met een uitstekende soundtrack. Wie blind in deze film stapt zal de film heel anders beleven dan met enige voorkennis. En met die voorkennis was het nog lastig. Het ging toch over ...zoiets maar wees gerust het zal zijn plek krijgen. Wel opvallend vond ik zijn volledige bekentenis tot aan de plaats delict toe Vond ik wat ongeloofwaardig. Niettemin vond ik het een prima film.
Tar zouden we bijna Star kunnen noemen. Star van starheid. Een vooruitstrevende dirigent die in alles macht uitstraalt. Iets vragen is eigenlijk gewoon doen en opvolgen. In die zin is deze film geheel geslaagd. Dat geldt ook voor de sublieme rol van Cate Blanchet die mij ook altijd wel kan bekoren. Haar macht(s)(misbruik) loopt dan ook nog door in haar gezin. Haar geliefde die duidelijk het vrouwtje" is daar een mooi voorbeeld van. Alleen het lieve kind vormt een uitzondering en krijgt alle liefde die een kind zou moeten verwachten. Wat mij meer stoorde waren de veel te lang uitgerekte scenes zoals dat belachelijke lange interview in het begin. Dan denk ik waar zit ik nu naar te kijken. Daarna loopt de film voor mij wat beter en krijgen we een kijkje in haar leven. Haar angstmomenten worden wellicht gegeven door haar eigen machtspositie. Zo van elke vijand kan om de hoek staan. Het ziet er soms dan ook surrealistisch uit. Misschien toch een droom of toch niet. Ik denk dat er toch veel droommomenten in de film zaten. We zien de aanklager trouwens niet in beeld. Was denk ik ook niet nodig, want ze pleegde zelfmoord. Toch had ik wel meer spanning willen zien. Zoiets als in The Black Swan. Dat zien we helaas niet. Tar zit bovendien vol met technische woorden die een leek niet zal begrijpen. Normaal gesproken heb ik de telefoon klaar om de vertaling paraat te hebben, maar dit vakjargon is lastig te begrijpen als je het wereldje niet kent. Ook vreemd was de Duitse taal tussendoor. Dit werd namelijk niet atlijd vertaald. Erg jammer.
Naar het eind toe wordt de film ook nog eens steeds vreemder en weten we soms ook niet waar ze zit. Enige logica ontbreekt. Ze zit ineens in Azie (op de vlucht?) of was de knock down ala Will Smith een droom? Naar het eind toe kun je erop wachten dat de film abrupt eindigt. Dat doet het dan ook. Punt.
