Geboortedag Frank Sinatra (1915): Hier zijn vijf best beoordeelde films

Vandaag, precies 108 jaar geleden, werd in de stad Hoboken de Amerikaanse acteur en zanger Frank Sinatra geboren. Naast zijn indrukwekkende muzikale carrière, speelde Sinatra ook in verschillende films. Zijn eerste filmrol was in 1943 in de musical Higher and Higher. Hierna volgden rollen in films zoals From Here to Eternity, waarvoor hij een Academy Award won voor Beste Bijrol, en The Manchurian Candidate. Sinatra was ook bekend om zijn rol als detective Tony Rome in de gelijknamige film. In totaal speelde hij in meer dan zestig films, waaronder enkele klassiekers van Hollywood. Op 14 mei 1998 overleed hij op 82-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval. Hier, in nagedachtenis, zijn vijf best beoordeelde films.  

3.76 (85)

Advise & Consent (1962)

Robert Leffingwell wordt door de president van de Verenigde Staten voorgedragen als nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. In de Senaat, die over de voordracht moet beslissen, spelen voor- en tegenstanders van de president hun machtsspel. Een oude conservatieve senator brengt de kandidaat in het nauw met verwijzing naar diens vroege communistische sympathieën. Terwijl de president zich steeds meer zorgen maakt, heeft een slinkse poging van voorstanders om de nominatie te redden dramatische gevolgen.

Geregisseerd door: Otto Preminger
Met onder meer: Henry Fonda, Charles Laughton en Don Murray

Robert Leffingwell wordt door de president van de Verenigde Staten voorgedragen als nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. In de Senaat, die over de voordracht moet beslissen, spelen voor- en tegenstanders van de president hun machtsspel. Een oude conservatieve senator brengt de kandidaat in het nauw met verwijzing naar diens vroege communistische sympathieën. Terwijl de president zich steeds meer zorgen maakt, heeft een slinkse poging van voorstanders om de nominatie te redden dramatische gevolgen.

Uitstekende film waarin een door de president voorgedragen minister van buza wordt beticht van communisme. Een politieke film met een verhaal vol politieke intriges en spelletjes. Sterke dialogen en monologen. Misschien wat aan de droge kant, maar de film heeft na ruim 50 jaar niks aan kracht ingeboet. Ook zeker een sterke cast waarbij dit de laatste rol Charles Laughton was. - scorsese

3.57 (378)

The Manchurian Candidate (1962)

Nadat Raymond Shaw (Laurence Harvey) als held terugkeert van de Koreaanse Oorlog, kunnen de andere leden van zijn peleton zich eigenlijk niet herinneren wat hij nou gedaan heeft voor zijn onderscheiding. Twee van de soldaten krijgen terugkerende nachtmerries, en één van hen besluit Raymond's huidige bezigheden te gaan onderzoeken. Welke geheimen worden er door de overheid en het leger achtergehouden?

Geregisseerd door: John Frankenheimer
Met onder meer: Frank Sinatra, Laurence Harvey en Angela Lansbury

Nadat Raymond Shaw (Laurence Harvey) als held terugkeert van de Koreaanse Oorlog, kunnen de andere leden van zijn peleton zich eigenlijk niet herinneren wat hij nou gedaan heeft voor zijn onderscheiding. Twee van de soldaten krijgen terugkerende nachtmerries, en één van hen besluit Raymond's huidige bezigheden te gaan onderzoeken. Welke geheimen worden er door de overheid en het leger achtergehouden?

Tijdens de Koude Oorlog schoten uit angst voor de communistische dreiging de samenzwerings- en spionageverhalen als paddenstoelen uit de grond. Veel van die verhalen hebben met elkaar gemeen dat ze je intelligentie nogal op de proef stellen. Zo ook in deze film, waarin de vijand een wel heel erg ver gezochte methode heeft ontwikkeld om mensen, in dit geval oud Korea-strijders, te manipuleren. Van dat gebrek aan geloofwaardigheid heb ik gedurende heel de film last gehad, bij deze herziening nog meer dan bij mijn eerste kijkbeurt heel lang geleden. Dat laat onverlet dat John Frankenheimer best een spannende spionagethriller in elkaar heeft gezet met Frank Sintra en Laurence Harvey in hoofdrollen, waarop op zich weinig aan te merken valt. Maar toch… - Bbarbie

3.53 (332)

From Here to Eternity (1953)

Na zijn aankomst op de legerbasis op Hawaï raakt soldaat Robert Prewitt in problemen met zijn collega's en zijn commandant als hij niet voor het compagnie-team wil boxen. Hij raakt bevriend met soldaat Maggio en wordt verliefd op Alma Burke. Tegelijkertijd wordt zijn directe meerdere, Milton Warden, verliefd op Karen Holmes, de vrouw van de commandant. Dan, op 7 december 1941, valt Japan Pearl Harbor aan.

Geregisseerd door: Fred Zinnemann
Met onder meer: Burt Lancaster, Montgomery Clift en Deborah Kerr

Na zijn aankomst op de legerbasis op Hawaï raakt soldaat Robert Prewitt in problemen met zijn collega's en zijn commandant als hij niet voor het compagnie-team wil boxen. Hij raakt bevriend met soldaat Maggio en wordt verliefd op Alma Burke. Tegelijkertijd wordt zijn directe meerdere, Milton Warden, verliefd op Karen Holmes, de vrouw van de commandant. Dan, op 7 december 1941, valt Japan Pearl Harbor aan.

Alles aan From Here to Eternity is klassiek. De immer aanwezige muziek, de lange shots, de smachtende liefde, de snedige uitspraken. En hoewel de scènes die de kijkers in 1953 'gewaagd' moeten gevonden hebben (de legendarische kus in de golven, de bordeelbezoeken) nu niet meer echt gewaagd overkomen (het lijkt wel alsof er in de bordelen niet veel meer gebeurt dan knuffelen en kussen), staat het verhaal nog steeds als een huis. De personages komen tot leven: je leeft mee met Prewitt (de fantastische Montgomery Clift - ik heb er weer een stijlicoon bij) en hoe hij al dat machtsmisbruik verbijt, met zijn tragikomische, drankverslaafde makker, met zijn geliefde die ondanks haar dubieuze beroep droomt van een 'proper' leven, met Warden en de prachtige, oersterke vrouw van Holmes. De verhaallijnen beklijven tot het wondermooie einde. Een klassieker zoals ze zouden moeten zijn - J. Clouseau

3.47 (310)

Von Ryan's Express (1965)

Ryan, een Amerikaanse kolonel, wordt neergeschoten en belandt in een gevangenenkamp in Italië. Hier is hij de hoogste in rang. Zijn gespeelde gewilligheid om zich aan alle kampregels te houden, geeft hem al gauw de bijnaam Von Ryan. In werkelijkheid volgen de gevangenen hem in zijn plan om te ontsnappen uit het kamp die zal leiden naar de vrijheid.

Geregisseerd door: Mark Robson
Met onder meer: Frank Sinatra, Trevor Howard en James Brolin

Ryan, een Amerikaanse kolonel, wordt neergeschoten en belandt in een gevangenenkamp in Italië. Hier is hij de hoogste in rang. Zijn gespeelde gewilligheid om zich aan alle kampregels te houden, geeft hem al gauw de bijnaam Von Ryan. In werkelijkheid volgen de gevangenen hem in zijn plan om te ontsnappen uit het kamp die zal leiden naar de vrijheid.

Vermakelijke maar pretentieloze Tweede Wereldoorlog-film. Waar vooral de stereotype personages langs komen Amerikaanse piloot Ryan (Frank Sinatra) neemt de leiding over stijve koppige Britse krijgsgevangenen. Italianen zijn niet al te slim en willen eigenlijk niet vechten, Duitsers zijn achterbakse (Gestapo) of gezichtsloze soldaten die gemakkelijk neergeschoten kunnen worden. Een neit al te moeilijke film die via een ontsnapping zich verplaatst naar een wilde treinrit vol gevaren Een treinreis van Italië naar het neutrale Zwitserland. De film bezit goede effecten en voor die tijd- aardig nauwkeurige uniformen en voertuigen. Desondanks is het verder géén historisch accurate prent. Het is een film die boven alles een Hollywood avonturen-actiefilm is! Wat te drinken, een bakje chips of popcorn en een plezierige wegkijker. - joolstein

3.46 (146)

The Man with the Golden Arm (1955)

Na zes maanden gedwongen afkicken in de gevangenis van een drugsverslaving, keert Frankie Machine terug naar zijn oude wijk in Chicago, waar zijn gehandicapte vrouw, Zosh, smachtend op hem wacht. Hij is vastbesloten zijn oude leven voorgoed vaarwel te zeggen en droomt van een muzikale carrière als drummer bij een orkest. Maar al snel komt hij weer in contact met zijn oude 'makkers'.

Geregisseerd door: Otto Preminger
Met onder meer: Frank Sinatra, Eleanor Parker en Kim Novak

Na zes maanden gedwongen afkicken in de gevangenis van een drugsverslaving, keert Frankie Machine terug naar zijn oude wijk in Chicago, waar zijn gehandicapte vrouw, Zosh, smachtend op hem wacht. Hij is vastbesloten zijn oude leven voorgoed vaarwel te zeggen en droomt van een muzikale carrière als drummer bij een orkest. Maar al snel komt hij weer in contact met zijn oude 'makkers'.

Wanneer Otto Preminger naast een uitmuntende Frank Sinatra twee échte actrices had gezet in plaats van de etalagepoppen Parker en Novak, dan was dit naar mijn gevoel een heel mooie, pakkende film geworden. Door het zeer matig acteren van de dames, die beiden een cruciale rol vervullen in het verhaal, ontstijgt de film nu amper de middelmaat. Dat is toch wel jammer, want voor de jaren ’50 is het best een gedurfd verhaal. Het goeddeels tegenvallende acteerwerk verhindert evenwel dat de film een blijvende indruk maakt. - Bbarbie