Wanneer hun vader overlijdt, zijn vier broers en zussen gedwongen om naar hun ouderlijke huis terug te keren voor een 'sjivve', een Joods gebruik waarbij de familie na een begrafenis zeven dagen lang samen in één huis woont om te rouwen. En dat is een lastige opgave voor de familie, want ze hebben in geen tien jaar een dag samen doorgebracht.
Dacht dat het weer zo'n flauwe sex grappen film dacht te worden, maar dat viel sterk mee. Verhaal liep goed en emoties en problemen waren goed in kaart gebracht.
(...) Dacht dat het weer zo'n flauwe sex grappen film dacht te worden, maar dat viel sterk mee. (...)
De hoeveelheid aan seksgrappen viel inderdaad mee, maar ik vond er wel een aantal veel te flauwe scenes in zitten. Bijvoorbeeld wanneer ze per ongeluk de babyfoon aan hebben laten staan en heel de huiskamer kan meeluisteren hoe die ene broer seks heeft met z'n vrouw of de scene dat ze wiet roken in de synagoge. Ik hou er bij komedie/drama films toch altijd van als de humor wat subtieler is. Verder was deze film vaak ook gewoon vreselijk voorspelbaar. Desalniettemin een vermakelijke film die lekker wegkeek, dus scoort ie wel een voldoende.
Ik heb de film na ongeveer de helft afgezet. Zowel mijn vriendin als ikzelf vonden het gewoonweg niet grappig of ergens boeiends heen leiden. Natuurlijk kan ik hem niet raten zo, maar voor zover ik kan zien wordt hij danig overgewaardeerd.
Beetje simpel, braaf en gewoontjes bij momenten. Van een cast als deze verwacht je misschien toch iets meer, maar Levy houdt het allemaal erg keurig. Niet teveel humor, het drama wordt luchtig genoeg gehouden en de romatische voetnootjes doen er niet zoveel toe.
2xDriver op twee dagen, toch een opvallende acteur. Weet niet of hij echt veel meer kan dan elke keer dezelfde rol op zich nemen, maar het gaat hem wel aardig af. Fey en Bateman doen het naar behoren maar kunnen beter, de rest van de cast viel wat tegen.
Er zijn een aantal scenes die er lichtelijk uitspringen, maar de film kabbelt vooral op eenzelfde tempo voort. Er zitten geregeld pogingen in tot wat scherpe randjes, maar die missen eigenlijk altijd doel. Daarvoor is, ondanks al het drama, het sfeertje gewoon wat te gemoedelijk en vriendelijk.
Op zich een zonnig filmpje met niet-zo-zonnige personages die na de familiebijeenkomst hun leven toch weer wat zonniger tegemoet zien. Middelmaat, maar niet vervelend.
Een amusante, melancholieke, beschouwende en roerende zogenaamde feelgood film, die naar het einde meer serieus werd, met een scenario met (hilarische) humor, een iets te luchtige ondertoon en een aantal sentimentele kitschscènes. De regisseur zette de personages in het middelpunt, de cast opereerde uitstekend en mocht best schrandere dialogen uitspreken.
In vergelijking met de omschrijving blijven de familierelaties eigenlijk wat onderbelicht, op het tweede plan achter de persoonlijke shit van Bateman. Het geheel is ook nogal onderkoeld, melancholiek en wat afstandelijk haast. Af en toe wel grappig maar jammer genoeg toch weer de kennelijk onvermijdelijke poep- en plasgrappen. Op zich wel een aardig feelgood-achtig gedoetje zo, maar een paar echt scherpe randjes hadden het wel een stuk leuker en onthoudbaarder gemaakt.
Leuke film waarin elk familielid van het huis een kruis heeft maar hier redelijk luchtig mee omgaat. Zware onderwerpen worden afgewisseld met flauwe humor waardoor het prettig wegkijken is. Erg van genoten!
Een memorabele cast en een interessant script en toch krijgt Shawn Levy het met deze ingrediënten niet voor mekaar er ook maar iets zinnigs van te maken. De personages en hun verhalen zijn flagrant onderontwikkeld en de humor is afstompend. Het kabbelt allemaal nietszeggend naar het einde toe en het intrigerend onderwerp over de disfunctionele familie slaat op een enkel front aan.
Volwassen zijn is maar lastig, he?....Dat toont deze film ook maar weer eens aan:)....Waar zijn de tijden waarin we ''onze'' gedachten even kunnen stoppen, door te voetballen met vriendjes- in mijn geval;)
Leuke film waarin vele ingrediënten in verweven zijn, namelijk: humor, drama, en emotie... want terug denken aan een bepaalde tijd, is altijd emotioneel, aangezien die tijd nooit meer terug komt
Meer een Horror liefhebber, maar deze ging er ook wel in;)...Klasse!
Familieperikelen bieden altijd een goede voedingsbodem voor drama en humor; in dit luchtige maar onderhoudende tragikomische niemendalletje is het niet anders. Oké, van een regisseur als Shawn Levy hoeven we geen diepgang te verwachten, maar de prima cast tilt het geheel met gemak boven de grijze middelmaat uit. Die paar scherpe randjes die aanwezig zijn in het script zijn ook aangenaam. Jason Bateman is prima in de hoofdrol en verder vallen vooral Jane Fonda en Adam Driver in positieve zin op.
Prima familiefilm die nergens over de top gaat waardoor het allemaal wel vrij realistisch blijft. Dan met name op het gebied van de onderlinge relaties. Bepaalde dingen uit de film waren voor mij herkenbaar. Daarnaast zorgt de humor voor luchtigheid en maakt dit alles een fijne film.
Matige film over een gezin dat bij zeven dagen bij elkaar komt om te rouwen om hun overleden vader. Een vrij clichématige familiefilm met clichématige personages. Qua toon valt het wat tussen wal en schip, niet grappig of dramatisch genoeg. Eigenlijk allemaal al eens eerder en beter gezien. De cast met aardig wat bekende namen doet niets verkeerd.
Boner is a man of God now. I see Mom's new tits are present and accounted for
Dit was gewoon een vermakelijke komedie...
Het verhaal is gewoon in orde en de gehele cast is op zijn plek en zorgen dan ook voor genoeg komische momenten waardoor de film leuk blijft om naar te kijken...
Het zoveelste exemplaar in een reeks over de top komedies over disfunctionele families (de Fockers, Millers, Stones enz.). De film kent een handvol leuke scènes en dialogen, maar over het algemeen komt het te geforceerd, te gemaakt over. Dat een actrice als Jane Fonda in haar nadagen tot dit niveau is afgezakt, vind ik best pijnlijk.
De acteurs doen zeker wel hun best om er wat van te maken maar uiteindelijk vroeg ik me na afloop af
wat ik nou te weten ben gekomen over henzelf .
Uiteindelijkging het verhaal alleen maar over dat de ene onvolwassen was en geen relatie kan vasthouden en de anderen kampen ook allemaal met relatieperrikelen .
Tussendoor maken ze dan ook af en toe nog ruzie met mekaar en dat was het dan .
Hier was toch wel wat beters van te maken en alsjeblieft zonder die eeuwige relatiemoraal .
Matig. Misschien moet je wel een Amerikaan zijn om dit wel erg serieuze, vrijwel humorloos en vaak pessimistisch melodrama te waarderen. Want voor mij als nuchtere Nederlander is dit verhaal over een familie vol met neuroten die regelmatig vijf minuten nadat ze vechtend over straat rollen, al weer gelukzalig in elkaars armen vallen niet goed te bevatten. Ik werd vooral zenuwachtig van deze verzameling idioten. Op den duur heel vermoeiend om naar te kijken, deze vol met zelfbeklag zittende familie. Nee, dan kijk ik tien keer liever naar een doorsnee Woody Allen film die dit soort typetjes met de juiste dosis zelfspot en wat relativeringsvermogen weet neer te zetten. Acteurs zijn hier derhalve ook ondermaats of weinig opvallend. Bateman in de centrale hoofdrol speelt erg eendimensionaal en gaat al snel vervelen. Oma Fonda(redelijke botox) verdient iets beters dan op het slot van haar carrière een ongeloofwaardige lesbienne te moeten neerzetten, maar qua acteertalent steekt ze er ook nu nog ver bovenuit. De rest van de cast rent en fladdert(Driver) vaak schreeuwend en zonder nuancering door het beeld. Goedbedoeld allemaal, maar toch een beetje mislukt.
“It's hard to see people from your past when your present is so cataclysmically screwed up, you know.”
“Welcome to my world.”
Prima film over een disfunctionele familie. Er zijn al veel films over dit onderwerp gemaakt, maar daar is natuurlijk ook een goede reden voor. Het is soms over the top en absurd, maar het komt uiteindelijk allemaal voort uit realistische en herkenbare situaties. En met een aantal sterke acteurs en een combinatie van (vreemde) humor, over the top situaties en wat dramatische momenten zorgt het ervoor dat This Is Where I Leave You een fijne en vermakelijke films is.