- Home
- Films
- Due Occhi Diabolici
- Filtered
Genre: Horror / Thriller
Speelduur: 121 minuten
Alternatieve titel: Two Evil Eyes
Oorsprong:
Italië / Verenigde Staten
Geregisseerd door: Dario Argento en George A. Romero
Met onder meer: Adrienne Barbeau, Harvey Keitel en Ramy Zada
IMDb beoordeling: 6,1 (8.094)
Gesproken taal: Engels
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Due Occhi Diabolici
"When I Wake You... You'll Be Dead."
Two Evil Eyes bevat twee films, gebaseerd op verhalen van Edgar Allen Poe. Het eerste verhaal, 'The Facts in the Case of Mr. Valdemar' (van George A. Romero), gaat over Jessica Valdemar en haar minnaar, die Jessica's zieke en oude echtgenoot hypnotiseren om na zijn dood zijn geld te krijgen. Het tweede verhaal, 'The Black Cat' (van Dario Argento) gaat over fotograaf Roderick Usher, die gek wordt van de kat van zijn vriendin Annabel en besluit de kat te gebruiken voor foto's in zijn nieuwe boek. Maar dan ontdekt zijn vriendin wat er met haar kat is gebeurd.
Externe links
Acteurs en actrices
Jessica Valdemar
Roderick Usher
Dr. Robert Hoffman
Steven Pike
Annabel
Ernest Valdemar
Det. Legrand
Gloria Pym
Mr. Pym
Eleonora
Video's en trailers
Reviews & comments
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Stijlvolle Argento meets zombielegende Romero. Twee grootmeesters slaan de handen in mekaar in Two Evil Eyes, wat oorspronkelijk een vierdelige anthologie moest worden met Craven en Carpenter er nog bij. Helaas is het bij twee delen gebleven. Overkoepelend zijn er de effecten van Tom Savini die nog maar eens laat zien dat hij de onbetwiste autoriteit is op het vlak van bloederige make-up en gore.
The Facts in the Case of Mr. Valdemar: Sfeervol verhaal dat oldschool horror verenigt met een gezonde dosis moraal. De vertelstructuur en de inhoud doen wat denken aan de verfilmde DC-Comics in Creepshow. Bij momenten lekker goor, nergens echt spannend, maar mooi gedoseerd en inhoudelijk oerdegelijk.
The Black Cat: Een zwarte kat maakt een arrogante misdaadfotograaf het leven zuur... Leuke soundtrack nog, maar voor de rest als Argento-film vrij onherkenbaar. De gekende stijlkenmerken ontbreken en dat is een beetje een gemis. Dit tweede deel is niet zozeer slecht, want het kent ook z'n sterke momenten, maar het verwachtingspatroon dat je op voorhand hebt wordt nooit volledig waargemaakt.
Conclusie: wisselend in kwaliteit zoals dat bij de meeste anthologieën met grote regisseurs het geval is. Op zich interessant kijkvoer allemaal, maar écht klassiekermateriaal zit er nooit in.
Chainsaw
-
- 8580 berichten
- 3418 stemmen
Een amusant tweeluik waarin Romero en Argento, twee grote namen in de wereld van de horrorfilm, hun stempel goed op hun eigen product hebben kunnen drukken. Jammer inderdaad dat het vierluik met Craven en Carpenter uiteindelijk niet doorging, maar aan de andere kant hebben we er toch nog twee aardig vermakelijke horrorverhalen van een uur voor teruggekregen.
Het verhaal van Romero is bijzonder rustig opgebouwd en lijkt vooral de nadruk op drama en karakterontwikkeling te leggen. Zeker niet vervelend, maar het had wel ietsjes meer tempo mogen hebben. Tegen het einde gaat Romero een beetje los en samen met Savini weet hij er een horrorwaardig slot aan te geven. Filmpje deed mij net als Halcyon qua vertelstijl, inhoud en looks denken aan Romero's Creepshow uit 1982.
In Argento's verhaal gaat het allemaal een stuk sneller en er gebeuren veel dingen in dat kleine uurtje. Keitel speelt een prima hoofdrol en ook hier is het werk van Tom Savini (tevens te zien in een klein rolletje) weer uitstekend voor elkaar. Argento's verhaal springt hier en daar echter behoorlijk van de hak op de tak. Maar over het algemeen wist dit segment, net als die van Romero, prima te boeien.
Tja, in een toplijst van meest geslaagde horrorfilms zullen we The Black Cat en The Facts in the Case of Mr. Valdemar nooit tegenkomen, maar fans van het genre, en zeker van de twee bovengenoemde heren, zullen zich er waarschijnlijk prima mee weten te vermaken. Sure, beide hebben veel beter werk afgeleverd, maar als hapklaar tussendoortje is Two Evil Eyes helemaal zo slecht nog niet.
Ruim 3 sterren.
jordandejong
-
- 4546 berichten
- 1327 stemmen
George A. Romero en Dario Argento. Twee namen waar je toch wel wat van mag verwachten. Het eerste verhaal was nou niet echt Romero stijl. Ik had liever iets meer gore gehad dan het saaie verhaaltje. Het eerste verhaaltje kon me dan ook niet veel boeien en was een lange zit pm door te komen ondanks de korte speelduur.
een 2,0 voor het eerste verhaaltje.
Dan het tweede verhaal.
Deze was erg sfeervol en Harvey Keitel deed het erg goed.
Muziek was in deze ook wel erg sfeervol.
Deze was dus wel goed met sterke momenten.
Ik dan ook liever het verhaal van Argento had ik dan ook liever wat langer uitgewerkt gezien en dan het eerste verhaal weggelaten.
Een 3,5 voor het tweede verhaal.
TinkerTex
-
- 312 berichten
- 312 stemmen
Romero's deel is best aardig te noemen. Het is geen hoogvlieger, maar kent enkele fraaie effecten. Meer spanning was wel leuk geweest. Argento's bijdrage is meer de moeite waard, bevat meer spanning en is bij vlagen best griezelig. Keitel zet zoals altijd weer een goede rol neer.
Qua opzet doet het aan als een voorloper op de recente serie Masters of Horror. Grappig genoeg bevat deze ook een aflevering over de zwarte kat. Net als bij de horrorserie zijn Two Evil Eyes geen klassiekers, maar best aardig te noemen.
Nitrouz
-
- 433 berichten
- 232 stemmen
The Facts in the Case of Mr. Valdemar:
Film komt een beetje langzaam op gang, de personages worden uitgebreid voorgesteld en het acteerwerk is meer dan prima.
Helaas is het nogal saai, het is totaal niet spannend, en ook ietwat voorspelbaar. Het is nogal sfeerloos en grijs. Het leek ook nogal lang te duren, terwijl het dat niet was.
2*
Straks maar is het filmpje van Dario kijken.
Lennert
-
- 2388 berichten
- 1395 stemmen
Net als het geval was bij Creepshow en Cat's Eye mag ik die films waarbij men meerdere horrorverhalen in het product stopt graag zien. Helemaal deze keer: Romero en Argento (laatste eindelijk eens met een compleet Amerikaanse cast, ik trek die halve Italiaanse casts nooit goed) met hulp van Tom Savini, gebaseerd op de werken van Edgar Allen Poe! Wat kan daar nu mis mee gaan?
Het eerste verhaal The Facts In The Case Of Mr. Valdemar vond ik persoonlijk qua verhaal en sfeer het beste. Goed acteerwerk en een fijn luguber sfeertje zorgen voor een fijne opening. Jammer dat de film de mist in gaat met het matige uitwerking van de grote plotwending: die Others zien er uitzonderlijk teleurstellend uit met hun strakke witte pakjes, waardoor een groot gedeelte van de sfeer op het einde verloren gaat. Desalniettemin intrigeert dit verhaal het meeste van de twee.
In het geval van The Black Cat moet ik toegeven dat ik de positieve feedback over Keitel's acteerwerk nog niet helemaal begrijp, want zo sterk vond ik hem absoluut niet. Niet slecht, maar die afgang naar waanzin had veel duidelijker weergegeven kunnen worden. Qua gore viel hier wel een stuk meer te genieten dan het geval was in het eerste verhaal en ook de zwarte kat is een eng mormel (ik ben dol op katten en heb ook een zwarte kat, maar als hij zich zo zou gedragen als in de film, dan had ik hem waarschijnlijk ook al lang naar een asiel gebracht). Qua regie is Argento's werk ook beduidend beter dan dat van Romero.
Alles bij elkaar vind ik het alsnog moeilijk om een verhaal echt boven het ander te zetten, al was The Black Cat hoogstwaarschijnlijk de winnaar geweest als men het verhaal wat minder had afgeraffeld, terwijl The Facts In The Case Of Mr. Valdemar heel veel profijt had gehad van betere creature effects. Alsnog een erg sfeervol product.
Perry Meer
-
- 265 berichten
- 286 stemmen
1990? ik dacht eerder aan 1970! dit tweeluik is traag, verouderd en heeft weinig met E.A Poe te maken uit nostalgie kan het leuk zijn om te kijken, maar voor de spanning of het puntje op de stoel
is er echt niet bij, ja een paar leuke scenes zijn er zowel in de eerste als tweede film maar de gemiddelde horrorliefhebber komt bedrogen uit
2 sterretjes
neo
-
- 15405 berichten
- 9542 stemmen
Het klinkt op papier prachtig om grote iconen van het horrorgenre te verenigen voor een filmproject. Helaas, of wellicht ook maar goed, bleef het bij hen twee en kregen Wes Craven en John Carpenter niet de kans om hun segment te regisseren. Gezien het feit dat ze alle gebaseerd zouden zijn op korte verhalen van Edgard Allen Poe, zou de tijd per segment waarschijnlijk op zo'n 30 minuten per stuk uitkomen. Met slechts twee regisseurs is die speelduur aanzienelijk opgevoerd, wat de uitwerking ten goede zou kunnen komen.
Het segment van Romero is, met bovenstaande positieve gedachten in het achterhoofd, enorm matig. Het concept van het oorspronkelijke verhaal is onnodig veranderd, uitgerekt en kent geen greintje spanning. Ook is het onbegrijpelijk waarom er twee totaal kleurloze karakters op de voorgrond staan en er een (onnodig) moraal in verwerkt is. Slaapverwekkend. (1.5 sterren)
Daarentegen is het segment van Dario Argento van een behoorlijk hoog niveau. Niet alleen is dit segment wel spannend, maar kent het ook een broeierige sfeer en flink tempo. Harvey Keitel schittert in een van zijn betere rollen. Jammer genoeg is de film op visueel vlak wat kleurloos in vergelijking met veel ander werk van zijn hand. Dit segment had meer speelduur verdiend. (4 sterren)
Beiden segmenten blinken uit in de meer dan uitstekende muziek van Pino Donaggio en de prachtige creatieve uitingen van Tom Savini. Gemiddeld gezien komt Due Occhi Diabolici nog net aan een voldoende door het goede deel van Argento.
Tonypulp
-
- 21231 berichten
- 4608 stemmen
Oef! De meesters aan 't werk. Zowel op de regie stoel als achter de schermen. Savini is onovertroffen. Alleen dat einde van Argento's 'The Black Cat' is al onvergetelijk. Harvey Keitel speelt ook fantastisch. Ondanks het uitblijven van z'n typerende stijl is het een erg fijn uitgewerkt verhaaltje waarin de nodige druk op het hoofdpersonage goed voelbaar is gemaakt.
Romero is echter aan de winnende hand met een stijlvol zombie segment. Jammer dat hij dit toch op een gegeven moment in z'n carrière los heeft gelaten. Geweldige soundtrack met een scherpe cast. Bij tijd en wijle zelfs behoorlijk creepy. Qua concept zowel op papier als in de uitwerking simpelweg treffend.
Alweer een sterke keuze in de reeks van Mr. Horror.
FillumGek
-
- 8987 berichten
- 3131 stemmen
Beide segmenten scoren meer dan voldoende waarbij het filmpje van Argento als beste er uit komt. Romero koos er voor om weer een film over zombies te maken, maar dit keer met een originele insteek. Het samenspel tussen Barbeau en Zada eiste echter de hoofdrol op en zorgde voor de meeste spanning. Boeiend om te zien hoe de twee met de uitzichtloze situatie omgingen.
De locatie is goed gekozen en deed me een heel klein beetje denken aan het eveneens sfeervolle Castle Freak; het voortdurend heen en weer geloop naar de kelder. De legendarische Savini heeft voor de special effects gezorgd waar uiteraard ook niks op aan te merken is. De geluidseffecten bij de moorden lieten wel te wensen over. Het slot is behoorlijk angstaanjagend, maar uiteindelijk een tikkie over de rand.
Argento gaat meer voor stijl. Niemand gelooft meer in zwarte katten die ongeluk brengen, maar er zijn ontelbaar veel verhalen over verteld. Dat weerhoudt de Italiaan echter niet om het nog maar eens te vertellen. In vergelijking met Barbeau en Zada zie je meteen dat Keitel een hele grote is. Zoals vaker acteert hij een door waanzin gedreven gek met verve. De druk neemt alsmaar toe, te merken aan de hoeveelheid mensen die naar het huis belde en aan de voordeur stonden. Ik werd er op een gegeven moment een beetje melig van.
Het gemartel van de katten is soms akelig, maar uiteraard zijn er geen dieren echt gewond geraakt. Geweldige soundtrack ook. En wederom is het Savini die met zijn kunstwerk een onvergetelijk goor einde verzorgd.
baspls
-
- 4118 berichten
- 1673 stemmen
Een samenwerking tussen de twee Horror-meesters Dario Argento en George A. Romero kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan.
In dit tweeluik eigentijdse Edgar Allan Poe-verhalen spelen o.a. Harvey Keitel, Adrienne Barbeau, Ramy Zada en Tom Atkins (Halloween 3, The Fog). Het eerste verhaal The Facts in the Case of Mr. Valdemar is een sfeervol verhaal over wraak vanuit het graf. Het speelt zich af in een mooi klassiek huis en is op een degelijke manier uitgevoerd. Ook de zombie van Tom Savini ziet er weer goed uit, in een achter-de-schermen video laten ze zien hoe ze het 'bevroren effect' hebben gemaakt. De stijl deed me een beetje denken aan Creepshow, maar dan niet meer comicbook-achtig.
Het tweede verhaal The Black Cat is waarschijnlijk het meest verfilmde Poe-verhaal, ik heb er hier nog een van Lucio Fulci en een van Stuart Gordon liggen. Toch is deze versie van Argento zeker de moeite waard. Wat minder sfeervol als het vorige segment, maar toch wel veel beter. Harvey Keitel speelt bijzonder goed als de misdaad-fotograaf (hij had best een hele film lang door kunnen gaan). Ook zit dit segment vol met verwijzingen naar andere Poe-verhalen en is het spannend.
Dit is al de zoveelste film van Argento met katten en ook hier vind ik het weer moeilijk om aan te zien hoe een kat wordt gemolesteerd. Gelukkig zag je al wel dat Keitel eigenlijk niet zo lomp met de kat was als moet lijken en hoewel de kat veel boze geluiden maakt lijkt het er eerder op dat hij honger heeft. Tom Savini heeft zelfs een animatronic moeten maken van de kat omdat hij niet boos wou kijken. Achteraf kwam trouwens ook nog de melding dat er geen katten zijn mishandelt of gedood tijdens de productie van deze film.
Dario Argento startte het project met de bedoeling met 4 horror-regisseurs samen een film te maken. John Carpenter en Wes Craven wilde helaas niet meedoen. Toen Argento tijdens de productie het idee kreeg om een tv-serie te maken, met iedere film geregisseerd door een andere regisseur vond Romero dat wat teveel van het goede, dus bleef het bij deze film. Dat idee is later in Masters of Horror gebruikt (daar deed Carpenter dan wel weer aan mee).
Beide segmenten zijn erg mooi opgenomen, aan het begin zitten ook schitterende beelden van Poe's standbeeld (de cinematograaf Peter Reniers heeft later dan ook aan Breaking Bad gewerkt). Alleen jammer dat de film niet in widescreen is, zoals we gewend zijn van Argento. De muziek van Pino Donaggio (Brian De Palma's vaste componist) was ook erg goed. Het eerste segment heeft een wat meer klassieke soundtrack, waar de tweede een heerlijk Italiaanse soundtrack heeft met 80s synthesizer-klanken. De special effects en gore zijn echt top en verder is alles ook nog typisch 80s. Heb het idee dat dit een van de laatste goede Argento's gaat blijken.
Alles bij elkaar een zeer geslaagd tweeluik dat het zeker waard is om te bekijken, al is het al om het acteerwerk van Harvey Keitel en de effecten. Ook mooie Italiaanse poster trouwens.
Roger Thornhill
-
- 5579 berichten
- 2201 stemmen
Tja... het eerste verhaal is best aardig, vooral dankzij de sterke intens-nerveuze rol van Adrienne Barbeau en het goede tegenspel van Ramy Zada als haar minnaar, en met ook lekkere opnames van de levende doden, of dode levenden – in ieder geval de twee gehypnotiseerde ondoden. Het tweede segment belooft veel, met in het begin al flink wat bloed en onsmakelijke verminkingen en bovendien een prima Harvey Keitel, maar de plot wil maar niet echt spannend, sfeervol of luguber worden, en de muziek die me op het einde steeds aan Bernard Herrmanns score voor Psycho deed denken hielp ook niet echt. Al met al heeft dit tweeluik gewoon de uitstraling en de "feel" van zo'n ouderwetse griezel-"teleplay", zij het dan met iets meer "gore", maar dat is te weinig om hier iets echt goeds van te maken, en voor een bioscooprelease lijkt mij dit ook voor 1990 al veel te tam.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10189 stemmen
Redelijke film die twee verhalen vertelt van Edgar Allen Poe geregisseerd door twee verschillende regisseurs. Het eerste verhaal is wat eentonig en heeft niet al te veel te bieden. Het tweede verhaal is wel wat beter, ondanks dat het wat onsamenhangend is. Vooral visueel een stuk interessanter met mooi camerawerk en goeie make-up effecten. Een nipte 3.0 sterren als geheel.
Basto
-
- 10062 berichten
- 6817 stemmen
Ooit gezien op het Weekend of terror. Was toen niet onder de indruk.
Vandaag herzien dankzij de schitterende 4K uitgave van Blue Underground. Was weer niet onder de indruk van het eerste verhaal van Romero. Een regisseur die ik sowieso niet hoog heb zitten. Zijn Zombie trilogie kan ik zeker waarderen, maar vooral omdat die inhoudelijk sterk zijn. Visueel en qua sfeer valt er weinig bij hem te beleven.
Hoe anders is dat bij Argento’s bijdrage. Doe is sfeervol, visueel veel aantrekkelijker, maar ook wat betreft get verhaal veel leuker, vlotter en meer horror.
3* voor de eerste, 4* voor de tweede. 3,5 voor het geheel.
Lovelyboy
-
- 3085 berichten
- 2260 stemmen
Gisteren op de late avond nog even aan de griezel met deze Two Evil Eyes, en poeh...dat was wel even een prettige verrassing deze te vinden bij de kringloop vanwege de naam Dario Argento in deze tweeluik waar ik hoopte dat deze beter was dan de andere Argento duopack samen met Joe Dante. Maar dat bleek niet zo heel moeilijk hoewel Jennifer nog best te doen is.
De beide verhaallijnen zijn in principe redelijk simpel, waar de eerste een 'soon to be widow' betreft die haar erfenis probeert veilig te stellen met behulp van haar lover en voor een serieuze verrassing komt te staan, draait het tweede verhaal rond een sadistische fotograaf die van de regen in de drup raakt na het met de verkeerde kat aan de stok gekregen te hebben en daarbij een afloop die tot tevredenheid stelt, crash and burn motherfucker, doe even normaal tegen dieren en vooral katten. Sterk is de stijgende nervositeit in het eerste deel en daarmee iets dat goed door Adrienne Barbeau geacteerd wordt, waar het slechte geweten afstraalt, en kostelijk is toch wel de wraak vanuit het graf die eerst nog geschoven kan worden op fantasie in combinatie met schuldgevoel, maar het blijkt al snel dat er toch meer aan de hand is. Hoewel het in het begin even zoeken is ontwikkeld de film zich daarna toch snel en sterk met de sinister geluiden uit de kelder en uiteindelijke wraak op zowel Jessica alswel Robert die nog even iets verontrustender is net als de verhalen van Valdemart zelf.
Dan is de sadistische fotograaf Rod toch andere koek die in de zucht naar roem, en als kattenhater met losse handjes en een slechte dronk, de degens kruist met de verkeerde zwarte kat met steeds grotere gevolgen. Één kat overigens die ontzettend veel op mijn eigen lijkt en daarom best wel moeilijk om naar te kijken. Keitel acteert op zich goed en is onsympathiek zoals vaker met halverwege een behoorlijk WTF momentje met de nachtmerrie van Rod, iets dat vreemd aanvoelt, misschien niet helemaal op zijn plaats en qua toon en gevoel geen navolging krijgt. De ontknoping mag er dan wel weer zijn met het web dat zich langzaam sluit en de ontdekking in de muur. Duidelijk is dat de Argento niet bepaal zijn sterkste is maar ook verre van zijn slechtste. Ik vraag me af wat de namen Carpenter en Craven aan dit project hadden toe kunnen voegen dat nu als voldoende uitpakt, en vooral het eerste deel als beste, en best leuk voor een keer maar niet de top die ik gehoopt had. Leuk zijn daarnaast nog een muziek van Pino Donaggio en een kleine Cameo van Tom Savini de man die alle Gore en make up gecreëerd heeft. Zoals reeds gezegd, leuk voor een keer.
starbright boy (moderator films)
-
- 21290 berichten
- 4461 stemmen
Ik was in de veronderstelling dat deze film niet zo'n goede reputatie heeft, maar het Argento-deel is best sterk. Blijkbaar was het oorspronkelijke plan om vier grote namen in de horror (Romero, Argento, Craven, Carpenter) een omnibusfilm te laten maken met moderne bewerkingen van oude Edgar Allen Poe-verhalen. Craven en Carpenter haakten af en toen bleven alleen Romero en Argento over.
Romero,s verhaal maakt niet zoveel indruk. De uitvoering heeft iets TV-film achtigs. Het begin voelt als iets als Tales of the Unexpected en later komt de horror naar voren. Het wandelende gehypnotiseerde lijk is onbedoeld lollig. Maar het kijkt best vlot weg.
Argento is een stuk beter. Hij gebruikt het al vaak verfilmde The Black Cat als uitgangspunt en dat levert een dynamisch segment op waarbij soms hij vrij sober het verhaal vertelt en dan weer all out gaat met een sfeervolle scene en heel creatief camerawerk. Fijne muziek ook, vooral in dit deel werkt die goed. Geen eredivisie Argento, maar zeer de moeite.
Het Romero-deel verdient een kleine 2,5. het Argento deel een dikke 3.5. Samen dus 3 sterren.
Het laatste nieuws
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
'The Bear'-acteur Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Het publiek krijgt geen genoeg van HBO Max-parel 'Something the Lord Made': 'Ga deze zeker nog eens bekijken'
Bekijk ook
Malcolm X
Drama / Biografie, 1992
94 reacties
Glengarry Glen Ross
Drama / Misdaad, 1992
225 reacties
Milk
Biografie / Drama, 2008
306 reacties
L'Uccello dalle Piume di Cristallo
Mystery / Horror, 1970
70 reacties
The Last of the Mohicans
Historisch / Drama, 1992
202 reacties
...E tu Vivrai nel Terrore! L'Aldilà
Horror, 1981
259 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.