Genre: Komedie / Drama
Speelduur: 109 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Martin Scorsese
Met onder meer: Robert De Niro, Jerry Lewis en Sandra Bernhard
IMDb beoordeling: 7,8 (118.446)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 27 oktober 1983
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot The King of Comedy
"It's No Laughing Matter."
Komiek Rupert Pupkin koestert een grote droom: hij wil koste wat het kost een gastoptreden versieren in de talkshow van zijn idool Jerry Langford. Daarom probeert hij steeds in contact te komen met hem, doch de man wijst hem steevast af omdat hij niet in hem gelooft. Om zijn droom te verwezenlijken zal Pupkin echter tot het uiterste gaan. Samen met collega-fan Masha vat hij het plan op om Langford te ontvoeren en zo zijn zin te krijgen. Als losgeld eist Pupkin een optreden in Jerry's show.
Externe links
Acteurs en actrices
Rupert Pupkin
Jerry Langford
Rita Keane
Masha
Cathy Long
Bert Thomas
Jonno
Zichzelf
Band Leader
Receptionist
Video's en trailers
Reviews & comments
Goldenskull
-
- 24398 berichten
- 3030 stemmen
Beetje tegenvallend, het is allemaal veel te eentonig en buiten het laatste kwartier totaal niet interessant. Personage Masha had sowieso weggelaten moeten worden. Verder ook nauwelijks kunnen lachen. De Niro speelt wel redelijk, maar zoals ik eerder zei te eentonig. Net geen 2* waard.
1.5*
jumpstylemovie
-
- 6225 berichten
- 1221 stemmen
TvBode geeft hem 4*. Ik vind dat nogal overdreven. Ik vond het absoluut geen denderende film en ik kon ook niet erg lachen.
2,5*
stefan dias
-
- 2304 berichten
- 1319 stemmen
Het is dan ook geen pure komedie..
Het is helemaal geen komedie. Het is een griezelig fenomeen dat briljant wordt neergezet door Robert De Niro. Je krijgt er gewoon schrik van.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Volgens mij is het nog nooit eerder ergens gezegd, maar het komt een beetje op mij over alsof Taxi Driver, The King of Comedy en Raging Bull een soort officieuze trilogie vormen. Onbedoelt natuurlijk, maar toch. In heel het werk van Scorsese vind je soortgelijke thema's terug en een herkenbare stijl, maar de drie bovengenoemde samenwerkingen met De Niro lijken extra verbonden. In alledrie de films zitten we constant heel dicht op de huid van een soort sociopatische man, die op de een of andere manier op de rand van de afgrond lijkt te balanceren. Het zijn complexe karakterstudies die de hoofdpersoon op bijna akelig eerlijke wijze bekijken. Er wordt geen poging gewaagd om ze te transformeren tot sympathieke figuren, maar het zijn ook geen echte schurken. Travis Bickle, Jake LaMotta en Rupert Pupkin zijn duistere figuren in films die je waarschijnlijk niet zult waarderen als je je niet op enige manier herkend in deze personen. Voor zulke kijkers zijn het waarschijnlijk slechts gestoorde mannen. Dat zijn ze in zekere zin ook, maar Scorsese haalt er veel meer uit.
Laat ik voorop stellen dat ik totaal niet op één van deze drie heren lijk, maar soms komen er gedachten of handelingen van hun naar voren die doen denken aan eigenschappen van mezelf die ik zeker herken, maar meestal weet te onderdrukken of beter een plaats weet te geven dan de hoofdpersonen in Scorsese's werken. Dit geldt overigens wat minder voor LaMotta, waar ik zeer weinig in herken. In ieder geval zijn de drie heren extreme mannen die worstelen in een bepaald milieu omdat ze een aantal nare eigenschappen hebben die ze in tegenstelling tot de meeste mensen steeds tot uiting brengen, omdat ze niet beter weten, niet zozeer omdat ze slecht zijn. Een film als The Age of Innocence valt buiten deze boot omdat daar emoties niet geuit kunnen worden die eigenlijk wel positief zijn. Taxi Driver, Raging Bull en The King of Comedy zijn films die ik vooral ongemakkelijk vind om naar te kijken. Ergens schaam je je voor de hoofdpersonen, maar ze roepen toch een soort medelijden op. Ergens zijn ze te begrijpen, al zullen weinig mensen denk ik vrijwillig tijd met ze willen doorbrengen.
The King of Comedy is wel wat anders dan Taxi Driver en Raging Bull doordat het allemaal wat komischer aangezet is (al weet ik nog steeds niet of je dit werkelijk een komedie kan noemen), Pupkin iets meer een typetje is en het perspectief zo nu en dan verplaatst wordt naar het personage van Jerry Lewis. De film boet daardoor echter nauwelijks aan kracht in. Het grootste deel van de speelduur zat ik met plaatsvervangende schaamte te kijken naar Pupkin, een bijzonder onsympathiek, maar fascinerend karakter. Soms lijkt Scorsese hem uit te lachen, maar toch nooit helemaal. De pijn wordt toch overgebracht en er is iets bijzonder oncomfortabels aan de film. Dit had een rasechte komedie kunnen worden, over een man die op absurde wijze zijn faam najaagt. The King of Comedy is absurd, maar Scorsese laat duidelijk merken dat hij het toch zeker ook serieus meent.
Ik kon me meer met Lewis identificeren in deze film dan met De Niro, maar iedereen die wel eens over faam gedroomt heeft moet iets herkennen in de droomsequenties van Pupkin. Ik bedoel daarmee dus echt faam om faam, niet het streven naar een kunst. De reden waarom Pupkin mijn sympathie waarschijnlijk nooit won en waar een breuk in persoonlijke identificatie plaatsvond was omdat hij niet werkelijk iets gaf om het komedieberoep (al bleek hij uiteindelijk wel talent te hebben). Hij wilde echt alleen maar beroemd worden, op de kortst mogelijke manier. Zo nu en dan raakt hij echter een snaar die opvallend echt aanvoelt. In feite is deze film een lesje in nederigheid voor mensen die naar faam jagen. En in deze tijden van reality-tv kunnen we niet bepaald beweren dat The King of Comedy aan actualiteit heeft ingeboet. Integendeel, Pupkin zou nu zonder moeite op tv komen.
The King of Comedy is dan ook geen prettige film om naar te kijken, ondanks wat komische scènes en duidelijk meesterschap in de regie. Vandaar waarschijnlijk ook de lage score. Taxi Driver had wat dat betrefd nog het voordeel dat er een wat onschuldigere kant zat aan Bickle. Pupkin is gewoon compleet onaangenaam. Voor mij is dat niet echt een probleem, maar ik kan me voorstellen dat het sommigen afstoot. Verder is de film ook compleet cynisch, waar Taxi Driver meer droevig was, dus Pupkin valt precies in de toon.
Ik vond The King of Comedy dus een erg sterke film. Misschien Scorsese's beste na Taxi Driver. Het wordt vaak de meest ondergewaardeerde film aan de regisseur genoemd en dat klopt ook wel. De regie is zelden zo sterk geweest als hier, waar gewoon iedere scène zijn doel raakt en Scorsese ons meeneemt in de diepere lagen van zijn hoofdpersoon. Een parel, maar zeker niet voor iedereen.
4,5*
fappie
-
- 2688 berichten
- 2005 stemmen
Ik ben niet helemaal overtuigd, maar het was zeker geen slechte film. Goede rol van Robert Deniro.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5410 stemmen
Verhoogd, toch wel een leuke satire. Ik twijfel uberhaupt of ik het eerste stuk ooit wel heb gezien, aangezien ik me alleen de ontvoering herinner.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Een bij vlagen behoorlijk grappige film dit. Robert de Niro is behoorlijk goed op dreef als Rupert Pupkin, de man die enorm geobsedeerd is om als komiek op televisie te verschijnen.
Ik had vooraf vooral een komedie verwacht en hoewel de film zeker zijn grappige momenten kent, zit er ook zeker wel een serieuze boodschap door de film verweven. Pupkin is een grappig karakter, maar daarnaast ook best aandoenlijk en op een gegeven moment begon ik zelfs een beetje medelijden met hem te krijgen. Hij heeft in feite niets kwaads in de zin. Het enige wat hij dolgraag wil in op televisie verschijnen als komediant en om dat te bewerkstelligen gaat hij erg ver en is hij wat dat betreft ook een echte volhouder.
Naast een strakke regie kent de film aardige muziek. Verder zet Jerry lewis een sterke bijrol neer. Vooral de scènes waarin hij samen met de Niro speelt zijn van erg hoog niveau. De vrouwelijke bijrollen vond ik persoonlijk van een ietsje lager niveau. Sandra Bernhard is niet echt overtuigend en is soms zelfs een tikkeltje irritant.
Wel grappig is het om te constateren dat een film als deze nu behoorlijk actueel zou zijn, met al die talentenshows van tegenwoordig. Het lijkt haast wel of Scorsese een vooruitziende blik heeft gehad. Het laatste kwartier van de film is ook een mooie afsluiter en de afloop van de film kon ik wel waarderen. Uiteindelijk is het geen film die een onuitwisbare indruk op me heeft gemaakt, maar wel eentje die ik best kan waarderen.
3,5*
kuk
-
- 641 berichten
- 674 stemmen
Hmmm, smullen dit! Een veel luchtigere zit dan bijvoorbeeld Taxi Driver en alleen al daarom verbazen de relatief lage beoordelingen mij nogal. Anyway, een klein meesterwerkje dat ik binnenkort graag nog eens herzie. Het komische is namelijk vooral tragisch en dat maakt dit een prent met vele kanten.
AddictedToMovies
-
- 1780 berichten
- 0 stemmen
De reden waarom Pupkin mijn sympathie waarschijnlijk nooit won en waar een breuk in persoonlijke identificatie plaatsvond was omdat hij niet werkelijk iets gaf om het komedieberoep. 4,5*
Het is een tijdje geleden dat ik 'm gezien heb hoor, maar dit aspect kan ik me niet herinneren. Waaruit blijkt dat? Goede review verder.
(O, je bericht stamt al uit 2009 zie ik nu, beetje laat)
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Pover.
De film draait rond drie personages waarbij er geen enkele sympathieke tussenzit. Jerry is een kwal, Rupert is strontvervelend en die Masha was sowieso al het derde wiel aan de wagen. Dat hoeft verder geen slechte film op te leveren, maar de personages komen nergens verder dan doodse typetjes en het gemak waarmee alles verloopt in de film zorgt voor een hoop irritatie.
De film lijkt te gaan over idolatie, maar dat geldt eigenlijk enkel in Masha's geval, en zij is maar een aanhangseltje. Rupert gelooft gewoon in eigen kunnen en wil daarvoor erkend worden. Misschien dat het in showbizzland want visibeler is, maar dit fenomeen is eigen aan de meeste beroepen en heeft verder weinig met idolatie te maken, meer met erkenning.
De scenes in het landhuisje van Jerry waren ergerlijk, ook de uiteindelijke act van Rupert wist compleet niet te overtuigen (die lachband , ik kan geloven dat ze er geen beelden van een echt publiek bij hebben gemonteerd). Alleen daarom zou je al aannemen dat het einde weer een droom is, al lijkt Scorsese daar verder geen directe aanleiding voor te geven. De andere droomscenes zijn meteen herkenbaar en houden de film vooral op, want leuk zijn ze geeneen van allen.
Verder de typische pijnpunten van een Scorsese. Zowel qua soundtrack als visuele filmerij vind ik hem een waardeloos regisseur, ik denk niet dat ik na 10 films daar mijn mening nog veel over ga bijstellen, aangezien hij verder wel redelijk stijlvast is.
Wat een interessante film had kunnen zijn over het over lijken gaan voor erkenning, is een flauwe vertoning geworden die steunt op vreselijk irritante typetjes en een ongeloofwaardig plot. En bloedlelijk nog bovendien.
1.0*
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Oh, en iemand enig idee wat die korte Pickpocket focus te betekenen had? Gewoon een lolletje van Scorsese of had het verder iets met de film te maken?
goongumpa
-
- 3057 berichten
- 4063 stemmen
Taxi Driver is visueel heel rustig, weemoedig, duister, jazzy... Raging Bull is gefilmd in zwart-wit, met veel slow-motion, enorm intens gemonteerd en gefilmd tijdens de boksscènes. Heel fysiek, maar toch weer poëtisch. Goodfellas is dan weer redelijk flitsend, snel (en geniaal) gemonteerd. Er worden freeze-frames, jumpcuts en allerlei andere stijlmiddelen gebruikt. Als je dat dan weer vergelijkt met een eerder rauwe, 'gritty', minder gestileerde film als Mean Streets... dan zou ik toch zeggen dat scorsese door de jaren zijn stijl telkens weer opnieuw heeft uitgevonden.
Verder vind ik deze film een ongemakkelijk, tragikomisch meesterwerk.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Mij komt het misschien sneller stijlvast over omdat ik steeds tegen dezelfde pijnpunten blijf aanlopen.
goongumpa
-
- 3057 berichten
- 4063 stemmen
Hehe, waarschijnlijk. Zelf loop zelden tegen pijnpunten aan in zijn films . Weinig regisseurs die zoveel meesterwerken hebben gemaakt.
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Merkwaardig: Ik vind 'Goodfellas' een van de meest overschatte films ooit. En tegelijkertijd vind ik 'The King of comedy' een van de meest onderschatte films. Zal wel een kwestie van smaak zijn bla di bla di bla etc..
stefan dias
-
- 2304 berichten
- 1319 stemmen
Merkwaardig: Ik vind 'Goodfellas' een van de meest overschatte films ooit. En tegelijkertijd vind ik 'The King of comedy' een van de meest onderschatte films. Zal wel een kwestie van smaak zijn bla di bla di bla etc..
Off-topic maar toch even zeggen dat Goodfellas wel degelijk een fantastische film is. Zwierig verteld, razende vaart, hoogst vermakelijk en ook de minder rooskleurige kant van de maffia die eens aan bod komt. Zo geweldig loont die misdaad nu ook weer niet.
King of Comedy is inderdaad een onderschatte film. Naargeestige karakters en daar zal wel niet iedereen zo heel gek op zijn. Briljante Jerry Lewis trouwens; the man you love to hate.
missl
-
- 3868 berichten
- 5323 stemmen
Goede rol van DeNiro die je meeneemt in zijn wereld van beroemd willen worden en meeneemt in zijn eigen hoofd. Het blijft gedurende de film interessant om te kijken, vooral omdat ik telkens wilde weten wat er zou gebeuren. Vermakelijk, met vlagen grappig maar toch met een redelijk serieuze ondertoon.
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Het zegt ook iets over de kwaliteiten van een acteur als hij ons anderhalf uur kan boeien terwijl ie in wezen een onsympathiek of onaantrekkelijk personage speelt. (Zie bijvoorbeeld ook Malcolm McDowell in A clockwork orange, David Thewlis in Naked, Michael Rooker in Henry, Gene Hackman in The Conversation en ook Peter Greene in Clean, shaven).
Rosicky
-
- 1436 berichten
- 1709 stemmen
Hele vervelende film.
Het personage van DeNiro werkt ontzettend op de zenuwen, Jerry Lewis komt wat tam op me over en mevrouw Bernhard is misschien wel de lelijkste actrice die ooit in Hollywood heeft rondgelopen. Verder is The King of Comedy bijzonder onleuk en niet grappig. Het punt dat Scorsese wil maken is me geheel duidelijk, maar de uitwerking daarvan had ook op een interessante manier gekunt.
Masterbrain
-
- 409 berichten
- 1266 stemmen
Robert De Niro wat een klasse acteur , geen moment waar die doordraait , hele film met een glimlach op zijn gezicht als de mijne....bravo.
Montorsi
-
- 9620 berichten
- 2272 stemmen
Bij vlagen aardige komedie met een trieste ondertoon.
Qua regie vond ik Scorsese niet zo boeiend, het is vooral de rol van De Niro die in het oog springt. Maakt eigenlijk de film, samen met het toch wel aardige verhaal, maar echt groots is het helaas allemaal niet.
3*
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Pijnvoeder.
Het verhaal over een man die het per se wil gaan maken in komisch TV-land is De Niro op het lijf geschreven. Pijnlijk ongemakkelijke scènes voedt hij met zeer goed spel en sneeuwt daarbij menigeen onder. Van meelijwekkend tot psychopathisch, hij beheerst alles tot in de puntjes. Ook Lewis is erg op dreef als de paranoïde en hufterige artiest.
Zeer goed.
Dievegge
-
- 3000 berichten
- 7699 stemmen
Better to be king for a night than schmuck for a lifetime...
Moreel gezien kun je deze film vanuit twee standpunten bekijken. Het gemakkelijkst te verdedigen standpunt is natuurlijk dat van Jerry: als je carrière wil maken, moet je onderaan beginnen en je geleidelijk aan opwerken. Een komiek moet eerst optreden in kleine clubs en hopen dat hij later de kans zal krijgen om grotere podia te bestijgen.
Toch kan ik het gedrag van Robert Pupkin begrijpen - maar niet goedkeuren. Degenen die het tot wereldster schoppen in entertainment, breken meestal op jonge leeftijd door, en het zijn niet noodzakelijk de hardste werkers of de meest getalenteerden. Als je beroemd wil worden, moet je opvallen en assertief zijn. Je moet jezelf weten op te dringen. Er zijn duizenden mensen die het willen maken als komiek (of acteur, zanger etc.). Die hebben zich allemaal de American Dream laten aanpraten: "You can be anything if you really really want to!" En Robert Pupkin, die wil het echt. Hij werkt momenteel in de communicatiesector (telefonist of zo), maar dat is slechts tijdelijk, in afwachting van de grote doorbraak.
Een vraag is of Pupkin eigenlijk een goede komiek is. Zijn optreden van tien minuten was leuk, maar niet fenomenaal. Een komiek beoordelen is ook heel subjectief. Neem nu Urbanus. Mensen beginnen al te lachen voordat hij iets gezegd heeft. Mensen beginnen te lachen als hij bij de bakker binnenkomt. Hij heeft nu eenmaal die kop. Andere komieken hebben misschien sterkere punchlines, maar ze hebben niet die rosse baard. Uiteindelijk blijkt dat Pupkins strategie werkt. Hij heeft zichzelf naambekendheid gegeven en op het einde van film is hij een succes.
In sommige scènes wordt geïmproviseerd. Dat de butler die deur niet meteen open krijgt, stond niet in het script! Hij kreeg ze echt niet open, Jerry reageerde daar slim op en het bleef in de film. Kort daarna volgt een bijzonder grappig moment. Jerry staat al een hele tijd te schreeuwen: "Get out of my house!", waarop Pupkin koeltjes reageert: "Alright, I can take a hint!"
Robert De Niro is in topvorm. Hij speelt de rol van deze ultieme wannabe met zoveel zelfverzekerdheid dat je niet anders kunt dan enige sympathie voor deze schlemiel krijgen. De kledij van Pupkin is ook goed gekozen; hij loopt zo gekleed dat hij elk moment het podium op zou kunnen stappen. De Niro bezorgde trouwens een achttal jaren eerder dit script van Paul Zimmerman aan Scorsese, die er aanvankelijk niet veel in zag.
De fantasiescènes waarin Pupkin zichzelf reeds een beroemdheid waant, onthullen veel over zijn psychologische motivering. In een denkbeeldige talkshow is zijn voormalige schooldirecteur de mystery guest, de man die hem destijds altijd buisde. Pupkins diepere drijfveer is om zo iemand te laten zien dat hij niet de nietsnut is waarvoor hij altijd werd versleten, maar een uitzonderlijk talent. See? I told you I was gonna be someone!
Diahnne Abott en Sandra Bernhard spelen elkaars tegendeel. De eerste zou misschien een relatie met Pupkin willen als deze zich wat normaler gedroeg. De tweede is zo mogelijk een nog ergere celebritystalker dan Pupkin zelf.
Zoals vaak bij Scorsese krijg je marginale figuren te zien die kenmerkend zijn voor het New York van die tijd. Een vrouw bij een publieke telefoon schakelt op enkele seconden tijd over van "You're just wonderful!" naar "I hope you get cancer!"
Het probleem waar dit verhaal om draait, is halverwege de twintigste eeuw ontstaan. Door de opkomst van de massamedia zijn er megasterren gekomen die op korte tijd beroemder werden dan Jezus Christus. Jij kent hen, maar zij kennen jou niet. Dit kan leiden tot ingebeelde relaties die bij sommigen een ziekelijke vorm aannemen. Neem het van mij aan. Ik ben tenslotte persoonlijk bevriend met Ginger Rogers.
Koen87
-
- 437 berichten
- 1244 stemmen
Sterke karakterschets die weet te boeiend, waar Scorsese beoordelingsruimte laat voor de kijker. De wijze waarop de media-cultuur wordt neergezet is passend en geeft weer dat elk verhaal meerdere perspectieven heeft.
Bobby Briggs
-
- 151 berichten
- 7090 stemmen
“Better to be king for a night than schmuck for a lifetime.” (Rubert Pupkin)
Ook al faalt hij als komiek in het verhaal, Rubert Pupkin is één van de of misschien wel de grappigste De Niro rol ooit. Ook al deed hij het niet zo goed als geflopte box office, The King of Comedy (1983) is zwart en hilarisch pareltjje, dat het verdient om naast andere Scorsese klassiekers als zijn voorganger Raging Bull (1980) worden gezet.
Als je meer wilt lezen over de film en mijn top 25 van vergeten New Hollywood klassiekers wilt bekijken, ga dan naar:
wwelover
-
- 2553 berichten
- 3491 stemmen
Ik had vooraf eigenlijk niet naar het plot gekeken dus wist totaal niet wat ik moest verwachten. Maar het is me erg goed bevallen, zoals meestal met Scorsese. Het is een goed verhaal en Robert De Niro zet zijn karakter heel erg sterk neer, weer eens wat anders. Pupkin roept verschillende emoties op, maar blijft sympathie wekken omdat hij zo zeker van zichzelf is. Het is sowieso een interessant karakter. Visueel is de film ook sterk en ik vond de keuze voor de muziek ook fijn. Enige echt negatieve aan de film is Sandra Bernhard, sowieso is haar karakter niet echt interessant, maar ze acteert ook nog eens dramatisch.
4*
Het laatste nieuws
Nieuwste 'Final Destination'-film: de castleden zijn bekend
Oscarwinnaar Louis Gossett Jr. (87), die historische prestatie neerzette, overleden
Netflix-gebruikers streamen massaal nieuwe misdaadfilm 'Rest in Peace', kijkcijfers stijgen snel
Misdaadfilm 'Catch Me If You Can' met Tom Hanks en Leonardo DiCaprio vrijdagavond op televisie
Bekijk ook
Casino
Misdaad / Drama, 1995
778 reacties
Raging Bull
Biografie / Sport, 1980
591 reacties
The Last Waltz
Documentaire / Muziek, 1978
63 reacties
Woodstock
Documentaire / Muziek, 1970
173 reacties
Fitzcarraldo
Drama / Avontuur, 1982
115 reacties
The Good Earth
Drama, 1937
11 reacties
Gerelateerde tags
new york citygevangenisshow businessentertainerfbichantagepublicstudio receptionist
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.