• 13.106 nieuwsartikelen
  • 169.775 films
  • 11.146 series
  • 31.903 seizoenen
  • 630.808 acteurs
  • 196.393 gebruikers
  • 9.182.070 stemmen
Avatar
 
banner banner

Hoop Dreams (1994)

Documentaire / Sport | 170 minuten
3,76 177 stemmen

Genre: Documentaire / Sport

Speelduur: 170 minuten

Oorsprong: Verenigde Staten

Geregisseerd door: Steve James

Met onder meer: Arthur Agee, William Gates en Steve James

IMDb beoordeling: 8,3 (28.624)

Gesproken taal: Engels

Releasedatum: 14 december 1995

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Hoop Dreams

"An Extraordinary True Story."

Impressie van de dromen en ambities van twee jonge basketbal-talenten. Ze worden gevolgd tijdens hun high-school carrière, vanaf het moment dat ze op pleintjes spelen totdat ze gescout worden door grote universiteiten. De obstakels waarmee zij te maken krijgen variëren van drugsverslaving en armoede tot straatgeweld en blessures.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van danuz

danuz

  • 12935 berichten
  • 0 stemmen

Deed me in de verte wel wat denken aan Wiseman's documentaires. Hoop Dreams neemt de kijker echter meer aan het handje, maar qua speelduur is dit ook niet mals. En dat is dan ook gelijk zijn plus- en minpunt. Ergens halverwege zat ik er wel doorheen, maar vooral naar het einde toe lijkt de lange duur wel te lonen. Interessante onderwerp, geweldig tijdsbeeld!

Heeft vermoedelijk ook nog wat tijd nodig om te groeien in m'n hoofd.


avatar van Spetie

Spetie

  • 38830 berichten
  • 7056 stemmen

Mooie documentaire over twee basketbaltalenten, die allebei hun dromen en gedachten hebben over de toekomst en beiden hopen NBA te kunnen gaan spelen. Dat de weg niet altijd loopt zoals je voor ogen hebt, wordt hier af en toe op pijnlijke wijze duidelijk.

Het mooie aan Hoop Dreams is, dat niet alleen de twee jongens worden gevolgd, maar ook hun familie en het leven in de ghetto eromheen. Verder is ook de balans goed, omdat zowel het leven van Arthur Agee, als dat van William Gates boeiend is. Ik was ook erg benieuwd wat er uiteindelijk van ze terecht zou komen. Aanvankelijk leek het erop dat William ver zou komen en Arthur niet, maar later draaide dat nog behoorlijk om.

Verder zijn ook de college basketbalwedstrijden die tussendoor gespeeld werden, nog best spannend. Dat de documentaire bijna drie uur duurt, heb je op een gegeven moment niet eens meer door, want de tijd vliegt echt behoorlijk snel voorbij. Dat de twee jongens elkaar uiteindelijk ook ontmoeten vond ik misschien wel het mooiste moment van de hele documentaire. Ik zat er ook stiekem al een beetje op te hopen, en dat het dan uiteindelijk ook gebeurt, was wel erg mooi.

Weinig op aan te merken dus. Zeer naturel en echt uit het leven gegrepen. Talent hebben is één, maar het ook tot volle wasdom laten komen blijkt uiteindelijk nog veel moeilijker te zijn en heb je niet altijd zelf in de hand, zo blijkt uit Hoop Dreams.

4,0*


avatar van Zinema

Zinema (crew films)

  • 10211 berichten
  • 7075 stemmen

Dapper duo.

Of deze documentaire over kansarme jochies die heel goed kunnen basketballen zo bewierookt diende te worden door recensenten Siskel en Ebert kun je jezelf afvragen. Toch hebben hun goede bedoelingen zeker bijgedragen aan de status van dit mustsee-document. De film werd geheel ten onrechte allerlei prijzen door de neus geboord door het corrupte filmwereldje, iets wat de twee beroemde filmliefhebbers dapper aan de kaak stelden.

Zeer goed.


avatar van Vinokourov

Vinokourov

  • 3143 berichten
  • 2909 stemmen

Hoop Dreams is een enorm goed gewaardeerde documentaire die het leven van twee jongens toont die de NBA willen halen. De twee donkere jongens komen niet uit de beste wijken van Chicago en presteren op school ondermaats. Het wordt voor hen daardoor een grote uitdaging om die grote droom te verwezenlijken.

Anyway, hoge verwachtingen vooraf en ze worden wat mij betreft ingelost. Hij duurt bijna 3 uur en blijft eigenlijk ook continu boeiend. Best knap! Een groot deel bestaat gelukkig uit basketbalbeelden waar ik meesupporterde met de teams van de twee hoofdpersonen. Maar dat is niet het enige waar deze docu op focust. Ook het college-systeem en het wel en wee van de families komt uitgebreid aan bod. Al met al een topper in het docu-genre


avatar van Thomas83

Thomas83

  • 3891 berichten
  • 3505 stemmen

De Amerikaanse sportcultuur fascineert me enorm, ik ben een sportliefhebber, de film wordt alom geprezen, critici lopen er mee weg (Roger Ebert heeft de film zelfs de beste van van de jaren negentig genoemd) en de twee hoofdrolspelers die de droom najagen die ze (en hun familie met hen) van de armoede moet gaan redden worden maar liefst vijf jaar gevolgd. Dat klinkt allemaal fantastisch, en dat is de film eigenlijk ook, maar aan mijn torenhoge verwachtingen heeft Hoop Dreams uiteindelijk niet volledig kunnen voldoen.

Dat heeft vooral te maken met hoe de makers dit verhaal vertellen. Om te beginnen is het allemaal vrij rauw en het loopt soms niet helemaal vloeiend, wat je bij een speelduur van drie uur toch wel voelt. En bovenal was het allemaal nog beter geweest als men er wat meer in geslaagd was ons als kijker William en Arthur te leren kennen.

Hoewel de wat verlegen William het meest sympathiek overkomt weet je ook tot hem nooit helemaal door te dringen. Dat maakt het allemaal wat minder persoonlijk en daarmee ook meeslepend dan het had kunnen zijn. Nu zie je Arthur, William en aanhang toch ook de nodige domme dingen doen en komt de oneerlijkheid van de sociale situatie slechts ten dele over.

Die jongens dwingen veel respect af door elke dag door weer en wind drie uur met het openbaar vervoer te reizen zodat ze op een rijkere middelbare school vol blanke kinderen (het lijkt wel een andere wereld) een betere kans maken op een volgende stap in hun lange weg naar de NBA, maar je ziet tot je frustratie en onbegrip ook dat ze al veel te jong kinderen krijgen en hun schoolwerk verwaarlozen, en van familieleden die hun baan verliezen wordt slechts op de meest beknopte manier melding gemaakt.

Bij William wordt er wat zijn blessure betreft nog wel effectief een verband gelegd tussen de periode voor en na zijn blessureleed, maar toch mis ik wat
. Misschien verwacht ik wel teveel antwoorden van zo'n ambitieuze film. Natuurlijk weet ik wel het een en ander over het hoe en waarom van al die sociale ongelijkheid, maar ik had het graag wat meer vertaald zien worden naar dit kleine persoonlijke verhaal van twee toevallig met veel basketbaltalent gezegende jongens.

Nu is de film uiteindelijk in mijn ogen nog het best in het laten zien hoe ongelofelijk veel steun Arthur en William van hun familie krijgen. Hoe die telkens weer opstaan na de zoveelste tegenslag, en hoe slecht een systeem is waarin voor de scholen zoveel om geld draait en hoe mensen daar de dupe van worden. De druk is enorm, ook voor de coaches. Voor William heeft het desastreuze gevolgen als hij na zijn blessure weer veel te snel wordt ingezet, een beslissing die men ook niet aan William had moeten laten, en we zien hoe Arthur na mindere prestaties en een betalingsachterstand van school wordt getrapt. Om later op zijn nieuwe school examen te kunnen doen moeten zijn ouders eerst geld schuiven voor het juiste papierwerk.

Verder zijn er ook nog veel andere krachtige scènes. Zo speelt Arthur in een scène basketbal met wat vrienden op een pleintje als zijn uit beeld verdwenen vader plotseling langskomt. Na een kort gesprek zien we op de achtergrond (en Arthur ziet dit ook) hoe hij drugs koopt bij wat ook op het plein rondhangende dealers.

In een andere scène koopt Arthur met wat vrienden nieuwe kleren, met geld verkregen van drugsdealers die weten dat ze talentvolle basketballers zijn. In eerste instantie denk je dat die vooral er zelf wat uit willen halen en is het makkelijk dit als een slechte daad te zien. Maar het kan ook een daad zijn van dealers die onder dezelfde omstandigheden zijn opgegroeid en volledig kunnen sympathiseren met de NBA-droom van de jongens. En zelfs al is het niet louter een daad van barmhartigheid, het idee dat wat dealers hun eigenwaardige op hopen te krikken door zich in de toekomst bevriend kunnen noemen met NBA-spelers is al erg droevig op zichzelf
.

En zo zit Hoop Dreams eigenlijk vol met dit soort indrukwekkende scènes. Mijn teleurstelling zit hem ook niet in de kwaliteit van de documentaire, maar in hoeveel beter het allemaal nog had kunnen zijn. Nu heb ik het gevoel een erg goede documentaire te hebben gezien waar het een waar meesterwerk had kunnen worden. De laatste woorden van Williams zijn wel een ijzersterke afsluiter:

"That's why when somebody say, you know, 'When you get to the NBA, don't forget about me', and all that stuff, I should say to them, 'Well, if I don't make it, watch you don't forget about me."

4.0*


avatar van missl

missl

  • 3866 berichten
  • 5521 stemmen

Mooie docu over jongens die het willen maken in de basketbalwereld. Ook leer je hun achtergrond en familie kennen. Blijft interessant ondanks de lange looptijd.


avatar van scorsese

scorsese

  • 12476 berichten
  • 10597 stemmen

Uitstekende documentaire waarin twee jongens gevolgd worden die het willen maken in basketbal. Deze documentaire kijkt vooral weg als sociaal drama, maar is inmiddels ook een mooi tijdsdocument. Veel momenten zijn uit het leven gegrepen vol tegenslagen en kansen. De lange speelduur is gerechtvaardigd aangezien het een periode van een aantal jaren betreft. Een nipte 4.0 sterren.


avatar van centurion81

centurion81

  • 2058 berichten
  • 1900 stemmen

scorsese schreef:

Uitstekende documentaire waarin twee jongens gevolgd worden die het willen maken in basketbal. Deze documentaire kijkt vooral weg als sociaal drama, maar is inmiddels ook een mooi tijdsdocument. Veel momenten zijn uit het leven gegrepen vol tegenslagen en kansen. De lange speelduur is gerechtvaardigd aangezien het een periode van een aantal jaren betreft. Een nipte 4.0 sterren.

Sluit me hier helemaal bij aan. Het is inmiddels ook een mooi tijdsdocument, maar het verhaal van deze jongens is van alle tijden. Dat de documentaire bijna 25 jaar oud is maakt niets uit. Moet er wel bij vermelden dat ik sowieso een sucker ben voor sportfilms en -documentaires


avatar van Woland

Woland

  • 4437 berichten
  • 3600 stemmen

Misschien was het een kwestie van te hoge verwachtingen. Hoop Dreams is een veel gelauwerde documentaire over de high school jaren van twee jongens uit de ghetto's van Chicago, die een aardig potje kunnen basketballen en dromen van een NBA-carriere. Over een aantal jaren worden de ups en de downs in het leven van Arthur en William getoond - de moeizame schoolcarriere, de persoonlijke (familie-)problemen en thuissituaties, successen in het basketbal en tegenslagen in het basketbal. Maar uiteindelijk vond ik het toch een beetje een langdradige, droge documentaire. Bijna drie uur is wat mij betreft een te lange speelduur voor een docu die nergens verrast, en zeker in de eerste anderhalf uur me zelden pakte. Mooi tijdsbeeld, dat wel, en ik ben toch ook wel benieuwd hoe de heren zijn beland, maar het maakte toch niet mijn verwachtingen waar.


avatar van Flavio

Flavio

  • 4725 berichten
  • 5010 stemmen

Film die ik al heel lang wilde zien maar vond nooit het moment, niet in het minst door de speelduur. Tot vandaag dan. Een geslaagde documentaire, die de dromen van de jonge talenten laat zien, maar ook de enorme druk van hun familie, en die kritisch is over het systeem waarbij talenten die het niet waarmaken min of meer in de steek worden gelaten. Het blijft toch apart dat de Amerikaanse (top)sportcultuur gewoon deel uitmaakt van het curriculum. Hoewel het kansen biedt voor de talentvolsten is het ook hard en is de druk soms gigantisch. Vooral Gates leek daar last van te hebben, met een broer die hem op de huid zat en dan komt er nog een zware blessure overheen, die verloor gaandeweg al het spelplezier, maar ook Agee voelde wel aan dat basketbal de enige manier was om aan het ghetto te ontsnappen. Dat ze het allebei niet hebben gered is jammer maar komt ook niet onverwachts, dat bleek al wel een beetje uit het verloop van de film. Ze leken me ook wel wat aan de kleine kant voor topbasketbal.