Films die onder de noemer ‘sport’ vallen, waaieren uit over werkelijk alle filmgenres. Spektakel (Rocky), thriller (Pawn Sacrifice), documentaire (Eddie the Eagle) tot zelfs arthouse (Children of Heaven). Het belangrijkste dat ze gemeen hebben is het onderwerp: sport. Hoewel deze films ook sportliefhebbers aanspreken, worden zij door een veel breder publiek bekeken. In dit artikel zetten we vijf ultieme sportfilms op een rij, die iedereen zal kunnen waarderen: sportfan of niet.
Invictus (2009)
Invictus, van regisseur Clint Eastwood, gaat over veel meer dan sport alleen. In 1994 werd Nelson Mandela verkozen tot de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. Hoewel de apartheid daarmee officieel was afgeschaft, was er nog steeds sprake van een grote raciale verdeeldheid. Mandela kwam er in de film Invictus achter dat de rugbysport in zijn land hierop een uitzondering vormde. Het nationale rugbyteam, de Springbokken, werd door zowel blanke als zwarte Afrikanen hartstochtelijk ondersteund. Mandela besefte zich dat de Rugby World Cup, die een jaar later in Zuid-Afrika zou worden gehouden, een geweldige kans bood: verbinding tussen alle Zuid-Afrikanen. Een nadeel was echter dat het nationale team niet tot de wereldtop behoorde. Mandela ging in gesprek met aanvoerder Francois Pienaar, en overtuigde hem ervan dat een wereldtitel van het team het land zou kunnen verenigen. In Invictus volgen we de Springbokken op hun jacht naar zowel de wereldtitel als nationale eenheid. Morgan Freeman (Mandela) en Matt Damon (Pienaar) sleepten beiden een Oscarnominatie in de wacht voor hun indrukwekkende spel.
Hoop Dreams (1994)
In deze baanbrekende documentaire volgen we twee Afro-Amerikaanse middelbare scholieren, die proberen hun droom na te jagen om te slagen als professioneel basketballer. Regisseur Steve James had het plan voor een korte film van 30 minuten, maar uiteindelijk groeide Hoop Dreams uit tot een episch verhaal van bijna drie uur lengte. Een rauw portret dat niets weg heeft van de vaak wat gladde Hollywood-producties met een happy end. Zes jaar lang werd de moeizame weg van William Gates en Arthur Agee op de voet gevolgd, terwijl zij alles probeerden om uiteindelijk de NBA te halen. De twee jongens, afkomstig uit de achterbuurten van Chicago, kregen onderweg te maken met veel tegenslagen, waaronder blessures, armoede en familieperikelen. De film werd uiteindelijk een gigantisch succes, en in de Verenigde Staten bekeken door een miljoenenpubliek. In 2007 werd Hoop Dreams uitgeroepen tot beste documentaire aller tijden.
Offside (2006)
Voetbal is met afstand de meest populaire sport ter wereld. Door te gokken op voetbal als onderwerp gaan makers dan ook voor een hit. Die successen waren er ook genoeg door de jaren heen. Denk aan Bend It Like Beckham met o.a. Parminder Nagra en Keira Knightley, waarin een Engelse tiener het tegen de wensen van haar familie in probeerde te maken als voetballer. Of Looking for Eric, waarin Eric Cantona zichzelf speelde en een postbode van levenslessen voorzag. Het Iraanse Offside (originele titel: Afsaid) verdient ook een aanbeveling. De film draait om Iraanse vrouwelijke voetbalfans die graag eens een interland van het nationale team wilden bijwonen. Omdat dit in het land niet is toegestaan, verkleedden ze zich als man en kwamen zo het stadion binnen. De film is vooral hartverwarmend vanwege zijn unieke combinatie van drama en humor. Offside won zowel het Filmfestival van Berlijn als de Amnesty International Film Award.
Rush (2013)
In deze film keren we terug naar het Formule-1 seizoen van 1976, toen de flamboyante James Hunt en serieuze Niki Lauda in een felle strijd verwikkeld waren om de wereldtitel. De climax vond plaats op de befaamde maar levensgevaarlijke Nürnburgring. Door het noodweer wilde Lauda (gespeeld door Daniel Brühl) de race laten afgelasten, maar Hunt (Chris Hemsworth) ging hiermee niet akkoord. Met één stem verschil werd besloten om toch te rijden. Tijdens de door regen geteisterde race crashte Lauda, waarbij zijn auto in brand vloog. De Oostenrijker kon net op tijd uit zijn wagen worden gesleept en werd met spoed naar het ziekenhuis afgevoerd. Daar moest hij wekenlang herstellen van de vele brandwonden, terwijl Hunt in de tussentijd de achterstand in punten wist te dichten. Lauda keerde vervolgens terug op de baan en dan moest de laatste GP in Japan de beslissing brengen. Ook voor filmliefhebbers die niets met autoracen hebben is de film een absolute aanrader, vooral vanwege het fraaie camerawerk.
Raging Bull (1980)
Uit de stapels boksfilms, van Cinderella Man tot aan Rocky, kunnen we toch niet om het meesterwerk van Martin Scorsese heen. Raging Bull is gebaseerd op de autobiografie van de Amerikaanse bokser Jake LaMotta. In dit boksdrama schitterde Robert de Niro in zijn rol als de explosieve bokser. LaMotta werd geprezen om zijn agressieve boksstijl, die hem veel succes opleverde. Helaas was LaMotta buiten de ring net zo agressief en opvliegend, wat hem in grote problemen bracht. Jaloezie, ruzie met plaatselijke maffia-bazen en zijn paranoia brachten hem uiteindelijk aan de rand van de afgrond. Raging Bull werd een enorm succes en verzilverde twee van de acht Oscarnominaties, waaronder de prijs voor beste mannelijke hoofdrolspeler (De Niro). De Niro ging dan ook ver voor de rol: hij kwam maar liefst 27 kilo aan om LaMotta ook in zijn latere jaren te kunnen portretteren.
Reageren op dit artikel is niet mogelijk.