Will Bloom is de ongeloofwaardige verhalen over de avonturen van zijn vader Ed grondig beu. Een ruzie over Eds legendarische levensloop op de avond van zijn huwelijk zorgt er zelfs voor dat Will drie jaar lang niet meer met zijn vader praat. Wanneer hij echter ontdekt dat zijn vader terminaal ziek is en niet lang meer te leven heeft, keert Will terug naar huis. Hij is vastberaden de échte Ed Bloom te leren kennen. Door al diens fantasierijke verhalen onder de loep te nemen, probeert Will het leven van zijn vader in kaart te brengen en de feiten van de mythes te onderscheiden.
de afgelopen weken was er 1 topic die mijn volledige aandacht opeiste (mijn baas werd er dan ook gek van maar soit) nl de vraag waarom ik een ogenschijnlijke simpele film als Big Fisch een 4 sterren wil geven. 's Nachts kwamen de antwoorden traag (mijn vrouw werd er gek van maar soit) binnen sijpelen. Omdat de vader/zoon relatie ontroerend is. Omdat er heerlijke originele personages in voor komen. Omdat het verteld wordt met een voice over. Omdat de beelden zo creatief zijn. Omdat de boodschap (fantasie is veel interessanter dan realiteit) elke dag in de krant zou moeten verschijnen. Na het bekijken van de film kan ik wel janken van geluk over zo veel innerlijke en uiterlijke schoonheid (mijn hond werd er gek van maar soit)
Ik hou altijd wel van films waar realiteit en fantasy door elkaar lopen zonder al teveel door te slaan in fantasy. Wat dat betreft doet Big Fish dat prima.
Erg mooie beelden en met een verhalenverteller op de achtergrond is de film fijn om te kijken. Mooie beelden, goed verhaal.
Al keek ik de film met de gedachte dat de relatie tussen vader en zoon meer belicht zou worden. Dat was niet het geval en was voor mij een gemis (of domper). Desondanks wel genoten van het verhaal en de beelden.