
Apt Pupil (1998)
Verenigde Staten / Canada / Frankrijk
Drama / Thriller
111 minuten
geregisseerd door Bryan Singer
met Brad Renfro, Ian McKellen en David Schwimmer
De jonge Todd Bowden ontdekt dat de oude Arthur Denker die in de buurt woont een nazi-oorlogsmisdadiger is. Bowden confonteert hem hier mee, en biedt hem een deal aan: Bowden vertelt het niet tegen de politie, en in ruil moet Denker hem verhalen vertellen over de concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog. Denker gaat hiermee akkoord en Bowden bezoekt hem regelmatig. De verhalen die Bowden hoort beginnen echter langzaam zijn persoonlijkheid aan te tasten.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=Nqe-VWnwACY
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Matige film is dit dus.....

De film zelf is goed opgebouwd, de acteerprestaties zijn prima en er zit voldoende interessant inhoud in de film. Hierdoor blijf je maar kijken naar de film en het is ook interessant om te zien hoe een oud-SS'er terug kijkt op zijn daden in het verleden. Een man zonder geweten, dat is zeker. Deze film zelf past goed bij de actuele processen rond oud SS'ers, waaronder John Demjanjuk. Als je geïnteresseerd bent in dit soort onderwerpen, moet je deze film zeker zien!
De film krijgt van mij een 3.5*. Dit is het cijfer wat ik vaak geef aan films die voor voldoende vermaak hebben gezorgd, maar toch ook weer niet zo goed/briljant waren.
Filmisch gezien is Apt Pupil weinig interessant. Op audiovisueel vlak valt er niets te beleven. De film moet het vooral van de personages en hun onderlinge interacties hebben. Net die aspecten zijn voornamelijk aan het vakmanschap van King te danken en niet zozeer aan de regie. Al moet je dat ook relativeren aangezien de ontwikkelingen dus niet bepaald geloofwaardig zijn, zoals eerder gezegd. Gelukkig zijn de vertolkingen wat dat betreft goed genoeg om de film staande te houden.
Conclusie: Niet de beste King-adaptatie, maar ook zeker niet de slechtste.
Het onderwerp waar de jongen zich mee bezig houd in deze film is ook iets dat mij al mijn ganse leven boeit, namelijk de oorlogsgeschiedenis, het nazisme en de gruwelen daarvan.
Dat deze prent daar onrechtstreeks ook veel te maken mee heeft maakt het voor mij dus des te interessant.
De oorlogsmisdadiger hier wordt voortreffelijk gespeeld door Ian McKellen, maar ook Brad Renfro (hier nog als jonge knaap) is grandioos in zijn rol.
Het eigenlijke verhaal is fictie, maar de achtergronden zijn dan zeker niet.
Kortom alweer een prachtige verfilming van een Stephen King boek.


3.5*
2,5*

1 woord, slecht
Even naar als het onderwerp.
Ik vind zeer jammer dat mensen een 0;5 geven met zo'n fantastische onderbouwing als deze hierboven. Dit is nu eens een film die spannend blijft doorheen de film, waar de acteer prestaties subliem zijn en waar een gevoelig onderwerp op een prachtige en unieke manier wordt aangebracht. 1 woord: jammer!
Erg goeie acteerprestaties van beide hoofdrolspelers en er was ook nog een bijrol voor David Schwimmer (Ross uit Friends).
Zoals gezegd een beetje een bijzonder verhaal, maar vond hem eens het bekijken waard.
Film zelf is best spannend maar evenaart niet eens de 50 procent van het boek. Jammer. Als er een remake zal ik er zeker naar (uit)kijken.
Goed acteerwerk en flink wat spanning in deze film....dus zeker het kijken waard.
Visueel is deze film ook prima in orde.
Ian McKellen, een Brit van in de 50, speelt ogenschijnlijk moeiteloos een Duitser van in de 70. In het begin heb je haast een soort medelijden met zijn personage als hij door de student wordt gechanteerd. Niet veel later ontpopt hij zich echter tot een soort personificatie van het kwaad, wat ook de manier was waarop McKellen het personage zag. Met name de scène waar hij een kat probeert te vergassen was vrij schokkend.
Hoewel Stephen King natuurlijk naam heeft gemaakt met zijn sterke bovennatuurlijke verhalen, vind ik vaak juist zijn niet-bovennatuurlijke verhalen ook bijzonder beklemmend en sterk. Neem Misery, Stand by Me of The Shawshank Redemption bijvoorbeeld. De film heeft een erg intrigerende opzet en de manier waarop de twee personages elkaar onder druk zetten en chanteren is ook interessant. Toch mistte de film ergens iets. We horen slechts flarden van wat de oude Nazi zegt, de echte vraag die bij de student speelde wordt niet beantwoord en we krijgen geen indrukwekkende flashbacks te zien. Hoe groot is de kans ook dat een Holocaust-overlevende en een Nazi naast elkaar in een Amerikaans ziekenhuis liggen? Ondanks die onwaarschijnlijkheid werkte het wel goed als ontknoping.
Een fijne film van Bryan Singer, maar had ook makkelijk beter gekund.