Apt Pupil (1998)

Het voordeel van deze film is dat heel duidelijk wordt hoe goed the Marathon Man is.

Matige film is dit dus.....

Even naar als het onderwerp.

Wat een acteur is het toch, die Ian McKellen.

De vorige keer werd de film wel met goede ondertiteling uit gezonden, dus heb ik deze gekeken. De reden dat ik deze film niet eerder heb gezien, is omdat de film met WO2 te maken heeft na de Tweede Wereldoorlog zelf. Ik heb het namelijk een beetje moeilijk met dat soort films, waarom weet ik niet precies, maar dat is dus de reden waarom ik deze film pas sinds kort heb gezien.

De film zelf is goed opgebouwd, de acteerprestaties zijn prima en er zit voldoende interessant inhoud in de film. Hierdoor blijf je maar kijken naar de film en het is ook interessant om te zien hoe een oud-SS'er terug kijkt op zijn daden in het verleden. Een man zonder geweten, dat is zeker. Deze film zelf past goed bij de actuele processen rond oud SS'ers, waaronder John Demjanjuk. Als je geïnteresseerd bent in dit soort onderwerpen, moet je deze film zeker zien!

De film krijgt van mij een 3.5*. Dit is het cijfer wat ik vaak geef aan films die voor voldoende vermaak hebben gezorgd, maar toch ook weer niet zo goed/briljant waren.

Ooit op cult night met Jan Verheyen gezien, maar veel herinnerde ik me er niet van. Na de herziening blijkt dit een matige film te zijn. Het is niet meteen het meest geloofwaardige verhaal van King dat ik al gelezen/gezien heb. Het vergt al heel wat inlevingsvermogen om je te laten meeslepen door de verschillende plotwendingen. Mits die voorwaarde zitten er wel een aantal sterke sequenties in de film. De manier waarop de psychologische macht als een pingpongbal tussen de twee hoofdpersonages heen en weer gaat houdt de film lange tijd boeiend. Vanaf het stuk met de zwerver schuift de film echter flink uit. De wendingen worden steeds ongeloofwaardiger en de opgebouwde suspense ebt volledig weg. Naar het einde toe kent de film nog wel een opflakkering met het uiterst cynische slot.

Filmisch gezien is Apt Pupil weinig interessant. Op audiovisueel vlak valt er niets te beleven. De film moet het vooral van de personages en hun onderlinge interacties hebben. Net die aspecten zijn voornamelijk aan het vakmanschap van King te danken en niet zozeer aan de regie. Al moet je dat ook relativeren aangezien de ontwikkelingen dus niet bepaald geloofwaardig zijn, zoals eerder gezegd. Gelukkig zijn de vertolkingen wat dat betreft goed genoeg om de film staande te houden.

Conclusie: Niet de beste King-adaptatie, maar ook zeker niet de slechtste.

Uitstekende film met 2 voortreffelijke hoofdrolspelers.
Het onderwerp waar de jongen zich mee bezig houd in deze film is ook iets dat mij al mijn ganse leven boeit, namelijk de oorlogsgeschiedenis, het nazisme en de gruwelen daarvan.
Dat deze prent daar onrechtstreeks ook veel te maken mee heeft maakt het voor mij dus des te interessant.
De oorlogsmisdadiger hier wordt voortreffelijk gespeeld door Ian McKellen, maar ook Brad Renfro (hier nog als jonge knaap) is grandioos in zijn rol.
Het eigenlijke verhaal is fictie, maar de achtergronden zijn dan zeker niet.
Kortom alweer een prachtige verfilming van een Stephen King boek.

Net herzien, toch wat sterker dan ik dacht. De eerste keer dat ik de film zag had ik het boek net gelezen wat toch wel flink anders is, maar nu ik dat grotendeels vergeten ben, blijkt dit toch wel een sterke film. * erbij = 3,5*

Deze film grijpt je naar de strot.

De film is net zo goed als het boek, alleen de film is anders, een gedeelte van het boek is niet gebruikt voor de film en het einde is anders. Maar dat maakt de film ook zo sterk, deze legt meer de nadruk op het psychologische schaakspel tussen de twee. Het boek bevat wel meer gruwelen die de kracht in film vorm na beneden zou halen. Een top film van Bryan singer. En voor de liefhebbers van de film, raad ik aan lees ook het boek!!! Verkrijg baar als De leerling en ook in de verhalen bundel 4 seizoenen.

goede film met sterke acteerprestaties en een mooie twist die ervoor zorgt dat de film spannend blijft tot het einde. Een klein aanradertje...

3.5*

Redelijke film van Bryan Singer, die al een meesterwerk afleverde met The Usual Suspects. Deze film haalt helaas bij lange na niet dat niveau. De covor doet je denken dat het een horrorfilm is. Dat is Apt Pupil natuurlijk niet, al zitten er best wat spannende scenes in. Het is wel redelijk interresant om te zien hoe de jongen geobserdeerd is van de verhalen van McKellen, maar om eerlijk te zijn kon het me allemaal niet heel veel boeien. Het spel van de acteurs was best oké, al zette Brad Renfro een zeer matige rol neer. McKellen deed het daarintegen een stuk beter. Maar erg onder de indruk van de film was ik niet, zeker niet zelfs.

2,5*

Dit is een ijzingwekkende film. Met name de jongen die keihard wil afrekenen met de oorlogsmisdadiger laat je met verbijstering achter.

Erg sterke film, vooral McKellen in een erg sterke rol.

Gandalf als geflipte Nazi die geterroriseert word door zijn.buurjongen. Dat kan alleen maar interesant worden.

Wow wat een film, zieke jongen, fantastische acteerprestaties en een knap staatje kunst. De film was doorheen de film enorm spannend, de éne goede scene na de andere. De obsessie en de macht die het kind wilt en krijgt wordt enorm diepgaand gefilmd en maakt deze film zo prachtig. De film bekijkt de oorlog van een ander perspectief wat uniek en enorm geslaagd is. 4;5*

Ik vind zeer jammer dat mensen een 0;5 geven met zo'n fantastische onderbouwing als deze hierboven. Dit is nu eens een film die spannend blijft doorheen de film, waar de acteer prestaties subliem zijn en waar een gevoelig onderwerp op een prachtige en unieke manier wordt aangebracht. 1 woord: jammer!

Deze eens bekeken en het is wel een bijzonder, niet alledaags verhaal. Het eerste uur wist 'k niet direct naar waar het verhaal ging evolueren, maar het tweede uur werd de film erg boeiend.
Erg goeie acteerprestaties van beide hoofdrolspelers en er was ook nog een bijrol voor David Schwimmer (Ross uit Friends).
Zoals gezegd een beetje een bijzonder verhaal, maar vond hem eens het bekijken waard.

Goede film met een niet allerdaags thema. 3.0

ik had het boek eerst gelezen en daarna pas de film gekeken. De film is niet gruwelijker dan het boek. In het boek komen bizarre scenes voor dat ik niet in de film vond, helaas. (of t moet in de film geknipt zijn(.
Film zelf is best spannend maar evenaart niet eens de 50 procent van het boek. Jammer. Als er een remake zal ik er zeker naar (uit)kijken.

Prima film die lekker wegkijkt, goed verhaal.

Superfilm!!

Een goede film waarin de spanning goed wordt opgebouwd, die uiteindelijk ontaardt in een verrassende climax. En natuurlijk weer erg goed geacteerd door Ian McKellen die eigenlijk zelden slecht speelt.

Heb net van 3½* na tweede kijkbeurt verhoogd naar 4*

Gewoon een supersterke thriller in mijn ogen....met een flinke vleug drama.
Goed acteerwerk en flink wat spanning in deze film....dus zeker het kijken waard.
Visueel is deze film ook prima in orde.

De verwachtingen van deze 'Apt Pupil' zullen ongetwijfeld zeer hoog hebben gelegen in 1998, aangezien regisseur Bryan Singer voor deze prent natuurlijk kwam met 'The Usual Suspects'. Deze week maar eens even gaan zitten voor deze 'Apt Pupil'. Prima film, maar toch nergens echt bijzonder, op 1 scene na die ik niet snel zal vergeten dan; het moment dat McKellen in z'n pakkie + hoed gaat marsen voor Renfro. Vond 't echt totaal onnozel. In een 'Boys From Brazil' werkte zoiets prima, maar hier niet. Verder speelt McKellen wel een schitterende rol trouwens. Heb me goed vermaakt. Maar geen film die me lang zal bijblijven.

Spannende thriller over een jongeman die zijn neus iets te diep in andermans zaken steekt! Het ontaardt in een psychologisch steekspel met de nodige verassingen. Beide hoofdrolspelers zetten een uitstekende rol neer.

Het eerste deel van deze film was abnormaal slecht. Zelden heb ik me zo verveeld tijdens een film. Net voordat ik de film wilde afzetten, gebeurde er iets "spannends", iets wat ik nog niet had bespeurd tijdens de eerste pak 'm beet 40 minuten. Daarna werd het steeds beter tot een uiteindelijk prima climax. Redelijk tevreden met mezelf dat ik 'm niet heb afgezet. Als je het eerste deel kan uitzitten heb je een aardig thrillertje te pakken.

Deze film heb ik in de loop der jaren drie keer gezien, en elke keer heb ik dezelfde ervaring : indrukwekkend maar me tegelijkertijd achterlatend met een licht gevoel van teleurstelling, alsof ik eigenlijk had gehoopt dat hij nóg beter (en ècht beklemmend) zou zijn. Aan Ian McKellen ligt het niet, en Brad Renfro doet het ook prima (zeker met zijn laatste scène nog in het vat) – misschien komt het wel doordat het serieuze psychologische deel helaas ook het minst spannend is en de film pas echt op stoom komt wanneer Ian McKellen de bordjes verhangt en de film meer een traditionele thriller met kat-en-muis-elementen wordt, inclusief boe-momenten en bloederige pogingen tot moord met een spade, op zich gewoon minder interessante ontwikkelingen. Kortom, het in potentie boeiendste deel van de film wil mij maar niet echt bij de strot grijpen. Een goede maar geen grootse film.

Een student ontdekt dat een oude man die bij hem in de buurt woont een Nazioorlogsmisdadiger is. Hij confronteert de oude man hiermee en dreigt om hem aan te geven als hij hem niet wil vertellen over zijn verleden in de oorlog. Het oprakelen van de herinneringen aan de Holocaust maakt echter iets wakker in de oude man en het heeft ook een vreemde invloed op de jonge student.

Ian McKellen, een Brit van in de 50, speelt ogenschijnlijk moeiteloos een Duitser van in de 70. In het begin heb je haast een soort medelijden met zijn personage als hij door de student wordt gechanteerd. Niet veel later ontpopt hij zich echter tot een soort personificatie van het kwaad, wat ook de manier was waarop McKellen het personage zag. Met name de scène waar hij een kat probeert te vergassen was vrij schokkend.

Hoewel Stephen King natuurlijk naam heeft gemaakt met zijn sterke bovennatuurlijke verhalen, vind ik vaak juist zijn niet-bovennatuurlijke verhalen ook bijzonder beklemmend en sterk. Neem Misery, Stand by Me of The Shawshank Redemption bijvoorbeeld. De film heeft een erg intrigerende opzet en de manier waarop de twee personages elkaar onder druk zetten en chanteren is ook interessant. Toch mistte de film ergens iets. We horen slechts flarden van wat de oude Nazi zegt, de echte vraag die bij de student speelde wordt niet beantwoord en we krijgen geen indrukwekkende flashbacks te zien. Hoe groot is de kans ook dat een Holocaust-overlevende en een Nazi naast elkaar in een Amerikaans ziekenhuis liggen? Ondanks die onwaarschijnlijkheid werkte het wel goed als ontknoping.

Een fijne film van Bryan Singer, maar had ook makkelijk beter gekund.

Apparte maar toch wel goede film mede dankzij t goede acteerwerk.

Ferm overroepen filmpje dit over een onuitstaanbaar ettertje en een oude zuurpruim. Het voelde op alle vlakken gedateerd aan, zo erg dat ik dacht naar iets uit begin jaren '80 te kijken, maar bleek bijna 2000 te zijn. Het thema bevalt mij als historicus wel, maar de uitwerking vond ik nauwelijks boeiend.

Nobele poging van Bryan Singer om Victor Salva te onttronen als Hollywood's pedo auteur. Lekkere jaren '90 wansmaak, een soort 'Joel Schumacher meets Larry Clark' en MTV-versie van The Night Porter over een sado-masochistische ménage à trois tussen eeuwige bad boy Renfro (vers van Huckelberry Finn en Sleepers faam), een oud-nazi en een creepy schoolbegeleider gespeeld door David Schwimmer met een snor. Je moet het zien om het te geloven, wat een opmerkelijk curiosum. Tjokvol dubieuze scènes en concentratiekamp kitsch. Klungelachtig gefilmd, zelfs de scène waar een schattige, struise rosse kater in de oven beland, werkt eerder op de lachspieren, terwijl ik normaal gezien echt een doetje ben op vlak van dierenleed, zelfs bij Pet Sematary II hield ik het niet droog. De film draagt verder bij aan de esthetisering en occultisering van het nazisme, alsof het een soort paranormaal verschijnsel betreft - de ideologie van McKellen's personage neemt de vorm van een paroxysme aan. Evil never dies!!! Die gekke Amerikanen ook. Toch is het de vreemde seksuele spanning die overheerst – en dit is de hand van Singer, die het nazisme als een 'grooming' ritueel voorstelt, geobsedeerd lijkt door strakke leren uniformpjes en Renfro permanent met de camera begluurt, terwijl z'n meissie welgeteld 40 seconden schermtijd krijgt. Of om het met de gevleugelde woorden van McKellen te zeggen: "My dear boy, can't you see we are fucking each other?"