Frailty (2001)

Zeer leuke film met een deels voorspelbare twist. Dat het einde 'duidelijk' gemaakt wordt ipv dat het een open einde of een einde open voor interpretatie is, stoort me niet zo. Wat me wel stoort is het feit dat degene die opgroeiende tot een psychopaat die mensen afslacht en ze in zijn kelder bewaard, als kind het niet over zijn hart krijgt om een mens te vermoorden. Dit klopt toch niet helemaal. Tenzij hij een moordende psychopaat geworden is door hetgeen hij meegemaakt heeft als kind, maar dan kan het niet dat zijn vader dit al op voorhand wist en klopt ook het einde niet meer. Toch wel een aanrader!

Misschien was het een kwestie van te hoge verwachtingen, na het toch behoorlijk hoge gemiddelde gezien te hebben, waaronder een hoop stemmen van mensen wiens mening ik wel vertrouwen in heb. Begrijp me niet verkeerd, dit was ook absoluut niet slecht, maar het was wat minder verrassend en origineel dan ik verwacht had. Een groot deel van de film is een flashback naar de jeugd van Fenton, waarbij eigenlijk Adam dus door zijn doorgedraaide vader wordt gehersenspoeld, en die langzaam ontsporende geschiedenis wordt behoorlijk sfeervol gebracht - je voelt mee met Adam en Fenton als ze langzaamaan maar mee gaan in de gekte van vader. Weliswaar komt er nog een redelijke twist aan het einde, maar qua verhaal vond ik dit verder niet heel bijzonder. Een wat standaard seriemoordenaarverhaaltje waarin wellicht de familiebanden wat extra's geven, en natuurlijk de mogelijkheid die gesuggereerd wordt dat Adam daadwerkelijk een goddelijk geïnspireerde doodsengel is. Best oké voor een avondje vermaak, maar ik vond het toch niet heel bijzonder.

Prima thriller met een religieus/bovennatuurlijk tintje die het meer van de sterk acteerwerk moet hebben dan het verhaal. Een geslaagd regiedebuut van acteur Bill Paxton. Wanneer een man (Matthew McConnaughey) tegenover de FBI (Powers Boothe) de identiteit van een lang gezochte seriemoordenaar prijs geeft: blijkt dit zijn vader(Bill Paxton). Maar zoals mij al veel te snel duidelijk werd, verloopt dit in flashback-vorm vertelde verhaal natuurlijk anders dan verwacht. De spanningsopbouw van het verhaal is goed, maar het wordt in het midden wat eentonig, om dan wel weer af te sluiten met een onverwacht zeer sterk einde. Mensen die het niet al té eng willen, kunnen hier dan zeer goed naar kijken.

Deze film had een topper kunnen zijn maar er meerdere problemen waardoor ik toch niet verder kom dan 3*. Zo is het acteerwerk van de vader en de jonge Fenton zeer overtuigend. Wat ik dan een stuk minder vond is dat het einde eigenlijk niet echt iets openlaat. Heel die tijd kun je als kijker op 2 gedachten hinken zijn de mensen die vader Meeks vermoordt demons of is hij gewoon gek. Op het einde dus demons omdat ze mensen hebben vermoordt. Dit betekent dat er dus heel veel demons zouden rondlopen. Maar de film blijft vooral heel vaag in welke omstandigheden die moorden zijn gebeurt. Op die pedofiel na zijn er misschien toch verzachtende omstandigheden in te roepen. Zeker bij de FBI agent en de eerste dame leek het eerder waarom was was de drijfveer en die ene gast waar ze zeogezegd een wiel gingen vragen weten ze het zelfs niet. Hij snauwt zijn vrouw af, niet sympathiek maar als hij slecht was had hij hen wandelen gestuurd. Dat zoon Fenton uiteindelijk een demon was, doet die hele theorie een beetje teniet, want hij had op dat moment geen moord gepleegd. En dat hij zijn vader vermoordt ja duh zou je niet als je wekenlang op een beetje water in een donker kot wordt opgesloten. Fenton zou later geen moorden meer plegen. Was Fenton werkelijk een demon geweest had zijn vader visioenen moeten krijgen toen hij hem aanraakte en bijgevolg moeten voorzien dat zijn zoon hem ging vermoorden. En was pa Meeks wel een goede mens, hij kreeg nauwelijks diepgang. En word je als demon geboren of word je het pas als je een moord pleegt. Teveel tegenstrijdigheden hier. Het was me uiteindelijk allemaal te zwart/wit. Kwaad met kwaad bestrijden daar geloof ik niet in, daar komt religieus fanatisme en extremisme van die dan leiden tot kwakzalverij, winstbejag en oorlog.

Deze film heb ik dan wel in twee dagen moeten kijken (anders werd het te laat, moest op tijd slapen), ik heb me erg vermaakt met ‘Frailty’. Toch wel ondanks ik hem best vaak wat zwak vond uiten, weinig bloed en maar weinig horror vond ik zelf. Toch had het verhaal mij het meest te pakken, een erg vet meeslepend verhaal waardoor ik op het puntje van mijn stoel ging zitten. En ook het acteerwerk was goed, en zo krijg je dat ‘Frailty’ gewoon een super goeie film is ook al vond ik hem nergens spannend of horror genoeg. Het verhaal is vrij duister, vooral wanneer de vader beweert dat hij is bezocht door god en vanuit hem een missie te horen heeft gekregen: hij moet mensen vermoorden die op het lijstje van god staan. Maar het zijn niet zomaar mensen, het zijn demonen en dus gevaarlijk. Dad zet alles op alles om deze mensen te krijgen en ze te vermoorden en laat zijn jongens van alles mee genieten, dit uiteraard om hun later deze taak ook te geven. Het drama niveau was vrij goed en in verhouding kwam dit niet als een bepaalde irritatie over. Het verhaal werd verteld in een vorm van flashbacks, of ik hier nou een grote fan van ben durf ik niet te zeggen maar bij 'Frailty' was het geen irritatie. Ja, ik vond ‘Frailty’ aardig geslaagd maar als echte horror film vond ik hem net iets te matig, thriller komt al wel meer in de buurt.

3.5*

Zeer aangename thriller - btw voor mij is dit géén horror - die op den duur wel lekker wegkeek. Er was spanning genoeg, lekker thriller sfeertje en er werd bovendien goed geacteerd. Ik heb toen de aftiteling begon de film wel even terug moeten spoelen omdat mij niet helemaal duidelijk was hoe de vork nu precies aan de steel zat. Inmiddels is mij dat wel duidelijk geworden en het einde vond ik juist daarom erg sterk.

Tja, een film in de bioscoop bekijken mag dan wel mooier zijn maar als een en ander je niet duidelijk is blijf je dus met vragen zitten. Dat nadeel heb je niet als je een film thuis bekijkt mits je de mogelijkheid hebt filmfragmenten daaruit nogmaals te bekijken.

3,5*

ik zou het geen horrofilm noemen...

Op imdb staat hij ook onder misdaad, drama evenals thriller, maar zeker geen horror. Misschien kan dat aangepast worden zodat kijkers die horror verwachten niet teleurgesteld raken.

Steengoed origineel verhaal en goed geacteerd !

Sterke thriller met sterk acteerwerk.

Leuk.

Voor een pure horrorfilm is Frailty misschien niet de beste keuze, maar als je naar een mysterieuze thrillerfilm zoekt met enkele korte invloeden van horror, stop dan bij deze film. Frailty is terecht een film met degelijke beoordelingen, en Paxton durft genoeg van de paden af te wijken, dat ervoor zorgt dat deze film nooit echt saai wordt.

Inhoudelijk is de film niet al te sterk, maar het voornaamste voordeel is dat het allemaal weet te boeien. Paxton weet precies wat hij moet doen en zet in op een aardig apart personage. Echt waanzinnig geacteerd is het niet, maar het is wel een boeiend personage die de totale speelduur van 100 minuten goed weet op te vullen. Daarnaast doen de kinderen het ook goed.

Cinematografisch ontbreekt er wat kracht aan de film. Tussendoor worden we getrakteerd op wat aardige sequenties, maar de algemene look had toch iets gladder mogen zijn. Het is intrigerend, maar niet echt spannend en de lugubere sfeer die de film soms probeert uit te werken weet ook niet echt effectief te worden. Het camerawerk brengt alles degelijk in beeld, maar doet qua beweging of kadrering weinig bijzondere dingen.

Gelukkig is het verhaaltje leuk en interessant om te volgen. De chemie tussen Paxton en de kinderen werkt best wel en het mysterie wordt er voldoende ingehouden. Zoals ik echter al eerder heb benoemd is het voornaamste voordeel van de film dat het weet te boeien. Het verloop is interessant en de flow loopt lekker door. De 100 minuten zijn hierdoor nooit een opgave.

Er ontbreekt wat op het visuele aspect om de film echt bijzonder te maken, maar dat neemt niet weg dat Frailty een boeiende, intrigerende en leuke film is die soms anders in elkaar zit dan je zou denken. Ik zou zeggen dat de best hoge score voor horrorbegrippen volledig verdiend is. Leuk geheel. Niet perfect, maar erg vermakelijk.

2001, toen de meeste films nog gemaakt werden zonder politieke agenda. Goed verhaal, origineel, acteurs omdat ze goed kunnen acteren en geen CGI nodig maar gewoon de verbeelding.

Met dank aan een artikel op moviemeter over films met een onverwachts einde. Deze hoort er zeker in thuis.

Frailty is een wat sobere film, die desondanks wel tot het einde aan toe de aandacht weet vast te houden. De finale is zelfs het absolute hoogtepunt van dit bijzondere werkstuk. De religieuze invalshoek is misschien wat obligaat en het verhaal rammelt best wel, toch overheerst de mysterieuze sfeer en echte horror wordt niet gemist. Zo toont Frailty de vertelling van een uiterst luguber verhaal, waarbij je regelmatig zit te vergapen aan de plotwendingen.