
Pump Up the Volume (1990)
Canada / Verenigde Staten
Drama / Komedie
102 minuten
geregisseerd door Allan Moyle
met Christian Slater, Andy Romano en Keith Stuart Thayer
Mark Hunter is pas verhuisd naar een saai dorp, waar zijn vader werk vond op de leerlingonvriendelijke school. Omdat hij op school nogal verlegen is, gebruikt hij een piratenzender om zijn klachten te spuien. Hij wordt ongekend populair en krijgt het moeilijk als mensen zijn boodschappen in praktijk brengen, maar wel anders dan hij bedoelde. Nu is hij de meest gewilde jongen op school maar niemand weet wie hij is, behalve 1 meisje.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=uo-km-qfJe8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,2 / 26428)trailer (YouTube)various artists cd (MusicMeter)Waarom vindt jij dit de beste film die je ooit gezien hebt (ik vraag dit aangezien je niks geschreven hebt)

Ik heb hem namelijk volgens mij nog nooit gezien.






Ook kon ik mij vinden in de schets van het personage van Slater zoals gevoelens hebben voor een bepaald meisje van je school waardoor ze soms op een erg vernederende manier te kennen geven dat ze geen interesse hebben en het gebrek aan sociale vaardigheden vooral met de persoon waar je een oogje op hebt, allemaal uit het leven gegrepen.
Een vermakelijk filmpje dus maar ook een film waar veel tieners zich mee kunnen identificeren. Ik had ook de hele tijd het gevoel dat het niet over Mark ging maar over mij ging. Erg sterk dus. Jammer dat ik deze film nu pas voor het eerst gezien heb. 4,5*
Ik kon mezelf er dan niet echt in vinden, alhoewel ik sommige scene's dan wel met mezelf kon vergelijken, vooral de manier waarop mensen tegen elkaar doen.
Het kwam erg realistisch over in mijn ogen, en je gaat je ook echt meeleven met Mark, grotendeels ook omdat je weet hoe hij zich voelt.
Toch wel knap dat je dat zo kunt verfilmen.
Zeker een hele goede en sterke film.
4,5*
4*
Leuke humor en een goed verhaal/bericht!
Geef hem daarom ook 4*
SO BE IT!!
Ondanks dat ik al lang geen tiener meer was, kon ik me toch nog goed naar die tijd verplaatsen toen deze ooit op Ned3 werd uit gezonden.
De film zelf is voor een tienerfilm behoorlijk goed uitgewerkt en dieper dan je zou verwachten,
maar het is vooral Slater die met zijn zeer goede (beetje gespleten) performance de film naar een hoger plan trekt.
Behoorlijk zonde ook dat je hem eigenlijk hier na nooit meer echt een goede prestatie hebt zien leveren.
Ik kan me iig geen enkele goede prent van hem zo snel voor de geest halen.
En ipv eindeloos altijd dezelfde films op de buis te brengen zouden ze een film als deze maar snel weer eens moeten vertonen!
Ik geef deze een acht, of wel vier sterren.
Edit: ik was even vergeten dat ie natuurlijk WEL ook in True Romance zat, maar dat is ook al weer meer dan 15 jaar geleden.
Behoorlijk zonde ook dat je hem eigenlijk hier na nooit meer echt een goede prestatie hebt zien leveren.
Ik kan me iig geen enkele goede prent van hem zo snel voor de geest halen.
Edit: ik was even vergeten dat ie natuurlijk WEL ook in True Romance zat, maar dat is ook al weer meer dan 15 jaar geleden.
Hij doet het anders prima in Jimmy Hollywood, en redelijk in Robin Hood (in ieder geval veel beter dan Coffin Costner, die gewoon niet kan acteren..).
In elk geval kudos voor de makers om eens een tienerfilm met wat inhoud uit te brengen. Alleen is het sneu hoe karikaturaal ze omspringen met hun eigen boodschap. Ik vrees dat ze even goed op de hoogte zijn van tienerissues als de wereldvreemde ouders in deze film.
Weet niet precies wie alle "wijze raad" in Pump Up the Volume film bedacht heeft. De pep talk lijkt afkomstig van een kruising tussen Robin Williams in Dead Poets Society en hippie Leo uit That '70s Show. Na wat jointjes is het allemaal wellicht erg "diep".
Tot mijn verbazing lees ik hier dat de film het leefwereldje en de problemen van pubers authentiek neerzet. Serieus? Groepjes high school studenten die samentroepen om naar een radioshow te luisteren en spontaan in dansen uitbarsten? Jocks en punkers, allemaal hand in hand. Doet me een beetje denken aan Fame, pijnlijk.
Christian Slater en zijn vriendinnetje deden het wel gewoon prima. Er was duidelijk chemie tussen de twee. Al moet ik eraan toevoegen hun hele romance vrij clichématig verloopt (nerd met verborgen talent ontmoet muze).
De sfeer zat verder wel goed. Leuke muziek vooral, zowel de popdeuntjes als de ambient tijdens de serieuzere stukken.
Zoals gezegd waardeer ik de opzet heel erg, maar er zijn ondertussen wel betere alternatieven op het scherm verschenen: Elephant, Imaginary Heroes, Election ...
Systeem van politieke correctheid en cijfertjes.... klinkt dat bekend?



De verlegen jongen veilig achter z'n microfoon en het onzichtbaar zijn op school en voor anderen. Ja dat thema was wel herkenbaar. Nu zo'n 26 jaar later ziet het er allemaal nog al knullig uit.
Hoewel dit thema van de film nog herkenbaar is. En geven we onze mening en gevoelens , niet door de ether, maar via een 'net'.
De beste rol van Slater., prima soundtrack ook.
Toen Christian Slater nog echt leuke films maakte.
Hele fijne soundtrack, de maatschappijkritische toon, maar ook het highschool gebeuren met alle beslommeringen zoals verliefdheid, afzetten tegen de leraren, het opkomen voor jezelf en voor elkaar, rechtvaardigheid etc.
Dit is zo een film die me vroeger wist te raken, waar ik dingen van mezelf in herkende en waar ik nu nog steeds van begrijp waarom ik het een goede film vind.