The Unbearable Lightness of Being (1988)

Jammer dat ie zo lang is. De film was best wel OK en de erotiek ook. Alleen was ie een beetje traag en vond ik het einde niets aan. Nog wel een voldoende.

De prachtige titel van deze film sprak mij direct aan. Het boek heb ik niet gelezen, maar de film vind ik heel mooi en meeslepend. Vanwege de lange speelduur heb ik het in delen gekeken. Ik vind het best jammer dat het nu is afgelopen, want ik vond het fijn om naar te kijken. Het is zo dromerig en sfeervol met goed acteerwerk en passende muziek. Ik vind Juliette Binoche erg lief en leuk in deze film, en ook de personages van Daniel Day-Lewis en Lena Olin spreken mij aan, en ik hou van de hond en het varken. Ik vond het niet constant interessant, maar als ik naar het geheel kijk, vind ik het een heel sterke, aangrijpende en gevoelige film. Vooral het eind ontroerde mij. Dat had ik niet zien aankomen. Sowieso vind ik de film niet voorspelbaar. Ik vind het een kunstwerk! 4,5*

Ik vind het lastig om de film op zichzelf te beoordelen; ik heb het idee dat het een vrij simplistische verfilming van Kundera's roman is en dat ik de gaten zelf opvulde met de herinneringen aan die roman. Aan de andere kant kon het plot mij niet meer verrassen. Maar goed, who cares about plots? Al met al werd het een prima kijkervaring, hoewel ik het op zichzelf geloof ik vrij oppervlakkig vond. De lengte vond ik dan weer geen probleem, wat best knap is; meestal heb het na een minuut of zeventig wel gehad.

Het liefst had ik gezien dat men gewoon Tsjechisch had gesproken. Een andere taal is vreemd maar te verkroppen. Maar Engels met een accent (dat in de verste verte niet op Tsjechisch leek)? Wat een belabberde keuze. Voordeel van die lengte was dat ik er na twee uur eindelijk aan gewend was. Werd het toch nog gezellig.

The Unbearable Lightness of Being (De Ondraaglijke Lichtheid van het Bestaan) is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1984 van de Tsjechische schrijver Milan Kundera.

Het verhaal speelt zich af tijdens de Praagse Lente van 1968 en volgt de perikelen van de losbandige hersenchirurg Tomas (Daniel Day-Lewis), die er nogal vooruitstrevende denkbeelden op na houdt. Dat wordt hem uiteraard niet in dank afgenomen door de communistische autoriteiten. Nadat het Russische leger een einde maakt aan de gematigde koers in Tsjecho-Slowakije, wordt Tomas gedwongen afstand te nemen van zijn vrijzinnige ideeën.

Op één of andere manier heb ik altijd veel moeite met Holywoodverfilmingen van Europese (lees: niet-Engelstalige) literatuur. Het komt me bijzonder vreemd over dat iedereen in Praag zomaar Engels spreekt, enkelen zelfs met een zwaar Frans (Juliette Binoche) of Nederlands (Derek de Lint) accent. Het was mij betreft veel beter geweest als deze film gewoon een Tsjechoslowaakse productie was, al was in dat geval waarschijnlijk een groot deel van het (Amerikaanse) publiek afgehaakt.

Daarnaast heb ik ook veel moeite met de hoofdfiguur Tomas. Het is een vrij onsympathiek persoon, die er naast de relatie met zijn vriendin ook verschillende minnaressen op nahoudt. Die rol kan je wel aan Daniel Day-Lewis overlaten: ik heb hem eigenlijk zelden een sympathiek personage in een film zien spelen.

Een tegenvallende film dus, die met een lengte van bijna drie uur ook nog eens minstens een uur te lang duurt. 2,5*