Touchez Pas au Grisbi (1954)

Uitstekende Franse misdaadfilm met een geweldige cast, bestaande uit Jean Gabin als Max, Jeanne Moreau als Josy en Lino Ventura als Angelo.

Gabin speelt een gangster die samen met zijn partner succesvol eeen klus heeft geklaard, de buit hebben ze verstopt. Gabin' zijn partner (en goede vriend!) praat echter zijn mond voorbij tegen Josy (Moreau)..Via haar komt de rivaliserende gangster Angelo (gespeeld door een grootse Ventura) te weten dat Max en zijn vriend de breinen zijn achter de overval. De verdere uitwerking van deze basisgegevens is zeer interessant. Een aanrader voor de liefhebber van de Franse misdaadfilm.

4*

is deze te verkrijgen met ned of eng ondertitels?

Er is wel een (dure) R-1, deze zal vast Engelse ondertitels hebben. Ik heb de Franse dvd gekocht, deze bevat geen enkele ondertiteling.

met engelse ondertitels!

Touchez pas au Grisbi: Amazon.fr

Ah, ik heb een andere.

Prachtige stijlvolle film.

Sterke misdaadfilm met een altijd uitstekende Gabin en een leuke Ventura.

Ik vond het stappen van Gabin erg grappig, ik weet niet of het geforceerd was of dat hij echt zo liep.

Prima Franse misdaadfilm. Ontzettend sfeervol en een zeer boeiend laatste stuk. Wat mij betreft niet zo onderscheidend als bijv. Le Trou, maar toch goed, met name door de fantastische rol van Gabin en de prachtige cinematografie.

Verhaal is niet heel bijzonder maar de details maken er toch een originele, coole film van. Film zoals ze niet meer gemaakt worden. Fijne muziek ook.

Vandaag voor 't eerst compleet gezien, op TV5, met Nederlandse ondertiteling.

Pracht van een gangsterfilm met klasse acteurs Gabin en Ventura.

Acteurs van hun kaliber hebben we tegenwoordig niet meer.

Cool van A tot Z.

Gelukkig zijn hun films er nog om van te kunnen genieten.

Prachtige sfeervolle zwart-wit fotografie en goede muziek.

Klassieker.

Prachtige muziek, acteerprestaties, verhaal en sfeer!

Top gangsterfilm...

Très coole gangster,en bovendien van historische importantie.Ten eerste heeft deze film de gangsterflicks van Melville diepgaand beinvloed,BLF het meest.De overeenkomsten zijn frappant:het nostalgisch evoceren van een gangstermilieu waarin sommigen zoals Gabin nog trachten te leven volgens een erecode,de setting in de rosse buurt(Pigalle) met de nodige danseresjes en zelfs een paar bare boobs,het gegeven van een gangster die zijn laatste slag slaat en vervolgens van zijn pensioen wil genieten,het motief van verlinking doordat iemand zijn mond voorbij praat tegenover een grietje,en zelfs dat jonge ventje uit BLF heeft hier een bijrolletje.

Ten tweede was dit het filmdebuut van zowel Ventura,aan wie is af te zien dat hij net een vechtsportcarrière achter de rug had en te horen dat hij nog geen acteerervaring had(hij slikt niet de helft maar tweederde van zijn woorden in),als van een onherkenbaar lekkere,piepjonge Moreau,voor ze aan de drank raakte blijkbaar.Dan nog kunnen ze niet tippen aan het niveau vd als gebruikelijk charismatische Gabin met zijn natuurlijke overwicht over iedereen.

Het merendeel vd film bestaat uit de sfeerschepping,waarna we een aardig gewelddadig slot krijgen met voor die tijd excellent in beeld gebrachte shoot-outs.Wat dat zgn. niet onderscheidende betreft:een heist movie waarin de heist niet eens in beeld wordt gebracht,is toch best origineel te noemen lijkt mij.

Heb ik iets gemist dan?

Edit; o ja, ik vat 'm al!

Prachtige sfeervolle misdaadfilm. Topacteerwerk van met name Gabin. Ik vond Ventura ook prima op zijn plaats. More please!

Eerste film met Lino Ventura Dat wil ik zien.

Een erg mooie Franse misdaadfilm in de stijl van Rififi en Bob le Flambeur.

Het eerste uur is traag, maar weet toch erg te boeien. De dialogen en het acteerwerk zijn namelijk van een erg hoog niveau. Vooral Jean Gabin is echt ontzettend goed. De man heeft een enorm charismatische uitstraling, een geweldige karakteristieke kop en dat alles benut hij hier ten volste. De rest van de cast is ook goed, maar net iets minder dan Gabin. Lino Ventura is ook goed als een andere gangster en Jeanne Moreau heeft overigens ook een fijne uitstraling en is een prettige verschijning om te zien.

De zwart-wit fotografie is erg mooi en de aankleding is erg stijlvol, zoals dat ook past bij Franse misdaadfilms uit die tijd. De sfeer is sterk en waar het eerste uur traag is en weinig actie kent, gaat het in het laatste half uur nog even los met enkele behoorlijk gewelddadige scènes. Het zou goed kunnen, dat Martin Scorsese misschien hierdoor is geïnspireerd bij het maken van Goodfellas.

Touchez pas au Grisbi is erg goed. Niet zo goed als Becker’s fenomenale le Trou, maar absoluut een aanrader, die liefhebbers van de Franse misdaadfilms ongetwijfeld zullen kunnen waarderen.

4,0*

wie deze film ziet ziet zeker verschillen tussen de franse stijl en hollywood

Deze gaat veel verder

Gabin is zoals gewoonlijk subliem

Let ook op de ongelofelijk mooie renault fregate (ik denk amiral versie)

een dikke verdiende 5

Sfeervolle misdaadfilm met een prachtrol van Jean Gabin.

Eigenlijk draait de hele film om zijn personage. Hoe hij als 'betrouwbare' en koele gangster het moet zien te redden in een wereld vol onbetrouwbare, ongure types en de soms labiele partners.

Visueel niet zo interessant als een Melville, maar wel sfeervol en veel mooie nachtscènes.

Het goede van Touchez Pas au Grisbi vind ik het lage tempo. De film noir gedijt daar goed bij.

Een grappige scene vind ik dat Gabin begint over de wallen onder zijn ogen, en dat een andere gangster later in de spiegel kijkt om zijn wallen te bekijken. Of dat hij rustig een plaat op zet en in een luie stoel gaat zitten. Dat soort details vind ik altijd goed in misdaadfilms. Zo wordt een gangster geen plat stripfiguurtje, maar iemand van vlees en bloed.

Erg spannend is de film niet, behalve het laatste half uur.

Als je niet in slaap kan vallen is deze film een absolute aanrader. Het is waarschijnlijk bedoeld als gangsterfilm, maar dan wel met de saaiste gangsters die ik ooit gezien heb. Een stel expressieloze zoutzakken in een verder ook nog eens erg saai en bovendien ongeloofwaardig verhaal. Het hoogtepunt van de film, de uitwisseling van man tegen geld, is een amateuristisch nonsens toneelstuk. Maar de auto's zijn wel mooi.

Solide misdaadfilm uit de oude doos met een degelijk rechttoe, rechtaan verhaal. Dit soort rollen is Jean Gabin natuurlijk op het lijf geschreven. Lino Ventura maakt een weinig opvallend debuut, maar niet te versmaden zijn het wonderschone Leitmotiv van componist Jean Albert Wiener én de twee vriendinnen van Gabin: de Italiaanse Delia Scala (“secretaresse” van de heler) en Marilyn Buferd (Miss America 1946).

Beslist één van de betere Gabin-misdaadfilms. Duidelijke plot, ingedijkt geweld, goed wit-zwart camerawerk en de klassieke, het publiekaansprekende gedachte, dat uiteindelijk misdaad niet loont.

De muziek werd aardig beroemd.

De Franse cineast Jacques Becker had de pech dat zijn artistieke hoogtijdagen in de jaren vijftig lagen, waardoor de geschiedenis hem min of meer vergeten is, weggeblazen door de aanstormende nouvelle vague van Varda, Godard, Resnais en Truffaut.

Onterecht, want hoewel Becker een traditionele regisseur lijkt, voelen zijn montagetechniek en zijn minimalistische verteltrant nog altijd modern aan. ‘Touchez Pas Au Grisbi’ is een door Jean Gabin gedragen misdaadfilm uit 1954, waarvan het verhaal slechts drie dagen duurt, maar waarin de karakters van het sterrenensemble (naast Gabin ook Lino Ventura en Jeanne Moreau) uitstekend naar voren komen.

Toch wel genoten van deze film die wat langzaam op gang komt. Prachtige settings zoals het restaurant, de nachtclub, de kelder hiervan en het smaakvol ingerichte reserve appartement van protagonist Max.

Elke scène draagt iets bij aan het verhaal en de dialogen zijn ook raak. Mijn favoriete scène is wanneer Max en Rigot hier gaan slapen na een avondje stappen maar niet voordat ze zich beiden in een keurige pyjama hijsen. Erg tof. Ik draag ze zelf ook graag. Later in het verhaal zijn er nog meer pyjama's te zien.

Al met al een fijne film.

Goeie film waarin een paar criminelen een buit te verdelen hebben. Je zou deze film als Frans antwoord op de film noirs uit Hollywood kunnen beschouwen. Er is wel degelijk een plot, maar het zijn toch de kleine details die de film maken hier. Het hoofdpersonage wordt goed neergezet. Niet in de laatste plaats vanwege de uitstekende en vrij ingetogen rol van Jean Gabin als de gangster op leeftijd.

Prima prent, hoewel niks wereldschokkends. Gabin is de stijlvolle crimineel, deed me zelfs een beetje denken aan De Niro in Heat. Het tempo is aangenaam en de film gaat niet over de top. Misschien wel de grootste troef is de jaren 50 setting, inclusief variété optredens, de auto's en de meubilering. Jeanne Moreau heb ik niet herkend, helaas.

Vond vooral het eenvoudige verhaal dat veel ruimte overliet voor sfeer aangenaam. Met een leuk einde ook. Stilistisch staat de film flink onder invloed van Amerikaanse noirs. Veel expressionistische schaduwen en rafelige grotestadssfeer. Dat kwam in die jaren vaker voor bij Franse films. Niet zo sterk als tenminste twee van de drie films van Becker die ik eerder zag. Maar erg prettig om te zien. Gabin draagt de film.

Ik heb weinig op deze film aan te merken, behalve dan dat de film ondanks de korte lengte toch af en toe begon te slepen en me niet constant geboeid hield (dat allicht aan de late avond lag en ik ook wel vermoeid was). Ergens nochtans vreemd, want dit is op punten wel een sterke film. Goede sfeer, in fotografie maar ook locaties zoals de vele barretjes en telefoonhokjes. Verder een fijne hoofdrol van iemand die volledig in control is en rustig blijft; een rol die deed me wat denken aan Philip Baker Hall in PTA's Hard Eight. En de plot is redelijk boeiend. Maar vooral: de film voelt aan als iets dat ik niet snel zie. Banale details zoals het nog aantrekken van pyjama', maar ook het tandenpoetsen daarvoor. Dat alles geeft deze film net dat beetje bijzondere. En nu ik zo alle punten langs ga is dit toch wel een goede film ondanks dat ik wat onrustig zat te kijken. 4,0.