Een IMDB gemiddelde van 8,4 bij 593 stemmen...wat is hier aan de hand?
Welnu: film won de gouden palm in Cannes( ten koste van oa Antonioni en Bunuel) en zette de Braziliaanse cinema daarmee nog meer op de kaart dan hij al stond. Een soort nationaal monument van die cinema, derhalve.
Het schijnt overigens dat de progressieve film"elite" niet geheel gecharmeerd was van dit studioproduct en het zag als een stap terug tov de net opgekomen cinema novo. Zit iets in, want dit werk leunt wel heel sterk aan tegen de neo-realistische voorbeelden van 10,15 jaar eerder.
Een af en toe sentimenteel sociaal drama dus over 2 simpele doch nobele zielen die strijden tegen uitbuiting en onrecht, zonder dat ze het zelf doorhebben overigens. De rolverdeling is ook standaard neo-realisme: het mannetje een sukkel, het wijfje strijdbaar.
Er zitten echter ook wel degelijk typisch Braziliaanse elementen in deze film waarin de hoofdrollen worden vertolkt dooe professionele acteurs: zo maken de kijkers hier kennis met het fenomeen van katholicisme v candomblé/santeria/hoe je het noemen wil, waarbij het eerste natuurlijk een onderdrukkingswapen van de bad guys is en het laatste een verzetswapen van de proletarische goodies.
Nog Brazilaanser zijn de gelukkig rijkelijk aanwezige muziekscènes, met enkele geweldige choreografieen op de trappen( Eisenstein citaatje) voor de kathedraal van Salvador de Bahia, zelfs gelardeerd met de nodige capoeira kunstjes.
Het slot zouden we Pasolinesk kunnen noemen.
De muziek is in het begin ook erg neo-realistisch angehaucht, maar wordt geleidelijk meer en meer Braziliaans.
Kritiekpunt: die intrige met die pooier en die hoer was volstrekt overbodig. Misschien alleen bedoeld om het geheel wat spicier te maken.