Black Christmas (1974)

Fonzzz002 zet jouw ontboezemingen even tussen spoiler tekens. Wel zo fijn voor anderen.

Meesterwerk. Classic horrorfilm met een geweldige Margot Kidder.
De film heeft een enorme duistere sfeer en een creepy setting. Het einde is echt angstaaanjagend
en ook de huismoeder Mrs. Mac is briljant neergezet. De film kent enorm spannende
scenes een goed mysterie en wat humor allemaal perfect in balans.
Horror meesterwerk. Vind dit de beste horrorfilm van de jaren 70.
5 sterren.

Nog zo een van de pioniers in het slasher genre. Opvallend minder brutaal dan A Bay of Blood maar zeker wel een die inspiratie vormden voor oa Halloween. Het zit hier toch al beter in elkaar dan Halloween, meer mysterie en het feit dat we er niet achter komen wie de moordenaar is die op een wel originele manier zijn aanwezigheid te kennen geeft. Is dit een idee dat Scream uiteindelijk heeft geleend? Helaas is er tussen de kills en de telefonische oproepen weinig boeiends te beleven. De grofgebekte Barbara en Mrs Mac met haar fles sterke drank zorgen in het begin nog voor wat humor, maar als zij geen screentime hebben dan is het saai. Sfeervol is het wel vooral als Mrs Mac op onderzoek gaat, maar dit had zeker wel korter gekund.

Een sfeervol werkje van Bob Clark.
Het is precies het verkeerde jaargetijde voor deze film, maar ik moest toch eens een keer tijd vrijmaken voor deze klassieker.
Een aparte en redelijk eigenzinnige film. Vooral apart dat de eerste moord zo vroeg in de film te zien is. Daarna weet men het ook wel spannend te houden. De telefoontjes zijn misselijkmakend en als kijker weet je dat de moordenaar zich in het huis bevind.
Olivia Hussey speelt op een degelijke wijze de main girl, maar het is vooral Margot Kidder als de grofgebekte Barbara die wat meer kleur geeft aan de film.
Barb's moord word trouwens ook nog bijzonder stijlvol in beeld gebracht. Van dergelijke momenten moet de film het een beetje hebben, want verder zorgt men niet voor heel gedenkwaardig beeldmateriaal. Zo is de klopjacht van de politie niet bijster interessant uitgewerkt, maar ik heb het ook al eens slechter gezien.
Met name door de spanning, die toch wel een groot gedeelte van de film aanwezig is, weet deze Black Christmas bij mij bovengemiddeld te scoren. Verder is dit voor een slasherliefhebber wel een mooi tijdsdocument. Wellicht de eerste film die werkte met een 'final girl'?

Ieder zijn mening natuurlijk... dat terzijde... Is dit niet de film waarin de politie voor het eerst meldde: Ehhhm the calls are from your house?
De telefooncentrale scene is trouwens briljant!

Niet bijster interessant

Sfeervolle Crime/Thriller met Slasher trekjes.

Een van de eerste genrevoorlopers maar wel braver dan de meer bekendere nakomelingen.
Wel een sterke dreigende sfeersetting en geode mysterieuze zweem die rond de psychopaat hangt. Het meest heft me wel de humoristische insteek bevallen, hilarisch die telefoontjes en die sarcastische, zwart humoristische opmerkingen van Barb en Mrs. Mac
Aan de andere kant was het middenstuk wel wat traag en minder spannend, het uitvallen van net die twee bovengenoemden vond ik persoonlijk een manco. De laatste 20 minute zijn dan weer een stuk vlotter met wat meer actie, al blijft de ware identiteit van onze killer nog steeds gissen

2,5*

Veelal wordt deze film genoemd als een klassieker. Ik ben dan voor een gedeeltelijk mee eens. De telefoontjes lijken een grote inspiratiebron voor Scream te zijn geweest. Daarnaast vond ik het zeer interessant om nu eens niet de killer te weten. Maar daartegen staat dat de kills zelf eigenlijk erg tam en oninteressant zijn. Vaak zelfs niet eens in beeld. Ik heb zelfs oudere films gezien die meer gore hadden dan deze. En ook vond ik het raar dat de twee personen die de film kleur gaven, beide al zeer gauw het loodje leggen.

Een van de eerste slasher's.

Nog nergens zoals we ze nu kennen natuurlijk. Maar hier wordt de basis gelegd. Black Christmas kent een enorm sterke opbouw, een geweldig sfeertje en een enorm goede spanningsboog. tussendoor krijgen we wel een klein beetje rust door een wel erg oninteressant side plotje, maar dat staat nergens in de weg van de fun die Black Christmas bied. Verhaaltje word lekker vlot verteld, daarmee bedoel ik dat het nergens echt onnodig blijft hangen. Hoewel je de moorden niet echt ziet gebeuren is het juist de suggestie die ze hier sterker maakt. Je kunt je gewoon verbeelden wat er gaande is. De telefoontjes zijn in het begin nog grappig, maar worden gaandeweg steeds heftiger en enger. Ook heeft de film een enorm sterk einde. Camerawerk is trouwens ook erg gaaf hier. Gave shots soms, waarbij de first person gedeeltes erg goed gedaan zijn. Acteerwerk is ook best goed.

Erg leuke film.

Shout Factory! snapt het.

Een film die bekend staat vanwege zijn imago als de eerste slasher. Het verhaal deed me meteen aan Scream denken, al wordt hier die subgenre gemengd met een traditionele (politie)thriller die behoorlijk overheerst. Hierdoor hinkt het verhaal op twee benen, enerzijds de slasherstijl en anderszijds het thrillerverhaal. En dat laatste is jammer, want als thriller vond ik het weinig interessant. De film moet het dus wat mij betreft meer hebben van de naam en faam dan van de filmische kwaliteit. Een magere 2,5*.

Pakkende horrorthriller die inderdaad het concept van de slasher-film zo'n beetje de wereld in heeft geholpen. Perfecte tijd om dit werkje ook eindelijk eens een kijkbeurt te hebben gegund, werpt wat duisternis tijdens de gezellige feestdagen. De film weet nochtans ernstig onder mijn huid te kruipen, en weet bij momenten zelfs akeligheid te creëren met o.a. de verontrustende stem van de moordenaar met als hoogtepunt van de film dat kerstkoortje wat op de stoep een nummertje zingt wat vervolgens afgewisseld wordt met de moord op die eigenwijze troela. Visueel is de film overduidelijk beperkt door haar budget maar de sfeer van de feestdagen komt goed over en ook qua camerawerk vind ik het bij momenten behoorlijk dynamisch en bijdragen aan de spanning, de eerste moord bijv. is prachtig geschoten. Gelukkig relativeert de film ook wel wat, ik kon wel lachen om de duffe huisvrouw die door iedereen als een lieverdje wordt gezien maar stiekem de grootste zuipschuit van het hele sorority-gesticht is en anders die politieagent die nog stommer is dan hij er uit ziet.

Saaie film die de tand des tijds niet heeft doorstaan.

Fijne film die als slasher-pionier te boek staat. Vorm, inhoud en personages zijn inderdaad weinig verrassend en zijn de herkenbare elementen die in de latere slashers terugkomen. Alleen daarom al is het interessant om een pionier uit het horrorgenre te bekijken.
Grote verschillen met de opvolgers zijn met name het tempo en de mindere expliciete uitwerking van de gruwelscènes. Het gore- en sfx-gehalte ligt een stuk lager.
Desondanks spannende film. Hoewel na de eerste kill al snel duidelijk is hoe de killer te werk gaat en onder welke personages de slachtoffers zullen vallen, weet de film de spanning goed op niveau te houden. De dreigende en onheilspellende sfeer suddert de hele film lekker door.
Er is nauwelijks een jumpscare te bekennen, maar met de thrillfactor zit het wel goed. De film kweekt vooral suspense en spanning door een fantastisch stemmig herenhuis als locatie te gebruiken, kweekt verder met een gedetailleerde opbouw in verhaal en scènes, en weet extra spanning te genereren door af en toe van cameraperspectief te wisselen. De camera pakt het perspectief van zowel de slachtoffers als van de killer. Als kijker heb je daardoor iets meer kennis dan de personages en dat feit vertaalt zich weer in inleving en spanning.
Daarom is het ook zo merkwaardig dat de meest smeuïge personages niet een film lang mee gaan. Vanuit empatisch oogpunt geen slimme zet. De resterende personages hebben minder charismatisch kaliber en zijn minder verbaal prikkelend aanwezig dan de eerder gevallenen. De inleving in de personages verdwijnt daarmee ietsjes. Het verlies aan markante personages maakt de film vanaf die momenten toch iets minder spannend. Een hele vreemde keus van de regisseur en meteen een iets lagere waardering van mij.

Black Christmas is een van de eerste slasher-films die er is gemaakt, daarmee heeft de film bij velen al een streepje voor denk ik. Maar om nou te zeggen dat ik het een echt goede film vind, nee. Daarvoor is het niet even boeiend en zijn de personages ook niet dermate intelligent dat ik met hen mee kon leven. De kerst-setting was wel goed bedacht, gaf de film extra sfeer mee en dat is ook meteen een van de sterkste punten van de film. De opbouwende spanning met het mysterie wie nu de killer is doet het ook altijd goed bij me. Wel jammer dat je qua kills zo goed als niks ziet. Die scènes verlopen haastig en veel gebeurt buiten beeld. Nouja, dit werd gelukkig in de tientallen jaren na deze film wel beter gedaan. Ik heb me er prima mee vermaakt, maar als je de film anno nu bekijkt dan zijn er tig betere films in dit genre te vinden. Neemt natuurlijk niet weg dat dit wel een iconische titel is.

3*

Wat me vooral opviel was dat eindelijk een keer wordt getoond hoe zo’n telefoontje tracen nou precies in z’n werk gaat. Verder is het atypisch voor een slasher dat er geen sprake is van promiscue stelletjes en een overlevende maagd maar van drankmisbruik (maar liefst twee van de vier slachtoffers waren zuiplappen, of de overlevende geheelonthouder was kan ik me niet herinneren).

Verder degelijke horror met wat weinig schrikmomenten. Einde was nog wel leuk, al verwacht je als doorgewinterde kijker misschien nog een eindtwist, iets in de trant van “de dader was de burgerlijke vader!” of iets dergelijks, maar het was eigenlijk wel prima zo.

De bijtende horrorkomedie 'Scream' (1996) had al in de jaren zeventig al een voorloper met 'Black Christmas' (1974), waarin een waanzinnige huishoudt in een studentenhuis voor jonge vrouwen. Leuker dan de suspensevolle POV-shots of de creatieve kills, zijn de mogelijke slachtoffers als Jess (Olivia Hussey), Barb (Margot Kidder), Mrs. Mac (Marian Waldman) en Phyl (Andrea Martin). Kwieke, bitsige dames die ironische oneliners spuien en hun eigen excentriciteiten hebben. Vooral Barb is hilarisch als de nymfomane kenau die de fragiele egootjes van mannen vernietigt met haar grensoverschrijdende uitspraken. Deze horrorprent is dan ook eerder grappig dan eng, maar dat mag in dit geval de pret niet drukken omdat het eens de slachtoffers zijn die de show stelen en niet de moordenaar zelf.

R.I.P. Margot Kidder (69)

Geweldige slasher! Zo enorm sfeervol en duister heb ik ze toch niet vaak gezien.

Die lugubere telefoontjes, het constant ruizen van de wind om het huis, mysterie rond de killer. Zoveel zaken wat deze film tot een klassieker maken.

Heb het nu moeten kijken op een brak YouTube stream, maar bij een herkijk op een knap scherm kan dit zomaar 5 sterren worden.

Ik weet dat dit een klassieker is, maar mij deed het niet zoveel.
Natuurlijk is de film trager dan wat we tegenwoordig gewend zijn, daar probeer ik de film niet op te beoordelen. Maar sommige dialogen waren tenenkrommend en de acteerprestaties waren van wisselend niveau. Ik rond het af naar een voorzichtige voldoende. *3.0

"Ho, ho, ho, fuck."

Ditmaal heb ik wel de juiste versie gezien.

'Black Christmas' is zogezegd dus één van de eerste slashers en meteen de eerste film die zich afspeelt tijdens een feestdag. Er wordt een prima setting gecreëerd rondom wat losbandige studentes die Kerstmis willen vieren en lastig worden gevallen door gekke telefoontjes.

In eerste instantie is het gebeuren rondom de obscene telefoongesprekken en de opmerkingen die heen en weer gegooid worden nog best lachen. En met figuren als een Barb en Mrs. Mac lijkt het feestje compleet te zijn. Maar op een gegeven moment heb je dat als kijker wel gezien en mag het moorden beginnen.

Juist op dat vlak is de film zwak te noemen. Het geheel ontaardt zich namelijk al gauw in een detective verhaaltje, zonder te willen intrigeren. Mede door de trage pacing en wisselvallig acteerwerk is het zoeken naar lichtpuntjes. Alleen als de P.O.V. shots getoond worden leeft de boel op, omdat dit wel de nodige stuipen op het lijf jaagt. Des te jammer dat de kills dan weer vrij matig zijn.

Al met al een teleurstellende horror waar ik - gezien de iconische status - veel meer van had verwacht.

Kleine 2,0 sterren.

Erg stijlvolle slasher. D e film heeft een aantal geniale vondsten die de spanning er goed in houden. Dat het plot een gatenkaas is, kan me niet zoveel interesseren, dat is het genre eigen: de film is spannend en verontrustend en dat is wat ik wil in zon film. Eigenlijk zou een film als deze een hogere bodycount en meer gore moeten hebben, maar toch heb dat nergens gemist. Maakt zijn reputatie waar.

“I'm going to kill you!”

Uitstekende slasherfilm. Een vrouwensociëteit, een stalker, domme politieagenten, naïeve studentes, creepy telefoongesprekken, aardige moordscènes en een ijzersterk einde... Soms hoeft het niet zo moeilijk te zijn. Ik heb wel het gevoel dat er voor de verkeerde ‘final girl’ is gekozen, want Margot Kidder is fantastisch in een iets te kleine rol. Kidder maakt in maar een paar scenes een geweldige indruk. Olivia Hussey is zeker niet slecht, maar ze sneeuwt wel een beetje onder ten opzichte van sommige andere actrices. Wat Black Christmas helemaal afmaakt is het fantastische en onheilspellende einde.

Best fijn.

Toch wel leuk om een keer gezien te hebben, al is het maar om te zien wat voor invloed deze film gehad heeft op latere horror films. Discussies over welke slasher nu de eerste was, Halloween of TCM, kunnen zo op de schop. En ook het first-person camerawerk waar Halloween vaak credit voor krijgt zie je hier al zeer expliciet terug.

Maar eerst is natuurlijk niet beter. De film weet best wat sfeer op te bouwen, mede door het camerawerk, maar ook omdat de killer eigenlijk nooit vol in beeld komt en op het einde nog steeds niet onthuld is. Zou blijft de spanning doorheen de gehele film wel behouden.

Nadelen zijn het slechte acteerwerk, het wat saaiere middendeel en de toch wel povere kills. Het zijn zaken die de film toch een beetje impact doen verliezen, maar de basis blijft gelukkig wel erg sterk. Een leuk filmpje voor deze tijd van het jaar met andere woorden, al kan je ook gewoon wachten tot kerst. Had er eigenlijk niet zoveel van verwacht, maar viel me goed mee.

3.0*

Edit: hilarisch trouwens hoe men hier telefoons "tracet". Geen flauw idee wat daar gaande was, maar dan doen ze tegenwoordig toch vlotter

Officieel is Lady in the Lake (1947) de eerste film die het pov shot gebruikte, maar dat was niet van een killer maar een detective. Peeping Tom (1960) is bij mijn weten de eerste film waar we het pov van de killer zagen. Los daarvan is het openingsshot in Halloween natuurlijk fenomenaal, vooral ook omdat het een van de eerste keren was dat de steadycam werd ingezet, dus die credit is niet verwonderlijk.

Remake slasher 'Black Christmas' wordt een 'feministische versie' | Filmtotaal filmnieuws

Het houdt niet op, niet vanzelf.

Volgende feministische flop in zicht.

Met roetveeg vagina’s....

"Did you know, this is a very little known fact, but did you know there is a certain species of turtle that can screw for three days without stopping?... I went to the zoo and I watched it, it was very boring."
Een beetje zoals deze film dus... Veel flauw gepraat en je ziet de kills niet. Deze film heeft de tand des tijds niet goed doorstaan. Het is wel sfeervol gefilmd, bijna de hele tijd door in het donker. In het midden gaat de film erg slepen. De laatste twintig minuten wordt het dan toch een beetje spannend, maar echt eng wordt het nooit. En Olivia Hussey, wat een knappe meid was dat toch.

Deze net nog eens gekeken n mij een raadsel dat ik deze ooit een 4/5* heb gegeven Vond deze nu allesinds helemaal niet zo best hoor. Redelijk saai allemaal en voelde mr bitter weinig horror en suspens. Weet ni ofk deze toen met andere heb verwisseld of ik toen niks gewoon was, maar is nu zelfs geen voldoende waard.

Nice!

Een hele aardige slasher, en tevens één van de eerste. Ik zat me van tevoren klaar te maken voor een zeer moeizame 100 minuten, maar het bleek erg mee te vallen. Het middenstuk van het verhaal had echter wel zijn mindere momenten helaas.

Black Christmas heeft ondertussen twee slecht ontvangen remakes die ik ook wel op een dag wil zien, maar toch is het handiger om eerst de originele versie te zien. Normaal zijn dit soort films erg lawaaierig en luid, maar het subtiele, stille en akelige van Black Christmas maakt deze film best speciaal.

Het acteerwerk is in ieder geval half-half. Er lopen minder goed acterende figuren in rond en enkele die het juist heel goed doen. Hussey is wat zwakjes en agent Saxon stond ook wel op de automatische piloot te acteren. Maar Kidder was juist leuk. Sisters overtreft ze niet, maar ze doet het wel erg goed.

De opening van de film belooft direct een aparte film. De FPV-scenes had ik bijvoorbeeld echt niet verwacht. De film heeft wel meerdere frisse camerashots, maar uiteindelijk is de film niet zo zeer fris of luchtig. Na 20 minuten is de film namelijk wel aan de taaie kant, iets waar meer stoom in had mogen zitten.

Het laatste half uur is het moment dat de stoom terug begint te zweven, en doet dat vervolgens erg goed door een oprecht akelige slotfase te creëren. Voor een redelijk oude film wist het me een best akelig gevoel te geven. "Billy" is ook wel een apart figuur. Zijn telefoontjes zijn erg creepy en zijn onvoorspelbaarheid maakt van hem een leuke dreiging. Een dreiging die je uiteindelijk alleen in de schaduwen ziet staan.

De carnage count ligt laag, maar wanneer de film toeslaat is het best leuk. Maar zoals ik al eerder zei, het is vooral het stille en akelige wat de film compleet doet maken. De soundtrack die nooit een overhand neemt, de langzame shots en de harde winterwind. Het heeft gewoon iets. Ik schrok ook tot mijn verbazing toen de twee lijken op bed werden gevonden.

Leuke slasher, zeker 1 van de betere oude slashers. Akeliger dan een hoop soortgenoten. Wat mij betreft een film die de slashers van Carpenter van de mat werpt. Die kabaalfilms komen niet in de buurt van de subtiele spanning van Black Christmas. Alleen jammer dat het middenstuk wat taaier was, anders was dit zomaar een toppertje geworden.

Blijkbaar de moeder der Slashers. Maar echt geslashed wordt er niet echt. Alles gebeurd off screen. Enerzijds draagt dit wel bij aan de spanning. Ook de toon die door de killer werd gebruikt bij zijn telefoontjes kan je geslaagd noemen. Alleen was het voor mij allemaal net niet voldoende. Misschien het gebrek aan spanning. Misschien de weinig tot de verbeelding sprekende moorden. Zoals al eerder werd geopperd, het leek wel een detective verhaal i.p.v. enge slasher.

Eén van de eerste slashers zo blijkt, en als inspiratie gediend voor al wat later volgde binnen het genre. Het wil daarom niet zeggen dat het subgenre al voldoende verfijnd was, maar de toon werd alvast gezet met een psychopathische maniak die het voornamelijk op jonge studenten heeft gemunt.

Startend vanuit hijg- en dreigtelefoontjes wordt de creepy sfeer al meteen duidelijk. Al hebben menig naïeve studentes er weinig oren naar. Het vervolg is eerder een politioneel onderzoek waar de klemtoon iets té op ligt waardoor het gebeuren rond de psychopaat en het kat-en-muis spelletje wat verloren gaat.

Het komt allemaal niet super in beeld en ook het acteren valt wat tegen, maar deze cultfilm verdient wel alle lof. Prima einde ook zodat het niet te veel afgeraffeld werd.

Na eergisteren de best leuke en vermakelijke Kerst / Horror film "Don't Open Till Christmas (1984)" (met veel moorden en ook wat naaktheid) te hebben gezien, wilde ik vandaag wel eens de moeder van het Slasher genre zien (ook een Kerst / Horror film), namelijk "Black Christmas" van regisseur Bob Clark (vooral bekend van de "Porky's" films). Zo gaf John Carpenter namelijk aan dat hij zijn film "Halloween" uit 1978 in eerste instantie als een vervolg op deze film zag. Oftewel "Black Christmas" is de eerste Slasher in het genre.

"Black Christmas" speelt zich af rond kerstmis in een vrouwelijk studentenhuis, waar de circa tien meiden obscene telefoontjes krijgen van een angstaanjagende hijger die hun ook bedreigt. Wanneer deze begint met het moorden van de meiden en daarbij het eerste slachtoffer vermist raakt, wordt al snel de politie ingeschakeld onder leiding van luitenant Ken Fuller (John Saxon). De dader blijft spoorloos, maar stopt niet met moorden...

Ondanks dat dit de eerste Slasher film is, vond ik het allemaal wat tegenvallen. Er is zeker genoeg sfeer, er heerst ook enige spanning (zeker op het einde) en de opening (inclusief de kerstliedjes) opgenomen vanuit het oogpunt van de slasher die inbreekt in het studentenhuis was ook best aardig, maar het is ook behoorlijk saai en langdradig en het aantal moorden (op één hand te tellen) valt behoorlijk tegen en van een paar moorden zie ook niets. De eerste moord (via wurging op een studentenkamer) vindt plaats na circa 10 minuten en dat is best snel, maar de tweede moord (via een haak op de zolder) vindt pas plaats na circa 40 minuten en dat is veel te lang wachten. Daarna vindt er nog een moord (via doodsteken in bed) plaats na circa 65 minuten en de laatste twee moorden (waaronder de schijnbare dader) worden niet eens meer in beeld gebracht.

Wat ook niet in beeld wordt gebracht is de moordenaar / hijger (die geen kenmerkende wapen- of moordstijl heeft en ook geen iconisch masker of gezicht heeft) die zich op de zolder van het studentenhuis verstopt en vanuit daar de telefoontje pleegt. Je hoort alleen zijn stem als hij zijn obscene telefoontjes pleegt en hij zegt dan o.a.:

"Let me lick your pretty piggy cunt !"
"I'll lick your pretty pig clit. I'm like a tuna farm, baby !"
"Suck on my juicy cock !"

En ook zie je soms een oog van hem als hij zich ergens verstopt heeft. Het meest voor de hand liggende is dat de moordenaar een vriendje is van één van de meiden die zwanger (ze wilt abortus plegen, maar dat wilt het vriendje juist niet en die wilt ook trouwen en stoppen op het conservatorium) blijkt te zijn, maar na het einde (als ze hem gedood heeft) blijkt dat niet het geval en hoor je weer de telefoon overgang waarna de film is afgelopen.

Omdat de film zich afspeelt in 1974, was het wel grappig om te zien welke techniek de politie gebruikt om de verdachte op te sporen door de telefoon van het studentenhuis af te luisteren. Dat gebeurde namelijk via een gigantische telefooncentrale, waar één persoon langs alle telefoonlijnen loopt om te kijken vanuit waar de verdachte belt. Zo komt de politie erachter dat de beller waarschijnlijk Bill Graham (degene die belt noemt ook zeer regelmatig de naam Billy) is, maar op het einde (als ze erachter komen dat de verdachte belt vanuit het studentenhuis) stappen ze van die theorie af en verdenken ze iemand anders, te weten Peter (Keir Dullea) die het vriendje is van de zwangere Jess (Olivia Hussey), die dus niet de moordenaar blijkt te zien. Wie de moordenaar uiteindelijk is, kom je dus nooit te weten en ook niet wat zijn motivatie is.

De cast maakt deze film het kijken nog enigszins waard, want buiten de bekende John Saxon (hem vind ik altijd leuk om te zien in films) die dit jaar overleden is, zien we verder nog de bekende actrice Margot Kidder (twee jaar geleden overleden en ze is vooral bekend vanwege haar rol van Lois Lane uit de Superman-reeks uit de jaren 70 en 80 met Christopher Reeve als Superman) als de grof gebekte studente Barb (die astma heeft) die zeker niet op haar mondje is gevallen en een politiesergeant, te weten Nash (Doug McGrath), voor schut zet met het doorgeven van een telefoonnummer, waarbij ze als kengetal "Fellatio" doorgeeft en de politiesergeant niet weet wat fellatio betekent (hij wordt naderhand ook uitgelachen door andere agenten).

Ondanks dat de film zich afspeelt in een vrouwelijk studentenhuis en je in het begin ook best veel meiden ziet (o.a. als de telefoon overgaat), draait het in deze film maar om vier studentes, te weten Barb, Jess, Phyl (Andrea Martin) en Clare (Lynne Griffin) en dat aangevuld met een oudere vrouw, te weten Mrs. Mac (Marian Waldman), die in het studentenhuis overal drank heeft verstopt (o.a. in een boek en in een toilet) en daar stiekem steeds van drinkt.

Normaal zou je ook verwachten dat in een Horror film die vooral draait om meiden, dat je dan ook wat naaktheid ziet (bijvoorbeeld als ze zich gaan omkleden, douchen of met hun vriendje gaan vrijen) en zeker omdat het om een jaren 70 film gaat, maar dat is dus niet het geval en de vriendjes van de meiden zijn vooral ruimdenkend, aardig en hebben geen seksuele lusten (de enige die dat wel heeft is Barb, maar zij heeft juist geen vriendje). Toegegeven vriendje Peter had ze ook niet helemaal op een rijtje en zeker niet toen hij de concertpiano aan het vernielen was.

Al met al vond ik deze moeder van de Slashers tegenvallen en heb ik me er dus ook niet echt mee vermaakt. Sowieso valt het aantal moorden behoorlijk tegen en van een paar moorden zie je dus niets, behalve dat je opeens hun dode lichaam ziet liggen. En verder vond ik het dus ook behoorlijk saai en langdradig. Het enige leuke aan deze film vond ik het zien van John Saxon en Margot Kidder en de laatste is vooral in het begin van de film te zien (ondanks dat ze pas in de circa 65e minuut wordt vermoord), waar ik haar vooral irritant vond. Op naar "Christmas Evil (1980)", welke mijn laatste ouderwetse Kerst / Horror film zal zijn die ik bekijk dit jaar.

Een film met een POV van een stalker, een jongen die een hockeymasker draagt en John Saxon als luitenant. Wat dat betreft is Black Christmas uit 1974 echt de moeder van de slashers. Het is vrij duidelijk waar John Carpenter een paar jaar later de inspiratie vandaan haalde voor zijn Halloween, een film die veelal wordt gezien als de eerste slasher, maar vooral de film was die het subgenre populair maakte. In mijn herinnering was Black Christmas vooral erg serieus qua toon, maar de luchtige momenten vielen ditmaal op. Huisbaas mevrouw Mac heeft een paar geestige scènes en ook de onderonsjes op het politiebureau - met luitenant Saxon, agent Nash en die lachende collega - zijn amusant.

Verder valt op dat Black Christmas veel tijd steekt in diens personages. Door de vele vervolgfilms van series als Halloween en Friday the 13th zijn we inmiddels gewend dat het slachtvee in slashers maar inwisselbare figuren zijn, maar hier zijn de slachtoffers daadwerkelijk personages die we leren kennen. Ze zijn niet allemaal even memorabel, maar we blijven daardoor wel geïnteresseerd. Dat moet ook wel, want om de moordpartijen hoeven we het niet te doen, het zijn er niet veel en ook veelal buiten beeld. Wat dat betreft weet regisseur Clark uitstekend wat je wel en niet moet laten zien, de film is sterk in zijn mysterie. Hij geeft ons leuke personages, goede spanning, een fijne duistere sfeer en een paar voortreffelijke shots. Halloween, Friday the 13th en A Nightmare on Elm Street mogen dan de bekendheid en vervolgen hebben gekregen, geen van hen zou waarschijnlijk hebben bestaan zonder deze zwarte kerst.

4 sterren.