Meet the Parents (2000)

Geniaal, om de zoveel tijd zet hem ik weer eens op en lig keer op keer weer in de scheur.

Ik lag in het ziekenhuis toen ik 'm zag... in m'n eigen kamertje met TV omdat op de grote kamer de oudjes met hun nachtmerries en "Zuster!" geroep me uit m'n helingbrengende slaap hielden. Ik heb me bescheurd om deze film. En oh-oh-oh, wat is De Niro toch vreeeselijk grappig als grumpy CIA operative in ruste. Hij en Pacino worden als de grote acteurs van hun generatie gezien. Nou, ik heb de laatste nooit op een grappige rol kunnen betrappen. Geeft aan wat een grote kunstenaar De Niro is. Die scene alleen al dat ie een gedicht voordraagt. Stiller is de bijna perfecte a.s. schoonzoon die niet lekker spoort met wat vader De Niro het liefst zag voor z'n dochter. Alles goed aan deze film. Hollywood meende de formule te moeten uitmelken. Vervolg 2 vond ik al ernstig zo-zo. Ik heb me aan nr. 3 niet meer gewaagd.

Wat een zoutloze komedie is dit toch. Het tweede deel ging er bij mij al heel snel aan en dat was na de herkijkbeurt. Maar deze was de vorige keer ook al niet meer zo leuk. De Niro heb ik nooit zo gemogen en Owen Wilson al helemaal niet. Stiller doet zijn best. Er zitten wat grapjes in, zoals met die urn, maar als je dat een paar keer hebt gezien is de lol eraf. Verder langdradig, voortkabbelende film, die de eerste keer natuurlijk wel erg leuk was. 3.0

Circle of trust

Een doorlopende opeenstapeling van dingen die fout gaan tijdens een bezoek aan de schoonouders.

Hij blijft leuk. Geweldig gevatte dialogen "Can you milk me Greg?", "Geniuses pick green" , "I'm gonna pay a visit to the shower fairy", "That's amazing, so much love, and also so much information" enzovoorts.

Het is ronduit hilarisch pijnlijk. Al die tenenkrommende situatie blijven na meerdere kijkbeurten inmiddels een feest om naar te kijken. En de cast is zonder uitzondering echt perfect.

Dit blijft gewoonweg een van mijn favoriete komedies.

Typische Amerikaanse humor met bij voorkeur karikaturale personages en toestanden en af en toe op het randje van een slapstick. Toch meerdere keren moeten lachen hoe de acteur bij uitstek om deze rol te spelen, Ben Stiller, heel wat pech over zich heen krijgt. Robert de Nero zit goed in de rol van "moeilijke" schoonvader.

“Is your name Gaylord Focker, yes or no?”

Leuk. Vooral de rol van Robert de Niro als perfectionistische en te beschermde schoonvader is geweldig, maar Meet the Parents heeft meer te bieden. De humor werkt, en ook Ben Stiller is perfect gecast als stuntelige schoonzoon die alles probeert om zijn schoonvader tevreden te stellen. Het samenspel tussen De Niro en Stiller is dan ook de grootste kracht van Meet the Parents. De overige acteurs zijn degelijk, en zijn er vooral ter ondersteuning van de excellerende De Niro en Stiller.

Erg leuke komedie dat het vooral moet hebben van de erg grappige situaties tussen Robert de Niro en Ben Stiller. Eerstgenoemde als lastige schoonvader die z'n dochter wel heel erg beschermd en laatstgenoemde als geliefde van de dochter van de Niro. De film zit vol met komische situaties die onverwacht komen (hoe vaak zie je dat nog in een komedie) en de film bevat gewoon voldoende humor, gespeeld door een uitstekende cast waarbij niemand uit de toon valt.

Dat het einde dan voorspelbaar is neem je als kijker op de koop toe want dit is gewoon een komedie die doet wat het moet doen, namelijk je laten lachen.

Ruim voldoende.

Heerlijk....

Typisch Amerikaanse komedie. Voorspelbare humor en een voorspelbaar plot. Toch heeft de film wel enkele aardige momenten en kijkt het nog best redelijk weg.

Eigenlijk een vrij leuke komedie waarbij de relatie tussen Stiller en De Nro vrij goed uit de verf kwamen. Op zich weinig origineel waarbij de strenge veeleisende vader geen hoge pet op heeft van zijn toekomstige schoonzoon, maar het werkt hier wel.

Greg kan zo goed als niets goed doen. Hij heeft zijn beroep tegen, zijn naam tegen en komt erg stuntelig over. Hij wordt het vuur aan de schenen gelegd door zijn schoonvader in spe en de vrienden van zijn verloofde negeren hem compleet. Treffend wanneer het tij keert wanneer hij de held wordt. Plots is hij wel de populaire man met flair...

Graag naar gekeken, voorspelbaar, maar uiterst genietbaar. Leuk!

Een classic

heel goede drukke amerikaanse komedie

Ik hou helemaal niet zo van komedies. Maar deze blijf ik elke keer leuk vinden. De balans tussen fysieke grappen, grappige dialogen en ongemakkelijke situaties is echt goed. Het gaat ook niet zo om het verhaal maar meer om de situaties. En met een beetje inlevingsvermogen voel je best wel met " Gaylord Focker" mee

Gezellig.

Volgens mij is Jay Roach een relatief bekend regisseur, maar ik herkende zijn naam op de credits niet. Zal dan ook wel aan mij liggen, omdat hij films maakt die ik niet zo snel opzoek. Ben verder wel een fan van de dommere komedies en acteurs die een wat subtielere rol spelen, deze film ligt er in dat opzicht een beetje tussenin.

Toch overheersen de wat brutalere elementen door de film heen, omdat het zich vooral op de komedie richt en uiteindelijk ook op romantiek. Dramatische elementen worden bijna volledig geschrapt, maar toch weet Roach zijn film een aardig menselijk sausje in te blazen. Vooral richting de finale begin je dit als kijker wel te voelen en ik kon het best waarderen. Geeft de film toch een dieper laagje.

Verder is het acteerwerk aardig met castleden die zichtbaar wat lol hebben in diens rollen. Stiller is Stiller, maar dat doet hij wel goed. Past ook heel erg goed in deze film. Voor zijn doen is de rol wat minder excentriek maar hij krijgt toch genoeg ruimte om gewoon Stiller te zijn. De Niro doet het ook best prima, weet genoeg eigenzinnigheid mee te geven aan zijn rol. Verdere leden zijn ook zeker redelijk.

De grappen zijn niet bijzonder hilarisch maar de film voelt nooit te lang aan en hier en daar springen de luchtige momenten eruit. Het is op geen enkel vlak indrukwekkend gezien de film best een basisinvulling krijgt, maar Roach weet het toch genoeg emotie mee te geven waardoor het wel werkt. Verder is het gewoon "vreemde gozer gaat op bezoek bij vreemde ouders van geliefde" en niet veel meer.

Ik heb me vermaakt, film duurt best lang maar de speelduur wordt nergens echt gevoeld. Echt lachen gieren brullen heb ik zeker niet gedaan maar dat heeft meer te maken met het feit dat komediefilms me zelden echt aan het lachen krijgen. Om dat voor elkaar te krijgen moet het wel heel dom zijn of de toon zo passend aan de rest van de film dat er geen andere optie mogelijk is. Dat heeft deze film niet, maar dat maakt ook niet uit. Vermakelijk.

Best vermakelijke romcom. Verhaal stelt niet zo veel voor en heel veel goeie grappen passeren er niet de revue, maar het niveau wordt wel omhoog getrokken door de prestatie van De Niro. Lage 3.5*

Mijn favoriete dranklokaal in Amsterdam had een kastelein die erg op De Niro leek, maar ontzettend streng was. Je mocht geen tafeltje verschuiven. De echte De Niro kan allerlei rollen spelen, maar in deze rol lijkt de kastelein het meest op hem, want De Niro oogt erg intimiderend.

De film wisselt verder flauwe momenten af met leuke. Flauw is dat alles wat mis kan gaan mis gaat, maar soms levert dat toch leuke situaties op. Natuurlijk liegt de hoofdpersoon over dat hij op een boerderij opgegroeid is en dat hij alles wat een tepel heeft melken kan, maar wel grappig is dat De Niro vervolgens met een strak gezicht vraagt: "I have nipples. Could you milk me?" En zo gaat het door. Ook in deze film een haast-je-naar-de-luchthaven scène, maar iets anders dan in andere komedies.

Uiteindelijk is deze film niet geweldig, maar heeft z'n aardige momenten. 2*

Meet the Parents is een komedie die zich vooral weet te onderscheiden(in positieve zin) door de chemie tussen De Niro en Stiller. Deze twee zorgen dat de uiterst geslaagde grappen ook voelbaar zijn. Geniale film die je ieder jaar kunt zien en wederom in een deuk zal liggen.

Ronduit geniale komedie met een schitterende De Niro. Ook de rest doet het prima. Deed me vaak terugdenken aan mijn schoonvader zaliger. 4,5 sterren

“I had no idea you could milk a cat!”

"Oh yeah, you can milk anything with nipples.”

"I have nipples, Greg, could you milk me?”

Destijds in 2015 was ik een grootfan van ‘Meet The Fockers’, het vervolgdeel van deze maar, om één of andere reden heb ik nooit de moeite genomen deze film te kijken. Komischer is nog dat de film helemaal niet in mijn kijk-lijst staat, ik heb er dus finaal langs heen gekeken en kwam hem eigenlijk tegen omdat hij verdwijnt op Netflix, voor mij een mooie kans dus nog om toch de film nog te kijken. Ik had er denk ik meer aangehad als ik de film destijds had gekeken want ik vond deel twee destijds ook heel erg vermakelijk. Maar op dit moment vind ik het eerste deel niet zo geweldig, het is duidelijk niet echt helemaal meer mijn ding.

Mijn chemie met Stiller is sowieso niet al te best, het is gewoon niet mijn favoriete acteur op komisch gebied. Dit soort films waren meestal wel mijn ding maar, ik merk dat ik ook daarin toch wat veranderd ben en ik heb me er niet altijd even goed mee kunnen vermaken. Tuurlijk waren er zeker wel leuke momenten, en tuurlijk heb ik best wel eens moeten grinniken maar, daar blijft het toch ook wel bij.

Er zijn wel wat momenten in de film wat me vermaakte, ik moest gewoon verdomd hard lachen om het stukje van het melken van de kat, vooral de quotes die ik benoemde vermaakte mij wel. Helaas dat het maar een klein stukje van de film is, en het over de algemeen gewoon niet geweldig is. Het verhaal is prima, het concept is herhaaldelijk en ook niet heel bijzonder verder. De cat zit er wat dat betreft wel lekker in. Ik vond De Niro echt geweldig in deze film, misschien wel de enige in de hele cast die er zo goed uitkwam. Stiller deed ook echt wel zijn best, maar ik voel gewoon niks voor hem.