The Hangover Part II (2011)

Ik blijf het wakker worden geniaal vinden xd

Een flinke tegenvaller. De eerste film vond ik erg leuk en ik had al begrepen dat deze film dezelfde blauwdruk als het eerste deel zou volgen: een feest voorafgaand aan een huwelijk waarbij de één van de betrokkenen zoek raakt, en de anderen zich zo klem gezopen blijken te hebben dat ze niets meer herinneren de volgende dag, waarna men op zoek gaat naar hun kameraad, daarbij in veel bizarre situaties terecht komend waaruit blijkt dat de vorige nacht ook bizar was. Louter de setting en de persoon die vermist raakt zijn anders. Dat deze film dezelfde blauwdruk zou volgen leek mij geen probleem zolang het maar grappig is en ik maar lang genoeg zou wachten tussen de beide delen.

Voor mijn gevoel heb ik ook genoeg gewacht, maar de humor valt gewoon vies tegen. Het eerste deel wist te verrassen met bizarre plotwendingen, en zulke verrassingen zouden ook mogelijk moeten zijn in dit tweede deel, zelfs als men in grote lijnen de blauwdruk van de eerste film volgt. Verder vallen met name de karakters van Cooper en Galifianakis, die in het vorige deel respectievelijk cooler en stompzinniger waren. Het gevolg is een film die wel erg flauw is. En dan gaat ineens ook het gebrek aan originaliteit door het volgen van de blauwdruk tellen. 0,5*.

Kopie van de eerste film. Het avontuur moet teren op zijn grappen en die zijn opnieuw geslaagd. Enkel de humor van Alan (Zach Galifianakis) vind ik minder te pruimen...

Fijn vervolg op de eerste Hangover. Moet er op zich weinig voor onderdoen en het verhaal in Las Vegas wordt gewoon losjes overgedaan in Thailand, Bangkok. Het fijne aan The hangover is ook dat je best "in" de film zit en dat je je best wel kan inleven in de personages of de situatie. Niet dat we zelf verzeild wensen te raken in hun knoeiboel, maar de sfeer, losbandigheid en vriendschappen wil je wel zelf in real life meemaken. Al was het maar als guilty pleasure.

Alan blijft Alan, al moet er worden opgelegd dat de slinger niet te veel doorslaat naar het absurde (en dus eerder onnozel wordt, dan humoristisch). Feit is wel dat de acteurs goed op elkaar ingespeeld zijn en er best wel plezier in hebben.

Prima vervolg alvast, puur vermakelijk, niets meer, niets minder.

De oorspronkelijke “Hangover” film was al niet veel soeps; deze is nog een stuk minder. Goed beschouwd is het een typisch copy/paste geval, waarbij alleen een aantal personages en de locaties aangepast zijn. Vooral Alan (Zach Galifianakis) is opnieuw bijzonder irritant. Zonde van mijn tijd.

Ik vind deze film weinig toevoegen aan het eerste deel. Het is inderdaad een soort kopie van deel 1, maar dan in Bangkok in plaats van Las Vegas. Op zijn tijd best een leuke film, maar niet bepaald orgineel dus en ook niet (meer) hilarisch. Foto's op het einde van de film zijn wel weer leuk.

The Hangover Part 2 is in verhouding tot zijn voorganger van mindere kwaliteit. Alles lijkt wat braver en de humor moet wat verder worden gezocht. Wellicht als het eerste deel niet had bestaan was dit een prima film geweest maar als je gaat vergelijken valt het tweede deel toch wat tegen.

Stuart Price [Ed Helms] staat op het punt te trouwen met Lauren [Jamie Chung] in Thailand en wil absoluut geen herhaling van wat er gebeurde in The Hangover. Maar wanneer hij zich uiteindelijk toch laat overhalen om Alan [Zach Galifianakis] uit te nodigen voor de bruiloft roept hij het onheil over zich af. Stuart, Alan en Phil [Bradley Cooper] worden wakker in een rommelige hotelkamer met een aapje en Mr. Chow [Ken Jeong], maar zonder Laurens 16-jarige broer Teddy [Mason Lee] van wie ze alleen een vinger vinden. De zoektocht naar Teddy onthult wat zich werkelijk heeft afgespeeld. Onvermijdelijk vervolg op The Hangover is meer van hetzelfde. Een typische sequel dus, maar met dezelfde hoofdrolspelers en de capriolen van Ken Jeong is dit zo slecht nog niet. Helaas kwam er ook nog een derde deel: The Hangover Part III.